Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น ตอนที่ 859 ชาวญี่ปุ่นนิสัยแปลก

อ่านนิยายจีนเรื่อง Extraordinary Genius อัจฉริยะเหนือชั้น ตอนที่ 859 ชาวญี่ปุ่นนิสัยแปลก 3Novel | อ่านนิยายออนไลน์ นิยายแปลไทย อ่านนิยายฟรี.

EG บทที่ 859 ชาวญี่ปุ่นนิสัยแปลก
เฝิงหยู่เคยพูดถึงจงชิ่งเซียนมาก่อน แม้ว่าจะมีบริษัทบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหลายแห่งในจีน แต่ทุกบริษัทก็ทำผิดพลาดเหมือนกันหมด นั่นก็คือเรื่องของรสชาติ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปทั้งหมดในจีนมีรสชาติเหมือนกัน ไม่ว่าคุณจะขายรสอะไร ฉันก็จะขายรสชาติเดียวกับคุณนั่นแหละ
เพื่อที่จะให้ดีกว่าบริษัทอื่นๆ เลอฮ่าฮาต้องไม่เป็นผู้ตามคนอื่น เพราะการทำตามแบรนด์อื่นจะไม่ช่วยให้ได้กำไร ในตอนแรก จงชิ่งเซียนรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะคิดค้นรสชาติและเนื้อเส้นรูปแบบใหม่ให้กับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และเลอฮ่าฮาก็ไม่มีประสบการณ์ในผลิตภัณฑ์อาหารทอดเลย
แต่ตอนนี้ จงชิ่งเซียนมุ่งมั่นที่จะผลิตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพื่อแย่งส่วนแบ่งทางการตลาดจากบริษัทบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปทั้งสองแห่ง!
ตอนนี้ เฝิงหยู่กลับไปที่ประเทศจีนพร้อมกับชาวญี่ปุ่นสองคน
บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบรนด์ของจีนมีรสชาติแย่มากและเทียบไม่ได้กับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากประเทศอื่นเลย เอเชียเป็นผู้ผลิตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรายใหญ่ที่สุดและจีนเป็นผู้ที่บริโภคมากที่สุด แต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบรนด์ของจีนห่วยแตกมาก
เมื่อชาติที่แล้วของเฝิงหยู่ มีคนจัดอันดับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ผลิตออกมา ถงอีเป็นผู้ผลิตบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่ใหญ่ที่สุดในโลกและคังซื่อฟู่ก็มีรายชื่อติดอันดับด้วย แต่เมื่อพูดถึงรสชาติ ไม่มีรายชื่อของบะหมี่จากสองบริษัทนี้ติดอันดับเลย
เนื้อเส้นและเครื่องปรุงของประเทศญี่ปุ่น เกาหลี ไทยและเวียดนามที่ดีที่สุด
แต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากประเทศพวกนี้มีราคาแพงกว่า ในประเทศจีน คนชอบกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็เพราะอยากประหยัดเงิน และผู้บริโภคจะซื้อยี่ห้อที่ถูกที่สุด
ฉันต้องกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพื่อความอยู่รอดตอนนี้ ใครจะไปสนเรื่องรสชาติหรือสารอาหาร?
“ตาเฒ่าจง ฉันแนะนำให้นายรู้จัก นี่คือคาเมดะ มาซาโอะ ประธานของบริษัทซิกส์เซ้นส์ในญี่ปุ่น บริษัทซิกส์เซ้นส์จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แนสแด็ก และเป็นผู้นำในวงการธุรกิจนี้ นี่คือ มูกาวะ จิโระ ประธานและผู้จัดการทั่วไปของเฉียนเฉียน ราเมนในญี่ปุ่น บริษัทของพวกเขาเพิ่งคิดค้นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสชาติใหม่และเนื้อเส้นของบะหมี่และเครื่องปรุงรสก็ดีขึ้น แต่ต้นทุนการผลิตสูงกว่าเล็กน้อย คุณบอกว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปของเลอฮ่าฮาต้องดีกว่าบริษัทไต้หวันสองแห่งนั่น ดังนั้นผมคิดว่าเราน่าจะซื้อสูตรจากบริษัทนี้ได้”
จงชิ่งเซียนขมวดคิ้วและกระซิบกับเฝิงหยู่ “ผู้จัดการเฝิงครับ ทำไมคุณถึงพาปีศาจร้ายญี่ปุ่นสองตัวนี้มาที่นี่ล่ะ?”
ปากของคาเมดะ มาซาโอะกระตุกทันที สารเลว! ฉันฟังภาษาจีนออกนะโว้ย! ถ้าคุณอยากพูดถึงคนอื่นในทางที่ไม่ดี อย่างน้อยก็ควรจะทำลับหลัง! บรรพบุรุษของฉันต่อต้านสงครามและไม่เคยก้าวเข้ามาเหยียบประเทศจีนในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเลย!
นอกจากนี้ ตั้งแต่สมัยโบราณ ชาวจีนนั่นแหละที่เป็นฝ่ายรังแกญี่ปุ่นมาโดยตลอด พวกคุณชนะเรามาตั้งนานแล้ว! ทำไมคุณไม่พูดถึงเรื่องนี้บ้างล่ะ?!
“อะแฮ่ม…” เฝิงหยู่มีท่าทีอึดอัด “ตาเฒ่าจงครับ คุณคาเมดะอาศัยอยู่ในประเทศจีนมาหลายปีแล้ว เขาพูดภาษาจีนได้นะครับ”
จงชิ่งเซียนหน้าถอดสีและรู้สึกอายเล็กน้อย ทำไมคุณไม่บอกผมก่อนหน้านี้? แล้วแบบนี้เราจะเจรจากันต่อได้ยังไง?
คาเมดะ มาซาโอะพูดภาษาจีนกลางได้อย่างคล่องแคล่ว “คุณจงครับ ครอบครัวผมก็ต่อต้านสงครามเช่นกัน ผมเป็นเพียงคนเดียวในครอบครัวผมที่เข้ามาในประเทศจีนและเราไม่ควรปฏิบัติต่อกันเหมือนเป็นศัตรูกันนะครับ เราทุกคนก็รักสันติภาพใช่มั้ยครับ?”
จงชิ่งเซียนตกตะลึง คนญี่ปุ่นคนนี้ต้องเพี้ยนแน่ๆ? ผมเพิ่งแอบด่าเขาไป แต่เขากลับไม่โกรธหรืออารมณ์เสียเลยงั้นหรอ?
ผมนึกว่าคนญี่ปุ่นทุกคนจะเย่อหยิ่งมากเมื่อมาอยู่ในประเทศจีน อาจเป็นเพราะรัฐบาลจีนตำหนิญี่ปุ่นเมื่อครั้งที่แล้วหรือเปล่า และปีศาจญี่ปุ่นพวกนี้กลัวงั้นหรอ?
“ถูกต้องครับ พวกเรารักความสงบครับ คุณมูกาวะ จิโระ นำตัวอย่างบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบใหม่มาให้เราดูใช่มั้ยครับ?” จงชิ่งเซียนรู้สึกงง เลอฮ่าฮาซื้อสูตรบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากเฉียนเฉียน ราเมนแล้ว ว่าแต่มันเกี่ยวข้องอะไรกับบริษัทซิกส์เซ้นส์หรอ?
ทำไมชื่อบริษัทซิกส์เซ้นส์นี้ฟังดูคุ้นหูจัง? น่าจะเป็นบริษัทใหญ่มั้งเพราะรู้สึกว่าชื่อฟังดูคุ้นหูมาก ผู้จัดการเฝิงยังบอกอีกว่า บริษัทซิกส์เซ้นส์เป็นบริษัทที่ดีที่สุดในวงการธุรกิจนั้น…
แล้วทำไมประธานของบริษัทจดทะเบียนถึงต้องมาเป็นล่ามที่นี่? เป็นเพราะผู้จัดการเฝิงหรือเปล่า?
คาเมดะ มาซาโอะ มาที่นี่ในฐานะล่ามและผู้ค้ำประกัน บริษัท เฉียนเฉียน ราเมน มีปัญหาด้านกระแสเงินสดเนื่องจากพวกเขาใช้เงินทุนในการคิดค้นและพัฒนาผลิตภัณฑ์มากเกินไปและต้องการเงินจำนวนหนึ่งเพื่อช่วยพยุงบริษัท เนื่องจากพวกเขายังคงเป็นหนี้ธนาคารอยู่ ดังนั้นจึงไม่สามารถกู้เงินเพิ่มได้อีกแล้ว พวกเขาจึงต้องขายสูตรบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพื่อระดมทุน
เฝิหยู่โทรหา คาเมดะ มาซาโอะ เพื่อให้ช่วยหาบริษัทบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเพราะเขาอยากจะซื้อสูตร และคาเมดะ มาซาโอะก็มาเจอ เฉียนเฉียน ราเมน ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับที่ทำงานของเขา
คาเมดะ มาซาโอะ ส่งคนไปติดต่อและพบว่า เฉียนเฉียน ราเมนกำลังมองหาผู้ซื้อสูตรบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสชาติใหม่ของพวกเขาอยู่พอดี พอมูกาวะ จิโระ รู้ว่าผู้ซื้อมาจากประเทศจีน เขาก็ดีใจมากเพราะผู้ซื้อจะไม่แข่งขันกับพวกเขากันเองในญี่ปุ่น
คาเมดะ มาซาโอะ ยังรู้สึกว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบใหม่ของ เฉียนเฉียน ราเมนนี้มีรสชาติอร่อยและน่าจะทำกำไรได้ ดังนั้นเขาจึงลงทุนในบริษัทนี้และให้ลูกๆ ของเขาถือหุ้นในบริษัทนี้ เขารู้ว่าถ้าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนี้เป็นที่ยอมรับของผู้บริโภคชาวจีน เขาจะได้กำไรมาก และเขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าบริษัทจีนรายอื่นจะเลียนแบบรสชาตินี้
ชาวญี่ปุ่นให้ความสำคัญเรื่องระบบความอาวุโสและสถานะมาก บริษัท ซิกส์เซ้นส์ของ คาเมดะ มาซาโอะ นั้นใหญ่กว่า เฉียนเฉียน ราเมน มาก และ มูกาวะ จิโระ เชื่อว่า คาเมดะ มาซาโอะ จะไม่โกงเขา ยิ่งไปกว่านั้น คาเมดะได้ลงทุนเงินจำนวนหนึ่งในบริษัทนี้ด้วย
หลังจากปรุงบะหมี่สองถ้วยเสร็จแล้ว เลขาของจงชิ่งเซียนก็นำชามขนาดเล็กสองสามใบมาเสิร์ฟให้ทุกคนในที่ประชุม
ทุกคนเคยชิมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาก่อน ถึงแม้ตอนนี้จงชิ่งเซียนจะร่ำรวย แต่เขาก็ยังคงกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอยู่ในที่ทำงานเวลาที่เขายุ่งมากจนไม่มีเวลาะออกไปทานอาหารกลางวัน
จงชิ่งเซียนชิมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสชาติใหม่นี้และรู้สึกว่าอร่อยกว่าของคังซื่อฟู่!
มูกาวะ จิโระ พูดบางอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่นและจงชิ่งเซียนก็หันไปหา คาเมดะ มาซาโอะ
“มูกาวะ จิโระ บอกว่านี่คือรสซีฟู้ด และนี่คือบะหมี่น้ำซุปเนื้อ ทั้งหมดนี้เป็นรสชาติใหม่ที่บริษัทคิดค้นขึ้นมา แม้แต่ตัวเส้นบะหมี่ก็ใช้เทคโนโลยีทันสมัยสุด ทุกคนเคยชิมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่มีเนื้อเส้นแบบนี้มาก่อนมั้ยครับ?” คาเมดะ มาซาโอะ พูด
จงชิ่งเซียนมองไปยังคนอื่นๆ ที่เหลือและทุกคนก็ส่ายหน้า รสชาติและเนื้อเส้นของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนี้ดีที่สุด! หากพวกเขาซื้อสูตรนี้และเปิดตัววางขายในตลาด จะต้องได้รับความนิยมอย่างแน่นอน
“รสชาติดีมากครับ ว่าแต่ต้นทุนการผลิตเท่าไหร่หรอครับ? แล้วคุณจะขายสูตรนี้เท่าไหร่ครับ?” จงชิ่งเซียน ถาม
คาเมดะ มาซาโอะ มองไปที่เฝิงหยู่ และพูดกับจงชิ่งเซียน “สามารถคุมต้นทุนให้อยู่ที่ประมาณ 2 หยวนได้ครับถ้าคุณผลิตในปริมาณมาก เลอฮ่าฮาเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมเครื่องดื่มของจีนและผมคิดว่าคุณจะเสนอราคาที่สมเหตุสมผลกับเรา”
จงชิ่งเซียนตกใจ นี่คือการเจรจาธุรกิจจริงๆ หรอ? คุณจะยอมตกลงหรอถ้าผมบอกว่าผมต้องการซื้อสูตรนี้ในราคา 1 หยวน?!
ทำไมคนญี่ปุ่นคนนี้นิสัยแปลกจัง และทำไมเขาถึงคอยมองผู้จัดการเฝิงตลอดเวลา? หรือว่าพวกเขารู้จักกัน?

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด