หลิงฮันเพ่งจ้องมองและพบว่าตงหลิงเอ๋อมีม้วนคัมภีร์แปลกๆอยู่ในมือ มันคือต้นเหตุที่ทำให้เขารู้สึกเย็นยะเยือกและกดดัน
นั่นคือ… ม้วนคำสั่งของจอมยุทธระดับทลายมิติ?
ถ้าไม่ใช่ม้วนคำสั่งของจอมยุทธระดับทลายมิติ เขาก็คิดว่าไม่แล้วว่าจะมีอะไรอย่างอื่นที่สามารถสร้างแรงกดดันให้กับเขาได้
ระดับทลายมิติคือตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก
“เดี๋ยวก่อน ให้ข้าจัดการเขาเอง!” ฉือชิ่วเหรินกล่าวออกมาอย่างไม่พอใจ
“ไม่จำเป็นต้องเสียเวลา ภารกิจสำหรับการเดินทางในครั้งนี้คือการสังหารชายคนนี้ให้ตาย!” ตงหลิงเอ๋อกล่าวอย่างเย็นชาและค่อยๆเปิดม้วนคำสั่ง ทันใดนั้นอำนาจที่ทรงพลังก็ปะทุออกจนผู้คนโดยรอบต้องรู้สึกอึดอัดกดดัน
เป็นม้วนคำสั่งของจอมยุทธระดับทลายมิติจริงด้วย!
หลิงฮันพยักหน้าในใจ ดูเหมือนห้านิกายโบราณคิดจะกำจัดเขาจริงๆถึงได้ยอมสิ้นเปลืองม้วนคำสั่งเช่นนี้
ฉือชิ่วเหรินชะงักกับคำพูดของตงหลิงเอ๋อแต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร ความแค้นส่วนตัวของเขาไม่สามารถนำมาเกี่ยวข้องกับภารกิจจากนิกายได้
‘ตูม’ เมื่อม้วนคำสั่งเปิดออกอย่างสมบูรณ์ เส้นแสงสว่างสีขาวก็พัวพันกันกลายเป็นรูปร่างของนกอมตะเมฆาปีกกว้าง อำนาจที่นกอมตะตัวนี้ปลดปล่อยออกมาน่าสะพรึงกลัวเกินบรรยาย
ระดับทลายมิติ!
ทันใดนั้นตงหลิงเอ๋อก็คำราม นกอมตะที่ราวกับรับรู้คำสั่งก็สยายปีกและพุ่งเข้าใส่หลิงฮันอย่างรวดเร็ว
เมื่ออยู่ต่อหน้าระดับทลายมิติ จอมยุทธระดับก้าวสู่เทวาจะสามารถต่อต้านได้? ไม่ต้องพูดถึงจอมยุทธระดับก้าวสู่เทวาเลย แม้แต่จอมยุทธระดับสวรรค์ก็ทำไม่ได้
แต่ในตอนนั้นเอง อุณภูมิโดยรอบก็ลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว ทุกคนในบริเวณนี้รู้สึกราวกับว่าตนเองหลุดเข้าไปในถ้ำน้ำแข็ง พวกเขาตัวสั่นสะท้านและหมดไฟสู้รบทันที สิ่งที่พวกเขาต้องการทำในตอนนี้มีเพียงใช้แขนกอดร่างตัวเองเอาไว้เพื่อลดความหนาว
มังกรสีขาวที่ร่างทั้งร่างประดับไว้ด้วยน้ำแข็งปรากฏออกมา
‘ปัง!’
สัตว์อสูรทั้งสองเข้าปะทะกัน
ตามเรื่องเล่าตำนานแล้ว นกอมตะกับมังกรที่แท้จริงนั้นมีพลังทัดเทียมกัน แต่สัตว์อสูรสองตัวที่ปรากฏอยู่ในตอนนี้ไม่มีฝ่ายไหนเลยที่เป็นสัตว์อสูรระดับพระเจ้าที่แท้จริง
ตัวหนึ่งถูกสร้างขึ้นจากรูปแบบอาคม อีกตัวถูกสร้างขึ้นจากม้วนคำสั่ง
‘ตูม ตูม ตูม’ หลังเข้าปะทะกัน ร่างของนกอมตะเมฆาก็ลอยกระเด็นถอยกลับไป มันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมังกรเหมันต์
หลิงฮันยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ผลลัพธ์เช่นนี้เป็นสิ่งที่เขาคาดเดาเอาไว้อยู่แล้ว
การจะสร้างม้วนคำสั่งขึ้นมานั้น ผู้สร้างต้องใช้โลหิตของตนเองในการสร้าง ยิ่งสังเวยโลหิตมากเท่าไหร่ม้วนคำสั่งก็จะทรงพลังเท่านั้น แต่จอมยุทธระดับทลายมิติคนไหนจะยอมสูญเสียโลหิตจำนวนมากของตนเอง?
ดังนั้นหลิงฮันจึงคาดการณ์เอาไว้ว่าพลังของม้วนคำสั่งนี้จะต้องไม่เกินระดับทลายมิติห้าดาวแน่นอน และมันก็เป็นอย่างที่เขาคิด  นกอมตะเมฆาถูกมังกรเหมันต์ซัดกระเด็นด้วยการโจมตีเดียว เป็นไปได้ว่านกอมตะเมฆาจะมีพลังต่อสู้เพียงระดับทลายมิติสองถึงสามดาวเท่านั้น
“อะไรกัน!” ฉือชิ่วเหรินและคนอื่นๆอุทานออกมา นั่นคือม้วนคำสั่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยจอมยุทธระดับทลายมิติเชียวนะ?
มังกรเหมันต์ตนนั้นมันอะไรกัน?
ทั้งห้าคนตกตะลึง ด้วยสายตาของพวกเขา พวกเขาสามารถบอกได้ว่ามังกรเหมันต์คือรูปแบบอาคม ซึ่งรูปแบบอาคมกับม้วนคำสั่งนั้นแตกต่างกัน ในส่วนของม้วนคำสั่งนั้น หลังจากโลหิตของจอมยุทธระดับทลายมิติเหือดแห้ง ม้วนคำสั่งก็จะไร้ค่าทันที แต่รูปแบบอาคมนั้นต่างออกไป ตราบใดที่ยังมีพลังจากสวรรค์และปฐพีอยู่ รูปแบบอาคมก็จะสามารถเรียกใช้งานได้เรื่อยๆ
ถ้าม้วนคำสั่งทรงพลัง พวกเขาก็ยังสามารถใช้ม้วนคำสั่งทำลายรูปแบบอาคมได้ แต่ปัญหาก็คือรูปแบบอาคมของหลิงฮันนั้นทรงพลังกว่าม้วนคำสั่ง!
แล้วทีนี้พวกเขาจะชนะได้อย่างไร?
ฉือชิ่วเหรินคว้ากระบี่ไร้เทียมทานไว้ในมือและกล่าว “หลิงฮัน เลิกใช้พลังของรูปแบบอาคมแล้วมาสู้กับข้าตัวต่อตัว!”
หลิงฮันส่ายหัวและกล่าว “ต้องขอโทษด้วย เวลานี้คือการทำสงครามระหว่างสองกองทัพ ไม่ใช่เวลาที่จะมาประลองวัดฝีมือกัน!” เขาควบคุมรูปแบบอาคมมังกรน้ำแข็งทลายปฐพีเพื่อโจมตีสังหารรุ่นเยาว์อีกสี่คน
“ช่างน่ารังเกียจ!” ฉือชิ่วเหรินคำราม แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกระตุ้นใช้งานกระบี่ไร้เทียมทานในมือ กระบี่ไร้เทียมทานลอยขึ้นสู่ฟากฟ้าพร้อมกับส่องประกายแสงอันทรงพลังออกมา
เมื่อกระบี่ไร้เทียมทานถูกใช้งาน หลิงฮันก็นำดาบสังหารออกมาเพื่อต่อต้านอำนาจของกระบี่ไร้เทียมทาน
กระบี่ไร้เทียมทานกับดาบสังหารมีพลังทัดเทียมกัน การจะดูว่าฝ่ายไหนทรงพลังกว่าทำได้ยากมาก แต่มังกรเหมันต์นั้นแข็งแกร่งกว่านกอมตะเมฆาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อใดที่ม้วนคำสั่งถึงขีดจำกัด เหล่าจอมยุทธของภูมิภาคตะวันตกก็จะทำได้เพียงรอคอยถูกสังหาร
ฉือชิ่วเหรินและอัจฉริยะอีกสี่คนใบหน้าเปลี่ยนสี ใครจะไปคิดว่าด้วยเวลาที่ผ่านพ้นมาไม่นาน หลิงฮันจะพัฒนาจนมีพลังต่อสู้เทียบได้กับระดับทลายมิติ?
“ล่าถอย! แผนการของเราผิดพลาด ภารกิจนี้ต้องให้ตัวตนระดับทลายมิติเป็นคนมาลงมือเอง!”
“นอกจากนั้นตัวตนระดับทลายมิติที่จะมาก็ต้องมีพลังต่อสู้ห้าดาวเป็นอย่างน้อย”
เหล่ารุ่นเยาว์อัจฉริยะทั้งสี่คนล้มเลิกความคิดที่จะต่อสู้ต่อและหลบหนีไปพร้อมกับกระบี่ไร้เทียมทานและม้วนคำสั่งระดับทลายมิติ
หลิงฮันไม่ไล่ตาม ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือยึดครองภูมิภาคตะวันตก สำหรับความบาดหมางระหว่างเขากับฉือชิ่วเหรินและอัจฉริยะคนอื่นๆ หลิงฮันค่อยไปสะสางทีหลัง ตราบใดที่เขาทะลวงผ่านระดับสวรรค์ ทั้งห้าคนจะยังต่อกรกับเขาได้? และเมื่อเขาบรรลุระดับทลายมิติ เขาก็จะเป็นตัวตนที่ไร้พ่าย
เมื่อเขากลับมา เขาก็พบว่าบุตรแห่งสายฟ้าเองก็หลบหนีไปแล้วเหมือนกัน หนูหนิวไม่ทำให้เขาผิดหวังจริงๆ
หลังจากนั้นไม่นานสงครามก็สิ้นสุดลง ภูมิภาคตะวันตกพ่ายแพ้อย่างราบคาบ จอมยุทธระดับก้าวสู่เทวาหลายคนถูกสังหาร
หลังจากทิ้งให้จิตวิญญาณศิลาและกองทัพของเขาบุกยึดครอบภูมิภาคตะวันตกต่อ หลิงฮัน ฮูหนิว จูเสวียนเอ๋อและคนอื่นๆก็มุ่งหน้ากลับภูมิภาคเหนือ
พวกเขาเดินเท้ากลับ ในวันที่สามระหว่างเดินทาง พวกเขาก็พบกับชายคนหนึ่งนั่งอยู่กลางถนนที่พวกเขากำลังเดินอยู่ ด้านหน้าของเขามีโต๊ะตั้งเอาไว้โดยชายคนนั้นนั่งอยู่ที่เก้าอี้และกำลังดื่มชาอย่างใจเย็น