ตอนที่ 2019-2
นอนกับฉันแล้ว ต้องรับผิดชอบนะ
หลินเฟิงได้ยินแล้ว ก็อ้าปากค้าง “ตอนนั้นนายจงใจเหรอ”
“ใช่” แววตาอวิ๋นหู่หนักอึ้งยิ่งขึ้นคล้ายกับกำลังจะเทหมดหน้าตัก จะ
หาว่าเขามั่นใจในตัวเองก็ได้ หาว่าเขาถือตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางก็ดี
หาว่าเขาลากคนรักไปสู่เส้นทางที่ยากลำบากก็ไม่เป็นไร เขาจะไม่
ยอมปล่อยมือเด็ดขาด เมื่อก่อนเขายังบอกตัวเองได้ว่าขอแค่อยู่ข้าง
ตัวหลินเฟิงเป็นพอ แต่เมื่อได้ตัวอีกฝ่ายอย่างแท้จริง ได้ลิ้มรสความ
หวานละมุน ก็จะรู้ดีว่าการบอกว่าขอให้อีกฝ่ายมีความสุขก็พอน่ะ
มันเพ้อเจ้อ ความสุขของหลินเฟิง เขาจะต้องเป็นฝ่ายให้เอง
หลินเฟิงมองดูสีหน้าของอีกฝ่าย ความคุ้นเคยค่อย ๆ ถาโถมเข้ามา
เขาจำได้ดีว่าเคยเห็นสีหน้าแบบนี้ของอวิ๋นหู่เมื่อตอนไหน ก็ตอนที่
เขาทำการบ้านกับผู้หญิงที่ชอบตรงร้าน KFC ไง ตอนนั้นเขาและเธอ
นั่งทำการบ้านที่ชั้นสอง ไม่เหมือนเด็ก ม.ปลายสมัยนี้ที่ไปทำการบ้าน
ในร้านกาแฟ เมื่อทำการบ้านเสร็จ เขาย่อมต้องเลี้ยงของกินเธอ
เขาเริ่มเล่นเกมเมื่อตอนอยู่ ม.4 จึงโปรดปรานตู้เกมออนไลน์ในห้าง
สรรพสินค้ามาก แถมเธอคนนั้นก็อยากไปเล่นด้วย ดังนั้นเมื่อพวก
เขากินข้าวเสร็จจึงเดินขึ้นชั้นบน ตอนแรกไม่มีอะไร แต่ตอนหลังเขา
จับตุ๊กตาได้แล้วให้เธอ เธอก็หน้าแดงกอดเขาด้วย ตอนนั้นหลินเฟิง
เป็นงง แต่ไม่รู้ตัวว่าควรจะทำอย่างไรดี พลันเห็นอวิ๋นหู่ที่เดินอยู่ไม่
ไกล เจ้านั่นไม่ได้สวมชุดนักเรียนแต่เป็นชุดทีมไดมอนด์ กำลังซุก
มือลงกระเป๋ากางเกง ยืนมองเขาอยู่โดยไม่พูดอะไร
ตอนนั้นหลินเฟิงกระอักกระอ่วน เพราะเวลาพวกวัยรุ่นโดนเพื่อน
เห็นตัวเองอยู่กับผู้หญิงก็มักจะต้องเขินกันบ้าง แถมอวิ๋นหู่เพิ่งส่ง
ข้อความถามว่าเขาอยู่ที่ไหน เขาเองเพิ่งตอบว่าจะรีบกลับ ทว่าเขา
ตอบกลับไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงกว่าที่ผ่านมา
ตอนแรกหลินเฟิงคิดจะเรียกอวิ๋นหู่ไว้ แต่เจ้านั่นทำหมุนตัวเดินจาก
ไปเหมือนไม่เห็นเขา หลินเฟิงยังจำสีหน้าเพื่อนในตอนนั้นได้ดี
ต่อมาผู้หญิงคนนั้นเริ่มจากส่งข้อความหาเขาวันละครั้ง กลายมาเป็น
สามวันครั้ง ตามมาด้วยอาทิตย์ละครั้ง จากนั้นก็หากเบื่อ ๆ ถึงจะส่ง
ให้
หลินเฟิงอยากเข้าทีมอาชีพจึงไม่เคยคิดมากเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ก็ไม่
ถึงกับไม่สนใจโดยสิ้นเชิง
เวลาเธอคนนั้นฉลองวันเกิด เขายังอยากหาของขวัญให้ ทว่าในวัน
นั้นเองอวิ๋นหู่กลับพาแฟนกลับมา ซึ่งก็คือผู้หญิงคนนั้นนั่นเอง
แน่ละ หลินเฟิงย่อมตะลึง แต่เขารู้สึกว่าโดนเพื่อนไปแย่งมากกว่า
ถึงกับบอกอวิ๋นหู่ว่า ‘ต่อไปนายชอบใคร ก็ช่วยบอกฉันล่วงหน้า
ด้วย’
เขายังจำได้ดีว่าตอนนั้นอวิ๋นหู่แค่หันหน้าไปถอดเสื้อทีมออกจากตัว
‘ทำไม? กลัวว่าคนที่ฉันชอบจะไม่ชอบนายหรือไง?’
หลินเฟิงจึงทะเลาะกับอีกฝ่าย แต่ไม่ได้ซัดหมัดโดนหน้าเพื่อน ‘นาย
จริงจังหน่อย ฉันแค่รู้สึกว่าในเมื่อจะมีความรักก็ต้องจริงจังกับผู้หญิง
ยิ่งถ้านายบอกฉันล่วงหน้าว่าชอบใคร ฉันก็จะได้ไม่ไปแตะต้อง ไม่
ดีหรือไง? ฉันละเชื่อนายเลย’
‘มันก็ดีแหละ แต่ถ้าฉันบอกว่า ฉันชอบคนที่นายรู้สึกดีด้วยแทบทุก
คนล่ะ นายจะทำไง หลินเฟิง?’
‘นายนี่นะ จริง ๆ เลย…’
‘ล้อเล่นหรอกน่ะ แล้วฉันจะบอกล่วงหน้า นายจะได้ไม่โกรธฉัน
สำหรับเรื่องในวันนี้ก็ขอโทษด้วยละกัน ฉันรู้ว่านายชอบเขา รู้ตั้งแต่
ตอนที่เห็นนายกับเขาที่ตู้เกมออนไลน์ แต่ควบคุมตัวเองไม่ไหว’
หลินเฟิงคิดมาตลอดว่าการที่อวิ๋นหู่สารภาพว่าควบคุมตัวเองไม่ไหว
หมายความว่าเจ้าเพื่อนยากชอบผู้หญิงคนนั้นมากถึงได้จีบเธอ…
ตอนที่ 2020
ห้ามเสียใจภายหลัง
หลินเฟิงไม่รู้ตัวว่าควรจะทำสีหน้าอย่างไร ยื่นมือกดศีรษะตัวเอง หู
แดงหน่อย ๆ ทว่าวินาทีถัดมากลับเงยหน้า เอ่ยอย่างจริงจังเหมือน
ไม่ใช่ตัวเขาในยามปกติ “มันเป็นการนัดดูตัวที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้
มานานแล้ว ฉันต้องไป แต่ฉันไม่เสียใจที่ตัดสินใจแบบนั้น ฉันจะไป
ปฏิเสธเขา อย่างน้อยก็ต้องพูดให้ชัดเจน ผู้หญิงคนนั้นแอดวีแชทของ
ฉันผ่านคุณปู่เขา การบอกตรง ๆ จะทำให้เขาไม่ต้องเสียเวลา ฉันไม่
ไปงานนัดดูตัวอื่น ๆ หรอก ในเมื่อจะคบกับนาย ฉันก็จะไม่ไปคบ
คนอื่น นายก็เหมือนกัน ตระกูลอวิ๋นต้องจัดการนัดดูตัวให้นายแน่นอน
เทียบกับฉันแล้วนายน่าจะคิดสักหน่อยนะ เพราะตระกูลอวิ๋นมีนาย
แค่คนเดียว การงานก็อยู่คนละสาย นายยังเหมาะที่จะเป็นแฟนฉันอีก
หรือเปล่า”
“นายน่าจะรู้ว่าสภาพของฉันเป็นยังไง ก่อนหน้านี้นายบอกว่าชอบฉัน
แต่ไม่เคยให้ฉันรู้จักคนในแวดวงของนาย ตอนที่นายไปเมืองนอก
ฉันเองก็ศึกษาดูเหมือนกัน หลายคนที่ชอบผู้ชายแล้วยังทำร้ายผู้หญิง
ไปด้วย ผู้หญิงหลายคนแต่งงานไปแล้วก็ยังไม่รู้ว่าสามีมีแฟนอีกคน
ที่เป็นผู้ชาย แล้วยังมีหลายคนที่รู้สึกว่าจนปัญญาต้องเลือกวิธีนี้ เพราะ
ต้องการมีทายาทสืบทอดตระกูลต่อไป ซึ่งฉันเข้าใจไม่ลง เพราะถ้า
เป็นฉันเอง ในเมื่อชอบผู้ชายก็คือชอบผู้ชาย ใครให้ฉันชอบนายที่
เป็นผู้ชายล่ะ แต่ฉันจะไม่ทำร้ายผู้หญิงหรอก ต่อให้ต้องอยู่คนเดียว
จนแก่เฒ่า ไม่ได้รับการให้อภัยจากแม่ฉัน ฉันก็จะเป็นแบบนี้”
“บางทีอาจจะทำให้แม่ผิดหวัง เพราะแม่ฉันถามฉันมาแต่เด็กแล้วว่า
จะแต่งงานกับผู้หญิงแบบไหน คุณย่าก็รักฉันมาก ให้ทุกอย่างที่ฉัน
ต้องการ ฉันอยากเล่นอีสปอร์ตก็ให้ฉันเล่น ฉันบอกว่าจะอยู่ที่
มหาวิทยาลัยอีกหนึ่งปีก็อนุญาต ฉันยังกลัวที่จะบอกพวกเขาถึง
ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับนายเลย แม่ฉันใจกว้างก็จริง แต่ต่อให้
พ่อแม่ใจกว้างแค่ไหน ถ้ารู้เรื่องนี้เข้าเป็นต้องร้องไห้แน่ ชาตินี้ฉันผิด
ต่อแม่มาก ตอนนี้ตระกูลหลินถดถอยลงแล้ว จะว่าไปก็เพราะฉันทำ
ทุกอย่างตามความต้องการตัวเอง ฉันยังอยากเล่นอีสปอร์ตต่อไป แต่
มันไม่เหมาะสม ความเร็วมือฉันลดลง ฉันไม่อาจทุ่มสมาธิให้การ
แข่งทั้งหมดได้ ฉันไม่ได้กลัวว่าในโลกออนไลน์จะพูดว่า ดูสิ หลิน
เฟิงน่ะไม่ไหวแล้ว หรือหลินเฟิงทำให้พวกเราผิดหวังจริง ๆ บอก
ตามตรงฉันไม่กลัวเรื่องพวกนี้หรอก”
“ฉันกลัวว่าตัวเองจะไม่รักในงานที่ทำอยู่ตอนนี้อีกต่อไป แถมแม่กับ
ย่าฉันยังต้องการฉันด้วย ฉันรู้ดีว่าเวลาอยู่ในแวดวงธุรกิจ แม่ฉันจะ
เก่งแพรวพราวมาก คนทั่วไปทำอะไรไม่ได้ แต่พวกงานเลี้ยงที่ต้อง
กินเหล้านี่สิยังไงก็ขาดไม่ได้ ฉันหวังว่าฉันจะไปเอง คงเพราะฉันไม่
มีวันจะทำให้แม่สมหวังในเรื่องที่ให้ฉันแต่งงานมีหลาน แต่ฉันต้อง
แบกรับความรับผิดชอบบางอย่าง ถ้าเราคบกันจริง ๆ ฉันจะต้องยุ่ง
มาก นายรับฉันในสภาพแบบนั้นได้ไหม ประเภทที่ต้องตะลอนคุย
เรื่องโปรเจกต์ไปทั่ว แถมยังต้องทำตัวประจบประแจงเพื่อให้ได้งาน
โปรเจกต์มา หรืออาจจะเห็นแก่เงินเป็นหลัก แล้วถึงเวลานั้น…”
“ถึงเวลานั้นก็ยังมีฉันไง” อวิ๋นหู่หลุบตามองเขา วางมือไว้บนศีรษะ
อีกฝ่าย “นายพูดมาตั้งเยอะ ทำไมถึงไม่คิดบ้างล่ะว่าเวลาที่นายต้อง
ตะลอนคุยเรื่องโปรเจกต์ ฉันย่อมต้องมีเส้นสายให้นายได้ใช้ เวลาที่
เห็นแต่เงินเป็นหลัก ฉันอาจเสนอเงินทุนให้นาย เวลาที่ต้องประจบก็
ต้องเป็นคนอย่างนั้นจริง ๆ จัง ๆ งั้นเหรอ ผู้ชายที่ไหนก็ทำแบบนั้น
ฉันชอบนายที่เป็นแบบนี้ นายคิดว่าฉันชอบแค่หน้าตาหรือไง ต่อให้
นายจะมีเสน่ห์น่าหลงใหลก็เถอะ”