บทที่ 459 รวมพล (7)
 
[อาณาเขตของ ออร์เดน]
 
ผมวิ่งไปที่ปราสาทของ ออร์เดน ผมปลดกุญแจที่อยู่ระหว่างทางด้วย
[กุญแจลึกลับ] และผ่านมอนสเตอร์ที่ขวางทาง
 
แต่สิ่งที่พวกเรากังวลก็เกิดขึ้น เมื่อพวกเราเข้าใกล้ปราสาทมากขึ้นเหล่ามอนสเตอร์ก็ปรากฏตัวขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งมันเต็มไปหมด
 
“ …เฮ้มีจำนวนมากเกินไป”1
 
แม้แต่ไอลีนก็ใจหายผมเองก็ว่าเธอไม่ได้มอนสเตอร์มากกว่า 10 ล้านตัว ยืนอยู่ข้างหน้าพวกเรา ผมสงสัยว่าแม้แต่แชจูชึลเองก็คงตกใจกับจำนวนขนาดนี้
 
“รวมมอนสเตอร์ที่บินอยู่บนท้องฟ้าและซ่อนตัวอยู่ใต้ดินมีพวกมันประมาณ 12 ล้านตัว”
 
จินเซยอน ประมาณจำนวนด้วยสายตาของเธอ มันมากกว่าที่คิดเอาไว้ในตอนแรก
 
“มันมากไปไหม? พวกเราควรกลับดีกว่า พวกเราน่าจะเจอกองกำลังของสมาคมฮีโร่ได้”
 
“… ไม่.”
 
ไอลีน แนะนำว่าให้พวกเราหนี แต่ผมปฏิเสธ จำนวนของมอนสเตอร์นั้นสมบูรณ์แบบสำหรับเอามาทดสอบพรสวรรค์ที่ 3 ของผม
 
“ฉันมีวิธี”
 
“วิธีอะไร….”
 
[บัสเตอร์คอร์]
 
ผมใช้ รอยสัก 4.5 เส้นเพื่อเปิดใช้งานพรสวรรค์ระดับสูงนี้ ผมพยายามเรียก ยานรบของ Genkelope ออกมา
 
วิ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
พลังเวทมนต์ของรอยสักพุ่งออกมาจากร่างกายของผมจนทะลุก้อนเมฆและสร้างรูบนท้องฟ้า แสงสร้างเป็นวงแหวนซึ่งแน่นอนว่าเป็นช่องว่างสำหรับวาร์ปออกมา
 
“… สุดยอด.”
 
ผมปวดหัวและเจ็บหน้าอก แต่ผมไม่ได้กังวลเพราะผมอัญเชิญสำเร็จแล้ว
 
โฮรกกกกกกกกกก…
 
ลมแรงพัดมาจากประตู ควันลอยขึ้นมาจากพื้นดินเมื่อวัตถุขนาดใหญ่ปรากฎผ่านทางประตูเวทมนต์
 
“ ….”
 
“ ….”
 
“ ….”
 
ทุกคนเงียบสนิท
 
สิ่งที่ลงมาจากฟากฟ้าคือเรือรบของ Genkelope ซึ่งเป็นผลงานทางวิศวกรรมเวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในหอคอยแห่งความปรารถนา เทคโนโลยีในปัจจุบันของโลกไม่สามารถสร้างได้แม้แต่ส่วนเล็กๆของ
เรือลาดตะเวณ
 
[เรือรบของGenkelope ถูกเรียกผ่านพรสวรรค์ ‘Buster Call’ ของคุณ]
[เรือและลูกเรือ มีค่าสถานะเพิ่มขึ้น 30%]
[อัลกอริทึม ‘ทักษะพิเศษตอบสนองต่อพรสวรรค์ ‘Buster Call’ ของคุณ ค่าสถานะของเรือเพิ่มขึ้น 12.5%]
[ Buster Call จะยังคงใช้งานได้อีก 36 ชั่วโมงและสามารถใช้อีกครั้งได้หลังจากผ่านไป 90 วัน]
 
พลังที่แข็งแกร่งย่อมต้องมีข้อจำกัดอย่างมาก แต่เมื่อมันเพิ่มถึงขั้นสูงมันก็เพิ่มความสามารถให้กับตัวเองและลูกเรือได้ ผมตกใจมากจริงๆ
ข้อเสียมันมีเพียงอย่างเดียวก็คือคูลดาวน์นานเกินไป
 
– สวัสดี ผู้บัญชาการนี่คือโลกของคุณงั้นเหรอ
 
เสียงของ โฮเนอร์ ดังขึ้นในหูของผม
 
“ฮะ?”
 
– ออกคำสั่งของคุณกับพวกเราได้เลย
 
“คำสั่ง … .”
 
มีเพียงคำสั่งเดียวที่เหมาะสมในสถานการณ์นี้
 
“ก่อนอื่นให้กำจัดมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างล่างให้หมด”
*************************************************************************
 
[เรือนจำใต้ดินของ ออร์เดน]
 
โฮรกกกกกกกกกก…
 
เสียงดังกึกก้องสั่นคุกใต้ดินทั้งหมด อย่างไรก็ตามคิมซูโฮจับตามองปาร์คฮันโฮ โดยไม่กระพริบตา จิตสังหารของปาร์คฮันโฮนั้นชัดเจน
 
“…ผู้อาวุโสออกไปจากที่นี่”
 
ดาบของยุนซึงอาถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟสีขาว เธอชี้ดาบของเธอไปที่ชายที่เธอเคยนับถือ
 
ปาร์คฮันโฮ รักษาความเงียบของเขาไว้จนถึงตอนนี้ แต่ยุนซึงอารู้สึกว่าเธอสามารถอ่านใจของปาร์คฮันโฮได้
 
ยุนซึงอารู้ว่าปาร์คฮันโฮเป็นฮีโร่ที่โชคร้ายที่สุด ภรรยาและน้องสาวของเขาถูกปีศาจฆ่าและลูกสาวคนเดียวของเขาเสียชีวิตจากความเจ็บป่วย ถึงอย่างนั้นปาร์คฮันโฮก็ทำหน้าที่ของเขาในฐานะฮีโร่ซึ่งทำให้ยุนซึงอามีความภาคภูมิใจยิ่งที่ได้เป็นรุ่นน้องของเขา
 
“นี่ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรเป็น”
 
แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังเน่าอยู่ข้างในโดยที่ไม่มีใครรู้ ยุนซึงอาเห็นอกเห็นใจกับความสิ้นหวังและความโกรธแค้นที่ปาร์คฮันโฮแบกรับเอาไว้
 
“ผู้อาวุโส”
 
“ยอนฮี…….ไม่อยู่แล้ว”
 
ปาร์คฮันโฮพูดด้วยความโศกเศร้าในน้ำเสียงของเขามันช่างดูดำมืด
 
“ถ้าคนโง่จากสมาคมแบ่งปันแม้แต่ส่วนเล็กๆของพลังจากยูริ…ยอนฮีก็จะยังไม่ตาย”
 
ปาร์คฮันโฮพูดด้วยความเจ็บปวดและเสียใจ คิมซูโฮ และ ยุนซึงอา
ไม่สามารถพูดอะไรได้ ยุนซึงอาได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับการรักษา คนชราที่หิวโหยของสมาคมเธอเองก็เหยียดหยามความพยายามเพื่อยืดอายุของพวกเขา
 
“แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญแล้ว”
 
ปาร์คฮันโฮยิ้มขึ้นมาทันที มุมปากของเขาขดตัวและเหยียดไปถึงหู
รอยยิ้มที่น่าขนลุกทำให้ร่างของ ยุนซึงอาสั่นสะเทือน
 
“ราชามอบยอนฮีให้ฉันกลับมาแล้ว”
 
ทันใดนั้น ปาร์คฮันโฮ ก็ปลดปล่อยพลังเวทย์มนตร์ของเขา…ไม่ใช่แค่เขา ฮีโร่รอบๆ ยุนซึงอา และ คิมซูโฮ ก็ทำเช่นเดียวกัน
 
“คุณ…..ไม่ใช่คนแบบนี้”
 
ยุนซึงอาตะโกนขณะที่เธอเดินถอยไปหลายก้าว
 
“ซูโฮ! พวกเราจะตายถ้าพวกเราไม่ฆ่าพวกเขา -!”
 
“ใช่!”
 
เมื่อ คิมซูโฮ และ ยุนซึงอา กำลังจะเริ่มการต่อสู้ของพวกเขา …
 
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมม… !
 
เสียงดังกึงก้องที่สั่นคลอนคุกใต้ดิน แน่นอนว่าพวกเขา 2 คนไม่ได้ใส่ใจอะไรและจดจ่ออยู่กับศัตรูที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา
 
เพล๊ะ-! เพล๊ะ-!
 
ดาบปะทะกันสร้างเป็นประกายไฟอันร้อนแรง อย่างไรก็ตามการต่อสู้ของพวกเขาเริ่มต้นได้ไม่นาน
 
“!!!!”
 
หลังจากการต่อสู้ประมาณ 10 นาทีเมื่อคิมซูโฮกำลังจะตัดพลังเวทมนต์ที่ไม่แตกสลายของปาร์คฮันโฮ …
 
เปรี้ยงงงงงงงงงงงง
 
เสียงเลเซอร์ดังขึ้นและรูกลมๆถูกสร้างขึ้นบนเพดาน มีการสร้าง
‘ทางเข้า’ และทหารหลายสิบคนก็กระโดดลงมาจากรู พวกเขาสวมชุดเกราะพลังพร้อมเขียนคำว่า [Genkelope] บนนั้น
 
– ด้วยคำสั่งของผู้บัญชาการเรือ พวกเราจะจัดการทุกคนที่อยากจะทำอันตรายแก่พวกคุณ 2 คน
 
เพียงประโยคเดียวทหารของ Genkelope ก็เข้าต่อสู้ในขณะที่ปกป้อง
คิมซูโฮ และ ยุนซึงอา พวกเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วตามที่คาดหวังจากทหารชั้นยอด
 
เปรี้ยงงงงงงงงงงงง…
 
เลเซอร์ที่ใช้พลังเวทมนต์ก็เข้าร่วมการต่อสู้ระหว่างอาวุธเย็น ผลการต่อสู้ทำนายได้อย่างง่ายดาย
********************************2****************************************