เมื่อถึงตอนนี้ หยูซีก็ออกมา “เธอถอยไปก่อน ฉันจะคุยกับหยู่เจี๋ยเอง”
“เจ้าค่ะ” แม่บ้านถอยออกไปอย่างรวดเร็ว
เจี่ยนหยู่เจี๋ยเมื่อเห็นหยูซีก็กล่าวอย่างไม่ออมรั้งว่า “อีหลิงอยู่ไหน”
“น้องสาวของนายอ่อนเพลียมากจากการเรียนก่อนหน้านี้ เมื่อตอนที่เธอมาถึงที่นี่ตอนเช้า ตาเธอแดงก่ำ ฉันจึงขอให้เธอไปพักผ่อนที่ห้องรับแขก”
“หยูซี อย่าโกหกฉัน”
“ฉันก็พูดไปแล้ว ทำไมนายจึงยังไม่เชื่อฉันอีก”
หยูซีคิดสงสัยในใจว่าความน่าเชื่อถือของเขาแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อใจนาย”
แต่เป็นอีกคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้
เจี่ยนหยู่เจี๋ยไม่ได้พูดอีกครึ่งประโยคที่เหลือ แต่หยูซีเข้าใจ
หยูซีตบบ่าเจี่ยนหยู่เจี๋ย แล้วกระซิบข้างหูอีกฝ่ายว่า “อย่ากังวล เขาไม่ยุ่งกับผู้หญิง อย่าว่าแต่เซี่ยวอีหลิง”
ถ้านายท่านเชิ่งยุ่งกับผู้หญิง อย่างนั้นตระกูลจ๋ายก็คงไม่จำเป็นต้องคอยเตือนให้หยูซีช่วย
###
ยามเมื่อเวลาผ่านไป คนหลายคนก็เริ่มมาที่ตระกูลหยู ทีละคนสองคน
คนที่มาเหล่านี้ล้วนมีประวัติความเป็นมาในเมืองเหิงเหย่วน
นี่เป็นปาร์ตี้สำหรับคนหนุ่มสาว คนที่แก่ที่สุดอายุไม่เกิน 25 ปี
ทุกคนล้วนมาถึงตรงเวลา
แม้ว่าปาร์ตี้จัดโดยหยูซี แต่ทุกคนก็รู้ว่าคนที่พักอยู่ในบ้านตระกูลหยูตอนนี้เป็นใคร
ตระกูลหยู่ได้ตระเตรียมอาหารจำนวนมากเพียงพอสำหรับทุกคน ทั้งยังมีเกมปาร์ตี้ และการแสดงต่างๆ
เพียงแต่ไม่มีใครเห็นนายท่านเชิ่ง
ปาร์ตี้มีทั้งอาหารและเครื่องดื่มตลอดเวลา แต่โอกาสที่จะได้พบกับนายท่านเชิ่งนั้นไม่ได้มีตลอดเวลา
ชิวหยีเจนและโม่ชืออวิ้นก็ปรากฏตัวที่งานปาร์ตี้นี้เช่นกัน
จากความสัมพันธ์ระหว่างหยูซื่อเหมี่ยวกับชิวลี่เย่า เป็นไปไม่ได้ที่หยูซีจะจัดงานปาร์ตี้ที่บ้านโดยขาดการเชื้อเชิญชิวหยีเจน
และชิวหยีเจนก็ไม่ได้มาเพียงลำพลัง แต่ก็ยังนำโม่ชืออวิ้นซึ่งมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอมาด้วย
โม่ชืออวิ้นถามชิวหยีเจนด้วยเสียงเบาว่า “พี่หญิงชิว ฉันว่าไม่ค่อยดี…”
“มีอะไรไม่ดี เป็นเรื่องปกติที่จะมาปาร์ตี้กับเพื่อน นี่ไม่ใช่งานเลี้ยงที่เป็นทางการ นี่เป็นเพียงแค่ปาร์ตี้ ถ้าเธอมา เธอก็เป็นเพื่อนกับทุกคน ไม่ใช่อยู่ตามลำพัง”
ชิวหยีเจนให้ความมั่นใจกับโม่ชืออวิ้น เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังดูไม่ค่อยกล้า เธอก็อดที่จะพูดอีกไม่ได้
“ฉันเห็นว่าเธอกลัวที่จะทำให้คนอื่นเดือดร้อนมากเกินไป ฉันพูดไปแล้วไงว่าเราเป็นพี่น้องกัน ไม่จำเป็นต้องทำตัวเหินห่าง”
“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันกลัวว่าฉันจะทำให้เธอเสียหน้า” โม่ชืออวิ้นกล่าวเบาๆ
“ไร้สาระ ในสายตาของฉัน เธอดีกว่าพวกเหล่านั้นที่รู้จักแต่กิน ดื่ม แล้วก็สนุกไปโดยไม่รู้เวลา เธอทั้งขยัน มึความสามารถ แล้วก็เป็นคนดี”
“ฉันจะดีอย่างที่เธอพูดได้ยังไงกัน”
“เอาล่ะ ฉันจะพาเธอไปหาอะไรกินกัน โซนของหวานอยู่ทางด้านซ้าย โซนผลไม้อยู่ทางด้านขวา และก็มีโซนบาบีคิวกับโซนอาหารทะเลอยู่ตรงด้านหน้า โซนอาหารทะเลมีล็อบสเตอร์ออสเตรเลียคุณภาพเยี่ยม ซาซิมิ เธอหยิบอะไรก็ได้ทีเธอต้องการ”
ชิวหยีเจนรู้ว่าโม่ชืออวิ้นมากิจกรรมแบบนี้เป็นครั้งแรก และกลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่คุ้นเคย ดังนั้นเธอจึงพาอีกฝ่ายไปกับเธอด้วย
“ชิวหยีเจน หญิงสาวถัดจากเธอเป็นใครกัน ทำไมฉันไม่เคยเห็น”
เด็กชายเดินมาหา เขาสูงประมาณ 170 เซนติเมตรและรูปร่างอ้วน
เด็กชายยิ้ม ดูเหมือนว่าเขาจะรู้จักชิวหยีเจนเป็นอย่างดี
คนหลายคนรู้จักชิวหยีเจน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่โม่ชืออวิ้นได้ปรากฏตัวในกิจกรรมเช่นนี้ และคนหลายคนก็ไม่เคยเห็นเธอ
“นี่เพื่อนของฉัน โม่ชืออวิ้น นักเรียนหญิงดีเด่นและมีความสามารถในห้องเรียนพิเศษของเรา” ชิวหยีเจนแนะนำ
หลังจากที่ชิวหยีเจนแนะนำโม่ชืออวิ้นแล้ว เธอก็แนะนำเด็กชายบ้าง “จี้หมิง จากโรงเรียนมัธยมอันดับหนึ่งของเมืองเหิงเหย่วน เพื่อนฉันเอง”
———————————————————————————-
เจี่ยนหยู่เจี๋ย – กระต่ายออกจะน่ารัก คนที่ต้องการกินกระต่ายต้องตาย