มาเยือนสำนักจันทร์จรัสแสง!
 
เหินร่างข้ามผ่านทะเลทรายอันร้อนระอุ มุ่งหน้าไปยังประเทศฝูเฟิงด้วยความเร็วสูงสุด ต้วนหลิงเทียนแม้จะร้อนกับสภาพอากาศแต่ก็ไม่ปริปากบ่นอะไร ใจครุ่นคิดเรื่องราวไปเรื่อยเปื่อย
 
ก่อนหน้านี้ตอนที่ยังอยู่สำนักจันทร์จรัสแสง เขาได้ยินศิษย์พี่กล่าวถึงประเทศฝูเฟิงบ่อยๆ
 
ในวาจายังเต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะไปอาศัยอยู่ กระทั่งอยากจะลงหลักปักฐานที่ประเทศฝูเฟิง
 
ป๋ายลี่หงยังกล่าวบอกไว้ ว่าถ้าไม่ใช่เพราะการต้อนรับขับสู้อันดีจากสำนักจันทร์จรัสแสง คงเดินทางไปยังประเทศฝูเฟิงนานแล้ว
 
ด้วยเหตุนี้ต้วนหลิงเทียนจึงคาดคิดไปว่าป๋ายลี่หงสมควรพาพวกเฟิ่งหวู่เต้ามายังประเทศฝูเฟิง
 
แถมยังรู้สึกสังหรณ์อย่างประหลาดว่าน่าจะใช่แน่ๆ
 
เรื่องที่ต้วนหลิงเทียนไม่รู้เลยก็คือในขณะที่เขากำลังเดินทางข้ามทะเลทรายร้อนตับสุกนั้น บิดาไม่เอาไหนในสายตาเขาได้ออกจากทวีปเมฆาล่องเพราะเบาะแสที่เขาเหลือทิ้งเอาไว้ในเมืองหลวงอาณาจักรนภาล่อง
 
“ไปสำนักจันทร์จรัสแสง”
 
ต้วนฟรูเฟิงกล่าวออกเสียงเย็น คนมาไวไปไวดั่งสายลมนัก เพียงวันเดียวก็ออกจากทวีปเมฆาล่อง จนย้อนกลับมาถึงดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าอีกครั้ง
 
แน่นอนว่าในเวลาหนึ่งวันนั้น เวลาที่ใช้ในการเดินทางมีไม่ถึง 1 ในสิบด้วยซ้ำ
 
ด้วยเบาะแสที่ต้วนหลิงเทียนเหลือทิ้งไว้ ยังกล่าวบอกว่าได้นำพาเฟิ่งหวู่เต้าและคนอื่นๆมาพักอาศัยอยู่ที่สำนักจันทร์จรัสแสง และสำนักจันทร์จรัสแสงที่ว่าก็คือขุมพลังชั้น 7 ของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า
 
ขณะเดียวกันก็เอ่ยถึงสถานที่ตั้งสำนักจันทร์จรัสแสงเอาไว้เช่นกัน
 
ดังนั้นต้วนหรูเฟิงจึงมุ่งหน้าไปยังสำนักจันทร์จรัสแสงพร้อมกับกู่มี่ทันที
 
ต้วนหรูเฟิงลอยร่างเหนือน่านฟ้าสำนักจันทร์จรัสแสงอย่างเงียบงัน สองมือไพร่หลังเหลือบมองลงไปอย่างสงบ ใบหน้าไม่เผยอารมณ์ยินดียินร้ายอะไร
 
อย่างไรก็ตามหากมองลึกลงไปในแววตาจะเห็นถึงความวาดหวังไม่น้อย ความหวังที่จะได้พบเจอหน้าลูกชายอีกครั้ง
 
“เจ้าสำนักจันทร์จรัสแสงเป็นผู้ใด?”
 
กู่มี่ก้าวออกมาก้าวหนึ่ง สองตาทอประกายวาบตะโกนออกมาดังลั่นสำนักจันทร์จรัสแสง!
 
จังหวะนี้ทั้งสำนักจันทร์จรัสแสงอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งตกใจ
 
“เสียงนี่..ดังมาจากบนฟ้า! สำนักเรามีอาคมห้ามบิน แต่ทว่าผู้มากลับเหินบินได้…เป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียน!”
 
อาวุโสฝ่ายในของสำนักจันทร์จรัสแสงตระหนักถึงเรื่องนี้ได้ในทันที
 
ครู่ต่อมาพวกมันก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ
 
ยอดฝีมือขอบเขตเซียนมีธุระอะไรกับสำนักจันทร์จรัสแสงของพวกมันกัน?
 
ยิ่งไปกว่านั้นจากวาจายังคล้ายเรียกหาเจ้าสำนักจันทร์จรัสแสงอีกด้วย!
 
ในขณะเดียวกันบริเวณเขตหวงห้ามของสำนักจันทร์จรัสแสง ก็ตื่นตัวกันไม่น้อย
 
“ยอดฝีมือขอบเขตเซียนจากที่ใดกัน?”
 
เจ้าสำนักจันทร์จรัสแสงเจียงเว่ยและยอดฝีมือขอบเขตเซียนทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะสงสัย ว่าเป็นผู้ใดกันแน่ที่มาเยือนสำนักจันทร์จรัสแสง
 
อย่างไรก็ตามในเมื่อผู้มาเรียกหาเจียงเว่ย เช่นนั้นเจียงเว่ยไม่ออกไปก็ไม่ได้
 
สุดท้ายแล้วนั่นก็คือผู้มีพลังขอบเขตเซียน!
 
ถึงแม้ว่าไม่รู้ว่าอีกฝ่ายอยู่ในขอบเขตเซียนด่านพลังใด แต่เหล่าอาวุโสขอบเขตเซียนทั้งหลายก็เลือกที่จะติดตามเจียงเว่ยเหินร่างขึ้นไปบนฟ้าด้วยเช่นกัน
 
ไม่นานเจียงเว่ยและเหล่าอาวุโส ก็ได้เห็นร่างชายชราคนหนึ่งลอยตัวรอคอยอยู่
 
ชายชราร่างกายผ่ายผอมมาในชุดสีเทา มือข้างหนึ่งถือไว้ด้วยไม้เท้าประหลาด บรรยากาศรอบกายเต็มไปด้วยพลังอันน่าเกรงขาม สร้างแรงกดดันให้พวกมันนัก!
 
ในฐานะที่พวกมันเองก็บรรลุขอบเขตเซียนเช่นกัน ย่อมตระหนักได้ทันทีว่าชายชราผู้นี้มีพลังฝีมือเหนือพวกมัน!
 
จังหวะนี้เจียงเว่ยอดไม่ได้ที่จะเผยสายตาอิจฉาระดับพลังอีกฝ่าย
 
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกมันได้แลเห็นชายวัยกลางคนที่ลอยร่างเหนือขึ้นไปจากชายชราร่างผอม สีหน้าของพวกมันก็แปรเปลี่ยนไปอีกครั้ง
 
ชายวัยกลางคนผู้นี้ลอยร่างอย่างสงบสองมือไพร่หลัง ทั่วกายไม่มีไอพลังเล็ดลอดออกมาแม้แต่น้อย
 
มองผ่านๆอาจคิดว่าเป็นคนธรรมดา แต่ทีท่าสภาวะอีกฝ่ายบอกให้พวกมันรู้ว่าไม่ธรรมดา!
 
ยิ่งท่วงท่าสภาวะสงบเช่นนี้ กลับทำให้พวกมันบังเกิดความหวาดกลัวออกมาจากก้นบึ้งของใจ พวกมันตระหนักได้ทันทีว่าชายวัยกลางคนผู้นี้ สมควรร้ายกาจยิ่งกว่าชายชราผ่ายผอมหลายขุม!
 
ชายชราผู้นี้เห็นชัดว่าคงเป็นเพียงข้ารับใช้ของอีกฝ่าย!
 
“มิทราบใต้เท้าผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 2 เป็นยอดคนจากที่ใดหรือ?”
 
เจียงเว่ยและคนอื่นๆย่อมมีความภาคภูมิใจไม่น้อย แต่ต่อหน้าผู้มาเยือนทั้ง 2 พวกมันได้แต่ประพฤติตัวเรียบๆร้อยๆ ไม่กล้าเชิดหน้าหยิ่งยะโสถือดีอันใด
 
ถึงแม้พวกมันจะบรรลุขอบเขตเซียนเช่นกัน แต่พวกมันก็รู้ดีว่าด่านเซียนของพวกมันต้อยต่ำที่สุดในขอบเขตเซียน ไหนเลยยังจะกล้าโอหัง
 
ยิ่งเป็นเรื่องปกติที่จะไม่กล้าวางท่าอะไรต่อหน้าผู้ที่คล้ายจะเป็นขอบเขตเซียนด่านพลังสูงกว่า!
 
“เจ้าสำนักจันทร์จรัสแสงเป็นผู้ใด?”
 
กู่มี่ไม่เพียงไม่แยแสคำถามของเจียงเว่ย ยังไม่เหลือบแลใครสัก เพียงกล่าวถามย้ำคำเดิมออกมา
 
ถูกเมินเฉยเช่นนี้แม้เจียงเว่ยและคนอื่นๆจะขุ่นขึ้งใจ แต่ไหนเลยกล้าแสดงออกทางสีหน้าได้? เจียงเว่ยยังรีบตอบกลับไปทันที “ใต้เท้าท่านนี้ ข้าคือเจ้าสำนักจันทร์จรัสแสง มิทราบว่าท่านมาหาข้าด้วยมีเหตุอันใดหรือ?”
 
ในวาจาของเจียงเว่ยเต็มไปด้วยความกังวลใจ
 
ชายชราร่างผอมผู้นี้ สร้างแรงกดดันให้มันมากเกินไป!
 
ยามถูกชายชราร่างผอมหันมาสบตา เจียงเว่ยรู้สึกราวกับมันเป็นเพียงมุสิกตัวกระจ้อยที่ถูกพญาอสรพิษจับจ้อง ตัวตนที่มันไม่มีวันต่อต้านได้!
 
“สำนักจันทร์จรัสแสงเจ้า มีคนชื่อต้วนหลิงเทียนหรือไม่?”
 
กู่มี่กล่าวถาม
 
ทันทีที่กล่าวจบคำ กู่มี่ก็สังเกตเห็นได้ทันทีว่าสีหน้าแววตาเจียงเว่ยบังเกิดความเปลี่ยนแปลงไปวูบหนึ่ง อย่างไรก็ตามมันกลับสู่ความปกติได้แทบจะในพริบตา
 
ได้ยินคำถามนี้ของกู่มี่ ใจเจียงเว่ยพลันสะท้านไปทันใด คนอื่นก็หน้าเปลี่ยนสีไปเช่นกัน
 
อย่างไรก็ตามพวกมันพยายามควบคุมสีหน้าอารมณ์ ให้กลับสู่ปกติเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
 
ทว่าในใจของพวกมันเสมือนมีมรสุมโหมกระหน่ำ!
 
ตัวตนที่ลึกลับทรงพลังนี่ มาหาต้วนหลิงเทียนงั้นหรือ!?
 
ต้วนหลิงเทียนมิใช่มาจากทวีปมนุษย์หรือไร? ไฉนไปรู้จักกับยอดฝีมืออันน่ากลัวแบบนี้ได้?
 
จังหวะนี้ในใจของเจียงเว่ยบังเกิดสังหรณ์อัปมงคลขึ้นมาทันที
 
“เจ้าสำนัก เจ้าชมดูใบหน้าชายวัยกลางคนผู้นั้นเถอะ…กลับละม้ายคล้ายต้วนหลิงเทียนถึง 6-7 ส่วน!”
 
ตอนนี้เองอาวุโสขอบเขตเซียนที่ลอบมองใบหน้าต้วนหรูเฟิงพลันส่งเสียงผ่านปราณแรกกำเนิดกล่าวแจ้งเจียงเว่ยด้วยความร้อนรน
 
เสียงที่ส่งผ่านปราณแรกกำเนิดไปให้เจียงเว่ยยังสั่นไม่น้อ
 
เจียงเว่ยพอได้ยินก็ลอบมองสำรวจต้วนหรูเฟิงอย่างลับๆ
 
ตอนแรกมันไม่ได้สนใจรูปร่างหน้าตาต้วนหรูเฟิงมากนักด้วยไม่กล้ามองอีกฝ่ายนานๆ แต่พอตรวจสอบให้ดีก็พบว่าละม้ายคล้ายเหมือนต้วนหลิงเทียนจริงๆ!
 
โดยเฉพาะหว่างคิ้วที่แผ่พุ่งความองอาจออกมานั่น! ปานจะหลุดออกมาจากพิมพ์เดียวกัน!!
 
‘แย่แล้ว!’
 
ใจเจียงเว่ยสะท้านไปโดยพลัน ความหวาดกลัวเริ่มสะท้อนออกในแววตา
 
จังหวะนี้เจียงเว่ยตระหนักได้ทันทีว่าต้วนหลิงเทียนต้องมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดากับผู้มาเยือนเบื้องหน้าทั้ง 2 แน่
 
ไร้ซึ่งความลังเลอันใด เจียงเว่ยเร่งส่งเสียงผ่านปราณแรกกำเนิดไปนัดหมายกับอาวุโสขอบเขตเซียนคนอื่นๆทันที “อาจารย์ลุง อาจารย์อา พวกเราตอบให้ตรงกันว่ามิรู้จักต้วนหลิงเทียน ทั้งสำนักจันทร์จรัสแสงเรามิเคยมีศิษย์นามต้วนหลิงเทียน!”
 
ได้ยินเสียงผ่านปราณดังกล่าว อาวุโสทั้งหลายก็เห็นด้วยทันที
 
ตอนนี้พวกมันยังตระหนักได้ทันที ‘ความเป็นมา’ ของต้วนหลิงเทียนน่ากลัวจะไม่ธรรมดาเสียแล้ว
 
ตอนนี้พวกมันบังเกิดความรู้สึกเสียใจนักที่คิดร้ายต่อต้วนหลิงเทียน!
 
หากต้วนหลิงเทียนไม่ถูกพวกมันไล่ล่า ก็นับว่าไม่มีเรื่องราวบาดหมางอันใดกัน ถึงแม้ภูมิหลังต้วนหลิงเทียนจะไม่ธรรมดา ก็คงไม่มาหาความจากพวกมันแบบนี้
 
อนิจจาตอนนี้ทุกอย่างเลยเถิด จนเหนือการควบคุมของพวกมันอย่างสิ้นเชิง
 
วินาทีนี้พวกมันทั้งหมดล้วนมีความคิดในใจเพียงเรื่องเดียว…หาหนทางเอาตัวรอดจากผู้มาเยือนทั้ง2 ให้ได้! กระทั่งหากถ่วงเวลาได้สักเล็กน้อยก็ยังดี!!
 
เพราะหากถ่วงเวลาอะไรได้ อย่างน้อยพวกมันก็มีเวลาได้หารือแผนการต่างๆด้วยกัน
 
หาไม่แล้วหากทั้งสองได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างสำนักจันทร์จรัสแสงกับต้วนหลิงเทียน น่ากลัวว่าทั้ง 2คงได้ลงมือทำลายสำนักจันทร์จรัสแสงระบายอารมณ์เอา!
 
“เรียนใต้เท้า แม้ข้าจะเป็นเจ้าสำนักจันทร์จรัสแสง แต่ข้ามิเคยได้ยินนามต้วนหลิงเทียมาก่อนเลย”
 
เจียงเว่ยมองตอบกู่มี่อย่างใจเย็น
 
“เจ้ามิเคยได้ยินงั้นหรือ?”
 
เมื่อได้ยินคำตอบเจียงเว่ย ลึกลงไปในแววตากู่มี่เรืองประกายสลัววูบหนึ่ง กล่าวถามซ้ำออกมา
 
“ใช่ ข้ามิเคยได้ยินเลย”
 
เจียงเว่ยยืนยัน
 
“มันไม่เคยได้ยิน แล้วพวกเจ้าเล่า?”
 
กุ่มี่เบนตามามองถามอาวุโสคนอื่นๆของสำนักจันทร์จรัสแสงทันที ขณะที่ถามลึกลงไปในแววตายังเผยประกายหนึ่งวูบวาบขึ้น มุมปากยังยกยิ้มแสยะบางๆ
 
“ใต้เท้า ข้าเองก็มิเคยได้ยินมาก่อน”
 
“ข้าก็มิเคยได้ยินเลยใต้เท้า”
 
……
 
จังหวะนี้อาวุโสสำนักจันทร์จรัสแสงล้วนส่ายหัว ตีหน้ามึนกล่าวตอบว่าไม่เคยได้ยินทั้งสิ้น
 
“เทียนเอ๋อไม่อยู่นี่งั้นรึ?”
 
ตอนนี้เองคิ้วของต้วนหรูเฟิงก็เริ่มขมวดเป็นปม
 
เพราะมันได้ใช้สำนึกเทวะสำรวจตรวจสอบทุกตารางนิ้วของสำนักจันทร์จรัสแสงเรียบร้อยแล้ว หากแต่ไม่พบร่องรอยของต้วนหลิงเทียนเลย
 
“พวกเจ้ามิเคยได้ยิน หรือลังเลที่จะยอมรับ?”
 
กู่มี่ว่ายตามองทั้งหมด ค่อยกล่าวถามเจียงเว่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ
 
ได้ยินวาจานี้ของกู่มี่ ลูกตาของพวกมันก็สั่นไหวทันที พวกมันตระหนักได้ว่าท่าทางยอดฝีมือเบื้องหน้าคงค้นพบอะไรบางอย่างแล้ว
 
อย่างไรก็ตามพวกมันยังแสร้งทำสงบ ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นต่อไป
 
“ท่านจ้าวตำหนัก ดูท่าพวกมันคงมิคิดให้ความร่วมมือกับเราแต่โดยดี”
 
หากกู่มี่มาคนเดียวมันคงลงมือด้วยวิธีของมันไปแล้ว ทว่ามีต้วนหรูเฟิงมาด้วย มันไม่กล้าลงมือโดยไม่ได้รับอนุญาต
 
“กู่มี่ เจ้าต้องรายงานเรื่องไร้สาระให้ข้าตั้งแต่เมื่อไหร?”
 
ต้วนหรูเฟิงกล่าวออกเสียงเย็น เมื่อไม่พบตัวต้วนหลิงเทียนในใจย่อมมีความกังวลขึ้นมาไม่น้อย
 
ยิ่งไปกว่านั้นไหนเลยมันจะสัมผัสไม่ได้ว่าตอนนี้เจียงเว่ยและคนอื่นๆ กระวนกระวายใจเพียงใด
 
เห็นได้ชัดว่าพวกมันรู้เรื่องต้วนหลิงเทียนดี แต่กล้าเสแสร้งทำเป็นไม่รู้!
 
“ท่านจ้าวตำหนัก!”
 
ทันทีที่ได้ยินกู่มี่เรียกหาต้วนหรูเฟิง ใบหน้าของเจียงเว่ยและพวกเผยความตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
 
คำ จ้าวตำหนัก นี้ ผู้คนทั่วไปไม่อาจใช้เรียกกันได้สุ่มสี่สุ่มห้า
 
ในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋ามีขุมพลังอันร้ายกาจไม่น้อย แต่ผู้ที่กล้าเรียกตัวเองว่าจ้าวตำหนัก ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากขุมพลังที่มีอำนาจปกครองแดนดิน!
 
คำ จ้าวตำหนัก นี้ส่วนใหญ่แล้วใช้เรียกผู้นำขุมพลังตั้งแต่ชั้น 5 ขึ้นไป!
 
ผู้นำขุมพลังตั้งแต่ชั้น 5 ขึ้นไป!!
 
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ได้ เจียงเว่ยและอาวุโสรู้สึกเสมือนจะหน้ามืดตามัวขึ้นมาเสียให้ได้ คล้ายตอนนี้มีเมฆหมอกทมิฬปกคลุมพวกมันก็ไม่ปาน
 
อย่างไรก็ตาม ด้วยเสียงเตือนของเจียงเว่ยทำให้ทุกคนดึงสติกลับมาได้ทันที
 
“บางที มันอาจจงใจเรียกหาเช่นนี้เพื่อขู่ขวัญพวกเรา”
 
นี่คือวาจาที่เจียงเว่ยส่งผ่านปราณแรกกำเนิดมา
 
หลังที่ได้ยินคำเตือนของเจียงเว่ย อาวุโสทั้งหลายก็หวนกลับมาสงบใจได้ทันที พอได้คิดพวกมันยังรู้สึกไม่ชอบมาพากลขึ้นมาเช่นกัน เพราะไหนเลยผู้นำขุมพลังชั้น 5 หรือเหนือกว่านั้นจะมาเยือนสำนักจันทร์จรัสแสงของพวกมันได้?
 
สำนักจันทร์จรัสแสงของพวกมันก็แค่ขุมพลังชั้น 7 เท่านั้น
 
ต่อหน้าขุมพลังชั้น 5 ขึ้นไป พวกมันก็ไม่ต่างจากมด!