ยานรบเก่าๆนั้นเป็นเทคโนโลยีเพียงอย่างเดียวที่หานเซิ่นหาได้พบเกาะแห่งนี้ ส่วนอย่างอื่นทุกอย่างบนเกาะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ
 
พวกหานเซิ่นยังคงไม่มีหนทางหนีออกไปจากที่นี่ เป็นครั้งคราวฝูงของงูจะโผล่ออกมาจากทะเลเพื่อกินเห็ดที่อยู่บนเกาะ แต่ทุกครั้งที่เรื่องนั้นเกิดขึ้น เสือขาวก็จะปรากฏตัวออกมาเพื่อจัดการกับพวกมัน
 
หานเซิ่นเคยพยายามจะกำจัดเห็ดบนหัวอยู่หลายครั้ง แต่ความพยายามทั้งหมดนั้นไร้ประโยชน์ และถึงพวกเขาจะสามารถทนต่อความเจ็บปวดเพื่อตัดเห็ดจนขาดไปได้ รากของพวกมันก็ฝังอยู่ในสมองของพวกเขาอยู่ดี มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นก่อนที่พวกมันจะงอกออกมาใหม่
 
และเห็ดที่งอกออกมาใหม่จะมีสีสันสวยงามยิ่งกว่าเดิม มันทำให้พวกเขาอยากจะร้องไห้
 
หานเซิ่นใช้ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์เพื่อเปลี่ยนร่างกายเป็นของเหลว ซึ่งเห็ดบนหัวของเขาก็สูญเสียที่ยึดเกาะและหลุดลงไปบนพื้น
 
เห็ดที่หลุดไปตายอย่างรวดเร็ว และเมื่อหานเซิ่นคิดว่าตัวเองเป็นอิสระแล้ว แต่ทว่าไม่นานก่อนที่เห็ดอีกดอกจะงอกขึ้นมาบนหัวของเขา
 
ถึงแม้เห็ดใหม่นี้จะดูเหมือนกับเห็ดอันก่อน แต่สัญชาตญาณของหานเซิ่นสามารถบอกได้ว่าจริงๆแล้วมันแตกต่างออกไป
 
เมื่อหานเซิ่นลองกำจัดเห็ดบนหัวออกไปและรีบหนีเข้าไปในคอร์แอเรีย ขณะที่เขาอยู่ในคอร์แอเรีย เห็ดจะไม่งอกขึ้นมาบนหัวของเขา แต่ถ้าเขาออกมาจากคอร์แอเรีย เห็ดดอกใหม่ก็จะงอกออกมาจากหัวของเขาในทันที
 
โชคดีที่นอกจากดูประหลาดแล้ว เห็ดก็ดูเหมือนจะไม่ส่งผลกระทบอะไร พวกมันเพียงแค่ติดอยู่กับหัวของพวกเขาอย่างเงียบๆ
 
หานเซิ่นลองขับวาฬขาวขึ้นสู่อากาศเพื่อหาทางออกอยู่หลายครั้ง แต่หลังจากที่วนเวียนอยู่หลายรอบ เขาก็มักจะวนกลับมาที่เกาะ นอกจากการฆ่าแมงมุมหลุมดำและทำให้พลังธาตุอวกาศนี้หายไปแล้ว การจะออกไปจากกระเพาะของมันก็ดูจะเป็นไปไม่ได้
 
ในตอนนี้เหล่าโจรสลัดเคยชินกับการกินเห็ดเป็นอาหารแล้ว เห็ดบนเกาะแห่งนี้อร่อยอย่างน่าประหลาดใจ แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อกินพวกมันซ้ำๆเป็นเวลานาน พวกเขาก็เริ่มจะรู้สึกเบื่ออยู่ดี ยังดีที่อย่างน้อยเห็ดที่รูปลักษณ์แตกต่างกันออกไปก็มีเนื้อสัมผัสที่ต่างกัน นั่นทำให้การกินพวกมันเข้าไปทุกวันๆเป็นอะไรที่พอทนไหว
 
แต่หานเซิ่นและเป่าเอ๋อไม่เคยกินเห็ดพวกนั้น เป่าเอ๋อเก็บโสมขนาดใหญ่ติดตัวเอาไว้ตลอดเวลา เธอจะกัดแทะมันอยู่เป็นประจำ แต่ถึงมันจะมาอยู่ในการครอบครองของเธอเป็นเวลานานแล้ว เธอก็เพิ่งจะกินไปมันแค่ส่วนปลายเท่านั้น ส่วนหานเซิ่นกินยีนซีโน่เจเนอิคระดับราชันที่เขาสะสมเอาไว้
 
ยอดฝีมือของเอ็กซ์ตรีมคิงอย่างเหมิงเลี่ยยังคงทำการค้นหาตัวหานเซิ่นในจักรวาลเคออส พวกเขากำลังจะบ้าตาย เมื่อพวกเขาวนเวียนอยู่ในระบบที่อันตรายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พวกเขาก็ยังหาตัวหานเซิ่นไม่เจอ นั่นทำให้พวกเขากลุ้มใจอย่างมาก
 
หานเซิ่นยังคงมีทั้งโล่เมดูซ่าส์เกซและไป๋อู๋ฉาง ด้วยเหตุนั้นทางเอ็กซ์ตรีมคิงจึงใช้ทุกวิถีทางเพื่อหาตัวหานเซิ่นให้ได้ แต่ความพยายามของพวกเขาก็ไม่เกิดผล หานเซิ่นและคนอื่นๆหายไปอย่างไร้ร่องรอย พวกเขาเริ่มไม่แน่ใจว่าพวกหานเซิ่นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่
 
หานเซิ่นเรียกชุดเกราะตงเสวียนออกมาและเข้าไปในคอร์แอเรีย เนื่องจากเขาไม่สามารถหาหนทางออกไปจากเกาะเห็ดนี้ได้ เขาก็คิดที่จะออกล่าซีโน่เจเนอิคระดับราชันในคอร์แอเรียเพื่อเก็บยีนระดับราชันให้เต็ม
 
เมื่อหานเซิ่นเข้ามาในคอร์แอเรีย เดียร็อบเบอร์และดราก้อนวันก็ตรงเข้ามาหาเขา นั่นทำให้หานเซิ่นประหลาดใจ
 
“ดอลลาร์ พวกเราพูดคุยกันสักเดี๋ยวได้ไหม?” เดียร็อบเบอร์พูด
 
“ได้” หานเซิ่นพูด
 
“พวกเราต้องการจะล่าคอร์ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้า เจ้าสนใจไหม?” ดราก้อนวันถาม
 
“ข้าสนใจ แต่ข้าจะได้ประโยชน์อะไรถ้าช่วยพวกเจ้าฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าตัวนี้? พวกเจ้าคงจะไม่มอบร่างของซีโน่เจเนอิคให้ข้าหรอกถูกไหม?” หานเซิ่นพูด
 
ดราก้อนวันและเดียร็อบเบอร์มองหน้ากัน หลังจากนั้นเดียร็อบเบอร์ก็พูด
“ร่างของซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าเป็นส่วนประกอบหลักสำหรับการสร้างสมบัติระดับเทพเจ้า พวกเราจำเป็นต้องใช้มัน พวกเราขอให้เจ้าช่วยก็เพราะว่าพวกเราต้องการร่างกายของมัน ถ้าเจ้ายินดีจะช่วย พวกเราก็ตกลงราคาและส่วนแบ่งกันได้ เจ้าจะเรียกร้องอะไรก็ได้ตราบใดที่มันไม่ใช่ร่างของซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้า”
 
หานเซิ่นพูด “ข้าตกลงจะล่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าโดยที่ไม่รับเนื้อหนังของมัน แต่ข้าอยากได้ยีนคอร์ซีโน่เจเนอิคหนึ่งพันยีนเป็นการแลกเปลี่ยน”
 
ถ้าหานเซิ่นตามล่าซีโน่เจเนอิคระดับราชันตามลำพัง การหาพวกมันให้เจอก็เป็นอะไรที่ต้องใช้เวลานาน ความจริงที่เขาสามารถฆ่าพวกมันได้อย่างง่ายดายไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก เมื่อซีโน่เจเนอิคระดับราชันหาได้ยากและการจะหาพวกมันเป็นกลุ่มใหญ่ก็ยิ่งยากไปใหญ่ ใครจะรู้ว่ามันต้องใช้เวลานานแค่ไหนก่อนที่เขาจะล่ายีนคอร์ซีโน่เจเนอิคหนึ่งพันยีนมาได้ถ้าเขาล่าตามลำพัง
 
หานเซิ่นไม่ได้ต้องการแค่ยีนระดับราชันหนึ่งพันยีน ถ้าเขาต้องการจะพัฒนาวิชาจีโนทั้ง 4 ให้ถึงขั้นที่ 9 เขาจำเป็นต้องใช้ยีนระดับราชัน 3 พันยีนเป็นอย่างน้อย
 
ด้วยเหตุนั้นแทนที่จะใช้เวลาหลายปีเพื่อล่าซีโน่เจเนอิคตามลำพัง นี่เป็นโอกาสดีที่เขาจะได้รับยีนซีโน่เจเนอิคเป็นจำนวนมาก แบบนี้เขาก็จะเพิ่มระดับอาณาเขตของตัวเองได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นครึ่งเทพในเวลาไม่นาน
 
“หนึ่งพันยีนคอร์ซีโน่เจเนอิค? นั่นไม่มากไปหน่อยหรอ?” ดราก้อนวันและเดียร็อบเบอร์ดูลำบากใจ
 
นั่นหมายความว่าพวกเขาต้องฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับราชันหนึ่งพันตัว พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะหาซีโน่เจเนอิคระดับราชันมากมายขนาดนั้นได้หรือเปล่า การฆ่ามันยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย
 
ถึงแม้ภายในคอร์แอเรียจะมีซีโน่เจเนอิคระดับราชันอยู่มากมาย แต่ยีนคอร์ซีโน่เจเนอิคหนึ่งพันยีนก็เป็นการขอที่มากเกินไป ด้วยกำลังของพวกเขาการจะหายีนคอร์ซีโน่เจเนอิคได้มากขนาดนั้นต้องใช้เวลาหลายปี
 
“ถ้าพวกเจ้าต้องการให้ข้าช่วยพวกเจ้าในการต่อสู้ระดับเทพเจ้า แบบนั้นพวกเจ้าก็ต้องมอบบางสิ่งที่มีค่าเทียบเท่ากัน” หานเซิ่นพูด
 
“พวกเราขอให้เจ้าช่วยก็เพราะพวกเราจำเป็นต้องพึ่งพลังของเจ้า แต่ยีนคอร์ซีโน่เจเนอิคหนึ่งพันยีนนั้นมากเกินไป พวกเราคงจะหายีนคอร์ซีโน่เจเนอิคมากมายขนาดนั้นมาให้กับเจ้าอย่างกะทันหันไม่ได้” ดราก้อนวันพูด
 
“พวกเจ้าเก็บไปคิดได้ ข้าได้บอกราคากับพวกเจ้าแล้ว ถ้าพวกเจ้าคิดว่ามันมากเกินไป แบบนั้นพวกเจ้าก็ต้องไปหาคนอื่นช่วย” หานเซิ่นพูด
 
ดราก้อนวันและเดียร็อบเบอร์ลังเลอยู่ชั่วขณะ ถึงแม้ดอลลาร์จะดูแข็งแกร่งมากๆ แต่เขาก็เป็นแค่ระดับราชันคนหนึ่ง ถึงแม้พวกเขาจะได้ดอลลาร์มาช่วย พวกเขาก็อาจจะฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าตัวนั้นไม่สำเร็จ การขอของหานเซิ่นจึงเป็นอะไรที่มากเกินไปสำหรับความสำเร็จที่ไม่ถูกรับประกัน ดังนั้นไม่ว่าใครก็ต้องลังเลก่อนที่จะทำการตกลงอะไรแบบนี้
 
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน มันก็มีชายหนุ่มขี่สิงโตทองเข้ามาหาพวกเขา
 
“ถ้าพวกเจ้าทั้งคิดว่าการจ่ายยีนคอร์ซีโน่เจเนอิคหนึ่งพันยีนนั้นมากไป ทำไมพวกเจ้าไม่จ้างพวกเราแทน? พวกเราเป็นรอยัลไนท์ พวกเจ้าจ้างพวกเราได้ในราคาเดียวกัน แถมพวกเรายังรับประกันความสำเร็จ ถ้าพวกเราล้มเหลว พวกเราจะชดใช้ให้กับพวกเจ้า พวกเจ้าเชื่อใจชื่อเสียงของรอยัลไนท์ถูกไหม?”
 
หานเซิ่นหันไปมองและเห็นว่าคนๆนั้นคือองค์รัชทายาทของเอ็กซ์ตรีมคิงไป๋ว่านเจีย
 
“ดอลลาร์ พวกเราตกลงราคากันอีกหน่อยได้ไหม?” แทนที่จะตอบองค์ชายว่านเจีย ดราก้อนวันยังคงโฟกัสที่ดอลลาร์
 
“ข้าจะไม่ลดต่ำกว่านี้ เจ้าจ่ายยีนคอร์ซีโน่เจเนอิค 500 ยีนให้กับข้าก่อนล่วงหน้าและอีก 500 ค่อยจ่ายเมื่องานของข้าเสร็จสิ้น ถ้าข้าทำไม่สำเร็จ ข้าก็จะเก็บยีนคอร์ซีโน่เจเนอิค 500 ยีนแรกเอาไว้ ถือซะว่ามันเป็นการค่าความพยายามของข้า” หานเซิ่นพูด
 
ดราก้อนวันและเดียร็อบเบอร์พูดคุยกันอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นเดียร็อบเบอร์ก็พูด
“ตกลงดอลลาร์ พวกเราจะจ้างเจ้า เชิญเจ้ามาที่ฐานของพวกเราเพื่อคุยรายละเอียดกัน”
 
หานเซิ่นและไป๋ว่านเจียแปลกใจ พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าการที่มีไป๋ว่านเจียรับประกันความสำเร็จด้วยราคาเดียวกัน แต่ดราก้อนวันและเดียร็อบเบอร์ก็ยังคงเลือกหานเซิ่น