Godly Model Creator ตอนที่ 684 เต็มกำลัง
GMC ตอนที่ 684 เต็มกำลัง “คำราม ~!” เมื่อพลังงานหายไปร่างของปิงหยางก็หายไป สิ่งที่ปรากฏคือสัตว์ร้ายที่ดูน่ากลัวและมีแสงสีน้ำเงินเปล่งออกมาจากร่างของมัน “นี่คือ…” วานเฉิงและคนอื่นๆทำการป้องกันนักเรียนของพวกเขา “ อย่างที่ฉันคิดไว้” ซูฮ่าวอธิบายด้วยความผิดหวังและหมดหวัง “ ไม่กี่ปีที่ผ่านมาฐานลับได้ทำการทดลองนี้ แม้ว่าจะมีความวุ่นวายครั้งก่อนหน้านี้ก็ตาม แต่การทดลองหนึ่งของพวกเขาประสบความสำเร็จโดยไม่คาดคิดและมันก็คือปิงหยาง!” “ การทดลองนั่น!” การแสดงออกของทุกคนเปลี่ยนไปเล็กน้อย โดยเฉพาะผู้ที่เคยได้ยินเหตุการณ์นี้มาก่อนพวกเขาแสดงความโกรธเกรี้ยว ปิงหยางเป็นผู้รอดชีวิตที่สามารถหนีจากฐานนั้นได้สำเร็จ แต่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ประสบความสำเร็จเช่นกัน! “ การทดลองบ้าๆนั่นมีกรณีที่ประสบความสำเร็จด้วยงั้นหรอ” ชายคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถาม “ แล้วสิ่งที่เรียกว่าความสำเร็จ…” ทุกคนหันกลับไปมองสัตว์ร้ายตรงหน้าพวกมัน เด็กคนนี้ที่ชื่อปิงหยางหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยทิ้งไว้เพียงสัตว์ร้ายที่ดูน่ากลัวตัวนี้! “คำราม ~!” ปิงหยางสังเกตสายตาของทุกคน เมื่อกรงเล็บของเขากระแทกพื้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนเกิดเป็นอยแยกที่กระจายไปรอบๆ เหล่าอัจฉริยะในปัจจุบันเริ่มหน้าซีดด้วยความกลัว ปรากฏการณ์ดังกล่าวน่ากลัวเกินไป! วูป~ เมื่อมองไปที่เหล่ามดที่อยู่ข้างหน้า ปิงหยางก็ฟาดกรงเล็บลงโดยไม่ต้องมีความเมตตาใดๆ คราวนี้เป้าหมายคือทุกคนตรงหน้าเขา! “ป้องกัน” วานเฉิฃตะโกนออกมาก่อนที่จะรีบพุ่งไปข้างหน้า บูม! ด้วยเสียงอันดังปัง ดาบปรากฏออกมาจากวานเฉิงตามด้วยทุกคนที่ปล่อยทักษะต้นกำเนิดประเภทป้องกันตามลำดับ อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นการร่วมกันเมื่อกรงเล็บของปิงหยางมาถึงพวกเขาทุกคนก็ตกตะลึง แก็ก! แก็ก! แรงกดดันมากจนเกินไป ด้วยการใช้พลังของเขาเพียงอย่างเดียวเขาก็สามารถปราบปรามทุกคนได้! เมื่อพลังทั้งสองปะทะกันนักเรียนทุกคนและเอสเปอร์โดเมนถูกบังคับให้ต้องล่าถอยทันที มันมากเกินกว่าที่พวกเขาจะจัดการได้! นี่คือพลังที่แท้จริงของปิงหยาง? วูป! เพียงแค่กรงเล็บของเขา ทุกคนได้รับบาดเจ็บมากมาย! ทุกคนเงียบไป! ฉากกลับมาสงบ ช่วงเวลาที่ปิงหยางเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์ร้ายด้วยการโจมตีด้วยกรงเล็บอย่างง่ายๆ การต่อสู้กลายเป็นฝั่งของเขาในทันที ความแข็งแกร่งนั้นมันอะไรกัน! ป้องกันกรงเล็บของเขา พวกเขาจะทำได้อย่างไร ต่อหน้าพลังอันสมบูรณ์นี้ ความพยายามใดๆไร้ประโยชน์! ใช่ปิงหยางที่เปลี่ยนร่างเป็นสัตว์เร้ายระดับจักรพรรดิ ความแตกต่างระหว่างสัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิก็เป็นเช่นเดียวกับเอสเปอร์โดเมนระดับหนึ่งและเอสเปอร์โดเมนสูงสุด ความแตกต่างนั้นมีขนาดใหญ่มาก! “ การทดลองนั้นสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งจนถึงระดับนี้เลยงั้นหรอ” ทุกคนยิ้มอย่างขมขื่น ต่อหน้าความแข็งแกร่งดังกล่าวความแข็งแกร่งอันเล็กน้อยของพวกเขานั้นเปรียบมิได้ อย่างไรก็ตามถ้า ปิงหยางมีความสามารถเช่นนี้ทำไมเขาถึงไม่ใช้มันในก่อนหน้านี้ “ เป็นเช่นนี้เอง” ดวงตาของซูฮ่าวสว่างขึ้นทันที สิ่งนี้คือความสงสัยของหลี่เตียนเตียน เหตุใดปิงหยางจึงไม่ได้รับผลกระทบเมื่อใช้ความสามารถเกรด S ตอนนี้เขาไขปริศนาได้แล้ว! สัตว์ร้าย! ผลข้างเคียงของการใช้ความสามารถเกรด S ที่น่ากลัวที่สุดคืออะไร อายุไข! แล้วอายุไขของสัตว์ร้ายมีมากแค่ไหน? มันยาวกว่ามนุษแน่ๆแต่ยังไม่ทราบแน่ชัด! ใครจะคิดว่าการทดลองผสานมนุษย์กับสัตว์ร้ายในครั้งนี้จะสำเร็จกับปิงหยาง? ปัง! ปัง! ปิงหยางก้าวไปข้างหน้าสองก้าว ในขณะที่พื้นสั่นสะเทือนทุกคนก็ก้าวถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว! มีเพียงวานเฉิงคนเดียวที่ยืนอยู่ในจุดเดิมโดยไม่แสดงอาการถอย อย่างไรก็ตามเขาไม่มีพลังพอที่จะหยุดปิงหยาง ท้ายที่สุดเขายังคงเป็นแค่เอสเปอร์มืออาชีพ! “ ถ้าฉันต้องการทำลายเมืองเกาหยวนก็ไม่มีใครหยุดฉันได้!” ปิงหยางคำรามเสียงดังสนั่น ด้วยออร่าและแรงกดดันของเขาทุกคนถูกกดดัน มีบางคนที่ทนไม่ไหวแล้วอาเจียนเป็นเลือด แม้แต่ซูฮ่าวก็ยังรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัว ช่องว่างด้านความแข็งแรงนั้นใหญ่จนเกินไป ซูฮ่าวตระหนักดีว่ามันไม่ได้เป็นเพียงความแข็งแกร่งในร่างสัตว์ร้ายของปิงหยางแต่ยังรวมถึงความสามารถเกรด S ซึ่งต่างจากหลี่เตียนเตียนที่มักจะระมัดระวังในการใช้ความสามารถของเขา แต่ข้อจำกัดดังกล่าวไม่มีผลในกรณีของปิงหยางตอนนี้ปิงหยางปลดปล่อยศักยภาพทั้งหมดของความสามารถเกรด S ของเขา “คำราม ~!” เสียงคำรามดังสนั่น กำแพงเมืองพังทลายลง “ผนึก” ปิงหยางผนึกพื้นที่โดยรอบทุกคน เขาไม่ได้ฆ่าใครแต่วางไว้ล้อมรอบ ด้วยเสียงที่น่ากลัวเขาเปล่งออกมาว่า “ฉันจะให้ทุกคนเป็นพยานว่าฉันทำลายเมืองเกาหยวนอย่างไร!” บูม! ปิงหยางก้าวไปข้างหน้า ทุกคนรู้สึกหดหู่ ท้ายที่สุดการต่อสู้ก็จบลงเช่นนี้! วานเฉิงพ่ายแพ้ สำหรับคนอื่นๆพวกเขาทำอะไรไม่ถูก หลังจากปิงหยางกลายเป็นสัตว์ร้ายเขาก็ทรงพลังมากจนทำให้พวกเขาสิ้นหวัง ไม่มีใครหยุดเขาได้! “ เป็นไปได้ไหมที่เราจะทำได้แค่เฝ้าดูอย่างทำอะไรไม่ได้ในขณะที่เขาทำลายเมืองเกาหยวน?” หลี่โชวกล่าวอย่างหดหู่ ทุกคนเงียบ ไม่มีใครอยากเห็นฉากนี้ แต่ใครจะหยุดเขาได้? “ วานเฉิง?” ทุกคนมองเขาโดยไม่รู้ตัว วานเฉิงกำหนัดและกัดฟัน แม้แต่เขาก็ขยับไม่ได้ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไร ถึงตอนนี้ทุกคนตระหนักว่า วานเฉิงได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากปิงหยางทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ “มันจบแล้ว…” ทุกคนตัวสั่นขณะที่พวกเขามองปิงหยางที่เข้าใกล้เมืองเกาหยวนเรื่อยๆอย่างไม่เต็มใจ นั่นคือเมืองทั้งเมืองที่มีผู้คนนับล้าน! บรรยากาศที่สิ้นหวังเริ่มแผ่กระจายเต็มบรรยากาศโดยไม่รู้ตัว “ ไม่มีทางออกจากสิ่งนี้จริงๆงั้นหรอ?” ซูฮ่าวมองร่างปิงหยางและสูดหายใจเข้าลึกๆจิตใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดทุกประเภท ในขณะที่ความคิดมากมายไหลผ่าน ในที่สุดเขาก็ตัดสิน “นี้…” “ โอกาสสำเร็จต่ำเกินไป” “ แต่บางทีฉันอาจทำได้” ซูฮ่าวกัดฟัน “ไม่มีทางอื่นแล้ว ฉันจะใช้ทุกอย่างของฉัน!” วุป! จิตสำนึกของเขาเข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ หลังจากนั้นไม่กี่ลมหายใจเขาก็กลับมา ซูฮ่าวมองปิงหยางซึ่งอยู่ในระยะไกลและไม่ลังเลที่จะเคลื่อนไหว “ ผู้สร้างจักรวาล!” บูม! ร่างของปิงหยางหยุดลง ออร่าที่ทรงพลังพุ่งไปข้างหน้าครอบคลุมซูฮ่าวและปิงหยาง ทันใดนั้นพวกเขาก็ยืนนิ่งขณะที่ล้อมรอบด้วยออร่าที่แปลกประหลาด ทุกคนตกตะลึง “นี่…” “ปิงหยางถูกลากเข้าไปในภาพลวงตาที่สร้างโดยซูฮ่าว!” “เขามันบ้า!” ทุกคนกลัวการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเหตุการณ์ นั่นคือเอสเปอร์โดเมนที่แข็งแกร่งกว่าซูฮ่าว! ไม่จำเป็นต้องพึ่งทักษะแก้ภาพลวงตา ตราบใดที่ศัตรูใช้เต็มพลังภาพลวงตาของซูฮ่าวจะถูกทำลายโดยไม่มีโอกาศใดๆ! “ เขาบ้าไปแล้ว!” “ เขาพยายามถ่วงเวลา? ถ้าเขาสามารถทำได้ จะมีใครมาช่วยเรางั้นหรอ” ทุกคนรู้สึกหมดหวัง เมื่อมองดูซูฮ่าวและปิงหยางพวกเขาก็ยังไร้ความหวัง มีเพียงดวงตาของวานเฉิงและหลี่โชวเท่านั้นที่เปล่งแสงแปลกๆออกมา ซูฮ่าวสามารถพลิกสถานการณ์ได้ราวกับสร้างปฏิหารอยู่เสมอ ครั้งนี้บางทีเขาอาจสามารถทำแบบเดิมได้อีกครั้ง ในอาณาจักรสวรรค์ผู้คนที่ยุ่งกับการทำให้สัตว์ร้ายเชื่อง จู่ๆพวกเขาก็รู้สึกว่าท้องฟ้าสั่นไหวและเข้าใจได้ในทันทีว่าสัตว์ร้ายทรงพลังอีกตัวกำลังถูกส่งมาที่นี่ “ สัตว์ร้ายระดับจักรพรรดิ?” ก่อนที่สัตว์ร้ายจะปรากฏขึ้นออร่าที่ทรงพลังก็เริ่มแพร่กระจายทั่วพื้นที่ “ ช่างเป็นออร่าที่แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้” ชิหมิงซวนดีใจมาก “สัตว์ร้ายตัวนี้มีคุณสมบัติที่จะเป็นพาหนะของฉัน” สำหรับชายร่างใหญ่ เขาทำได้เพียงมองชิหมิงซวนด้วยความรังเกียจ บูม! สัตว์ร้ายปรากฏตัว ชิหมิงซวนเป็นคนแรกที่พุ่งเข้าไป สำหรับคนอื่นๆพวกเขาทำได้แค่ถอนหายใจ เจ้าสัตว์ตัวนี้จะจับสัตว์ร้ายไปอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม … ไม่มีใครคาดคิด… บูม! ชิหมิงซวนถูกส่งกระเด็นกลับมาด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเมื่อเขาวิ่งเข้าไปเสียอีก เขาตกลงบนพื้นอย่างน่าสงสารก่อเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้น ฝูงชนเริ่มตกตะลึงและสิ่งที่ตามมาคือเสียงหัวเราะของพวกเขา “ อาจารย์ชิ ช่างเป็นวิธีที่ยิ่งใหญ่ในการกลับมา” “ใช่ๆ ระวังมิฉะนั้นคุณจะถูกเอาชนะโดยสัตว์ร้ายนั้นแทน” “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ” “ หุบปาก” ชิหมิงซวนพยายามลุกขึ้น แต่ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนซีดอย่างรวดเร็ว “หยุดหัวเราะได้แล้ว เมื่อกี้นี้ข้าใช้กำลังทั้งหมดแล้วแต่ไอ้เลวนั่นกลับไม่ได้บาดเจ็บอะไรเลย คราวนี้มันเป็นของจริง!” “อะไรน่ะ?” ทุกคนเบิกตากว้าง บูม! สัตว์ร้ายตกลง ออร่าที่ทรงพลังของมันกวาดไปทั่วทุกคนทันที “ซูฮ่าวคุณยังวางแผนที่จะจับฉันไว้ในภาพลวงตาของคุณอีกงั้นหรอ? ครั้งที่แล้วฉันแค่เล่นกับคุณ คุณคิดว่าภาพลวงตาของคุณจะมีผลกับฉันหรือไง” “ฮึ!” ซูฮ่าวปรากฏตัวขึ้นกลางอากาศ “คุณคิดว่านี่เป็นภาพลวงตาหรอ?” “โอ้?” ดวงตาของปิงหยางเผยความน่าสนใจ เมื่อออร่าของเขากระจายออกไปมีความตกใจบนใบหน้าของเขา เขาประหลาดใจกับการค้นพบของเขา “ที่นี่ให้ความรู้สึกเหมือนกับ… สถานที่ก่อนหน้า พลังของพื้นที่…ครั้งที่แล้วมันเป็นเพราะปัจจัยนี้ที่ทำให้ฉันต้องแพ้ไป น่าสนใจนี่ไม่ใช่ภาพลวงตา แต่เป็นเหมือนช่องว่าง” “ แน่นอนเราไม่ได้อยู่ในภาพลวงตา” ซูฮ่าวพูดต่ออย่างเมินเฉย “ฉันไม่สนหรอกถ้าคุณต้องการฆ่าคนชุดดำ แต่การสังหารหมู่มันมากเกินไป คุณจะหยุดดื้อรั้นได้แล้ว “ “หยุด? น่าขำตายเระ!” ปิงหยางรู้สึกโกรธกับคำพูดของเขา “คุณนึกภาพออกไหมว่าฉันผ่านช่วงเวลาหลายปีมานี้ได้อย่างไร? คุณเข้าใจความทุกข์ของฉันไหม ทุกวันฉันรอคอยอย่างกระตือรือร้นเพื่อวันนี้! ความตายดีกว่ามีชีวิตอยู่! ฮ่าๆๆ คุณเข้าใจความรู้สึกนั้นไหม” “ เมืองเกาหยวนจะต้องถูกทำลาย!” ในสายตาของปิงหยางจิตสังหารของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ “โดยการทำลายมันเท่านั้นที่ฉันจะไม่นึกย้อนกลับไปในสมัยนั้น! ฉันสามารถให้อภัยตัวเองได้ด้วยการทำลายเมืองนั่นเท่านั้น” “ ถ้าอย่างนั้น…ฉันก็จะทุกข์ทรมาณอยู่เช่นนี้!” การแสดงออกของปิงหยางนั้นซับซ้อน ความทุกข์ทรมาณนับหกปี! เขาทำให้คนที่เขารักเสียชีวิตด้วยตัวเองใครจะเข้าใจความทุกข์ในใจของเขา? ทุกวันเขาอยากตายและโกรธตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะความปรารถนาที่จะแก้แค้นเขา เขาคงตายไปแล้ว “ มิฉะนั้น…คุณก็ต้องฆ่าฉัน!” ปิงหยางจ้องมองซูฮ่าว “ตราบใดที่คุณฆ่าฉันได้ทุกอย่างจะจบลง ฉันจะไม่โทษคุณตราบใดที่คุณทำได้!” รูปลักษณ์ของปิงหยางดูเจ็บปวด ซูฮ่าวถอนหายใจในใจ “ คุณ มีพอพลังมากพอไหม” ปิงหยางมองซูฮ่าวอย่างเย็นชา “ถ้าไม่ ก็อย่ามาโอ้อวด ฉันจะทำลายเมืองเกาหยวน!” บูม! ท้องฟ้าสั่นสะเทือน ในที่สุดพลังของปิงหยางก็ปะทุขึ้นในที่สุด ด้วยความสามารถเกรด S เมื่อสิ่งนี้การะจายไปทั่วทั้งอาณาจักรสวรรค์จะล่มสลายอย่างแน่นอน โดยไม่ต้องสงสัยใดๆ!
คอมเม้นต์