บทที่ 533 พื้นที่ไร้กฎหมาย (3)
 
ยียอนจุนนั่งอยู่ที่โต๊ะในล็อบบี้ แน่นอนว่ามันคือยียอนจุนเดียวกันที่ผมเห็นผ่านตาของสปาร์ตัน
 
ตอนแรกผมคิดอะไรไม่ออก หาก ยียอนจุน อยู่ใกล้ที่นี่ทำไมสปาร์ตันไม่บอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้
 
แต่แปลกใจเหมือนกันผมพยายามไม่มองเขานานเกิน 3 วินาทียียอนจุนเองก็รู้จักใบหน้าของผม มันคงจะไม่ดีถ้าเขาเห็นผมที่นี่
 
– สปาร์ตัน นายอยู่ที่ไหน
 
ผมส่งความคิดของผมไปหา สปาร์ตัน เมื่อผมปีนขึ้นบันไดอย่างรวดเร็ว
 
– …
 
ไม่ช้าความคิดของสปาร์ตันก็ส่งมาถึงผม มันนอนหลับอยู่ผมรู้สึกสับสน แต่ผมเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว ความแข็งแกร่งของ สปาร์ตัน ค่อนข้างต่ำทำให้มันเหนื่อยล้าง่ายนั้นเอง
 
– นายหลับสบายดีไหม? นายรู้ไหมยียอนจุนอยู่ตรงนี้
 
– …!
 
ความรู้สึกตัวของสปาร์ตันถูกขัดขวาง จากนั้นเขาก็แก้ตัวว่า
‘มันวางแผนจะไล่ตามเขาหลังจากงีบหลับ แต่มันบอกว่ามันนอนหลับไปแค่ 6 ชั่วโมงเท่านั้นเอง’
 
– ไม่ต้องกังวลต่อจากนี้ก็บอกฉันก่อนว่านายง่วง การเห็นยียอนจุนที่นี่ทำให้ฉันตกใจนิดหน่อย ไปล้างหน้าล้างตาก่อนไป
 
ผมสั่งให้สปาร์ตันไปล้างหน้าที่ทะเลสาบใกล้ๆ มันอาจจะหาอะไรกินซักอย่างก่อนมุ่งหน้ากลับ
 
“นายกำลังทำอะไรอยู่น่ะ” ยูยอนฮา ถามในขณะที่พิงรั้ว
 
“ไม่มีอะไร”.
 
ผมเหลือบมองไปที่ยียอนจุนเขากำลังจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดูเหมือนจะแลกเปลี่ยนการส่งสัญญาณทางจิตกับเบลล์
 
“นายอยากดื่มงั้นเหรอ? พวกเราไม่มีเวลามากนะ” ยูยอนฮา ถามอีกครั้ง
 
“ไม่ มันไม่มีอะไรเลยจริงๆ” ผมยักไหล่และเดินต่อไป
 
หลังจากเข้ามาในห้อง 302 แล้ว ยูยอนฮา และผมพบคน 2 คนที่รอ
พวกเราอยู่ จินเซชาน และ จินเซยอน
 
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ฮาจิน”
 
จินเซยอน ทักทายผมด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยนของเธอ
 
“ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้ง. พวกเราเคยเจอกันมาก่อน ฉันหวังว่าคุณจะจำฉันได้”
 
ต่อไป จินเซชาน ยื่นมือออกมาเขาเป็นเลขาของ ยูยอนฮา
 
“อ่า ผมจะลืมได้ยังไง ผมยังใช้ Desert Eagle ที่คุณให้กับผมมาอยู่เลย”
 
ผมจับมือเขาแล้วถอดเสื้อคลุมออก จินเซยอนจับมันได้และแขวนไว้บนไม้แขวนเสื้ออย่างราบรื่น จากนั้น ยูยอนฮา ก็นั่งที่หัวโต๊ะและเริ่มการประชุม
 
“…อะแฮ่ม”
 
เธอไอและแสดงใบหน้าที่จริงจังออกมา
 
“ฉันแน่ใจ พวกคุณรู้ว่าทำไมพวกเราถึงมารวมตัวกันที่นี่”
 
ยูยอนฮา ฉายวิดีโอโฮโลแกรมด้วย Smart Watch ของเธอ วิดีโอดังกล่าวเป็นใต้ดินลึกในมุมมองบุคคลที่หนึ่ง ไฟจางๆแขวนลงมาจากเพดานซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแสงเดียวที่ให้แสงสว่างโดยรอบ
 
“ตัวแทนของพวกเราถ่ายวิดีโอนี้เอาไว้ เขาแทรกซึมเข้าไปใน Pandemonium เมื่อ 5 ปีก่อนโดยปลอมตัวเป็นปีศาจ”
 
ก้อง ก๊อง ก้อง ก๊อง
 
เสียงดังก้องดังขึ้น ตัวแทนเดินไปทางแหล่งกำเนิดของเสียง ยูยอนฮา เร่งความเร็วส่วนนี้ของวิดีโอเป็น x16 จนกระทั่งตัวแทนมาถึงจุดสิ้นสุด
 
“ที่นี่.”
 
และในตอนท้ายของทุ่นระเบิดก็คือไอเท็มที่ ยูยอนฮา ต้องการได้รับ
 
“นี่คือหินพลังเวทมนต์ที่ฉันเรียกมันว่า ‘Dimensional Entropy’”
 
ปีศาจหลายสิบคนอยู่รอบๆแร่ทรงกลมที่เปล่งแสงสีเขียวเข้ม
 
– พวกเราจะทำอะไรกับสิ่งนี้ ปีศาจในภาคเหนือกำลังเรียกร้องหามัน
 
– …ฉันจะมอบมันให้กับ เทอร์โรว์ ก่อนที่จะมอบมันให้กับไอ้พวกนั้น
 
ยูยอนฮา หยุดวิดีโอเอาไว้
 
“อย่างที่พวกคุณเห็นปีศาจและมารไม่ได้เข้าร่วมกันหรืออย่างน้อยปีศาจเหล่านี้ในภาคเหนือไม่เพียงแม้ปีศาจจะประหลาดมากแต่พวกเขาก็ดูเหมือนจะรับใช้มารที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ปีศาจไม่มีเงิน DP จัดจำหน่ายโดยพ่อค้าปีศาจซึ่งเป็นหน่วยงานที่แตกต่างจากปีศาจทั่วไป”
 
ไม่กี่เดือนก่อนที่ออร์เดนจะพ่ายแพ้ ‘มาร’ และ ‘พ่อค้าปีศาจ’ ปรากฏขึ้นในโลก แม้ว่าพวกมันทั้ง 2 จะมาจากอาณาจักรปีศาจ แต่พวกมันก็ได้รับการปฏิบัติด้วยมารยาทที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
 
– ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ถ้าพวกเรามอบสิ่งนี้ให้กับเทอร์โรว์ใครจะรู้ว่าเขาจะทำอะไรกับมัน จะดีกว่าไหมถ้าจะไปกับ วิคเก็ช…?
 
– ไม่มีทาง
 
ปีศาจที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าส่ายหัว
 
ยูยอนฮา หยุดวิดีโออีกครั้งและอธิบายว่า “ปีศาจที่ชื่อวิซิอัสนั้นเสียชีวิตและมีปีศาจใหม่เข้ามาแทนที่ ปัจจุบันเขาเป็นสมาชิกอันดับต่ำที่สุดของ 9 ปีศาจแต่เนื่องจากเขารวมกลุ่มปีศาจหลายแห่งเข้าด้วยกันเขาจึงมีอิทธิพลเหนือใครในพื้นที่ไร้กฎแห่งนี้ ตอนนี้ดูต่อไป”
 
วิซิอัส พูดทันทีที่วิดีโอกลับมาทำงานเล่นต่อ
 
– แร่นี้มีพลังมากพอที่จะทำลายสมดุลของสังคมปีศาจ หากมันตกอยู่ในมือของปีศาจเราจะไม่มีทางเลือกนอกจากส่งให้พวกเขา แต่ถ้ามันตกอยู่ในมือของ เทอร์โรว์ หรือ วิคเก็ช เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรกับมัน โชคไม่ดีที่ตอนนี้พวกเราไม่มีพลังจะปกป้องหรือวิธีที่จะใช้มัน
 
ในขณะนั้นมีหลายระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าผม
 
===
[ข้อมูลถูกเพิ่มเข้ามาเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเรื่อง]
[Dimensional Entropy – กลุ่มของพลังงานที่ควบแน่นจนสร้างขึ้นเมื่อปีศาจข้ามมิติมาที่นี่]
[ความคิดเห็นของผู้เขียนร่วม – การใช้มันอย่างถูกต้องจะช่วยคุณได้]
===
 
ความคิดเห็นของผู้เขียนร่วม…เขากำลังถูกพูดถึงกันมากขึ้นเรื่อยๆเป็นเพราะตอนจบใกล้เข้ามาแล้วงั้นเหรอ ‘ผมถอนหายใจและยิ้มเบาๆแม้
ผู้เขียนร่วมจะไม่ได้บอกผมต้องการมันอยู่แล้ว ผมต้องเตรียมตัวที่จะเข้าสู่โค้งสุดท้ายของเนื้อเรื่องเพื่อให้ทุกคนได้เจอฉากจบที่สมบูรณ์แบบ
 
– ดังนั้นพวกเราจะขายมันให้กับมนุษย์เพื่อเป็นเงินและไอเท็ม เฮ้ย
ลิโครส!
 
เมื่อ วิซิอัส ตะโกนชื่อ ‘ลิโครส’ กล้องจะย้ายไปที่ วิซิอัส นั่นดูเหมือนจะเป็นชื่อของตัวแทนของ ยูยอนฮา
 
– ไปที่ Essence of the Strait บอกพวกเขาว่า วิซิอัส จะขายของที่เปลี่ยนชีวิตให้พวกเขา
 
ด้วยสิ่งนั้น ยูยอนฮา หยุดวิดีโอ
 
“นั่นเป็นสาเหตุที่ภารกิจนี้เกิดขึ้น พวกคุณรู้ส่วนสำคัญแล้วใช่มั้ย”
 
จินเซยอน กับ ผมต่างก็พยักหน้า
 
ยูยอนฮาเดินกอดอก “แต่แร่นั้นไม่สามารถถ่ายโอนได้ด้วยวิธีปกติ เนื่องจากขนาดของมันสังเกตเห็นได้ง่ายและการสัมผัสกับพลังเวทย์มนตร์อาจทำให้เกิดการระเบิด พวกเราพิจารณาแล้วว่าพวกเราต้องการเคสพิเศษและยานพาหนะพิเศษเพื่อเคลื่อนย้าย”
 
ยูยอนฮา หยุดเล่นวิดิโอชั่วคราวและจินเซชานก้าวขึ้นเขาหยิบเคสขึ้นมาวางบนโต๊ะ
 
“ผลึกเวทมนตร์สายฟ้าด้วยข้อมูลที่เราได้รับจาก วิซิอัส เราได้สร้างมันขึ้นมาเพื่อให้สามารถต้านทานพลังงานของ Dimensions Entropy ได้”
 
“อืม…ดังนั้นพวกเราจะใส่แร่ลงในกล่องและส่งมันกลับไปด้วย รถลากใช่ไหม”
 
ยูยอนฮาส่ายหัวคำถามของฉัน
 
“รถลาก ทำงานโดยใช้พลังเวทย์มนตร์ แม้จะเป็นทางเลือกที่ดีแต่ว่ามันไม่ปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ พวกเราเตรียมยานพาหนะอีกคันสำหรับภารกิจนี้ พวกเราจะกลับไปที่เกาหลีด้วยเช่นกัน”
 
“…มีเหตุผลที่เธอมาที่นี่เป็นการส่วนตัวหรือเปล่า? การกลับไปที่เกาหลีจากที่นี่มันเป็นเรื่องที่อันตรายไม่น้อยเลยนะ”
 
ผมกังวลเรื่องความปลอดภัยของยูยอนฮาเธอเป็นแค่ฮีโร่ระดับสูงธรรมดาแม้ว่าความเร็วในการเติบโตของเธอเป็นไปตามอายุ แต่ก็ยังไม่ใกล้เคียงกับอัจฉริยะอย่าง แชนายอน หรือ คิมซูโฮ สีหน้าของ ยูยอนฮา แข็งทื่อ
 
“นี่คืองานของฉันดังนั้นฉันจะทำมันเองนอกจากนี้มีเพียงพวกเรา 5 คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้”
 
‘พวกเรา 5 คน…อ่ารวมถึงตัวแทนด้วยสินะ’ ผมคิด.
 
“ตามกฎหมายระหว่างประเทศจะต้องมีการส่ง ‘สิ่งลึกลับที่อยู่เหนือสามัญสำนึก’ ไปยังสมาคม แต่เมื่อรู้ถึงการทุจริตภายในสมาคมพวกเราไม่สามารถให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ได้”
 
จินเซยอน รีบตอบ ยูยอนฮา อย่างรวดเร็ว “ฉันเข้าใจแล้ว ยอนฮา มีความน่าเชื่อถือมากกว่าสมาคมซะอีก”
 
“…ฮะ? เธอคิดอย่างนั้นเหรอ?” ผมถาม สมาคมฮีโร่รัก จินเซยอน มากกว่าฮีโร่อื่นๆมากๆเลยนะ
 
จินเซยอน ตอบด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น “ฉันผิดหวังมากกับสมาคมฮีโร่เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ ปาร์คฮันโฮ, เด็กหญิงแห่งพลัง…สมาคมดูเหมือนจะสูญเสียแนวทางหลักนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตัดสินใจติดตาม ยอนฮา”
 
“อ่า … .”
 
สมาคมเก็บความลับเรื่อง เด็กหญิงแห่งพลัง ไว้เป็นความลับจนกว่าการทรยศของปาร์คฮันโฮจะถูกเปิดเผยต่อโลกทำให้เกิดการถกเถียงอย่างมากเรื่องคนที่วางแผนลักพาตัวเธอ ผมรู้สึกผิดเล็กน้อย
 
“ใช่แล้วลูกสาวของ ปาร์คฮันโฮ กลับมามีชีวิตอีกสินะ”
 
“อะไรนะ? อ่า ฉันไม่รู้เรื่องนี้…”
 
“ไม่” ยูยอนฮา ตอบคำถามของผม “ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริงของ ปาร์คฮันโฮ เธอเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์กิ้งก่าที่มีสมองของ ปาร์ค​ยอนฮี ที่ปลูกถ่ายลงไป ฉันคิดว่ามันคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่แต่ว่ามอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ตัวเองเชื่อจริงๆว่าเธอคือ ปาร์ค​ยอนฮี”
 
“อ้า…ฉันเข้าใจแล้ว ถ้างั้น ยอนฮา เธอรู้ไหมว่าสมาคมจะทำอะไรกับ รุ่นพี่ ปาร์คฮันโฮ…?” จินเซยอน ถามอย่างขมขื่น
 
“ประหารชีวิต นั้นคือสิ่งที่ฉันคิดนะ”
 
บรรยากาศเปลี่ยนไปทันทีตามคำพูดของ ยูยอนฮา ลมหนาวๆซึมจากหน้าต่าง เลือดและพลังเวทมนต์ผสมกันในอากาศ
 
แปะๆ!
 
ยูยอนฮา ปรบมือเพื่อให้อารมณ์และอากาศสว่างขึ้น เธอพูดด้วยรอยยิ้ม“พวกเรามาหยุดพูดกันก่อนไปพักเถอะ พวกเราจะต้องตื่นแต่เช้าพรุ่งนี้”
 
*************************************************************************
 
[เหมืองของ วิซิอัส]
 
พวกเราไปใต้ดินกับวิซิอัสในตอนเช้าพวกเราไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อชมทิวทัศน์ดังนั้นพวกเราจึงเคลื่อนที่ย้ายรวดเร็ว ผมถือกระเป๋าอวกาศที่เต็มไปด้วยเงินรางวัล 50 พันล้านวอนและจินเซยอนเอาไอเท็มระดับสูง 6 ชิ้นซึ่งทั้ง 2 อย่างนี้จะแลกเป็น [Dimensional Entropy]
 
“…มอบสิ่งของและเงินก่อน”
 
ในที่มืดใต้ดิน วิซิอัส และสหายของเขายืนอยู่ต่อหน้าพวกเรา พวกเขาไม่พบร่องรอยของการประนีประนอม
 
“เงินสด 50 พันล้านวอน ไอเท็มจะได้รับเมื่อพวกเราดึงไอเท็มออกมาและออกจากพื้นที่ไม่มีกฎหมาย”
 
ยูยอนฮา หยิบกระเป๋าอวกาศมาจากผมแล้วโยนไปที่ วิซิอัส หนึ่งในสหายของเขาตรวจสอบของในกระเป๋า
 
“50,000 วอนตั๋วเงิน 100,000 ใบ เป็นเงิน 50000 ล้านวอนใช่ไหม”
 
“…เยี่ยมยอด คุณรู้ไหมว่าปีศาจเกลียดการตรวจสอบ”
 
ยูยอนฮา ยิ้มเยาะคำพูดของ วิซิอัส
 
“กระเป๋ามิติจะเป็นของขวัญแถม มันเป็นกระเป๋ามิติระดับสูงดังนั้นมันราคาไม่ต่ำไปกว่า 3000 ล้านวอนในตลาด”
 
ปีศาจถือกระเป๋าอวกาศจากนั้นเขาก็มองไปที่กระเป๋าอวกาศด้วยความตกใจ เขาจ้องมองไปที่ ยูยอนฮา ก่อนที่จะหายใจลึกๆและพยักหน้า
 
“ดี. พวกเราจะเปิดทางให้ ตามฉันมา.”
 
วิซิอัส หันหลังกลับแล้วพวกเราก็ตามเขาไป  เส้นทางแคบลงยิ่งพวกเราเดินไปไกลมากขึ้น ทำให้เขม่าในอากาศติดอยู่กับผิวของพวกเรา แม้แต่การเสริมพลังลมปราณก็ไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ที่นี่
 
“เฮ้ออออ….”
 
ลมหายใจของ ยูยอนฮา หนักๆ จินเซชาน มองเธอด้วยความกังวล
 
หลังจากเดินไปประมาณ 5 นาที …
————————–2———————–