สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์อยู่กับหลิงฮันต่ออีกสักพักก่อนจะขอตัวกลับ
นางรู้ความลับมากมายของหลิงฮัน แต่นางยังไม่รู้ถึงการมีอยู่ของหอคอยทมิฬเนื่องจากบริเวณนี้มีคนเยอะเกินไปหลิงฮันจึงต้องรอให้พวกเขาอยู่กันสองคนก่อนถึงจะพานางเข้าไปในหอคอยทมิฬ
ยิ่งกว่านั้นพวกเขาก็ไม่สามารถออกไปจากสนามรบสองดินแดนได้ง่ายๆด้วย พวกเขาต้องเก็บสะสมแต้มสังหารให้เพียงพอเสียก่อน ดังนั้นเป้าหมายหลักตอนนี้การไล่ลามสังหารสิ่งมีชีวิตใต้พิภพ
ยิ่งกว่านั้นหากเป็นกองกำลังแล้วแต้มสังหารจะถูกแบ่งอย่างเท่าเทียม ต่อให้หลิงฮันจะมอบซากศพของสิ่งมีชีวิตใต้พิภพในหอคอยทมิฬให้นางก็ไม่มีประโยชน์
นี่จึงเป็นเหตุผลว่าแม้กองกำลังจะเป็นที่พึ่งที่ปลอดภัยแต่การสะสมแต้มสังหารก็ทำได้ช้าเช่นกัน
เพราะเหตุนี้หลิงฮันจึงต้องรอจนกว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์จะถอนตัวได้เสียก่อนเขาถึงจะได้ตัวนางกลับมา
“น้องสาว เขาว่าอย่างไรบ้าง?” เมื่อสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์กลับมา จูหลี่หยุนก็เอ่ยถามด้วยท่าทีเป็นกังวลทันที
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์อดรู้สึกผิดไม่ได้
หลิงฮันนั้นเรียกได้ว่าเป็นบุรุษที่ถูกลิขิตให้คู่กับนางมาตั้งแต่หมื่นปีก่อนแล้ว แต่นางกลับสัญญากับสหายสนิทว่าจะนำจดหมายรักไปให้บุรุษของตัวเอง
“เรื่องนั้น…” นางกล่าวอย่างกระอุกกระอัก
สีหน้าของจูหลี่หยุนเปลี่ยนไป “เจ้าได้มอบจดหมายให้ปรมาจารย์หลิงรึเปล่า?”
“พี่สาวหยุน เขาคนนั้นไม่ได้ถูกลิขิตให้ครองคู่กับท่าน โปรดลืมเขาเสียเถอะ!” สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์โน้มน้าว
จูหลี่หยุนแน่นิ่งไม่กล่าวอะไรและจ้องมองอีกฝ่ายชั่วขณะ “เจ้าคงไม่ได้ชอบเขาหรอกนะ?”
เป็นอย่างที่นางคิด… แต่ในกรณีของนางนั้นนางชอบเขามาเป็นเวลาหมื่นปีแล้ว!
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี นางทำได้เพียงจ้องหน้าอีกฝ่าย
“ข้าเข้าใจความคิดของเจ้าแล้ว!” จูหลี่หยุนเผยท่าทีเกรี้ยวกราดและชี้ไปยังสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์ “นังผู้หญิงสำส่อน! ข้าปฏิบัติกับเจ้าราวกับเป็นน้องสาวแท้ๆ แต่เจ้ากลับหักหลังข้า! แม้แต่บุรุษของพี่สาวตนเองเจ้ายังแย่งได้ลงคอ!”
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์แสดงสีหน้าโมโหออกมาเช่นกันและกล่าว “แล้วคิดว่าต่อให้ไม่มีข้า หลิงฮันจะหลงรักท่านรึไง?”
“ทำไมจะไม่ล่ะ?” จูหลี่หยุนกล่าวเสียงดัง “ข้าเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุดส่วนเขาดูแล้วคงเป็นเพียงนักปรุงยาระดับห้าเท่านั้น หากจะพูดจริงๆเขาต่างหากที่ต้องเข้าหาข้า! เช่นนั้นแล้วเข้ามีเหตุผลอะไรที่จะไม่พอใจในตัวข้า?”
จอมยุทธป้า เจ้ามองตัวเองสูงเกินไปแล้ว!
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์เชื่อว่าหลิงฮันไม่มีทางโกหก เขาเป็นถึงนักปรุงยาระดับแปด ต่อหน้าเขาจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุดไม่สามารถนับเป็นอันใดได้
แม่เจ้าจะงดงามแต่อายุของเจ้าก็เยอะแล้ว ด้วยสถานะของเจ้าเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าหลิงฮันต้องเป็นฝ่ายเข้าหาเจ้า?
แม้สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์จะรู้สึกสงสารจูหลี่หยุน แต่เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายนางก็หงุดหงิดขึ้นมาทันที
“คนทรยศ ตั้งแต่นี้ไปพวกเราสองคนแตกหักกัน!” จูหลี่หยุนกล่าวและเดินจากไป
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์ส่ายหัว อีกฝ่ายเป็นสหายคนเดียวตั้งแต่ที่นางเข้าร่วมกองกำลังนี้ ช่างโชคร้ายที่พวกเขาคงไปกันไม่ได้เสียแล้ว
จูหลี่หยุนย่อมไม่ยอมแพ้แค่นี้ นางมุ่งหน้าไปหาหลิงฮันทันที ในเมื่อสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์ไม่ช่วยนาง นางก็ต้องลงมือเอง ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่านางเขินอายจึงได้ฝากอีกฝ่ายไปส่งจดหมายให้ แต่นางทำเช่นนั้นเพราะอยากสร้างความประทับใจกับหลิงฮัน
แต่ต่อให้นางมาสารภาพเองมีรึที่หลิงฮันจะสนใจนาง?
ขนาดหลินอวีฉีที่ทั้งงดงามและยั่วยวนยังทำเขาหวั่นไหวไม่ได้ ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงนางที่อยู่ในช่วงวัยกลางคนเลย
หลังจากถูกหลิงฮันปฏิเสธ จูหลี่หยุนก็กลับมาที่พักของตัวเอง ใบหน้าของนางเย็นชาและกล่าวอย่างโกรธแค้น “สตรีชนกอมตะสวรรค์ เจ้าคิดว่าตนเองงดงามแล้วจะคว้าบุรุษผู้ใดไปก็ได้รึ? ขนาดข้าเป็นสหายเจ้าเจ้ายังแย่งบุรุษที่เข้าหมายปองเอาไว้ไปเป็นของตัวเอง!”
“ฮึ่ม ตระกูลี่ยกำลังตามหาตัวเจ้าอยู่สินะ งั้นข้าจะช่วยพวกเขาหน่อยแล้วกัน!”
“แล้วก็เจ้าบุรุษหน้าโง่นั่น! ทำมาเป็นพูดดีว่ามีสตรีที่ชอบอยู่แล้วและพวกเราไม่เหมาะสมกัน! เหอะๆ เจ้าคงคิดว่านังผู้หญิงสำส่อนนั่นดีกว่าข้างั้นสินะ?”
“เจ้ากล้าหักหน้าข้า! คอยดูเถอะ เมื่อใดที่คนของตระกูลเชี่ยมาเจ้าจะต้องถูกสังหารไปด้วย!”
“เป็นแค่นักปรุงยาระดับห้าแต่กล้าทำตัวโอหัง!”
“ฮึ่ม!”
นางปล่อยนกขนาดเท่าผึ้งบินขึ้นฟ้า นกขนาดเล็กตัวนี้แม้จะไม่มีความสามารถในการต่อสู้ แต่มันสามารถบินได้ด้วยความเร็วสูงมาก ความเร็วของมันเทียบได้กับจอมยุทธระดับดาราซึ่งนางจับมันได้ด้วยความบังเอิญและฝึกมันให้เป็นนกส่งข่าวสาร
นางเป็นจอมยุทธระดับสุริยันจันทราแก่ประสบการณ์ที่สะสมแต้มสังหารได้จำนวนมากจนสามารถถอนตัวได้หลายสิบรอบแล้ว แต่ที่นางยังคงอยู่ในกองทัพจันทราม่วงเป็นเพราะความปลอดภัยของที่นี่และสามารถใช้แต้มสังหารแลกเปลี่ยนเป็นเม็ดยา อุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์และทรัพยากรอย่างอื่นได้
ตอนที่นางมายังสนามรบสองดินแดนครั้งแรกนางเป็นเพียงจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นต้นเท่านั้น แต่ตอนนี้นางบรรลุขั้นสูงสุดแล้วซึ่งเป็นเพราะนางแลกเปลี่ยนแต้มสังหารเป็นเม็ดยาเป็นจำนวนมหาศาล แน่นอนว่าพรสวรรค์ในศาสตร์วรยุทธของนางก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ไม่เช่นนั้นด้วยความช่วยเหลือของเม็ดยาอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ
นกที่นางส่งไปคงใช้เวลาไม่นานในการส่งข่าวไปถึงหูตระกูลเชี่ยว และอีกไม่เกินสองเดือนตระกูลเชี่ยจะต้องมาที่นี่แน่นอน
“ที่เหลือก็รอดูการแสดงสนุกๆ!”
……
ในวันถัดมากองกำลังของกองทัพจันทราม่วงพบเจอกับกองกำลังสิ่งมีชีวิตใต้พิภพอีกครั้งแต่ก็ลงเอยด้วยชัยชนะ หลิงฮันใช้เม็ดยาระเบิดอัสนีไปมากมายให้กับกองกำลังกองทัพจันทราม่วง แม้ผลลัพธ์จะทำให้พลังต่อสู้ของพวกนางเพิ่มขึ้นเพียงหนึ่งดาวก็อย่าดูถูก การที่ทั้งกองทัพมีพลังต่อสู้เพิ่มขึ้นหนึ่งดาวสมควรเรียกว่าน่าสะพรึงกลัวอย่างมากเลยถึงจะถูก
แต่ชัยชนะของพวกนางก็ต้องหยุดลงเพราะกองทัพของดินแดนใต้พิภพได้ส่งกองกำลังที่ทรงพลังยิ่งขึ้นมาปะทะกับพวกนาง กองกำลังที่มาใหม่คือกองกำลังที่เต็มไปด้วยตัวตนระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุด จำนวนของพวกมันมีมากกว่าห้าสิบตัว
กองกำลังของกองทัพจันทราม่วงไม่กล้าต่อกรและล่าถอยทันที
เป้าหมายของพวกนางในการเดินทางครั้งนี้คือไล่ล่าสิ่งมีชีวิตใต้พิภพและค้นหาศิลาวิญญาณปฐพี ตอนนี้พวกนางสังหารศัตรูได้มากมายแล้วและค้นหาศิลาวิญญาณปฐพีไม่พบเสียที แถมศัตรูก็ยังกองกำลังที่ทรงพลังมาอีก เพราะงั้นพวกนางจึงตัดสินใจกลับค่ายที่พักของกองทัพจันทราม่วง
เนื่องจากหลิงฮันไม่สามารถเข้าไปยังอาณาเขตของกองทัพจันทราม่วงได้เขาจึงไม่กลับไปกับพวกนางแต่ขอแยกตัว สำหรับเขาที่มีหอคอยทมิฬภัยอันตรายของสนามรบสองดินแดนไม่ใช่เรื่องที่ต้องนำมาใส่ใจแม้แต่น้อย
เขาต้องการสังหารสิ่งมีชีวิตใต้พิภพให้มากกว่านี้เพื่อสะสมแต้มสังหาร เขาสามารถนำแต้มที่ว่าไปแลกเปลี่ยนเป็นแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ได้ ยิ่งกว่านั้นถ้าหากพบเจอศิลาวิญญาณปฐพีก็ยิ่งดีใหญ่ เขาจะแลกเปลี่ยนมันเป็นแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์จำนวนมหาศาล
ตอนนี้สิ่งที่จำเป็นมากกว่าการยกรับพลังของตัวเขาเองก็คือการหลอมดาบอสูรนิรันดร์ให้คุณภาพสูงยิ่งขึ้น
เขาตัดสินใจเข้าไปยังส่วนที่ลึกกว่าเดิมของสนามรบสองดินแดนเพื่อล่าสังหารสิ่งมีชีวิตใต้พิภพ