เฝิงหยู่ต้องการให้หลี่ต้าฝูมาทำงานด้วยเพื่อบริหารจัดการฝ่ายผลิตรถยนต์ของบริษัทเครื่องจักรของเมืองปิง แต่ในเวลานั้น แผ่นโลหะและธุรกิจอื่นๆ ของหลี่ต้าฝูยังดำเนินกิจการไปได้ด้วยดี เขาไม่ยอมละทิ้งธุรกิจแล้วมาทำงานให้เฝิงหยู่หรอก
 
แต่เมื่อหลี่ต้าฝูเห็นการเติบโตอย่างรุ่งเรื่องของซงเจียงมอเตอร์ เขาก็ตกใจมาก เขาไม่คิดว่าซงเจียงมอเตอร์จะเป็นที่นิยมในประเทศจีนมากขนาดนี้และถึงขนาดส่งออกไปยังยุโรปตะวันออกด้วย!
 
หลี่ต้าฝูก็ชอบรถยนต์เหมือนกัน เขาใฝ่ฝันที่จะเป็นเจ้าของอาณาจักรรถยนต์ของตัวเอง แต่ปัจจุบันประเทศจีนมีผู้ผลิตรถยนต์หลายรายเช่น FAW, SAIC, BAIC, GAC, บริษัทเครื่องจักรเมืองปิง และอื่นๆ แม้ว่าขนาดธุรกิจของบริษัทพวกนี้ยังไม่สามารถเทียบกับบริษัทรถยนต์ต่างประเทศได้ แต่ก็เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของประเทศจีน เขารู้สึกว่าโอกาสในการก่อตั้งบริษัทรถยนต์ของตัวเองนั้นแทบไม่มีเลย
 
หลี่ต้าฝูได้เข้าร่วมสหภาพการค้าเจ๋อเจียงและมีแผนที่จะรวบรวมกลุ่มคนที่นั่นเพื่อจัดตั้งบริษัทรถยนต์เอกชน แต่นักธุรกิจที่นั่นไม่สนข้อเสนอของเขา พวกเขารู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะประสบความสำเร็จ
 
ตลกละ! คุณอยากเริ่มต้นด้วยการผลิตรถจักรยานยนต์ และพอคุณคุ้นเคยกับการผลิตแล้ว คุณจะลองลงทุนในรถยนต์งั้นหรอ?
 
นี่ถ้าเป็นเมื่อ 2 ปีก่อน รถจักรยานยนต์อาจเป็นธุรกิจที่ทำกำไรได้ แต่ในประเทศจีนตอนนี้ 5 ใน 10 คนที่ต้องการซื้อรถจักรยานยนต์จะต้องเลือกรถจักรยานยนต์ซงเจียง
 
รถจักรยานยนต์ซงเจียงไม่เพียงแต่มีการออกแบบที่สวยงามเท่านั้น แต่ประสิทธิภาพก็ยังยอดเยี่ยมด้วยเช่นกัน รถจักรยานยนต์ดังกล่าวยังมีดาราชั้นนำมาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ด้วย และก็เป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียง แล้วบริษัทของคุณจะเติบโตได้ยังไงถ้าคุณจะผลิตรถจักรยานยนต์? คุณอยากเป็นเหมือนโรงงานขนาดเล็กพวกนั้นและต้องขายรถจักรยานยนต์ในราคาถูกงั้นหรอ?
 
แม้ว่าคุณจะสามารถทำกำไรได้จากการทำเช่นนี้ แต่คุณจะทำเงินได้เท่าไหร่กันเชียว? นอกจากนี้ โรงงานรถจักรยานยนต์อาจจะไม่ได้ใหญ่มาก แต่ก็ต้องมีขนาดธุรกิจอยู่ในระดับหนึ่ง แล้วต้องใช้เวลากี่ปีกันกว่าจะได้เงินลงทุนของเราคืน? เมื่อไหร่ถึงจะเห็นกำไร?
 
แม้ว่ามันจะประสบความสำเร็จและทำกำไรได้ แต่ผลกำไรนั้นจะเพียงพอสำหรับการจัดตั้งบริษัทรถยนต์หรือเปล่า? พวกเราไม่มีใครคุ้นเคยกับธุรกิจการค้านี้ คุณอย่ามาบอกผมว่ารถยนต์ก็แค่สิ่งประดิษฐ์ที่มี 4 ล้อพร้อมเครื่องยนต์ติดตั้ง บริษัทรถยนต์หลายแห่งก็มีความคิดเช่นเดียวกันแบบนี้ แต่ผู้บริโภคไม่ได้ซื้อรถยนต์ที่พวกเขาผลิตเลย
 
ในประเทศจีน ไม่เพียงแต่มีแบรนด์รถยนต์ขนาดใหญ่เท่านั้น แต่โรงงานขนาดเล็กบางแห่งก็พยายามผลิตรถยนต์ของตัวเองด้วยเช่นกัน ถ้ารัฐบาลท้องถิ่นไม่ปกป้องพวกเขา พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขายยานพาหนะด้วยซ้ำ
 
การผลิตรายปีของโรงงานพวกนี้มีจำนวนเพียงไม่กี่ร้อยถึงหนึ่งพันคันเท่านั้น แต่รถยนต์ที่พวกเขาผลิตไม่ปลอดภัยและประสิทธิภาพก็แย่มาก!
 
นอกเหนือจากคนในท้องถิ่นแล้ว ใครจะไปซื้อรถของพวกเขา?
 
คุณบอกว่าพวกเขาสามารถออกแบบภายนอกได้ดีกว่างั้นหรอ? พวกเขามีนักออกแบบหรอ? ซงเจียงมอเตอร์ทำงานร่วมกับบริษัทออกแบบที่โดดเด่นที่สุดในเซี่ยงไฮ้ นักออกแบบพวกนั้นล้วนเป็นชนชั้นสูงที่มีประสบการณ์จากต่างประเทศ ผู้ผลิตรถยนต์รายไหนในประเทศจีนที่สามารถทำแบบนั้นได้บ้าง?
 
ถ้าคุณอยากใช้กลยุทธ์ต้นทุนต่ำล่ะ? คุณสามารถผลิตรถที่มีราคาถูกกว่ารถจี๊ปได้มั้ยล่ะ? รถยนต์ของจี๊ปและเซี่ยลี่มีราคาถูก แต่ยี่ห้อพวกนี้เป็นที่นิยมหรอ? หากทหารไม่สนับสนุนรถจี๊ปและรัฐบาลไม่ได้ซื้อรถเซี่ยลี่มาทำเป็นแท็กซี่ คุณคิดว่าโรงงานทั้งสองแห่งนี้จะอยู่รอดได้จนถึงปัจจุบันหรอ?
 
ความฝันของหลี่ต้าฝูเกี่ยวกับอาณาจักรรถยนต์นั้นแตกสลายลงทันที ไม่มีเพื่อนของเขาสักคนที่สนับสนุนเขา เขาพยายามขอเงินกู้จากธนาคาร แต่ไม่มีธนาคารไหนเต็มใจยืมปล่อยเงินกู้ให้เขาเลย
 
เงินกู้หรอ? ธนาคารจะต้องเห็นความสามารถในการชำระคืนเงินกู้ ธนาคารรู้สึกว่าข้อเสนอของหลี่ต้าฝูเป็นเรื่องตลก ทำไมธนาคารถึงต้องปล่อยเงินกู้ให้เขาจำนวนมากขนาดนั้นด้วย?
 
แต่หลี่ต้าฝูไม่ยอมแพ้ เขาไม่ได้ขาดเงิน โรงงานของเขามีกำไรมากกว่า 10 ล้านต่อปี เงินที่เขามีอยู่สามารถเลี้ยงชีพเขาได้ตลอดชีวิต
 
แต่เมื่อชายคนหนึ่งไม่ได้ขาดเงิน เขาจะเริ่มไล่ตามความฝันของเขา หลี่ต้าฟูอยากขับรถที่เขาผลิตเองจริงๆ แล้วเขาก็จำได้ว่าเฝิงหยู่เคยบอกว่าให้โทรไปหาหากเขาเปลี่ยนใจ
 
ดังนั้น หลี่ต้าฝูไปหาจ้งชิ่งเซียนและขอเบอร์ติดต่อของเฝิงหยู่ เขารีบโทรหาเฝิงหยู่ทันที
 
“ผู้จัดการลี่โทรหาผมเพื่อที่จะบอกผมว่าคุณตัดสินใจเข้าร่วมกับบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงแล้วใช่มั้ยครับ?” เฝิงหยู่พูดติดตลก
 
“เอาตรงๆ นะครับ ผมเพียงต้องการเข้าร่วมฝ่ายรถยนต์ของบริษัทเครื่องจักรเท่านั้น ผมไม่สนใจเครื่องจักรทางการเกษตร” หลี่ต้าฝูอธิบาย
 
เฝิงหยู่คิดในใจ เรายังไม่ได้ทุนของเราคืนจากกิจการรถยนต์ของเราเลย เครื่องจักรทางการเกษตรที่คุณดูถูกยังทำกำไรได้มากอยู่ตลอด กำไรนั้นยังสูงกว่ารถจักรยานยนต์อีก
 
“ผู้จัดการลี่ครับ ผมจะไปหางโจวเพื่อพบกับจ้งชิ่งเซียนในเร็วๆ นี้ เราไปคุยกันแบบตัวต่อตัวเมื่อผมไปถึงที่นั่นดีมั้ยครับ?”
 
หลี่หมิงเต๋ออายุมากขึ้นแล้ว และบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงก็เติบโตขึ้นมาก เขาไม่สามารถติดตามการดำเนินงานทุกเรื่องได้อีกต่อไปแล้ว แม้ว่าเฝิงหยู่จะบอกให้เขาปลุกปั้นกลุ่มผู้บริหารรุ่นใหม่ขึ้นมา แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 5 ปีกว่าพวกเขาจะสามารถมาช่วยงานเขาได้ เฝิงหยู่ไม่กล้าปล่อยให้บัณฑิตจบใหม่พวกนี้เข้ามาดำรงตำแหน่งผู้จัดการเร็วเกินไป
 
ไม่ว่าเกรดของบัณฑิตพวกนี้นี้จะดีแค่ไหน พวกเขาก็ยังขาดประสบการณ์ในการบริหารบริษัทขนาดใหญ่เช่นนี้ การบริหารจัดการไม่ใช่สิ่งที่สามารถเรียนรู้ได้ในมหาวิทยาลัยได้ ต้องอาศัยประสบการณ์ด้วย
 
เมื่อชาติที่แล้วของเฝิงหยู่ หลี่ต้าฝูใช้กลยุทธ์ที่ดีจำนวนมากและได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยม เฝิงหยู่ประทับใจในตัวเขามาก แต่เขาสงสัยว่าหลี่ต้าฝูจะยังคงน่าประทับใจในชาตินี้ด้วยหรือเปล่า นี่คือเหตุผลที่เฝิงหยู่อยากพบเขาและรับฟังมุมมองของเขาเกี่ยวกับอนาคตและการดำเนินงานของซงเจียงมอเตอร์
………
 
จ้งชิ่งเซียนวางแผนที่จะตรวจสอบโรงงานใหม่ของเขาในจังหวัดอื่น แต่เนื่องจากเฝิงหยู่กำลังจะไปหางโจว เขาจึงเปลี่ยนแผน เล้อฮ่าฮาเติบโตอย่างรวดเร็วมาก เครื่องดื่มโยเกิร์ตและเครื่องดื่มชาขายดีมาก แต่ผลิตภัณฑ์เสริมเพื่อสุขภาพสำหรับเด็กของเล้อฮ่าฮามาถึงจุดที่ติดขัด ยอดขายมาถึงจุดที่ไม่สามารถเพิ่มขึ้นไปได้อีก
 
หลังจากศึกษาตลาดแล้ว จ้งชิ่งเซียนรู้สึกว่าเป็นเพราะตลาดอิ่มตัวแล้วและบริษัทเภสัชกรรมเมืองปิงก็ส่งผลกระทบต่อยอดขาย ผู้ปกครองหลายคนเลือกซื้อแคลเซียมกลูคอเนตให้ลูกๆ แทน
 
แม้ว่ายอดขายผลิตภัณฑ์เสริมเพื่อสุขภาพสำหรับเด็กของเล้อฮ่าฮาไม่เพิ่มขึ้น แต่รายได้ของเล้อฮ่าฮาก็ยังคงเติบโตขึ้น นมแคลเซียม AD ของพวกเขาอาจจะแซงเล้อไป่ซื่อได้ในปีนี้ ในตลาดเครื่องดื่มชา มีคู่แข่งรายใหม่ปรากฏขึ้น คู่แข่งรายใหม่นี้คือไรซิ่งซัน กรุ๊ป
 
แต่จ้งชิ่งเซียนไม่ได้คิดว่าไรซิ่งซัน กรุ๊ปเป็นภัยคุกคามต่อเขา พวกเขาเป็นเพียงผู้ลอกเลียนแบบเท่านั้น แล้วจะมาแข็งแกร่งกว่าเล้อฮ่าฮาได้ยังไง? ถ้าไรซิ่งซัน กรุ๊ปใช้ภาชนะบรรจุพลาสติกเหมือนเล้อฮ่าฮา พวกเขาจะล้มละลายทันที
 
ขนาดไรซิ่งซัน กรุ๊ปใช้แค่กระป๋องเป็นภาชนะบรรจุเครื่องดื่มของเขา ยอดขายยังไม่สามารถส่งผลกระทบต่อ เล้อฮ่าฮาได้เลย ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขากำลังช่วยเล้อฮ่าฮาโปรโมตเครื่องดื่มชาด้วยซ้ำ นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้เล้อฮ่าฮาไม่ได้เข้าร่วมสงครามราคาเพื่อทำให้พวกนั้นล้มละลาย
 
นี่เป็นเพียงโรงงานขนาดเล็กที่มีเงินลงทุนเพียงไม่กี่สิบล้านเท่านั้น พวกเขาจะมาแย่งส่วนแบ่งการตลาดจากเล้อฮ่าฮาได้ยังไง? ไรซิ่งซัน กรุ๊ปมีเงินสดหมุนเวียนเพียงไม่กี่ล้านหยวน แค่เงินลงทุนของเล้อฮ่าฮาในโรงงานแห่งใหม่ในปีนี้เพียงอย่างเดียวก็มากกว่าพวกเขาแล้ว
 
จ้งชิ่งเซียนบอกกับแผนการของเขาสำหรับบริษัทให้เฝิงหยู่ฟัง แต่เฝิงหยู่ดูเหมือนจะไม่สนใจ ไม่ใช่เพราะว่าเฝิงหยู่ไม่สนใจ แต่เขากังวลว่าหากไรซิ่งซัน กรุ๊ปไม่ได้เติบโตเหมือนเมื่อชาติที่แล้วของเขา อนาคตจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า?