ตอนที่ 2041-1
ผู้เล่น MVP ของทั้งสนาม
ท่าทางที่เดิมก็เท่อยู่แล้ว
ไม่คิดว่าหลังจากที่ป๋ อจิ่วพูดกับมั่วเป่ ยเสร็จ กำลังยืดตัวขึ้นมา ก็ถูก
คนหิ้วคอเสื้อด้านหลังไว้
ฉินมั่วนั่นเอง เขายืนอยู่ด้านหลังป๋อจิ่ว เอ่ยเสียงเรียบกับเจ้าหน้าที่ว่า
“ฉันจะเอาตัวเขาไป คะแนนของการแข่งเมื่อกี้ พวกนายเอาไปคำนวณ
เป็นสถิติแล้วทำเป็นกราฟออกมา ฉันอยากรู้ว่าถ้าคำนวณคะแนน
การทำดาเมจของแต่ละคน ใครจะเป็นที่หนึ่งของการแข่งเมื่อกี้ แล้ว
ผู้เล่น MVP ควรเป็นใครกันแน่”
ไม่บอกว่าอนุมัติการออกจากทีมของป๋ อจิ่วหรือไม่ แค่สั่งให้ทำกราฟ
คะแนนใหม่
และด้วยการตัดสินใจของเขาในเวลานี้ ทำให้เด็กฝึกทั้งสามถึงกับ
หน้าถอดสี
เพราะรู้ดีว่าหากคำนวณคะแนนพวกเขาเป็นกราฟ แน่นอนว่าจะต้อง
ได้เปรียบด้านการรวมทีมสู้และการฆ่า แต่หากคำนวณการสร้าง
ดาเมจให้คู่แข่ง Bey ย่อมได้คะแนนสูงสุด
เทพฉินก็พิจารณาแค่ความสามารถรายบุคคล ไม่พิจารณาความเป็น
ทีมเวิร์คเหรอ?
คนที่ยินจากการไลฟ์ สดไม่เข้าใจ “เทพฉินทำอะไรเนี่ย กราฟคะแนน
ของเกมก็ไม่เชื่อแล้วหรือไง? คะแนนโชว์อยู่ให้เห็นจะจะโอเคป่ะ”
ในฐานะที่เป็นผู้บรรยาย จ้าวซานพั่งเอ่ยขึ้นบ้างในเวลานี้ “ผู้เล่น MVP
ของการแข่งรอบนี้จะเป็นผู้สร้างประโยชน์มากที่สุดของทีม ถ้าวิเคราะห์
ตั้งแต่แบกรับความเสียหายไปจนถึงการสร้างความเสียหายให้คู่แข่ง
คนนั้นจะมีคุณประโยชน์มากที่สุดเวลารวมทีมแข่ง คนที่ดูการแข่ง
ตลอดทั้งเกมกับคนแข่งจะรู้ดี บางครั้งชัยชนะของทีมหนึ่งก็เป็นเพราะ
ตัวแทงค์กึ่งสนับสนุนออกพลังชุดใหญ่ในเวลาสำคัญ ไม่เพียงจะ
ปกป้องตัวทำดาเมจที่อยู่ด้านหลัง แต่ยังสนับสนุนให้นักฆ่าทำการ
ฆ่าได้ ต่อให้ถึงเวลานั้นเขาต้องตาย ก็ยังถือว่าเป็นผู้เล่น MVP สูงสุด
ของการแข่งอยู่ดี”
“พูดตามตรง การแข่งในครั้งนี้ ถ้าไม่มีคนเอาแต่จะขายเพื่อน ตำแหน่ง
ผู้เล่น MVP ของรอบนี้จะเป็นใคร ทุกคนล้วนแต่เห็นกันหมด กราฟ
คะแนนของเกมที่ออกมา คนที่เชื่อก็เชื่อ คนที่ไม่เชื่อก็ดูการแข่งต่อไป”
“ฉินมั่วอยากได้กราฟคะแนนการทำดาเมจ ก็เพราะอยากได้ผู้เล่น MVP
ของรอบนี้ตัวจริง ทางทีมเลือกตัวผู้เล่นแบบนี้ ขืนเลือกพวกที่เจ้าเล่ห์
มั่วเข้ามาก็ย่อมไม่มีประโยชน์”
“อื้อ พูดเรื่องนี้ไป พวกผู้หญิงบางคนก็ไม่เข้าใจหรอก พวกเธอลอง
เข้าใจง่าย ๆ แค่ว่า ฉินมั่วออกมาลากตัวแบล็กพีชกลับก็พอ เพราะเจ้า
หมอนี่ขี้หึงสุดยอด”
“เอาละ ไม่พูดแล้ว การแข่งรอบที่สองมาแล้ว” ผู้คนกำลังจมดิ่งกับ
เรื่องที่แบล็กพีชจะลาออกอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ก็เห็นการเข้าสู่หน้า
เกมอีกครั้ง
การแข่งในครั้งนี้มีผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดสิบคน ต่างกันตรงที่เปลี่ยน
จากการแข่งประเภททีมมาเป็นเดี่ยว!
แต่ละคนต้องสู้เพื่อตัวเอง แถมแผนที่ที่ให้ใช้ก็เป็นแผนที่ซึ่งเต็มไป
ด้วยหมอก นี่เป็นการทดสอบความสามารถพื้นฐานของผู้เล่น
ผู้เล่นต้องมีความเชี่ยวชาญเกมในมากเท่านั้น ถึงจะกล้าใช้แผนที่
แบบนี้ เพราะหลังจากที่เข้าเกมแล้ว ตำแหน่งของแต่ละคนจะไม่
เหมือนกัน
บางคนพอเข้ามาก็จะเจอคู่แข่งทันที ต้องสู้กันโดยที่ยังไม่ทันได้ล่า
มอนสเตอร์ไว้สะสมเงินไปซื้อไอเทม
ในสถานการณ์ดังกล่าวจะเป็นการทดสอบเทคนิคการเล่นของแต่ละ
คน ใครก็ตามที่เดินตำแหน่งดี มีเซ้นส์เยี่ยม จะขจัดคู่แข่งได้ใน
สถานการณ์เดียวกัน
แต่เด็กฝึกทั้งสามไม่คิดอย่างนั้นอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาเป็นเพื่อนรัก
กัน พอเข้าหน้าเกมก็บอกตำแหน่งตัวเองเพื่อให้หาเจอกัน จากนั้นก็
เริ่มรุมฆ่า ให้คนหนึ่งเป็นคนตีหลัก อีกสองเป็นผู้ช่วย
ก็กติกาไม่ได้ห้ามไว้นี่นา
ไม่นานหนุ่มน้อยคนหนึ่งก็ถูกกำจัดออกจากเกม รู้สึกไม่เป็นธรรม
เป็นที่สุด พอปลดหูฟังออกก็ทุ่มคีย์บอร์ดลงพื้นทันที
ตอนที่ 2041-2
ทริปเปิลคิล! ตบหน้าเปรี้ยง!
เล่นใช้วิธีแบบนี้ ช่างหน้าด้านเอามาก ๆ
โคโค่นับไม่ถูกเลยว่าตัวเองกัดหูกระต่ายในอ้อมแขนไปกี่ครั้งแล้ว
เด็กใหม่สามคนนั้นวางแผนมาล่วงหน้านี่นา ไม่งั้นคงไม่พูดแบบนั้น
ตั้งแต่แรก ทำให้ทีมไดมอนด์ไม่อาจพูดอะไรได้
ถ้าตอนนี้ทีมไดมอนด์บอกว่าคะแนนจากเกมไม่นับ ก็เท่ากับยอมรับ
ว่ากติกาของตนมีปัญหา
แต่หากยอมรับว่ากติกาของตนมีปัญหา ก็เท่ากับตบหน้าตัวเองที่
ประกาศไว้อย่างนั้นตั้งแต่แรก
โคโค่โกรธหนักมาก “นี่ต่างหากที่เป็นเป้าหมายของพวกมัน อุตส่าห์
อ้อมไปอ้อมมา ที่แท้วางแผนดักเอาไว้แล้ว”
เหราหรงส่งเสียงแสดงความเห็นด้วย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ถ้าเป็นอย่าง
นี้ต่อไป สุดท้ายแล้วก็จะเหลือเด็กสามคนนี้ที่เข้าทีมไดมอนด์”
ซึ่งก็เป็นอย่างนี้จริง ๆ คนที่ผ่านการคัดเลือกภายในของทีมไดมอนด์
ได้ย่อมต้องมีฝีมือเหนือคนธรรมดา
เมื่อสามคนนี้รวมหัวกัน คนอื่น ๆ ที่เข้ามาแข่งด้วยต้องเล่นยากอยู่แล้ว
แต่ทว่า คนที่ไม่เชื่อถือในทีมไดมอนด์อีกต่อไปกลับเห็นว่าเด็กฝึกทั้ง
สามไม่ได้ทำผิดแม้แต่นิดเดียว
ใครใช้ให้กติการการแข่งไม่เป็นธรรมล่ะ ในเมื่อไม่เป็นธรรม ก็ต้อง
ใช้วิธีของตัวเองมาเอาชนะน่ะสิ ที่พวกเขาทำแบบนั้นก็เพราะทีมได
มอนด์ไม่เคารพคนที่พยายามเข้ามาด้วยความมานะ
ทว่าในความเป็นจริง เด็กสามคนนั้นรู้จุดอ่อนของกติกา แต่ไม่ได้พูด
อะไร เพราะต้องการใช้ช่องโหว่ดังกล่าวมาทำให้ตัวเองชนะ ถึงได้
ออกมาพูดปาว ๆ ว่ากติกาไม่เป็นธรรม แต่ไม่ระบุถึงจุดอ่อนที่ว่า
ช่างเป็นแผนที่ลึกล้ำจริง ๆ
“แต่จุดอ่อนแบบนี้ ฉินมั่วไม่น่าจะไม่รู้นะ” จ้าวซานพั่งแสดงความ
สงสัยออกไป นอกเสียจากว่า…จ้าวซานพั่งยังไม่ทันได้แสดงความคิด
ตัวเองออกมา ก็เห็นหน้าจอโชว์ภาพผู้เล่นคนที่สองที่ถูกเด็กฝึกสาม
คนนั้นรุมกักตัวเอาไว้
แต่ครั้งนี้ พวกเขายังไม่ทันโจมตีก็มีคนมาขวางไว้เสียก่อน
Bey นั่นเอง
เวลานี้ ทุกคนต่างเห็น Bey เล่นเป็นนักฆ่าอีกครั้ง เสื้อขาวของตัวละคร
เธอโบกสะบัด เหาะไปยังโซนป่ า เกือบทุกคนที่ดูไลฟ์ สดต่างเห็น
ประโยคหนึ่งผ่านด้านล่างของหน้าจอ “1 ต่อ 3 มา!”
ปกติมั่วเป่ยเป็นคนพูดน้อย หากเป็นป๋อจิ่วต้องพูดอะไรสบาย ๆ เช่น
‘พวกนายชอบเล่น 1 ต่อ 3 ไม่ใช่เหรอ ป๊ะป๋าจะเล่นเป็นเพื่อนเอง’
ประมาณนี้
ทว่าผลที่ได้กลับไม่ต่างกัน เพราะเด็กฝึกสามคนนั้นเห็นแล้วปรับ
ตำแหน่งการเดินทันที
ในเมื่อเสนอตัวมาตายเอง พวกเขาก็จะให้อีกฝ่ายสมความปรารถนา
ยังไงเสียเป้าหมายในท้ายที่สุดของพวกเขาก็คือ Bey อยู่ดี
มันไม่มาหาพวกเขา พวกเขาก็จะไปหามันเอง
ตอนนี้พวกเขาอาศัยฟอร์มการเล่นที่กำลังมาคุฆ่ามันเสีย จะได้หมด
ตัวยุ่งยากในตอนท้าย
นักเวทในกลุ่มเด็กฝึกสามคนนั้นซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้อย่างมีแผนการ
เพื่อจะได้ร่ายเวทคุมตัว Bey ไว้ ส่วนที่เหลืออีกสองยืนตรงกลางเพื่อ
ลวงอีกฝ่ายเอาไว้
วิธีการเล่นแบบนี้ชั่วร้ายไปหน่อย แต่การเล่นเกมก็มักเป็นแบบนี้ วิธี
ดังกล่าวจึงไม่ได้เป็นปัญหา
หากไม่ค้นพบว่านักเวทในพุ่มไม้นั่นมีฝีมือสู้คู่แข่งไม่ได้ ก็คงไม่มี
อะไรต้องพูดแล้ว
เมื่อ Bey เหาะเข้าไป จ้าวซานพั่งที่รอคอยมานานก็เริ่มตื่นเต้น
หากเวลานี้คนที่อยู่ในสนามแข่งเป็นแบล็กพีช เขาย่อมไม่ตื่นเต้น เพราะ
เรื่องแบบนี้ถือเป็นปกติของเจ้าแบล็ก ต่อให้ฝ่ายนั้นเจ้าเล่ห์แค่ไหน
มืออาชีพอย่างเจ้าแบล็กย่อมมองออก
ทว่า Bey ไม่เหมือนกัน เพราะเป็นเด็กใหม่ แถมได้ยินมาว่าเด็กมาก
อีกต่างหาก