ไวเคานต์เครซึ่คาวกำลังจู่โจมใส่เสี่ยวฮวาอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามสักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถโจมตีถูกตัวเสี่ยวฮวาได้
 
“อย่าเอาแต่หนี! แน่จริงก็มาต่อสู้กันตรงๆ”
 
ไวเคานต์เครซี่คาวไวเคานต์ตะโกน เขาชกหมัดออกไปนับไม่ถ้วน แต่เขาก็ไม่สามารถจะสัมผัสชุดของเสี่ยวฮวาได้เลย
 
ขณะเดียวกันเสี่ยวฮวาก็ดูสับสนอย่างมาก ไวเคานต์เครซี่คาวดูป่าเถื่อนและมั่นในในตัวเอง แต่เสี่ยวฮวาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมการโจมตีของเขาถึงได้เต็มไปด้วยข้อบกพร่อง
 
‘นี่ต้องเป็นกลลวงบางอย่างแน่ๆ’ เสี่ยวฮวาฝึกฝนกับยอดฝีมือของเซเคร็ด ซึ่งแม้แต่การโจมตีอย่างเรียบง่ายของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความละเอียดอ่อนและลึกซึ้ง
 
เสี่ยวฮวาจึงรับรู้ว่าวิชาที่ผิวเผินดูเรียบง่ายนั้นบ่อยครั้งจะเป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัว
 
ด้วยเหตุนั้นเมื่อเสี่ยวฮวาเห็นความมั่นใจของไวเคานต์เครซี่คาว เขาก็เชื่อไปว่าอีกฝ่ายต้องเป็นศัตรูที่เก่งกาจ และในเทคนิคที่เต็มไปด้วยข้อบกพร่องต้องมีกลลวงบางอย่างแอบแฝงอยู่
 
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ในที่สุดเสี่ยวฮวาก็รู้สึกตัวว่าความผิดพลาดของคู่ต่อสู้เป็นของจริง และมันไม่ได้มีจุดประสงค์ชั่วร้ายอะไรแอบแฝง
 
“สู้กับข้า! สู้กับข้า! สู้กับข้า!” ไวเคานต์เครซี่คาวเริ่มรู้สึกโมโห
 
เขาชกอยู่เป็นเวลานาน แต่เขาก็ยังทำความเสียหายต่อชุดของเสี่ยวฮวาไม่ได้เลย นั่นทำให้เขารู้สึกไร้กำลัง และความรู้สึกล้มเหลวก็ผลักดันให้เขาบ้าคลั่งยิ่งไปกว่าเดิม เขาต้องการจะต่อสู้ ไม่ใช่วิ่งไปรอบๆเพื่อไล่จับหนูน้อยคนหนึ่ง
 
ทันใดนั้นไวเคานต์เครซี่คาวก็เห็นเสี่ยวฮวาหยุดเคลื่อนไหว นั่นทำให้เขารู้สึกดีใจ เขารวบรวมพลังทั้งหมดและรีบวิ่งตรงออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เขาตะโกนขึ้นมา “เจ้าหนูน้อย มันไม่มีที่ไหนให้เจ้าวิ่งหนีอีกแล้ว!”
 
แต่เสี่ยวฮวาไม่ได้คิดจะหนี เขายกหมัดขึ้นเช่นกันและเล็งมันไปที่ไวเคานต์เครซี่คาว
 
“ดี! เข้ามา” ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านภายในเส้นเลือดของไวเคานต์เครซี่คาวขณะที่ชกหมัดออกไป
 
ปัง!
 
หมัดขนาดใหญ่ของไวเคานต์เครซี่คาวและหมัดน้อยๆของเสี่ยวฮวาปะทะกัน
 
ใบหน้าที่ตื่นเต้นของไวเคานต์เครซี่คาวเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ตกใจ และหลังจากนั้นมันก็เปลี่ยนไปเป็นความกลัว ขณะที่ร่างกายของเขากระเด็นออกไปด้านหลัง เขาหายลับไปในท้องฟ้า
 
“เขาอ่อนแอแบบนั้นจริงๆ?” เสี่ยวฮวายืนอึ้งไป เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ
 
ทุกหนทุกแห่งภายในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนกำลังดุเดือดไปด้วยการต่อสู้มากมาย ผู้คนถูกเตะออกจากการแข่งขันไปทุกๆวินาทีจนกระทั่งเหลือเพียงแค่หนึ่งหมื่นคนเท่านั้น
 
หานเซิ่นค่อยๆเดินไปบนผืนหญ้าอย่างไม่รีบไม่ร้อน ถึงแม้เขารู้สึกอยากจะต่อสู้ แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ เขาเดินมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เห็นใครสักคน
 
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และหลังจากผ่านไปสิบวัน การต่อสู้ในรอบแรกก็มาถึงจุดสิ้นสุด หานเซิ่นใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเดินไปรอบๆโดยไม่ได้ทำอะไร หลังจากที่เขาเอาชนะดราก้อนเธอร์ตี้ไนน์ได้แล้ว เขาก็ไม่ได้เจอกับสิ่งมีชีวิตอื่นอีกเลย
 
ขณะที่หานเซิ่นกำลังนั่งพักอยู่บนพื้นหญ้า เขาก็รู้สึกว่ามิติรอบๆตัวเริ่มบิดเบือน และเมื่อรู้สึกตัวอีกทีเขาก็พบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในระบบไฟร์โลตัสอีกครั้ง
 
การต่อสู้ในระดับอื่นทยอยจบในหลายวันต่อมา และเมื่อทุกระดับสามารถคัดผู้เข้าแข่งขันลงเหลือหนึ่งหมื่นคนแล้ว ภาพวาดบนบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนก็สลายกลายเป็นผุยผงไป และมันก็เริ่มแสดงอันดับอีกครั้ง
 
หานเซิ่นเงยหน้าขึ้นไปมองและเห็นว่าตัวเขาอยู่ในอันดับที่ 9 พันกว่าของระดับของมาร์ควิส ที่ท้ายชื่อของเขามีเลข 2 เขียนเอาไว้ เมื่อหานเซิ่นเริ่มอ่านต่อไป เขาก็เห็นว่าทุกคนมีหมายเลขเขียนอยู่ข้างๆชื่อเช่นกัน ยิ่งอันดับของพวกเขาสูงมากแค่ไหน หมายเลขก็จะสูงขึ้นมากเท่านั้น
 
หานเซิ่นรู้ตัวอย่างรวดเร็วว่าหมายเลขนั้นหมายถึงอะไร นั่นเป็นหมายเลขของคู่ต่อสู้ที่พวกเขาเอาชนะได้
 
หลังจากที่หานเซิ่นเข้าไปในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโน หานเซิ่นได้ต่อสู้กับแบล็คสตีลบีสต์และดราก้อนเธอร์ตี้ไนน์ ซึ่งเขาไม่ได้ต่อสู้กับมาร์ควิสคนอื่นอีก เนื่องจากทุกคนหวาดกลัวเขา ดังนั้นคะแนนของเขาจึงอยู่ที่ 2 ส่วนอันดับต้นๆชนะการต่อสู้กันเป็นพันๆครั้ง
 
แต่นี่เป็นเพียงแค่อันดับชั่วคราวเท่านั้น เมื่อการต่อสู้จัดอันดับเริ่มขึ้น นั่นจะเป็นเวลาที่ผู้แข่งขันต้องต่อสู้กันเพื่อชิงอันดับที่หนึ่ง
 
หานเซิ่นมองไปที่อันดับต้นๆและสังเกตเห็นว่าดราก้อนเอทของเผ่าพันธุ์ดราก้อนอยู่ที่อันดับที่หนึ่ง ส่วนอันดับที่ 2 มีเพียงแค่รอยอุ้งเท้าเท่านั้น
 
รายชื่อต่อมาเป็นเผ่าพันธุ์ที่หานเซิ่นไม่คุ้นเคย แต่ทว่ามันมีเดม่อนคนหนึ่งอยู่อันดับที่ 5 และชื่อของเดม่อนคนนั้นก็คือข่าน
 
“หมอนั่นรอดชีวิตและมาเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้อย่างนั้นหรอเนี่ย?” แต่หานเซิ่นไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมัน
 
หานเซิ่นมองลงมาเรื่อยๆและเห็นรายชื่อมากมายที่เขาไม่รู้จัก มันมีเผ่าพันธุ์อยู่ในจักรวาลจีโนมากมายเกินไป ด้วยเหตุนั้นหานเซิ่นจึงไม่ได้รู้จักชื่อของยอดฝีมือแต่ละเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว แต่เขาสังเกตเห็นชาวนภาหลายคนอยู่ในอันดับสูงๆบนตารางจัดอันดับ
 
และเมื่อหานเซิ่นมองไปถึงอันดับที่ 8 พัน เขาก็เห็นชื่อของไผ่เดียวดาย
 
‘ดูเหมือนว่าอันดับในรอบคัดเลือกจะไม่ได้มีความหมายอะไรมาก คนที่น่ากลัวจริงๆหลายคนคงจะยังอยู่ในอันดับท้ายๆเหมือนกับไผ่เดียวดาย’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
 
หานเซิ่นหันไปมองระดับอื่น แต่มันไม่มีอะไรให้เขาดูมากนัก เพราะเขาไม่รู้จักใครเลย
 
หานเซิ่นหันไปมองดูตารางจัดอันดับของเหล่าราชันและเห็นชื่อของราชินีแห่งมีดอยู่ เธออยู่อันดับที่ 6 พันกว่า ส่วนผู้นำของปราสาทนภาเป็นระดับเทพเจ้า ด้วยเหตุนั้นเขาจึงไม่สามารถเข้าร่วมในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนได้ แต่ถึงเขาจะทำได้ เขาก็ไม่คิดจะเข้าร่วมอยู่ดี
 
อันดับที่หนึ่งของเหล่าราชันคือดราก้อนวัน แต่หานเซิ่นไม่รู้ว่านั่นคือดราก้อนวันที่เขาพบในทะเลโบราณหวนคืน หรือดราก้อนวันจากเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อน เพราะเหล่าดราก้อนจะถูกจัดอันดับทุกรุ่น ดังนั้นมันจึงมีดราก้อนวันมากกว่าหนึ่งคน
 
หานเซิ่นไม่สนใจในระดับที่ต่ำกว่า เขาจึงแค่มองผ่านๆอย่างขาดความกระตือรือร้น แต่เมื่อเขามองไปที่ตารางจัดอันดับของไวเคานต์ เขาก็ต้องตกตะลึงไป
 
“เสี่ยวฮวา?” หานเซิ่นเห็นว่าชื่ออันดับที่หนึ่งบนตารางจัดอันดับระดับไวเคานต์อ่านว่าหานเสี่ยวฮวาเผ่าเซเคร็ด
 
“นั่นคงจะไม่ใช่เสี่ยวฮวาจริงๆหรอกใช่ไหม?” ความปลาบปลื้มเอ่อล้นออกมาตัวหานเซิ่น ถ้านั่นเป็นลูกชายของเขาจริงๆ ตอนนี้หานเซิ่นก็รู้แล้วว่าเขาอยู่ในสถานที่ที่ชื่อเซเคร็ด
 
ตั้งแต่เข้ามาในจักรวาลจีโน หานเซิ่นยังหาเบาะแสของเสี่ยวฮวาไม่ได้เลย ซึ่งนั่นเป็นเพราะว่าจักรวาลแห่งนี้กว้างใหญ่เกินไป และเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องเริ่มหาจากที่ไหน
 
หานเซิ่นต้องการให้การต่อสู้จัดอันดับเริ่มขึ้นโดยเร็ว เพื่อที่เขาจะได้ยืนยันว่านั่นใช่เสี่ยวฮวาลูกชายของเขาจริงๆหรือเปล่า