ตอนที่ 2,380 : กลับลัทธิบูชาไฟ
 
“อ่า…งั้นถึงให้พลังของมันสูงกว่าข้า แต่พวกมันก็ไม่กล้าฆ่าข้าได้โดยง่ายสินะ?”
 
สองตาต้วนหลิงเทียนหรี่ลงเผยประกายเรืองวูบ
 
เหตุผลที่เขาถามเฉินอี้หรู ก็เพราะอยากยืนยันคำตอบให้แน่ชัด เพราะจะอย่างไรเขาก็ไม่ได้รู้ตื้นลึกหนาบางของเผ่ามังกรมากเท่าอีกฝ่าย
 
ผู้ที่มีข้ารับใช้ข้างกายขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์หรืออาจจะเหนือกว่านั้น ผู้ใดจะไปรู้ว่ามันจะเป็นเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์หรือเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์หรือไม่?
 
หากเป็นเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ ต้วนหลิงเทียนเชื่อว่าหากเขาลงมือด้วยทั้งหมดที่มีย่อมพอจะต่อกรกระทั่งฆ่าได้!
 
แต่หากเป็นเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ขึ้นมา ให้เขาพยายามสุดกำลังก็เกรงว่าคงไม่ใช่คู่มืออีกฝ่าย
 
ถึงแม้เขาจะกังวลความปลอดภัยของก่านหรูเยี่ยน แต่เขาก็ไม่คิดประมาทไปหาที่ตาย
 
“หากพวกมันไม่มั่นใจว่าจะสามารถปิดข่าวเรื่องราวได้มิดชิดแล้วจริงๆ…พวกมันย่อมไม่กล้าฆ่าหรือแม้กระทั่งแตะต้องนายท่าน!”
 
เฉินอี้หรูกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ
 
“อืมข้าก็พอเดาได้ มีเจ้ายืนยันแบนี้ก็ดี…งั้นเราไปเที่ยวลัทธิบูชาไฟกันเถอะ! ข้าเองก็อยากจะรู้นักว่าเผ่ามังกรที่มามันเป็นใคร ถึงได้ไม่เห็นข้อตกลงระหว่างเผ่ามังกรกับอาวุโสฟงชิงหยางอยู่ในสายตา!!”
 
ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกเสียงทุ้ม
 
หลังจากนั้นต้วนหลิงเทียนก็ไม่กล่าวถามสิ่งใดอีกและไม่คิดบอกใคร เพียงมุ่งหน้าไปยังลัทธิบูชาไฟกับเฉินอี้หรูอย่างเงียบงัน
 
ด้วยมีคำยืนยันแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็ตระหนักได้ว่าการเดินทางไปยังลัทธิบูชาไฟย่อมไร้อันตรายใดๆ เช่นนั้นเขาจึงไม่กังวลอะไรอีกต่อไป
 
จากภาคเหนือไปยังลัทธิบูชาไฟที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกนั้น ระยะทางก็ไม่ได้นับว่าใกล้ๆเลย ทว่าด้วยความเร็วของต้วนหลิงเทียนกับเฉินอี้หรู ก็ใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งวันเท่านั้น
 
ด้วยเหตุนี้ต้วนหลิงเทียนจึงคิดว่าไม่ต้องเสียเวลาบอกเรื่องราวอะไรกับใคร
 
เพราะเดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้ว
 
ฟุ่บ! ฟุ่บ!
 
ปรากฏ 2 ร่างเหินทะยานล่วงล้ำเข้าสู่น่านฟ้าของลัทธิบูชาไฟด้วยความเร็วสูง
 
อย่างน้อยๆความเร็วของทั้งสองร่างก็สูงล้ำเกินกว่าที่ สื่อเฟิง หัวหน้าผู้พิทักษ์ลัทธิบูชาไฟจะติดตามได้ทัน แม้จะลดความเร็วที่ว่าลงครึ่งนึงก็ตามที…
 
เจ้าของร่างทั้ง 2 ที่บุกเข้ามาก็ไม่ใช่ใครอื่น เป็นต้วนหลิงเทียนกับผู้ติดตามที่เร่งรุดเดินทางมาตลอดครึ่งวัน
 
ร่างต้วนหลิงเทียนเหินนำมาด้านหน้า โดยมีเฉินอี้หรูติดสอยห้อยตามอยู่ด้านหลัง
 
ซัว!
 
กลับมาถึงลัทธิบูชาไฟแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็ไม่รอช้าอะไรเหินร่างเข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก่อนที่จะเหินร่างขึ้นฟ้าสูงขึ้นไปยังม่านเมฆเหนือเกาะหลักของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ จวบจนพุ่งทะยานแหวกม่านเมฆดังกล่าวขึ้นไปสักพักค่อยหยุดลง
 
กึก!
 
เฉินอี้หรูก็หยุดร่างลงด้านหลังต้วนหลิงเทียนด้วยทีท่านอบน้อม
 
“สหายผู้มาเยือนจากเผ่ามังกรทั้ง 2…ข้าต้วนหลิงเทียนอยู่ที่นี่แล้ว!”
 
ทันใดนั้นต้วนหลิงเทียนก็กล่าวออกมาทันที อีกทั้งเสียงกล่าวยังเป็นเขาจงใจผสานพลังเอาไว้ ทำให้มันดังสนั่นไปทั่วลัทธิบูชาไฟ เรียกว่าต่อให้เป็นศิษย์แท่นบชาจตุรลักษณ์ที่กำลังหลับอยู่ก็ยังต้องสะดุ้งตื่น!
 
“ต้วนหลิงเทียน!?”
 
“เป็นต้วนหลิงเทียนจริงๆหรือ!? มะ…มันกลับมาอีกแล้ว!?”
 
“มิใช่ว่ามันพึ่งจากไปเดือนก่อนหรือไร ไฉนถึงกลับมาเร็วนักเล่า?”
 
“เฮ่ พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ เมื่อครู่มันพูดว่าอะไรนะ? สหายผู้มาเยือนจากเผ่ามังกรทั้ง 2? ในลัทธิบูชาไฟเรามีคนเผ่ามังกรอยู่ด้วยงั้นเหรอ?”
 
…
 
ทั่วทั้งลัทธิบูชาไฟไม่ว่าจะต่ำต้อยยันสูงส่งเรียกว่าทุกคนได้ยินคำของต้วนหลิงเทียนกันหมด อีกทั้งลูกตาของระดับสูงหลายคนยังหดหยีลงหลังได้ยินคำของต้วนหลิงเทียนเพราะอดอึ้งไปไม่ได้!
 
ด้วยไม่ทราบว่าที่แท้นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!!
 
ถึงแม้ไม่กี่วันที่ผ่านมาระดับสูงของลัทธิบูชาไฟจะอยู่ในเหตุการณ์ที่ข้ารับใช้จ้าวลัทธิบูชาไฟ ก่านหรูเยี่ยน ขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนถูกฆ่าด้วยฝีมือผู้มาเยือนแปลกหน้าทั้ง 2 ที่มาตามหาตัวต้วนหลิงเทียน…แต่พวกมันก็ไม่รู้ว่าทั้งคู่เป็นใครมาจากไหนกันแน่!!
 
“เผ่ามังกรหรือ…ต้วนหลิงเทียนพึ่งพูดว่า สหายเผ่ามังกรทั้ง 2 เช่นนั้นหรือ!? หมายความว่า 2 คนนั่นเป็นคนของเผ่ามังกร!?”
 
“ที่แท้พวกมันเป็นคนของเผ่ามังกรเองหรือนี่…ข้าจำได้ว่าพวกมันเพียงมาถามหาต้วนหลิงเทียนเท่านั้นแต่ไม่ได้บอกความเป็นมาใดๆ แต่มิคิดเลยว่าสุดท้ายพวกมันจะเป็นคนของเผ่ามังกร!”
 
“เผ่ามังกรกลับมีเซียนอมตะเสเพลอยู่ด้วย…อีกทั้งตัวตนเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์หรือเหนือกว่านั้นยังเป็นเพียงข้ารับใช้?!”
 
“เจ้าหนุ่มผู้นั้น น่ากลัวว่าต่อให้เป็นในเผ่ามังกรแต่ก็มีสถานะมิใชชั่วแน่! อีกทั้งสังหรณ์ข้ามันบอก…ว่าพลังฝีมือของเจ้าหนุ่มนั่นมันเหนือล้ำยิ่งกว่าข้ารับใช้ของตัวเสียอีก!”
 
…
 
ในขณะที่ระดับสูงของลัทธิบูชาไฟตกใจกับอัตลักษณ์ของผู้มาเยือนไม่กี่วันก่อนที่ถูกเปิดเผย ก็ทำให้พวกมันอดตกตะลึงไปไม่ได้ว่าในเผ่ามังกรกลับมีเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์หรืออาจจะสูงกว่านั้นดำรงอยู่ ที่สำคัญคือนั่นเป็นแค่ข้ารับใช้!
 
ในสายตาของพวกมัน ตัวตนที่สามารถมีข้ารับใช้เป็นเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์หรือเหนือกว่านั้นได้ ไหนเลยยังเป็นตัวตนธรรมดาได้อีก!
 
เช่นเดียวกับต้วนหลิงเทียนที่มีข้ารับใช้ข้างกายเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์!
 
และต้วนหลิงเทียนนั้นก็เป็นถึงผู้สืบทอดหมอกพิรุณ ผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ กระทั่งยังมีพลังฝีมือสูงส่งถึงขั้นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์ได้ทั้งๆที่มีด่านพลังฝึกปรือแค่ครึ่งก้าวเซียนอมตะ!
 
วันนั้นทุกคนตระหนักได้ชัดเจนดี ว่าบรรพบุรุษ หลี่ปิง อดีตหัวหน้าผู้พิทักษ์ลัทธิบูชาไฟเมื่อ 4,000 กว่าปีก่อนยังถูกฆ่าตายได้อย่างง่ายดายแม้จะเป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์!
 
“ข้าอดนึกถึงบรรพบุรุษหลี่ปิงขึ้นมาไม่ได้…วันนั้นด้วยความกลัวตาย กลับยกอ้างฐานะที่ว่าตัวเองเป็นคนของเผ่ามังกร และมีตัวตนทรงพลังอยู่เบื้องหลังในเผ่ามังกรมาข่มขู่ต้วนหลิงเทียน…หรือว่าเผ่ามังกรทั้ง 2 ที่ว่า จะมาล้างแค้นให้บรรพบุรุษกัน!?”
 
หนึ่งในอาวุโสเพลิงทองของลัทธิบูชาไฟกล่าวคาดเดาออกมา
 
และทันทีการคาดเดาของมันเผยออก เสียงก็แตกเป็นสองเสียงทันที
 
“บ้าไปแล้ว! ท่านบรรพบุรุษย่อมเป็นคนของลัทธิบูชาไฟเรา! ฟังจากที่เจ้ากล่าวหรือเจ้าจะบอกว่าท่านบรรพบุรุษทรยศลัทธิบูชาไฟแล้วหันไปรับใช้เผ่ามังกรจริงๆ? เรื่องพรรค์นี้มันเป็นไปได้ด้วยหรือ?”
 
นี่เป็นหนึ่งใน 2 เสียงที่กล่าวทัดทาน
 
“ฟังจากที่เจ้าพูดมาแล้ว ก็อาจเป็นเช่นนั้นจริงๆ…เพราะอย่างไรวันนั้นที่ท่านบรรพบุรุษกล่าวบอกเรื่องที่ตัวเป็นคนของเผ่ามังกร ข้าเจ้าและทุกคนล้วนได้ยินกันชัดถนัดหู และหากบรรพบุรุษทรยศลัทธิบูชาไฟเราไปเข้าร่วมกับเผ่ามังกรจริง ก็มิแปลกอันใดที่เผ่ามังกรจะตามมาล้างแค้นต้วนหลิงเทียนถึงที่นี่!”
 
ส่วนนี่เป็นอีกเสียงหนึ่ง
 
แน่นอนว่าถึงอาวุโสเพลิงทองคนนี้จะกล่าวไปในทำนองเห็นด้วย แต่มันก็คิดไม่ถึงจริงๆ
 
ว่าบรรพบุรุษของพวกมันแม้จะเข้าร่วมกับเผ่ามังกรจริง แต่ก็ไม่ถือว่าเป็นการทรยศลัทธิบูชาไฟอย่างไร
 
เพราะแม้จะเป็นลัทธิบูชาไฟแห่งนี้ ก็ไม่ต่างอะไรจากหุ่นเชิดที่มีเผ่ามังกรและเผ่าหงส์ฟ้าอยู่เบื้องหลัง!
 
“พอได้แล้ว! อย่างไรท่านบรรพบุรุษก็ตายตกไปแล้วพวกเจ้าจะกล่าวฟื้นฝอยหาตะเข็บทำอะไร…เพียงมาดูกันเถอะว่าต้วนหลิงเทียนจะจัดการกับเผ่ามังกรทั้ง 2 นั่นได้หรือไม่!”
 
อีกเสียงหนึ่งพลันดังขึ้น และทำให้เหล่าระดับสูงของลัทธิบูชาไฟเลิกสนทนาถึงหัวข้อนี้อีกต่อไป ทั้งหมดพากันเหินร่างขึ้นไปบนฟ้าสูง มุ่งหน้าไปยังต้นตอเสียงกล่าวของต้วนหลิงเทียน ไม่นานก็พุ่งผ่านม่านเมฆไปจนเห็นต้วนหลิงเทียน
 
“ต้วนหลิงเทีนยอยู่นั่น! ข้ารับใช้นามเฉินอี้หรูผู้นั้นก็มาด้วย!”
 
เมื่อได้เห็นต้วนหลิงเทียน สองตาของเหล่าระดับสูงลัทธิบูชาไฟก็ทอประกายวับวาวขึ้นมาทันที
 
นอกจากนั้นยังมีระดับสูงของลัทธิบูชาไฟบางคนมองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาหม่นหมองแฝงความขุ่นขึ้ง
 
หากสายตาสามารถฆ่าคนได้ ไม่ทราบต้วนหลิงเทียนจะถูกสายตาเหล่านี้เข่นฆ่าไปแล้วกี่ครั้ง
 
ในบรรดาทุกสายตาที่มองมาเหล่านี้จำแนกได้เป็น 2 กลุ่ม และกลุ่มแรกก็เชื่อจริงๆว่าบรรพบุรุษของพวกมันทรยศลัทธิบูชาไฟ ส่วนกลุ่มหลังแน่นอนว่าไม่เชื่อสักเพียงนิดว่าบรรพบุรุษหลี่ปิงจะทรยศลัทธิบูชาไฟอย่างที่ต้วนหลิงเทียนพูดไว้วันนั้น!
 
ด้วยเหตุนี้ทัศนคติที่พวกมันมีต่อต้วนหลิงเทียน มือสังหารหลี่ปิง จึงต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!
 
“เจ้า ไฉนมานี่ได้!?”
 
ไม่นานนักจ้าวลัทธิบูชาไฟคนปัจจุบัน ก่านหรูเยี่ยน ก็มาถึง และพอนางเห็นต้วนหลิงเทียนก็เผยความตกตะลึงออกมาไม่น้อย เห็นได้ชัดว่านางไม่รู้จริงๆว่าไฉนต้วนหลิงเทียนถึงย้อนกลับมาแบบนี้ได้?
 
เพราะนางไม่ได้แจ้งเรื่องราวไปให้อีกฝ่ายรู้แน่นอน!
 
“ท่านจ้าวลัทธิ!”
 
ตอนนี้เองระดับสูงของลัทธิบูชาไฟที่มาถึงก่อน ก็เร่งคารวะทักทายก่านหรูเยี่ยน
 
อย่างไรก็ตามก่านหรูเยี่ยนไม่ได้แยแสการทักทายของพวกมัน สองตาคู่งามมองจ้องไปยังร่างต้วนหลิงเทียนไม่วาง ลึกลงไปในแววตายังฉายอารมณ์ซับซ้อนไม่น้อย
 
“เป็นข้าแจ้งข่าวให้ผู้พิทักษ์หลิงเทียนทราบเอง…”
 
ก่อนที่ต้วนหลิงเทียนจะทันได้ตอบคำก่านหรูเยี่ยนกลับ พลันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังก่านหรูเยี่ยน และนางก็หันขวับไปจับจ้องผู้กล่าวทันที
 
“ท่านอาจารย์…เป็นท่านหรือ..ทำไม…เพราะอะไร!”
 
ตอนนี้ก่านหรูเยี่ยนย่อมมีโมโหไม่น้อยเมื่อทราบว่าอาจารย์ของนางเป็นคนแจ้งเรื่องราวคราวนี้ให้ต้วนหลิงเทียนรู้จนทำให้อีกฝ่ายถึงกับย้อนกลับมาที่นี่ จึงยากที่นางจะระงับอารมณ์ตัวเองเอาไว้ได้อีกต่อไป…
 
กระทั่งหากอีกฝ่ายไม่ใช่อาจารย์ของนาง ป่านนี้นางคงตะคอกถามออกไปด้วยโทสะแล้ว
 
“ให้ทนมองเจ้าตาย ข้าไม่อาจทำได้!”
 
อีกด้าน ผู้พิทักษ์ชิงหั่วก็ได้แต่ตอบกลับไปด้วยเสียงหนักแน่น
 
“ไม่อยากเห็นข้าตายหรือ?”
 
ก่านหรูเยี่ยนเผยยิ้มเศร้าก่อนที่จะกล่าวออกด้วยน้ำเสียงสะทกสะท้อน “ท่านอาจารย์…ท่านคิดว่าหากมันต้องตายเพราะข้าจริงๆ ข้ายังจะมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้หรือ?”
 
ได้ยินคำพูดสะทกสะท้อนดังกล่าวของก่านหรูเยี่ยน ผู้พิทักษ์ชิงหั่วอดไม่ได้ที่จะระบายลมหายใจออกมาอย่างอ่อนแรง “เด็กโง่…ครานี้อาจารย์ผิดไปแล้ว…”
 
มันไม่คิดเลยจริงๆ
 
ว่าศิษย์ส่วนตัวคนนี้จะเป็นถึงขนาดนี้
 
ในขณะที่ก่านหรูเยี่ยนกำลังจะโน้มน้าวให้ต้วนหลิงเทียนรีบหนีไปนั้นเอง
 
“เจ้าน่ะเหรอ ต้วนหลิงเทียน?”
 
แว่วเสียงหนึ่งดังขึ้นมาแต่ไกลก่อนที่ก่านหรูเยี่ยนจะทันได้พูดอะไร
 
เมื่อเจ้าของเสียงกล่าวปรากฏตัว ก็มีร่างชายวัยกลางคนวูบมาปรากฏตามติด
 
ทันทีที่ทั้ง 2 เผยโฉมออกมา ก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนให้ละออกจากร่างต้วนหลิงเทียนไปหันมองพวกมันทันที
 
“เจ้าน่ะเหรอ คนที่อยู่เบื้องหลังหลี่ปิง?”
 
ต้วนหลิงเทียนมองร่างชายหนุ่มหล่อเหลาที่เหินร่างขึ้นมาในอากาศแต่ไกลตาเขม็ง อีกทั้งเขาไม่ได้ตอบคำถามของอีกฝ่าย แต่ย้อนถามออกไปประโยคหนึ่ง
 
“คนที่อยู่เบื้องหลังหลี่ปิง?”
 
ทันทีที่ต้วนหลิงเทียนถามคำถามดังกล่าวออกมา ระดับสูงของลัทธิบูชาไฟก็อดไม่ได้ที่จะหันหน้ามองสบตากันทันที
 
แววตาหลายคนราวกับจะบอกว่า ‘เห็นแล้วหรือไม่ มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ’ หากทว่าแววตาของอีกหลายคนก็เผยความไม่อยากจะเชื่อ ว่า 2 คนผู้มาเยือนนี้กลับเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังบรรพบุรุษหลี่ปิงอย่างที่ต้วนหลิงเทียนพูดออกมาจริงๆ
 
คนที่อยู่เบื้องหลังบรรพบุรุษหลี่ปิงของพวกมัน ไฉนจะมาจากเผ่ามังกรได้!?
 
พวกมันไม่เชื่อ อีกทั้งยังไม่อยากจะเชื่อ!
 
“บังอาจ!!”
 
แทบจะทันทีที่ต้วนหลิงเทียนกล่าวถามจบคำ ชายวัยกลางคนที่ลอยร่างอยู่ด้านหลังชายหนุ่มหล่อเหลาก็ตะโกนสบถออกมาเสียงแข็ง ค่อยกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหยิ่งผยอง “ต้วนหลิงเทียน! ตอนนี้ใต้เท้าตี้เฉินกำลังถามเจ้า แต่เจ้าไม่เพียงไม่ตอบยังกล้าย้อนถามใต้เท้า…เจ้าคิดว่าอาศัยฐานะผู้นำ 7 ทวาราเที่ยงแท้ต้อยต่ำของเจ้า สามารถทำให้เจ้าวางท่าเขื่องโขโอหังทั้งไม่ให้เกียรติใต้เท้าตี้เฉินได้รึ?!”
 
ทันทีที่ชายวัยกลางคนกล่าวประโยคนี้ออกมาลูกตาของระดับสูงลัทธิบูชาไฟทุกคนก็หดเล็กลงทันที
 
เพราะเท่าที่พวกมันทราบมา
 
แซ่ ตี้ นั้นทั่วทั้งดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า มีเพียงเผ่าพันธุ์มังกรสายเลือดราชวงศ์เท่านั้นที่หาญกล้าใช้มัน!
 
ชายหนุ่มหล่อเหลาความเป็นมาลึกลับผู้นี้…หรือจะเป็นมังกรสายเลือดราชวงศ์?
 
“เฮอะ! ข้าว่าเป็นเจ้ามากกว่ากระมัง ที่บังอาจ!!”
 
เฉินอี้หรูที่อยู่ด้านหลังต้วนหลิงเทียน พลันตะโกนเสียงเย็นออกมาโต้กลับ “อาศัยเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์สวะเจ้า หาญกล้ากล่าววาจาลามปามนายท่านของข้าหรือ!?”