สตรีผู้นี้มีพลังบ่มเพาะเพียงระดับดาราขั้นกลาง แถมดูจากออร่าที่ไม่มั่นคง นางคงจะเพิ่งทะลวงผ่านได้ไม่นาน
เป็นอย่างที่โม่หลี่กล่าว สตรีผู้นี้มีนิสัยเอาแต่ใจอย่างแท้จริง
“ว่าไง ยังไม่คุกเข่าอีก?” ท่าทีของสตรีผู้นี้ยิ่งยโสเป็นอย่างมาก นางจ้องมองหลิงฮันด้วยสีหน้าราวกับอยู่เหนือกว่า
แต่นางจะหยิ่งยโสก็ไม่แปลก การได้เป็นภรรยาของเซียนระดับสูงที่กล่าวได้ว่าเป็นตัวตนที่ทรงพลังที่สุดในเขตดวงดาวนับร้อยในระแวกนี้นั้น มีสิ่งใดที่นางต้องหวั่นเกรง? หรือต่อให้เซียนซิงฉาสิ้นอายุขัย นางก็ยังมีสถานะเป็นนายหญิงของเซียนทั้งเก้าอยู่ดี
หลิงฮันผสานมือคารวะและกล่าว “คารวะภรรยาเซียน”
แน่นอนว่านางย่อมไม่พอใจและกล่าวออกมา “จางเจี้ยน”
“ข้าน้อยอยู่นี่แล้ว” ชายชรารีบลุกขึ้นยืนและกล่าวด้วยน้ำเสียงเคารพ
“จัดการคนอวดดีผู้นั้นให้ข้า!” นางกล่าว
“ท่านแม่ ข้าอยากได้นางเป็นภรรยา!” เด็กน้อยในอ้อมกอดของนางชี้ไปยังสตรีนกอมตะที่อยู่ห่างไกล
“เจ้าได้ยินที่บุตรของข้ากล่าวแล้วสินะ?” นางกล่าวเสริม
ชายชราปาดเหงื่อและกล่าว “ข้าน้อยรับทราบแล้ว!” เขากระตุ้นการไหลเวียนของโลหิตอีกครั้งจนพลังต่อสู้ฟื้นฟูกลับมาเป็นระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงสุดที่แท้จริง
ชายชราลงมือ รอบกายของโอบล้อมไปด้วยดวงดาวขนาดใหญ่จำนวนมาก เบื้องหลังของเขาปรากฏเงาของพระพุทธรูปขนาดใหญ่มหึมาหมื่นฟุต ชายชรายกฝ่ามือขึ้นและจู่โจมเข้าใส่ด้วยมือปราณก่อเกิดขนาดใหญ่หลิงฮัน
หลิงฮันเคลื่อนไหวร่างเล็กน้อยก่อนที่จะคำรามเสียงยาว เขานำดาบอสูรนิรันดรฺออกมาพร้อมกับกระตุ้นใช้งานรูปแบบอาคมทั้งสิบปลดปล่อยทักษะดาบฟ้าคำรามที่รุนแรงที่สุดออกไป
ทักษะดาบฟ้าคำรามที่ถูกปลดปล่อยออกไปนั้นน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าครั้งไหนๆเนื่องจากมันผสานรวมเข้ากับกาลเวลาแปรผันพันปีและอำนาจสวรรค์ จะกล่าวว่ามันคือทักษะดาบที่ทรงอำนาจที่สุดในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ถือว่าโอ้อวดเกินไป แต่ด้วยพลังบ่มเพาะของหลิงฮันทำให้ไม่สามารถดึงพลังของทักษะดาบนี้ออกมาใช้ได้เต็มที่
ครืน!
หนึ่งดาบถูกสะบัดออกไป คลื่นพลังอันปั่นป่วนราวกับจะผ่าท้องฟ้าออกเป็นสองซีก
‘ตูม’ คลื่นดาบปะทะเข้ากับฝ่ามือปราณก่อเกิดขนาดใหญ่ของชายชราจนแหลกสลาย
ชายชราเค้นเสียงเจ็บปวด บนมือขวาของเขาปรากฏบาดแผลแห่งเต๋าที่เกิดจากการที่อำนาจแห่งกฎเกณฑ์บนฝ่ามือพลังปราณก่อเกิดถูกทำลาย โชคยังดีที่ร่างกายจริงๆของเขาไม่ได้รับการโจมตีของดาบอสูรนิรันดร์โดยตรง ไม่เช่นนั้นชายชราคงบาดเจ็บจนหมดสภาพถึงขั้นตายได้
ภรรยาเซียนตกตะลึง จางเจี้ยนไม่สามารถกำราบหลิงฮัน!
นางไม่รู้ว่าหลิงฮันมีพลังบ่มเพาะสูงเพียงใด แต่นางรู้ว่าจางเจี้ยนเป็นถึงตัวตนระดับวารีนิรันดร์ขั้นสูงชั้นสูงสุด ปรมาจารย์เช่นนี้ยังไม่สามารถเอาชนะหลิงฮีนได้อีก?
ฮึ่ม!
แน่นอนว่านางย่อมรู้ว่าจอมยุทธที่จะมาที่นี่ได้นั้นสมควรเป็นศิษย์ใหม่ที่จะเข้าร่วมการประลองระหว่างศิษย์ใหม่
แต่ว่าศิษย์ใหม่… เป็นไปได้ด้วยรึที่จะทรงพลังขนาดนี้?
“ไร้ประโยชน์จริงๆ!” ภรรยาเซียนตะโกนไปยังชายชราด้วยใบหน้าเหยียดหยาม “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!”
ชายชราไม่กล้าโต้เถียง เขาควบคุมการไหลเวียนของโลหิตให้กลับเป็นดังเดิมและขยับถอยห่าง
ที่จริงเขาได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้นซึ่งยังหากไกลจากคำว่าพ่ายแพ้ แม้การโจมตีเมื่อครู่ของหลิงฮันจะยังไม่ใช่ผสานอำนาจของเพลิงเก้าสวรรค์เข้าไปด้วย แต่นั่นก็เป็นการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขา ทว่าชายชรากลับได้รับบาดเจ็บเพียงแค่มีรูโลหิตปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ นี่แสดงให้เห็นว่าแท้จริงแล้วชายชราแข็งแกร่งมาก
ภรรยาเซียนอุ้มเด็กน้อยเอาไว้ในอ้อมแขน นางก้าวเดินไปด้านหน้าและจ้องมองหลิงฮันด้วยท่าทีของผู้อยู่เหนือกว่า “เจ้าพอมีศักยภาพอยู่บ้าง ข้าเองก็เป็นคนมีเมตตาเพราะงั้นจะยอมรับเจ้าเป็นคนรับใช้แล้วกัน เจ้าจงรู้สึกเป็นเกียรติเอาไว้!”
หลิงฮันตกตะลึง หัวของสตรีคนนี้ได้รับความเสียหายรึเปล่า? นี่นางยังมีหน้ามาบอกให้เขาไปเป็นคนรับใช้?
เสียสติไปแล้ว!
เขาส่ายหัวและกล่าว “ภายใต้สวรรค์ ไม่มีใครทำให้ข้ายอมเป็นคนรับใช้ได้!”
“ข้าไม่เชื่อ!” ภรรยาเซียนใช้นิ้วม้วนผมตัวเอง “ตอนนี้เจ้าดื้อรั้นไปเถอะ คอยดูว่าข้าจะทำให้เจ้าก้มหัวต่อหน้าข้าให้จงได้!”
ล้อเล่นรึเปล่า นางเป็นถึงภรรยาของเซียนระดับสูงแถมยังเป็นนายหญิงของเซียนทั้งเก้า แค่ทำให้จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ขั้นต้นก้มหัวนางจะทำไม่ได้เชียวรึ?
หลิงฮันยิ้มและเดินจากไป
ช่างโชคร้ายยิ่งนัก ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาต้องพบเจอสตรีเช่นนี้ จะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆไม่ได้… ต้องไปเรียกสุนัขตัวดำมาสร้างปัญหาให้กับสตรีที่น่ารังเกียจผู้นี้!
“ท่านแม่ ท่านแม่ ข้าอยากได้ภรรยา! ข้าอยากได้นางเป็นภรรยา!” เด็กน้อยยังคงร้องไห้ไม่หยุด แต่สตรีผู้นั้นไม่ได้สนใจ สิ่งที่นางคิดอยู่ในตอนนี้คือต้องทำให้หลิงฮันก้มหัวให้ได้ ขอตั้งสัตย์สาบานด้วยสถานะภรรยาเซียนของนาง
หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น หลิงฮันกับสตรีนกอมตะก็ไม่มีอารมณ์เดินเล่นอีกต่อไปและกลับที่พักทันที
สามวันต่อมา ถึงเวลาเปิดม่านของการประลองระหว่างศิษย์จากสำนักย่อยทั้งเก้า
ทุกคนหยิบฉลากจับคู่ คนที่แพ้จะเป็นฝ่ายที่ตกรอบ
แต่ว่าศิษย์เมล็ดพันธุ์ชั้นดีอย่างหลิงฮันกับกู่ต้าวอี้และคนอื่นๆนั้นถูกแยกออกจากกันไม่ได้พบเจอกันในการประลองรอบแรกๆ พวกเขาจะได้ปะทะกันก็คือในการประลองสิบหกรอบสุดท้ายเป็นอย่างน้อย
ในการประลองรอบแรก ทุกคนต่างเอาจริงแสดงพลังออกมา ทั้งทักษะยุทธและอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงมากมายต่างถูกนำออกมาใช้
ศิษย์ระดับดาราบางคนมีอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ระดับวารีนิรันดร์หรืออุปกรณ์เซียนที่สามารถยกระดับพลังต่อสู้ขึ้นเป็นระดับวารีนิรันดร์ ดังนั้นหากคู่ต่อสู้ไม่มีอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งเท่ากันหรือมีพลังบ่มเพาะระดับวารีนิรันดร์ก็คงทำได้เพียงยอมรับความพ่ายแพ้
หลิงฮันยังไม่พบเจอคู่ต่อสู้เช่นนั้น เขาผ่านการประลองรอบแรกไปได้อย่างดาย รอบที่สองก็เช่นกัน
จนถึงตอนนี้จำนวนผู้ประลองลดลงเหลือเพียงสองร้อยยี่สิบห้าคน
หลังจากจับฉลากและเริ่มประลองอีกครั้ง จำนวนของผู้ประลองก็ลดลงอย่างต่อเนื่องจนเหลือหนึ่งร้อนยี่สิบแปดคน มาถึงตอนนี้ก็ไม่เหลือศิษย์ที่อ่อนแออีกต่อไป ผู้ประลองที่เหลืออยู่ทุกคนเป็นราชาระดับสองและสามโดยที่ราชาระดับสองต่างมีอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังอยู่ในมือทำให้พลังต่อสู้ไม่ด้อยไปกว่าราชาระดับสาม
คู่ต่อสู้คนต่อไปของหลิงฮันก็เป็นผู้ประลองประเภทนั้น อีกฝ่ายเป็นศิษย์ระดับดาราขั้นสูงสุดที่ครอบครองอุปกรณ์กึ่งเซียน
ผู้ประลองที่ว่าคือเนี่ยเทียนเฉิง