บทที่ 495 สงครามอันขุุ่นมัว (5)
 
– หมู่บ้าน? มีหมู่บ้านในแอฟริกางั้นหรือ
 
น้ำเสียงของไอลีนสูงขึ้นราวกับประหลาดใจ ผมมองดูแผนที่บนโต๊ะของหมู่บ้านแล้วบอกไปว่า
 
“ใช่ หมู่บ้านชื่อ เครน พวกเราเพิ่งจะได้เป็นเจ้าของที่นี่”
 
– อะไรนะ? มันยังมีเจ้าของด้วยเหรอ?
 
“มันเป็นมอนสเตอร์ที่คล้ายกับจิ้งจก เทนซูฮาร์ เป็นชื่อของมัน”
 
– …
 
ไอลีนเงียบไปครู่หนึ่งและก็มีเสียงพึมพำจากอีกด้านหนึ่ง
 
“อ้าๆ~ เป็นเด็กคนนั้นอีกแล้วเหรอ~?”
 
เจนบ่นอย่างไม่มีความสุข ผมยิ้มและปิดตัวรับส่งสัญญาณ
 
“ฉันอยากรู้จัง เจน เธอรู้จัก ไอลีน ได้ยังไง”
 
“ฉัน? อืม~ ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ~ เมื่อก่อนฉันเคยทำตัวเป็นฮีโร่น่ะ
เธอเป็นหัวหน้าของฉัน ยัยเด็กเหลือขอนั่นอายุน้อยกว่าฉันตั้ง 2 ปี
ฉันเกลียดเธอและที่สำคัญเพราะพรสวรรค์ของเธอ~”
 
– วิ้ง
 
ตัวส่งสัญญาณส่งเสียงทันทีที่ เจน พูดจบประโยคของเธอ
 
– ใครอยู่ในหมู่บ้านบ้าง?
 
ไม่ใช่เสียงของ ไอลีน แต่เป็นของ ยุนซึงอา เจนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับเธอขมวดคิ้ว ผมล้างคอของผมด้วยอาการไอแล้วตอบกลับด้วยเสียงของผมที่เปลี่ยนเป็นของแบล็กโลตัส
 
“มนุษย์.”
 
– พวกเขาปกติดีไหม
 
“พวกเขามีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ดูเหมือนพวกเขาจะถูกล้างสมอง แต่ไม่ได้ถูกทำร้าย พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็น ‘นักขุด’ ที่อาศัยอยู่ที่นี่มานานแล้ว”
 
– …
 
เธอเงียบไปอีกครั้ง เมื่อผมไม่ได้ยินเสียงผมเดาว่าพวกเขาปิดเครื่องรับส่งสัญญาณและเริ่มการประชุม ผมตรวจสอบ ‘มินิเกม’ ขณะที่รอการตอบกลับ
 
「…ผ่านไปครึ่งวันแล้วตั้งแต่เลือก ลิเทรน อัศวินหลายคนแสดงความยินดีกับเธอ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอิจฉาเธอมากแค่ไหน ความแข็งแกร่งทางกายภาพของ ลิเทรน เพิ่มขึ้นทันทีที่เธอได้รับเลือกและเธอได้รับคะแนนเกือบ 130,000 คะแนน เห็นได้ชัดว่าสปอนเซอร์ของ
ลิเทรน เป็นเจ้าสัวที่ไม่เคยมีมาก่อน อัศวินไม่เข้าใจในสิ่งที่สปอนเซอร์
ผู้ร่ำรวยเห็นในตัว ลิเทรน
 
ผู้หญิงที่ไร้การศึกษาที่มาเมืองหลวงโดยไม่มีแผนอะไรเป็นได้เพียงภาระเท่านั้นนั่นสิ่งที่ ลิเทรน เป็นในสายตาของพวกเขา
 
ไม่มีใครรู้ว่า ลิเทรน รู้ถึงความไม่พอใจของเหล่าอัศวินหรือไม่ แต่เธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอ ช่วงเวลาที่เธอ ‘ถูกเลือก’ เธอตั้งศาลสำหรับสปอนเซอร์ของเธอในห้องเล็กๆและสวดภาวนาก่อนอาหาร
ทุกมื้อการที่ ‘ถูกเลือก’ เป็นความฝันของเธอ ตอนนี้เธอประสบความสำเร็จแล้วความสุขของเธอในตอนนี้ไร้ขอบเขต…. 」
 
“หืมม.”
 
สิ่งต่างๆดูเหมือนจะก้าวหน้าดี แต่ว่าเธอไม่จำเป็นต้องคารวะผม…
ผมเห็น ลิเทรน สวดอ้อนวอนก่อนรับประทานผมก็เลยไตร่ตรองอีกครั้ง
 
===
[Buster Call] [ระดับสูง]
– การใช้พลังเวทมนต์ของรอยสักเรียกจากข้ารับใช้จาก Tower of Wish ที่สาบานตนภักดีต่อ คิมฮาจิน หรือทรัพย์สมบัติของเขาออกมา
===
 
พรสวรรค์จากการใช้งาน Buster Call แต่เพียงผู้เดียวของผม ด้วยการเพิ่มอีก 1-2 คำหลัง ‘Tower of Wish’ ผมรู้สึกว่าผมสามารถใช้เพื่อเรียก ลิเทรน ได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น [อัญเชิญจาก Tower of Wish หรืออีกมิติหนึ่ง…]
 
“เฮ้ย, กวง”
 
ผมพูดกับ กวง ที่ยืนอยู่เงียบๆ
 
– ว่าไง?
 
“นายบอกว่าพวกเราอยู่ในมิติที่สูงกว่าใช่มั้ย”
 
– ใช่เมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของมินิเกม
 
“ถ้างั้นเป็นไปได้ไหมที่จะเรียกสิ่งมีชีวิตที่อยุ่ในมิติที่ต่ำมาสู่มิติที่สูงขึ้น?”
 
– ฉันไม่แน่ใจเพราะฉันไม่เคย แต่มันอาจเป็นไปได้ เพราะคุณมาจากมิติที่สูงกว่า
 
“…อะไรคือความแตกต่างระหว่างมิติสูงและมิติที่ต่ำกว่า”
 
– เพียงแค่เล็กน้อยขนาดที่ใหญ่กว่าจะมีความเสถียรมากกว่า สำหรับคนในมิติที่ต่ำกว่าสิ่งมีชีวิตในมิติที่สูงกว่านั้นก็เหมือนเทพ
 
‘มีเสถียรภาพ…’ ผมกำลังคิดถึงความหมายของคำนี้เมื่อ กวง อธิบาย
 
– มิติที่มีความเสถียรกว่าจะมีมนุษย์ที่อ่อนแอกว่า มิติที่มั่นคงที่สุดจะเป็นมิติที่มนุษย์แต่ละคนมีอิสระในการแทรกแซงธรรมชาติน้อยที่สุด
 
เห็นได้ชัดว่า กวง พูดอะไร แต่ทำไมฉันถึงคิดถึงโลกดั้งเดิมของผม ‘โลก’
 
โลกที่ผมอาศัยอยู่ไม่มีเวทมนตร์ มานา พลังเวทมนต์ ศิลปะการต่อสู้หรืออะไรก็ตามที่เหนือธรรมชาติ แม้ว่าเทคโนโลยีขั้นสูงของมนุษยชาติจะเอาชนะธรรมชาติได้ แต่คนจำนวนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตไปในระหว่างกระบวนการนั้น มันเป็นโลกที่ ‘มนุษย์แต่ละคนมีอิสระน้อยที่สุดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับธรรมชาติ’
 
ผมจ้องมองที่ กวง ด้วยความสงสัย แต่ กวง ยิ้มกว้างโดยไม่พูดอะไรเลย
 
“และตอนนี้”
 
– ตัวรับส่งสัญญาณส่งเสียงอีกครั้ง กวง ยังบอกด้วยว่าเวลาของเขาหมดลงแล้วและเขาก็หายไป
 
– นี่คือด้วง นายได้ยินฉันไหม?
 
“…ด้วง?”
 
– มันเป็นชื่อรหัส นายมีแผนจะทำอะไรต่อจากนี้
 
“…พวกเราวางแผนที่จะใช้หมู่บ้านนี้เป็นฐานด่านหน้า”
 
– Pathfinder? อ่าเข้าใจแล้ว แจ้งให้พวกเราทราบเมื่อคุณไปถึงหมู่บ้านฉันมีการประชุมที่จะเข้าร่วมตอนนี้
 
จากนั้นตัวรับส่งสัญญาณก็เงียบ ผมมองไปที่ เทนซูฮาร์ ที่ถูกมัดและห้อยต่องแต่งจากเชือกบนเพดาน ดวงตาของเขาถูกปิดราวกับว่าเขาหมดสติ แต่ผมสามารถเห็นสถานะของเขา
 
[สถานะ – เขากำลังแกล้งสลบ]
 
เขาแกล้งทำเป็นหมดสติ
 
“ลืมตาของแกซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก”
 
“… .”
 
“ 5 4 3 ….”
 
“ฉัน….ฉันตื่นแล้ว!”
 
เทนซูฮาร์ ลืมตาของเขาก่อนที่ผมจะนับถึง 2
 
“โอ้~ เขาตื่นแล้ว~?” เจนยิ้มและเข้าหาเขา
 
เทนซูฮาร์ ยิ้มอย่างยอมจำนนและถูมือของเขาเข้าด้วยกัน
 
“ใช่….ใช่ ฉัน……ฉันเพิ่งตื่น…”
 
“….” ผมยกเขาขึ้นมากลางอากาศแล้วพูดว่า“ เฮ้ย”
 
“ครับ?”
 
“…นายสามารถทำหน้าที่เป็นผู้นำทางของพวกเราได้ไหม”
 
“นำทาง?”
 
“ถูกตัอง. พวกเราต้องไปต่อ”
 
แม้ผมจะสามารถหลีกเลี่ยงกับดักได้โดยใช้สายตาที่ยอดเยี่ยมของผมแต่มันก็ไม่สามารถเปรียบเทียบกับมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่มีความรู้เกี่ยวกับพื้นที่
 
“…โอ้! ได้ๆ”
 
เทนซูฮาร์ ดูเหมือนจะไตร่ตรองสักครู่ แต่ก็ตอบกลับอย่างกระตือรือร้น เขาคงตระหนักว่านี่เป็นวิธีเดียวที่เขาจะมีชีวิตรอดไปได้
 
[พี่ เป็นไงบ้างเหรอ?]
 
ข้อความปรากฏขึ้นต่อหน้าผม
 
[ฉันเองนะ ไม่ได้คุยกันนานเลยㅋㅋ ^^]
 
“…นี่มัน?”
 
[ฉันมาใน TOW (Tower of Wish) เพื่อสุ่มการ์ด ฉันส่งข้อความถึงพี่เพราะฉันได้อะไรที่น่าสนใจมา ㅋㅋ เดี๋ยวมาดูกันว่าฉันจะส่งข้อมูลการ์ดอะไรไปให้พี่]
 
“อะไรนะ?”
 
เสียงของ แชนายอน ถูกถ่ายทอดมาพร้อมกับข้อความ เสียงเรียกเข้าทำให้ผมปวดหัวเล็กน้อย
 
[ㅋㅋดูนี่สิ ㅋㅋ ฉันกรี๊ดออกมาเลยนะตอนที่ฉันได้มันมา ㅋㅋ มันเป็นการ์ด 8 ดาวใบแรกที่ฉันได้ ㅋㅋㅋ]
 
ข้อมูลการ์ดโผล่ขึ้นมาต่อหน้าผม
 
===
[การสื่อสารไม่มีที่สิ้นสุด] [8 ดาว] ＊ ประสิทธิภาพดี ＊
– เลือก 55 ผู้เล่นเพื่อการสื่อสารที่ไม่จำกัด
– ข้อความและเสียงจะถูกส่งไปพร้อมกัน ผู้รับไม่สามารถปฏิเสธการสื่อสารของคุณได้หากไม่มีการ์ด 7 ดาวที่ชื่อว่า [ปฏิเสธการสื่อสาร]
– ผู้ใช้งานการ์ดใบนี้จะได้รับผลกระทบจากการรบกวนทางจิตใจ
===
 
[ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นยังไงบ้างพี่? พี่เคยได้การ์ด 8 ดาวมาก่อนหรือเปล่าละ? อ่า~ เป็นนานแล้วนะที่ฉันออกจากหอคอยมา แต่การสุ่มการ์ดใบนี้ได้ทำให้ฉันอยากจะกลับไป แต่ฉันมีภารกิจสำคัญที่ต้องทำเหมือนกัน….]
 
“ชิ เสียงดังมาก….”
 
เธอน่าจะอยู่ในป้อมปราการใต้ดินหรือเปล่า? ทำไมเธอถึงไปที่หอคอย
 
[…อ๊ะ โอ๊ะๆๆ แย่แล้ว ฉันใช่เสียงสูงเกินไป ;;]
 
ดูเหมือนว่าเธอพึ่งจะคิดออก เสียงของ แชนายอน ซึ่งคล้ายเสียงคำรามลดลงไปจนถึงระดับของเสียงกระซิบ
 
“ฮา…อาา….”
 
[อ่า พี่ ฉันตั้งใจจะสื่อสารแบบ 2 ทิศทาง หากมีอะไรที่พี่ต้องการพูดออกมาได้เลยนะ พี่แค่คิดว่าจะส่งข้อความถึงฉัน]
 
“…นี่มันการ์ดอะไรวะเนี้ย”
 
เธอได้การ์ด 8 ดาวออกมาได้ยังไง โชคของเธอดีขนาดนั้นเลย?
 
ผมได้แต่ถอนหายใจ
*************************************************************************
 
วันถัดไป.
 
แชนายอน, คิมซูโฮ, และฮีโร่อีกหลายคนกลับไปยังป้อมปราการใต้ดินหลังจากดึงการ์ดในอาณาจักรแห่งการ์ดที่ Tower of Wish ไอลีนสั่งให้พวกเขาทำเช่นนั้นในกรณีที่พวกเขาอาจจะสุ่มได้สิ่งที่สามารถช่วยในภารกิจของพวกเขาได้
 
คิมซูโฮ ได้การ์ด 8 ดาวและการ์ด 7 ดาว 3 ใบในขณะที่ แชนายอนสุ่มได้การ์ด 8 ดาว 2 ใบ
 
[อ่า คิมซูโฮได้ยินฉันมั้ย]
 
“…อ่า.”
 
ปัจจุบัน คิมซูโฮ กำลังทุกข์ทรมานจากการโจมตีของ แชนายอน
 
[เสียงของฉันไม่ดังแล้วใช่มั้ย]
 
“ใช่เลย.”
 
[ฮิฮิ ㅋㅋ การ์ดใบนี้น่าทึ่งใช่ไหมละ]
 
คิมซูโฮถอนหายใจและตอบว่า “ใช่”
——————-2———————-