War sovereign Soaring The Heavens ตอนที่ 2483
ตอนที่ 2,483 : บุกเผ่ามังกรอย่างอุกอาจ! “ใต้เท้า…นี่คือเรื่องที่ท่านอยากถามข้าน้อยหรือ?” ตอนนี้กระทั่งตัวปีศาจสุกรเอง สงสัยว่าใช่มันได้ยินอะไรผิดไปหรือไม่ ยังมีคนไม่รู้สถานการณ์ในปัจจุบันจนต้องถามด้วยเหรอ? “ข้าต้องพูดซ้ำ?” เมื่อเห็นปีศาจสุกรเบื้องล่างมองมาด้วยสายตาสงสัย คิ้วต้วนหลิงเทียนพลันขมวดลงเล็กน้อยเผยความไม่พอใจออกมา “ไม่ต้อง! ไม่ต้อง!” ได้ยินน้ำเสียงแฝงรำคาญของต้วนหลิงเทียน ปีศาจสุกรเร่งรีบสายหน้าปฏิเสธออกมาอย่างร้อนรน หลังจากนั้นในน้ำเต้าขายยาอันใดเรียกว่ามันโพทนาสรรพคุณออกมาจนหมด ทุกสถานการณ์เรื่องราวในภูมิภาคเบื้องบนมันที่มันรู้ถูกเล่าให้ต้วนหลิงเทียนฟังอย่างละเอียด “ภูมิภาคเบื้องบนตอนนี้…พื้นที่ทางใต้กับทางเหนือถูกเผ่าปีศาจยึดครองไว้หมดแล้ว?” “ส่วนภาคตะวันตกด้วยมีเผ่าหงส์ฟ้าอยู่เผ่าปีศาจจึงบุกยึดไม่สำเร็จ ทางตะวันออกก็มีเผ่ามังกรเผ่าปีศาจก็เลยยึดไม่สำเร็จเหมือนกัน…” “ตอนนี้…ภาคกลางได้กลายเป็นสมรภูมิหลักในการรบพุ่งระหว่างคนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋ากับเผ่าปีศาจจากแดนเนรเทศ?” … หลังได้ฟังเรื่องราวที่ปีศาจสุกรเล่า ต้วนหลิงเทียนจึงได้รับทราบสถานการณ์และความเป็นไปของแดนดิน “จนถึงตอนนี้…ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าปีศาจที่ปรากฏตัวขึ้น เป็นเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์? อีกทั้งเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์ของเผ่าหงส์ฟ้ายังปรากฏตัวออกมาสู้กับมันครั้งหนึ่ง…แต่ผลจบลงที่เสมอ?” ขณะเดียวกันต้วนหลิงเทียนก็ได้รับทราบถึงความแข็งแกร่งของเผ่าปีศาจในปัจจุบัน พวกมันมีเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์ปรากฏขึ้น 1ตน? ‘แต่พวกมันไม่น่าจะมีดีแค่นี้หรอก…’ ต้วนหลิงเทียนเองก็ตระหนักได้ถึงเรื่องดังกล่าวดี ถึงแม้เผ่าปีศาจอาจไม่มีตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์อยู่เลย อย่างไรก็ตามในเผ่าปีศาจไม่น่าจะมีเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์แค่ตนเดียว! “เอาล่ะ…เห็นแก่ที่เจ้าร่วมมือตอบคำถามข้าแต่โดยดี ข้าจะปล่อยเจ้าไป” หลังได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่อยากรู้จากปีศาจสุกรที่คุกเข่าอยู่ด้านล่างแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็โบกมือส่งๆกล่าวไล่ให้มันไปได้ เขาไม่ได้สนใจจะลงมือเข่นฆ่ามัน ปีศาจสุกรตนนี้ก็เป็นแค่ตัวตนไร้สำคัญอะไรในสายตาเขา มันไม่อาจเป็นภัยคุกคามให้เขาได้เลย มันจะอยู่หรือตายก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะให้ความสนใจ กระทั่งไม่อยากบี้มดเช่นมันให้เสียมือ! “ขอบคุณใต้เท้า! ขอบพระคุณใต้เท้า!!” ได้ยินคำไล่ของต้วนหลิงเทียน ปีศาจสุกรย่อมบังเกิดความยินดีอย่างถึงที่สุด มันเร่งรุดโขกศีรษะขอบคุณไม่กี่ครั้งก็รีบคลานอย่างกุลีกุจอออกจากห้องโถงหลักก่อนที่จะเร่งเหินร่างจากไป ราวกับไม่อยากรั้งอยู่บนเขาลูกนี้ต่อแม้แต่วินาทีเดียว “ถ้างั้นตอนนี้…ก็ได้เวลาที่ข้าจะไปเยือนเผ่ามังกรเพื่อคิดบัญชีเก่ากับพวกมัน!” หลังปีศาจสุกรจากไปพักหนึ่ง ต้วนหลิงเทียนก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ในโถง แววตายังทอประกายดุร้ายปานมีเปลวเพลิงลุกโชน! ยังเป็นเพลิงโทสะ! เขาไม่มีวันลืม ในบรรดาคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ที่ตกตายเพราะเผ่ามังกร มีคนสำคัญของ 7 ทวาราเที่ยงแท้รวมถึงสหายสนิทเขารวมอยู่ด้วย! กู่ลี่ ผู้สืบทอดทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 3 จอมเผด็จการ! เย่วอู๋หยิ่งทวาราเที่ยงแท้ลำดับที่ 4 เงาทมิฬ! อาจารย์ของหานเฉวี่ยไน่! “พี่กู่…หากท่านยังคงเฝ้ามองข้าจากบนฟ้าขอท่านจงตั้งใจมองให้ดี วันนี้ข้าจะไปเผ่ามังกรเพื่อล้างแค้นให้ท่านเอง!” ต้วนหลิงเทียนที่พริบตาเดียวก็วูบร่างออกมาหยุดลอยกลางอากาศเหนือโถงหลัก เหม่อมองขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกล่าวพึมพำออกมาเสียงเบา “ซานเตา” ครู่ต่อมาหลังคืนสติ ต้วนหลิงเทียนก็หันไปมองกล่าวกับเฉินอี้หรูที่พึ่งติดตามออกมาจากห้องโถง “ขอรับนายท่าน” เฉินอี้หรูรับคำด้วยเคารพ “จากนี้ไป เจ้าไม่ต้องคอยติดตามรับใช้ข้าแล้ว…” ต้วนหลิงเทียนกล่าว “นายท่าน!” ได้ยินคำของต้วนหลิงเทียน สีหน้าเฉินอี้หรูก็ซีดลงทันที ยังกระวนกระวายใจไม่น้อย “นายท่าน ซานเตากระทำสิ่งใดผิดไปหรือ…ขอนายท่านโปรดเมตตาบอกกล่าวต่อไปซานเตาจักจดจำเอาไว้ จักได้มิกระทำผิดไปเป็นครั้งที่สอง!” “เจ้าอย่าพึ่งเข้าใจเจตนาข้าผิด…” ต้วนหลิงเทียนส่ายหัวไปมาพลางกล่าวด้วยรอยยิ้มบางๆ “ข้าหมายความว่าจากนี้ไปเจ้าไม่ต้องติดตามรับใช้ข้าในฐานะคนรับใช้อีกแล้ว…ข้าเพียงสลายพันธะนายบ่าวระหว่างเราเท่านั้น หลังจากนี้หากเจ้าอยากไปข้าก็ให้อิสระแก่เจ้า แต่ถ้าไม่อยากไปจะอยู่ที่นี่ในฐานะผู้พิทักษ์ก็ได้” “แน่นอนว่าทั้งหมดสุดแล้วแต่เจ้าจะเลือก” เฉินอี้หรูติดตามรับใช้เขามานานพอสมควรจัดการเรื่องราวหยุมหยิมให้เขาอย่างดี ซึ่งทำให้เขาพอใจไม่น้อย เช่นนั้นเขาเลยคิดคืนอิสรภาพให้เฉินอี้หรู “ที่แท้เป็นข้าน้อยเข้าใจผิดไปเอง…” เฉินอี้หรูพอได้ฟังก็ตระหนักได้ว่าที่แท้เป็นมันตีตนไปก่อนไข้ หลังโล่งใจได้ครู่หนึ่งก็กล่าวออกมาว่า “นายท่านข้าน้อยขอบคุณนายท่านที่เมตตาสลายพันธะนายบ่าวและคืนอิสรภาพให้ข้าน้อย…แต่ซานเตายินดีที่จะติดตามรับใช้นายท่านสืบไป ขอนายท่านอย่าได้ผลักไส” “นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าเฉินอี้หรูได้รับอิสรภาพกลับคืนแล้ว ไม่ใช่ข้ารับใช้ที่ต้องเรียกหาข้าว่านายท่านอีก!” ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจัง ยังกล่าวเรียกหาอีกฝ่ายด้วยนามเดิม “หากเป็นเช่นนั้น…ข้าน้อยขอเข้าร่วม 7 ทวาราเที่ยงแท้ในฐานะผู้พิทักษ์” เฉินอี้หรูย่อมตระหนักได้ถึงความเด็ดขาดของต้วนหลิงเทียน มันจึงไม่คิดจะดันทุรังสืบต่อ เพียงเลือกที่จะกล่าวออกมาตรงๆว่าจะเข้าร่วม 7 ทวาราเที่ยงแท้ในฐานะผู้พิทักษ์แทน “เจ้าสามารถเข้าร่วม 7 ทวาราเที่ยงแท้ได้ไม่มีปัญหา” ได้ยินคำของเฉินอี้หรู ต้วนหลิงเทียนคลี่ยิ้มบางๆออกมา หลังจากนั้นค่อยแจ้งเรื่องราวดังกล่าวกับ 7ทวาราเที่ยงแท้คนอื่น “ยินดีต้อนรับท่านผู้พิทักษ์เฉิน” “ยินดีต้อนรับท่านผู้พิทักษ์เฉิน” … เหล่าคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้นำโดยผู้เฒ่าพยากรณ์เร่งรุดมาตอนรับเฉินอี้หรูเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์ในฐานะผู้พิทักษ์ด้วยใบหน้าแย้มยิ้ม! เพราะนี่หมายความว่าขุมพลังของ 7 ทวาราเที่ยงแท้เพิ่มมากขึ้น! ก่อนหน้านี้ถึงแม้เฉินอี้หรูจะติดตามรับใช้ต้วนหลิงเทียน แต่อย่างไรอีกฝ่ายเพียงฟังแต่คำของต้วนหลิงเทียนเท่านั้น เพราะอย่างไรก็เป็นคนรับใช้ของต้วนหลิงเทียนไม่ใช่คนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ หากวันหนึ่งต้วนหลิงเทียนต้องจากระนาบโลกียะไป เฉินอี้หรูก็ไม่พ้นต้องแยกตัวไปตามทางของตัวเอง… ทว่าตอนนี้เฉินอี้หรูได้เข้าร่วม 7 ทวาราเที่ยงแท้ในฐานะผู้พิทักษ์แล้ว ซึ่งหมายความว่าในภายภาคหน้ามันก็ยังจะคอยอยู่ปกป้องพิทักษ์ 7 ทวาราเที่ยงแท้อยู่ดีถึงต้วนหลิงเทียนจะขึ้นสู่ระนาบเทวโลกแล้วก็ตาม เนื่องเพราะ 7 ทวาราเที่ยงแท้ได้กลายเป็นบ้านของมันไปแล้ว “เค่อเอ๋อ…ข้าว่าจะไปเผ่ามังกรสักหน่อย” หลังจากนั้นต้วนหลิงเทียนก็คิดจะไปยังเผ่ามังกรเพื่อล้างแค้นทันที แต่แน่นอนว่าเขาต้องกล่าวบอกเค่อเอ๋อก่อนไป “พี่เทียนข้าจะไปกับท่าน” เค่อเอ๋อกล่าว “ไม่ต้องหรอก…” ต้วนหลิงเทียนส่ายหัวไปมาพลางยิ้มกล่าวว่า “ด้วยด่านพลังฝึกปรือของข้าตอนนี้ นับประสาอะไรกับเผ่ามังกรที่อาจไม่มีเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ด้วยซ้ำ…ต่อให้พวกมันจะมีข้าก็ไม่กลัว!” “นอกจากนั้นไม่ใช่ว่าเจ้าเองก็มีป้ายหยกสื่อสารที่ข้าให้ไว้หรือ หากข้าคิดขอความช่วยเหลือจากเจ้า ด้วยมีป้ายหยกเจ้าก็ตามมาช่วยข้าได้ในเวลาอันสั้น” “เพราะด้วยพลังฝีมือของเจ้าตอนนี้…สำนึกเทวะไม่พ้นต้องครอบคลุมพื้นที่ภูมิภาคเบื้องบนส่วนใหญ่ไปแล้ว คิดจะเดินทางไปที่ใดก็ลำบากเพียงไม่กี่สิบลมหายใจไม่ใช่หรือ?” ต้วนหลิงเทียนไม่ได้คิดจะพาเค่อเอ๋อไปยังเผ่ามังกรด้วยกัน “นอกจากนี้หากเจ้ารั้งอยู่ที่นี่ไม่เพียงแค่จะได้อยู่กับซือหลิงทั้งคอยปกป้องลูกเรา เจ้ายังปกป้องคนอื่นได้อีกด้วย…เพียงมีเจ้ารั้งอยู่ข้าถึงจะวางใจในความปลอดภัยของทุกคน และไปจัดการเรื่องราวที่เผ่ามังกรได้” ต้วนหลิงเทียนเอ่ยออกอีกรอบ เมื่อได้ฟังวาจาอันมีเหตุผลรองรับอย่างดีของต้วนหลิงเทียน เค่อเอ๋อก็ไม่รู้จะโต้แย้งงอย่างไรดี ไม่อาจยืนกรานตามไปเผ่ามังกรด้วยได้อีก… อย่างไรก็ตามนางยังคงกล่าวกับต้วนหลิงเทียนด้วยสีหน้าจริงจัง “พี่เทียน หากท่านเจอเรื่องราวตึงมือ ท่านต้องรีบแจ้งให้ข้าทราบโดยเร็วที่สุด!” ถึงแม้เค่อเอ๋อจะเชื่อฟังคำพูดของต้วนหลิงเทียน อีกทั้งแม้นางจะรู้ว่าเผลอๆดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าภูมิภาคเบื้องบนอาจไม่มีแม้กระทั่งเซียนอมตะเสเพลที่เป็นภัยคุกคามให้ต้วนหลิงเทียนได้อยู่เลย แต่นางก็ไม่อาจไม่ห่วงความปลอดภัยของต้วนหลิงเทียนได้อยู่ดี และต้องทราบด้วยว่าสาเหตุที่นางยอมทุกข์ทรมานเพื่อยกระดับพลังฝึกปรือ ทั้งหมดก็เพื่อช่วยเหลือแบ่งเบาให้พี่เทียนของนาง! นางไม่อยากเป็นดอกไม้ในแจกัน ที่มีไว้ประดับข้างกายพี่เทียนของนางเท่านั้น!! “ย่อมได้” ได้ยินคำกำชับด้วยความจริงจังของเค่อเอ๋อ ต้วนหลิงเทียนพยักหน้ารับก่อนค่อยพูดต่อว่า “ส่วนเทียนหวู่ฝากเจ้าไปบอกนางให้ข้าที…อย่างไรเสียการไปเผ่ามังกรครั้งนี้หากไม่มีอะไรผิดพลาดข้าคงไปไม่นานนัก” “อื้อ” เค่อเอ๋อพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง ต่อหน้าต้วนหลิงเทียนแล้วนางเชื่องราวลูกแมวตัวน้อย หลังกล่าวบอกเรื่องราวเค่อเอ๋อเรียบร้อยแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็ออกจากขุนเขาไร้นามอันเป็นฐานที่มั่นชั่วคราวของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ทันที ยังมุ่งหน้าออกจากภาคเหนือไปทางภาคตะวันออก เมื่อเข้าสู่ภาคตะวันออกแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางที่ตั้งเผ่ามังกรโดยตรง ระหว่างเดินทางต้วนหลิงเทียนได้ใช้ความเร็วสูงสุด เช่นนั้นในเวลาไม่นานเขาก็มาถึงด้านนอก ‘มหาภูผาสืบหมื่น’ อันเป็นถิ่นของเผ่าพันธุ์มังกรตามที่ได้รับทราบมา ร่างคนอันเหยียบกระบี่บินพลันหยุดลง ชมมองภาพเบื้องหน้าด้วยความสนใจ “นี่น่ะเหรอ มหาภูผาสิบหมื่น…ที่ตั้งเผ่าพันธุ์มังกร?” สำหรับต้วนหลิงเทียนในตอนนี้ อาศัยค่ายกลม่านหมอกที่ปกคลุมอยู่ด้านนอกย่อมไม่นับเป็นอะไรในสายตา ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาค่ายกลพวกนี้ย่อมไม่อาจส่งผลอะไรต่อเขาได้ สามารถมองผ่านได้ง่ายดายถึงขั้นไม่ต้องแยแสมันด้วยซ้ำ วู้ม! เมื่อต้วนหลิงเทียนเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง กระบี่พลังใต้เท้าก็เปล่งอานุภาพพาร่างเขาท่องทะยานออกไปดั่งประกายแสงจนมองไปประหนึ่งรุ้งข้ามฟ้า พุ่งตรงเข้าสู่ใจกลางเผ่ามังกรด้วยความเร็วอันน่ากลัว! “ศัตรูบุก! มีศัตรูบุก!!” “เพียงฟังเสียงเหินแหวกอากาศก็บอกให้ทราบถึงความเร็วอันน่าสะพรึง…มันเป็นสุดยอดฝีมือจากเผ่าปีศาจงั้นหรือ!?” “เป็นผู้ใดกันแน่ ถึงได้หาญกล้าบุกมาเผ่ามังกรเราถึงถิ่น!!” … ไม่ว่าจะระดับสูงหรือต่ำของเผ่ามังกรล้วนได้ยินเสียงอากาศแตกระเบิดสนั่นลั่นฟ้าชัดเจน อีกทั้งยังเห็นประกายแสงพุ่งวาบบุกเข้ามาเผ่ามังกรของพวกมันด้วยความเร็วสูง ทำให้สีหน้าของพวกมันอดเปลี่ยนไปไม่ได้! ในขณะที่เผ่ามังกรกำลังตื่นตระหนกกับอาคันตุกะแปลกหน้านั้นเอง “ข้าต้วนหลิงเทียน ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้มาเยือนเผ่ามังกรครั้งนี้ เพื่อล้างแค้นให้กู่ลี่และเยว่อู๋หยิ่ง!ไม่ว่าจะเป็นฝีมือผู้ใดจงไสหัวออกมารับความตายเสีย!!” “และหากเผ่ามังกรให้ท้ายผู้บงการไม่ยอมส่งตัวผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายคนของข้าออกมา…วันนี้ข้าต้วนหลิงเทียนจะย่ำเหยียบเผ่ามังกรให้ราบเป็นหน้ากลอง!!” เสียงสนั่นลั่นดังลงมาฟากฟ้าของต้วนหลิงเทียน ส่งตรงถึงหูทุกชีวิตในเผ่ามังกรอย่างชัดถ้อยชัดคำ! ทันใดนั้นสุรเสียงทั่วทั้งเผ่ามังกรก็กลายเป็นเงียบงันราวคนตาย! ต้วนหลิงเทียน? ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ กลับเอาตัวเองมาส่งถึงหน้าประตู? แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น! ประเด็นก็คือ… ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ กลับบุกมาเผ่ามังกรพร้อมประกาศเจตนาว่ามาเพื่อล้างแค้น? ยิ่งไปกว่านั้นยังกล่าวอีกว่า หากเผ่ามังกรไม่ส่งมอบผู้บงการที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังหารคนของ 7ทวารา อีกฝ่ายจะย่ำเหยียบเผ่ามังกรของพวกมันให้ราบ? “ขะ…ข้าได้ยินไม่ผิดไปใช่หรือไม่? ผะ…ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ ต้วนหลิงเทียน….ประกาศออกมาว่าจะทำลายเผามังกรขอพวกเรา?” ทั่วทุกหัวระแหงของเผ่ามังกร คนของเผ่ามังกรทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะบังเกิดความตกใจทั้งสงสัยไม่น้อยว่าตัวเองฟังผิดไปหรือไม่ “เจ้าได้ยินถูกแล้ว! มันขู่ว่าหากเผ่ามังกรเราไม่ส่งตัวผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังหารกู่ลี่และเยว่อู๋หยิ่งออกไป มันจะย่ำเหยียบเผ่ามังกรของพวกเราให้ราบคาบ!!” “บ้า! บ้าไปแล้ว! ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้มันคุ้มคลั่งไปแล้วหรือไร! มันคิดว่ามันเป็นผู้ใดกันแน่ ถึงได้หาญกล้ามาข่มขู่เผ่ามังกรเราถึงที่!?” “สวรรค์มีทางไม่ยอมไป นรกไร้ประตูกลับมุดมา!ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้มาที่นี่นับว่ารนหาที่ตายชัดๆ!!” … หลังคืนสติ คนของเผ่ามังกรทั้งหลายก็อดไม่ได้ที่จะเดือดดาลเป็นการใหญ่ ต่างตะโกนโวยวายออกมาอย่างดุร้ายปานเสียงคำราม! และทั้งหมดรู้สึกว่า… ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ต้วนหลิงเทียน พาตัวเองมาหาที่ตายโดยแท้!
คอมเม้นต์