Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน ตอนที่ 1015
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1015 ฉากเหตุการณ์ในอดีตแปลโดย iPAT ไม่เพียงมนุษย์อสูร กระทั่งผู้อมตะวังสวรรค์ที่เห็นฉากเหตุการณ์นี้ยังหวาดกลัวเป็นอย่างมาก “ปีศาจ! ปีศาจ!” “ปีศาจตนนี้บ้าคลั่งอย่างสมบูรณ์ แม้จะมีสาเหตุ แต่เขาก็เต็มไปด้วยความคิดที่ชั่วร้าย เขาคิดว่าไม่มีสิ่งใดที่สามารถฆ่าเขา เขาคิดว่าการฆ่าเป็นเรื่องสนุก เขาคิดว่าการฆ่าเป็นเรื่องธรรมชาติ!” “ไม่แปลกใจเลยที่เขากลายเป็นเทพปีศาจที่นองเลือดที่สุดในประวัติศาสตร์ กระทั่งความเจ็บปวดทางจิตวิญญาณก็ทำให้เขามีความสุข เขาเป็นคนเลือดเย็นและบ้าคลั่งอย่างแท้จริง ไม่มีผู้ใดสามารถช่วยเขาได้อีกแล้ว!” “ข้าเห็นด้วยที่ความทะเยอทะยานเป็นพื้นฐานของความก้าวหน้า แต่ความคิดของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้าย ความคิดของเขาบิดเบี้ยวและยังเสริมสร้างอุดมการณ์ที่ผิดๆ!” “ความทรงจำสีเทาไม่สามารถหยุดยั้งเขา กระทั่งตอนนี้เขาจะไม่ใช่เทพปีศาจ แต่จิตใจของเขาก็ยังแข็งแกร่งมาก!” ผู้อมตะวังสวรรค์วิพากษ์วิจารณ์และเต็มไปด้วยความกังวล เหยียดหยาม และเกลียดชัง เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงนกร้องดังลงมาจากท้องฟ้า ผู้อมตะวังสวรรค์มองขึ้นไปด้านบนและแสดงออกอย่างมีความสุข “หมื่นภัยพิบัติ!” “หมื่นภัยพิบัติอีกหนึ่ง!” “หมื่นภัยพิบัติความทรงจำสีเทายังไม่จบแต่กลับมีอีกหมื่นภัยพิบัติลงมา!” “เทพปีศาจจิตวิญญาณกำลังท้าทายสวรรค์ หากเขาฟื้นขึ้นมา โลกจะถูกย้อมไปด้วยเลือดอีกครั้ง สวรรค์ไม่ต้องการให้เขาทำเช่นนั้นจึงส่งภัยพิบัติเหล่านี้ลงมา เขาต้องพินาศอย่างแน่นอน!” เสียงนกดังขึ้นและถี่ขึ้น ท้องฟ้าสว่างไสว นกฝูงใหญ่บินลงมาเป็นขบวน “หมื่นภัยพิบัติ อากาศสดใส!” ผู้อมตะวังสวรรค์บางคนจดจำภัยพิบัตินี้ได้ มันดูเหมือนนกแต่แท้จริงแล้วเป็นพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งห้วงมิติ ทุกแห่งหนที่ฝูงนกบินผ่าน ห้วงมิติจะถูกกลืนกิน นี่เป็นพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวและไม่สามารถต่อต้าน “อากาศสดใส? ในประวัติศาสตร์ บรรพบุรุษของคนเหนือเคยเผชิญหน้ากับมันและสามารถรอดชีวิต หลังจากนั้นเขาได้รับแรงบันดาลใจและสามารถสร้างท่าไม้ตายอมตะวิหคเขียวสามปีก ลูกหลานของเขาได้รับสืบทอดท่าไม้ตายดังกล่าวและใช้มันปกครองภาคเหนือ” “ถูกต้อง นี่คือภัยพิบัตินั้น” ภายใต้การจ้องมองที่คาดหวังของกลุ่มผู้อมตะวังสวรรค์ ฝูงนกบินวนไปรอบๆเทพปีศาจจิตวิญญาณ ไม่ว่าฝูงนกจะบินไปที่ใด พวกมันก็จะฝากบาดแผลเป็นทางยาวเอาไว้ ในไม่ช้าร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณก็เต็มไปด้วยบาดแผล แต่การแสดงออกของเขายังไม่เปลี่ยนแปลง ตรงข้ามกับอิงอู๋เซี่ยที่กรีดร้องอยู่ใต้ดิน โป้ชิงแสดงออกด้วยความกังวล เมฆสีเทายังแสดงฉากเหตุการณ์ในความทรงจำอันยาวนานของเทพปีศาจจิตวิญญาณ ตอนนี้มันเรืองแสงสีเขียวสดใส นี่คือภาพของสวรรค์สีเขียว กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์กำลังต่อสู้กับกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์วิหค เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นหนึ่งในกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ เขาอยู่ในชุดคลุมดำ เส้นผมสีดำ และปลดปล่อยกลิ่นอายที่เต็มไปด้วยเจตนาสังหารออกมา “มนุษย์ พวกเจ้าทำเกินไปแล้ว!” ผู้นำเผ่ามนุษย์วิหคตะโกนออกมาจากคฤหาสน์วิญญาณอมตะ มันก็คือเมืองขนนกศักดิ์สิทธิ์! ผู้อมตะเผ่ามนุษย์วิหคมากกว่าสิบคนบินเข้าไปในเมืองขนนกศักดิ์สิทธิ์และทำให้มันระเบิดแสงที่งดงามออกมา ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ไม่สามารถเอาชนะมัน เทพปีศาจจิตวิญญาณได้รับบาดเจ็บสาหัสแทบไม่สามารถรักษาชีวิต ฉากเหตุการณ์มากมายปรากฏขึ้นรอบๆเทพปีศาจจิตวิญญาณ ประสบการณ์ชีวิตมากมายของเขาทำให้ผู้คนที่ได้เห็นรู้สึกมึนงงและไม่สามารถนับจำนวนฉากที่ปรากฏขึ้น ทุกคนเห็นเขาเดินไปบนเส้นทางสายปีศาจขณะที่เจตนาสังหารและการบ่มเพาะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เป็นเพียงเวลานี้ที่ภาพเหตุการณ์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบริเวณขาซ้ายของเขา ผู้อมตะที่เห็นสิ่งนี้เริ่มเข้าใจบางอย่าง ยิ่งฉากเหตุการณ์มีขนาดใหญ่เท่าใด มันก็ยิ่งส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเทพปีศาจจิตวิญญาณมากเท่านั้น ดังนั้นเมื่อฉากนี้ปรากฏขึ้น ทุกคนจึงให้ความสนใจมากขึ้น มันเป็นพื้นที่สีขาว นี่คือด่านรับสืบทอดมรดกของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ เทพปีศาจจิตวิญญาณเดินเข้าไปและกล่าวด้วยความเย่อหยิ่ง “แม้เจ้าจะเป็นเทพปีศาจแต่เจ้าก็ตายไปแล้ว เหตุใดไม่ทิ้งมรดกของเจ้าไว้กับข้า?” แต่มรดกของเทพปีศาจปล้นสวรรค์มีไว้สำหรับปีศาจต่างโลกเท่านั้น เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ใช่ปีศาจต่างโลก เขาไม่มีคุณสมบัติรับสืบทอดมรดก เขาพยายามทุกวิถีทางแต่สุดท้ายก็กระอักเลือดออกมาและต้องกลับออกไปมือเปล่า ….. เมื่อเทพปีศาจจิตวิญญาณกลายเป็นผู้อมตะระดับเก้า เขายึดครองโลกและเข่นฆ่าผู้คน เขายืนอยู่บนยอดเขาด้วยเส้นผมสีขาว มองจากระยะไกล ทุกที่เต็มไปด้วยกองซากศพและซากปรักหักพัง สิ่งนี้ถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เทพปีศาจจิตวิญญาณทำลายกองกำลังมากมายและสังหารผู้คนไปมากกว่าสิบล้านคนเพื่อหลอมรวมวิญญาณอายุยืน เขาเล่นกับวิญญาณอายุยืนที่อยู่ในมือด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อน เขามองทิวทัศน์เบื้องด้านและพึมพำกับตนเอง “สวรรค์ หากเจ้าต้องการฆ่าพวกเรา เหตุใดต้องสร้างพวกเราขึ้นมา?” แม้เขาจะกลายเป็นผู้อมตะระดับเก้าแต่เขายังไม่เข้าใจเรื่องนี้ เส้นทางการฆ่าของเขาก็ไม่สามารถอธิบายมัน ….. ภาพต่อไปปรากฎขึ้น เทพปีศาจจิตวิญญาณมายังด่านรับสืบทอดมรดกของเทพปีศาจปล้นสวรรค์อีกครั้ง เจตจำนงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ปรากฎตัวต่อหน้าเขา “ผู้ที่สามารถบรรลุระดับเก้าย่อมมีความโดดเด่นเฉพาะตัว ข้าหวังว่าเจ้าจะใจกว้างและทิ้งมรดกของข้าไว้ให้กับคนที่โชคชะตากำหนด” เทพปีศาจจิตวิญญาณกล่าวอย่างเย็นชา “ตอนข้ายังเด็ก ข้าต้องการทุกสิ่งที่นี่ แต่ตอนนี้ข้าได้รับเต๋าของข้ามาแล้ว ไม่ว่าสมบัติที่นี่จะล้ำค่าเพียงใด มันก็ไม่ดึงดูดข้าอีกต่อไป ข้ามาที่นี่เพราะมีเรื่องจะถาม” เจตจำนงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์เผยรอยยิ้ม “ข้าเข้าใจ คนที่บรรลุถึงจุดนี้มักมีคำถามเกี่ยวกับสวรรค์พิภพ ข้าจะแบ่งปันประสบการณ์ของข้าเพื่อเป็นสิ่งอ้างอิงแก่เจ้า” “อืม” เทพปีศาจจิตวิญญาณพยักหน้า เจตจำนงของเทพปีศาจปล้นสวรรค์กล่าวต่อ “เจ้าอาจจะรู้แล้วว่าข้าไม่ได้มาจากโลกใบนี้ ข้าเป็นสิ่งที่พวกเจ้าเรียกว่าปีศาจต่างโลก” “โลกที่ข้ามาแตกต่างจากที่นี่ สำหรับข้า ข้าเป็นเพียงนักเดินทางที่ต้องการกลับบ้าน ข้ามุ่งมั่นเพื่อเป้าหมายนี้มาตลอดทั้งชีวิต” “ชื่อจริงของข้าคือเพิ่งเจียซัน รูปลักษณ์เดิมของข้ามีเส้นผมสีทองและดวงตาสีฟ้า ก่อนมาที่นี่ ข้ามีคู่หมั้นที่งดงาม เรากำลังจัดเตรียมสถานที่แต่งงาน ข้ามีสถานะสูงในสังคมของที่นั่นเพราะข้าเป็นผู้สร้างหุ่นยนต์” “หุ่นยนต์?” ดวงตาของเทพปีศาจจิตวิญญาณส่องประกายขึ้นด้วยความสนใจ แม้เขาจะเคยเดินทางไปทั้งห้าภูมิภาคแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับโลกใบอื่น “หุ่นยนต์…เจ้าสามารถคิดว่ามันเป็นหุ่นเชิดหรือชุดเกราะของมนุษย์ ผู้คนอยู่ภายในมันและปลดปล่อยพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ออกมา” ….. ครู่ต่อมาฉากอื่นปรากฎขึ้น มันคือวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริง เทพปีศาจจิตวิญญาณอยู่ในมิติเก็บมรดกที่แท้จริงของเทพอมตะตะวันเดือด เขาถอนหายใจ “วิธีนี้สามารถยึดอายุ แต่การใช้ดวงวิญญาณยึดครองร่างเป็นวิธีที่สิ้นหวัง มันยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตาย ในการยืดอายุ วิญญาณอายุยืนยังเป็นวิธีที่ดีที่สุด เส้นทางของผู้อมตะเต็มไปด้วภัยพิบัติ มันยากที่ดวงวิญญาณจะดำรงอยู่ ชีวิตที่ยืนยาวก็คือการต่อต้านสวรรค์ มันยาก…ยาก…ยาก…” “เทพอมตะตะวันเดือด แม้เจ้าจะสร้างวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงและพยายามปล้นชิงวิญญาณอายุยืนในภาคเหนือ แต่เจตจำนงสวรรค์นั้นชั่วร้าย มันทำให้วิญญาณอายุยืนลดลงเรื่อยๆ แม้เจ้าจะได้รับวิญญาณอายุยืนทั้งหมดบนโลกใบนี้ แล้วอย่างไร?” “เจตจำนงสวรรค์ควบคุมวิญญาณอายุยืน สิ่งที่ชั่วร้ายก็คือเจตจำนงสวรรค์” ….. สายธารแห่งกาลเวลา เทพปีศาจจิตวิญญาณมองไปยังดอกบัวสีแดงที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ ร่างกายของเขาปลดปล่อยแสงสีดำพุ่งเข้ากัดกร่อนดอกบัวสีแดง ในที่สุดเขาก็ประสบความสำเร็จ เขาทิ้งใบหน้าภูตผีเอาไว้ที่นั่น “ในประวัติศาสตร์เทพปีศาจบัวแดงลึกลับที่สุด…” เทพปีศาจจิตวิญญาณถอนหายใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ดวงตาของเขายังส่องประกาย “ข้าอยากรู้ว่าเหตุใดเจ้าจึงหยุดและทิ้งวิญญาณชะตากรรมที่ได้รับบาดเจ็บเอาไว้เบื้องหลัง?” เวลาผ่านไป เทพปีศาจจิตวิญญาณแสดงออกด้วยความตกใจและสับสน เขาพึมพำ “แผนการของเทพอมตะกลุ่มดาวช่างลึกล้ำ” “ดังนั้นก็มีเพียงปีศาจต่างโลกที่สมบูรณ์จึงจะสามารถทำลายวิญญาณชะตากรรมได้อย่างสมบูรณ์” “กระทั่งเทพปีศาจปล้นสวรรค์ก็เป็นเพียงครึ่งปีศาจต่างโลก เขาคล้ายกับท่าไม้ตายเปลี่ยนดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณของเขามาจากโลกอื่น แต่ร่างกายของเขาเป็นของโลกใบนี้” “ข้าต้องการยืดอายุขัย ข้าต้องต่อต้านสวรรค์ โชคไม่ดีที่เจตจำนงสวรรค์ไม่มีดวงวิญญาณ ข้าไม่สามารถฆ่ามัน บางทีด้วยความช่วยเหลือจากมรดกของเทพปีศาจบัวแดง ข้าอาจกลายเป็นครึ่งปีศาจต่างโลก” ….. ในห้องลับที่มืดมิด เทพปีศาจจิตวิญญาณนั่งอยู่บนพื้น มีค่ายกลวิญญาณจำนวนมากอยู่ด้านหน้าเขา ภายในค่ายกลวิญญาณมีซากศพของผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก คนแก่ และมนุษย์กลายพันธุ์ทุกชนิด ตอนนี้ร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณผอมแห้งและเต็มไปด้วยเลือด แต่ดวงตาของเขายังส่องประกาย เขามองหนังสือเล่มหนึ่ง “ตำนานมนุษย์คนแรก ข้าเข้าใจทั้งหมดแล้วในวันนี้ เจ้าแสดงให้เห็นถึงเส้นทางของมนุษย์ เจ้าคือมรดกที่แท้จริงที่มนุษย์คนแรกทิ้งไว้” “ด้วยวิถีของมนุษย์ ข้าสามารถสร้างร่างใหม่ หลังจากดวงวิญญาณสถิตร่าง ข้าจะกลายเป็นครึ่งปีศาจต่างโลก” “บางทีไม่เพียงเท่านั้นแต่ข้ายังสามารถ…” “น่าเสียดาย มันสายไปแล้ว ข้าบาดเจ็บสาหัสเกินกว่าจะรักษาได้” เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์นี้ ผู้อมตะวังสวรรค์ตกตะลึงมาก เทพปีศาจจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่แท้จริงแล้วตายเพราะอาการบาดเจ็บ ผู้ใดทำร้ายเขา? หรือบางทีเขาอาจทำร้ายตนเองเพื่อทดสอบวิถีของมนุษย์? หมื่นภัยพิบัติยังดำเนินต่อไป แขนมากกว่าครึ่งของเทพปีศาจจิตวิญญาณถูกโจมตีโดยฝูงนก ร่างกายของเขาปกคลุมไปด้วยบาดแผลแต่เขากลับไม่ขัดขืน
คอมเม้นต์