ภายในหลุมมีพื้นที่ว่างที่ดูคล้ายคลึงกับโกดังเก็บของ หานเซิ่นได้เห็นลูกบาศก์โลหะขนาดใหญ่ยักษ์หลายอันวางเรียงกันอยู่ พวกมันดูเหมือนกับตู้คอนเทนเนอร์ แต่พวกมันมีขนาดใหญ่กว่า
 
เมื่อหานเซิ่นเข้าไปดูใกล้ๆ เขาก็รู้สึกตัวว่าลูกบาศก์ถูกปกคลุมด้วยรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ยักษ์ เขาเคยเห็นหนึ่งในลูกบาศก์โลหะแบบเดียวกันภายในแนร์โรว์มูน ซึ่งมันก็คือลูกบาศก์สีฟ้าที่รีเบทได้รับมาจากโบราณสถานของลิกุ มันดูเหมือนกับลูกบาศก์ที่เขากำลังเห็นอยู่ในตอนนี้
 
เมื่อลูกบาศก์โลหะเปิดออก มันได้ปลดปล่อยแมลงปีศาจทองคำสีฟ้าออกมา พวกมันได้สร้างความเสียอันใหญ่หลวงต่อแนร์โรว์มูน และหานเซิ่นก็ได้รับวิญญาณใบเสมาราชาแมลงปีศาจมาเป็นการตอบแทน
 
นั่นเป็นเหตุการณ์และผลลัพธ์ที่หานเซิ่นไม่เคยลืม
 
หานเซิ่นนับลูกบาศก์ได้ทั้งหมด 24 ลูกวางอยู่ตรงหน้าของเขา
 
ลูกบาศก์ที่หานเซิ่นเคยเห็นทั้งลูกเป็นสีฟ้า แต่พวกมันสิบสองลูกนั้นเป็นสีทอง ในขณะที่อีกสิบสองลูกเป็นสีเขียว และในขณะที่สัญลักษณ์ของพวกมันทั้ง 2 สีคล้ายคลึงกัน แต่พวกมันแตกต่างไปจากสัญลักษณ์บนลูกบาศก์สีฟ้าที่หานเซิ่นเคยเห็นมาก่อน
 
ลูกบาศก์แต่ละลูกดูเหมือนจะมีรอยฝ่ามือที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง ถ้ารอยฝ่ามือเป็นรหัสผ่าน ลูกบาศก์แต่ละลูกก็จะมีรหัสผ่านที่แตกต่างกันออกไป
 
‘โบราณสถานของเผ่าลิกุเกี่ยวข้องกับเบรกสกายอย่างนั้นหรอ? ถ้าแบบนั้นเบรกสกายก็ต้องมีหลากหลายสายเลือด’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
 
แต่หานเซิ่นไม่ได้กังวลว่าลูกบาศก์จะเปิดขึ้นมา เพราะพวกมันจะไม่เปิดออกจนกว่ารหัสผ่านฝ่ามือจะถูกตบในลำดับที่ถูกต้อง และถึงแม้พวกมันจะเปิดออก พวกแมลงปีศาจก็ไม่มีทางจะต่อกรกับอสูรโลหะสีขาวได้
 
เมื่อพูดถึงอสูรโลหะสีขาว ตอนนี้มันกำลังเดินเข้าไประหว่างลูกบาศก์ 2 ลูก หานเซิ่นตามมันไปขณะที่อุ้มเป่าเอ๋อเอาไว้ เมื่อเดินทางผ่านลูกบาศก์ หานเซิ่นก็ได้เห็นร่างของซีโน่เจเนอิคโลหะ ผลไม้โลหะและพืชโลหะ มันดูเหมือนจะเป็นบ้านของอสูรโลหะสีขาวจริงๆ
 
ไม่ไกลออกไปมีแท็งก์โปร่งใสที่มีขนาดใหญ่พอๆกับรถน้ำมัน แท็งก์ส่วนใหญ่นั้นว่างเปล่า ขณะที่เหลืออีก 5 แท็งก์เต็มไปด้วยของเหลวที่โปร่งใส
 
หานเซิ่นสรุปได้ว่าพวกมันเป็นของเหลวเดียวกับที่เขาและเป่าเอ๋อได้รับจากอสูรโลหะสีขาวก่อนหน้านี้
 
แท็งก์โปร่งใสทั้งหมดมีชื่อเขียนเอาไว้ด้วยภาษาสามัญของจักรวาลจีโน พวกมันอ่านได้ว่าเมทัลซีโน่เจเนอิคฟลูอิด บนแท็งก์ยังมีข้อมูลที่อธิบายถึงผลของของเหลว ถ้าสิ่งมีชีวิตโลหะดื่มของเหลวนั่นเข้าไป พวกมันจะกลายเป็นซีโน่เจเนอิคในทันที แต่ถ้าซีโน่เจเนอิคโลหะดื่มมันเข้าไป ของเหลวนี้ก็จะทำให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้น
 
มันมีอยู่เป็นร้อยๆแท็งก์ แต่ดูเหมือนอสูรโลหะสีขาวจะดื่มพวกมันเกือบทั้งหมดเข้าไป ทำให้ตอนนี้มันก็เหลือเพียงแค่ 5 แท็งก์เท่านั้น และหนึ่งในนั้นก็ไม่ได้เต็มแท็งก์อย่างที่ควรจะเป็น อสูรโลหะสีขาวตัวน้อยคงจะดื่มของเหลวในแท็งก์นั้นไปบ้างแล้ว
 
อสูรโลหะสีขาวพาตัวกินโลหะไปกินผลไม้โลหะเพิ่มอีก แถมมันก็นำเมทัลซีโน่เจเนอิคฟลูอิดมาให้ตัวกินโลหะอีกด้วย ขณะที่อสูรโลหะสีขาวกำลังเอาใจตัวกินโลหะอยู่นั้น หานเซิ่นก็นำแก้ว 2 แก้วออกมาตักเมทัลซีโน่เจเนอิคฟลูอิดให้กับตัวเองและเป่าเอ๋อ เซลล์ในร่างกายของเขาเกิดการเปลี่ยนแปลงเมื่อดื่มของเหลวนี้เข้าไป
 
หานเซิ่นใช้เรื่องราวของยีนเพื่อดูดซับเมทัลซีโน่เจเนอิคฟลูอิดเข้าไป และในที่สุดเรื่องราวของยีนก็เริ่มเกิดความเปลี่ยนแปลง ซึ่งนั่นทำให้หานเซิ่นดีใจอย่างมาก
 
หานเซิ่นเดินไปรอบๆโกดังและเจอเข้ากับบางสิ่งที่แปลกประหลาด มันต้องเป็นบางสิ่งที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยเบรกสกาย แต่หานเซิ่นไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร และเขาก็ไม่รู้ถึงวิธีที่จะใช้มันเช่นเดียวกัน แต่เขาเห็นรอยกัดที่อสูรโลหะสีขาวทิ้งเอาไว้ เขาจึงคิดว่ามันอาจจะเป็นอาหารอย่างหนึ่ง
 
ภายในโกดังประกอบด้วยโลหะซะส่วนใหญ่ และดูเหมือนว่าลูกบาศก์โลหะเป็นสิ่งเดียวที่อสูรโลหะสีขาวไม่ได้กัดแทะ นั่นทำให้หานเซิ่นสงสัยว่าทำไมอสูรโลหะสีขาวถึงไม่กินลูกบาศก์พวกนั้น
 
หานเซิ่นเข้าไปใกล้ลูกบาศก์โลหะและรู้สึกว่าภายนอกของลูกบาศก์โลหะแต่ละลูกถูกปกคลุมด้วยบางสิ่ง มันเป็นเหมือนกับแผ่นของยางหรือขี้ผึ้ง แต่มันโปร่งใสและบางอย่างมาก หานเซิ่นจำเป็นต้องใช้ศาสตร์ตงเสวียนเพื่อมองมันชัดๆ
 
‘ถ้าเราไปบอกให้อสูรโลหะสีขาวช่วยกินพวกแมลงที่อยู่ภายในและเหลือราชาแมลงปีศาจปางตายเอาไว้จะได้ไหมน่ะ? แบบนั้นบางทีเราอาจะได้รับวิญญาณอสูรราชาแมลงปีศาจอีกด้วย’ หานเซิ่นคิด
 
หานเซิ่นพยายามคิดหาหนทางที่จะสื่อสารกับอสูรโลหะสีขาว พวกเขาไม่ได้พูดภาษาเดียวกัน ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถสื่อสารกันผ่านการพูดคุยได้ สุดท้ายแล้วเขาก็พยายามสื่อสารกับมันโดยใช้ท่าทาง ทำให้เขารู้ว่าอสูรโลหะสีขาวไม่ชื่นชอบพวกลูกบาศก์โลหะ เพราะกลิ่นและชั้นนอกของพวกมัน อสูรโลหะสีขาวไม่กล้ากัดพวกลูกบาศก์ ถ้าชั้นนอกของพวกมันยังอยู่
 
นอกจากนั้นพลังของหานเซิ่นก็ไม่เพียงพอที่จะกำจัดชั้นนอกออกไปได้ ถ้าเขาต้องการจะเปิดลูกบาศก์โลหะล่ะก็ เขาก็จำเป็นต้องตบฝ่ามือลงบนผิวของลูกบาศก์ในลำดับที่ถูกต้อง
 
‘เรื่องรหัสผ่านไม่ใช่เรื่องยากอะไร แต่เราจำเป็นต้องพูดกับเจ้าอสูรโลหะสีขาวก่อนเป็นอันดับแรก’ หานเซิ่นคิด
 
แต่หานเซิ่นไม่ได้รีบร้อนอะไร เขาเดินไปรอบๆโกดัง และเขาก็พบบางสิ่งที่ไม่ใช่โลหะ
 
มันเป็นหนังสือที่ถูกเก็บเอาไว้ในกล่องโลหะกล่องหนึ่ง อสูรโลหะสีขาวได้กัดแทะกล่องโลหะและเหลือหนังสือทิ้งเอาไว้
 
หนังสือดูเหมือนจะถูกทำขึ้นมาจากพลาสติกแทนที่จะเป็นกระดาษหรือผ้า แต่วัสดุของมันแข็งแรงกว่าพลาสติกจริงๆ หานเซิ่นลองเผาพวกมัน แต่พวกมันไม่มีปฏิกิริยาอะไรเมื่อสัมผัสกับเปลวไฟ
 
ภายในกล่องมีหนังสือทั้งหมด 6 เล่ม ขณะที่แต่ละเล่มมีขนาดที่ใหญ่โตเหมือนกับบ้านน้อยๆ พวกมันต้องเป็นของเบรกสกายที่เป็นเผ่าพันธุ์ดั้งเดิมของที่นี่
 
หานเซิ่นบินขึ้นไปเพื่อจะดูว่าพวกมันเขียนอะไรเอาไว้ หนังสือทั้ง 6 เล่มมีชื่อว่าเบรกซิกซ์สกาย มันเป็นวิชาจีโนของเบรกกสาย
 
หานเซิ่นรู้สึกสนใจในวิชาจีโนของเบรกสาย ดังนั้นเขาจึงเริ่มอ่านมัน เขาค้นพบว่ามันเป็นเทคนิคที่ค่อนข้างอันตราย มันใช้การกระแทกต่อสสารเพื่อสร้างแรงระเบิดขึ้นมา
 
หานเซิ่นสามารถบอกได้ว่ามันเป็นวิชาจีโนที่อันตรายอย่างมาก แรงระเบิดสามารถทำร้ายได้ทุกคนแม้แต่ผู้ใช้เองก็ตาม ผู้ใช้อาจจะระเบิดตัวเองได้ถ้าไม่ระมัดระวังให้ดี นั่นเป็นอะไรที่โหดร้ายเกินไป