ตอนที่ 1664-1
 “ให้พวกเขาเข้ามา” แมงป่องพิษมองดูหน้าจอตรงหน้า ตอนที่พวกฉินมั่วเข้ามา มันก็จ้องมองทุกอากัปกิริยา แม้จะไม่มีเสียง แต่กลับเห็นทุกอย่างชัดแจ้ง
เหมือนที่ลือกันในช่วงสองวันนี้ทีเดียว อย่างอื่นไม่รู้หรอก แต่เรื่องเงินรับรองว่าเป็นเรื่องจริงแน่ กลัวก็แต่จะมีปัญหาด้านอื่น แต่เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเถ้าแก่อ้วน ก็ย่อมเป็นการพิสูจน์ทางอ้อมได้เช่นกัน ลองคบพวกนี้ดู ถ่วงเวลาเอาไว้
แมงป่องพิษยกแก้วเหล้ายืนขึ้น ปิดหน้าจอ อย่างน้อยจะต้องไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ตัวว่า มันกำลังสำรวจอยู่ “เปลี่ยนห้อง”
 “ครับ” คนข้างๆ แต่ละคนต่างมีไรเฟิลติดตัว
การพกปืนในประเทศ T เป็นเรื่องถูกกฎหมาย แถมด้วยสถานที่แบบนี้ไม่มีใครสนใจหรอก เพียงแต่ประเทศดังกล่าวเองก็ให้ความสำคัญกับการตามจับยาเสพติดในช่วงนี้เช่นกัน ดังนั้นแมงป่องพิษอยากเร่งขายสินค้าในมือเร็วๆ ซึ่งในประเทศที่ว่ายังจัดการง่าย แค่ตบเงินดีๆ ก็ได้รับการอำนวยความสะดวกแล้ว จะยากก็ตรงที่ส่งออกนี่แหละ
แม้ว่าตลาดต่างประเทศของพวกเขาจะเยอะมากมาย แต่ตลาดที่ใหญ่ที่สุดคือจีน ซึ่งทางการจีนเองก็ร่วมมือกับหลายประเทศ บีบคั้นประเทศ T และ M ท่าทางจะประกาศว่าต้องการขุดรากถอนโคนพวกมัน
เพียงแต่ที่นี่ กฎหมายไร้ประโยชน์ จะกังวลก็แต่ฝ่ายนั้นจะมาล้วงข้อมูลจากพวกมัน การที่พวกมันไม่กลัวฟ้ากลัวแผ่นดิน ก็เพราะไม่มีใครหาพวกมันเจอหรอกในเขตสามเหลี่ยมทองคำ กระทั่งที่นี่ยังเป็นแค่สาขาจำหน่ายย่อยเท่านั้น
ดีเหมือนกัน จะได้ใช้สาขานี้ทดสอบอีกฝ่าย ดูสิว่าพวกนั้นรวยและเส้นสายจนอยากทำธุรกิจด้านนี้จริงๆ หรือว่าต้องการอย่างอื่น
สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนว่าแมงป่องพิษเป็นคนจัดการเอง อันที่จริง แต่ละก้าวที่เดิน แมงป่องพิษล้วนแต่รับคำสั่งจากคิงทั้งนั้น
ออกตัวเบอร์แรงขนาดนี้ กระทั่งเถ้าแก่อ้วนเองยังคิดว่าคิงจะมา เขาพูดกับพวกคุณชายนั่นแบบนี้แหละ
เจ้าชายน้อยแม้ว่าปกติจะดูซื่อบื้อ แต่อันที่จริงเขามีสัญชาตญาณในด้านนี้สูง ตอนที่นั่งในรถก่อนจะมาถึง เขาถามบอสแล้วว่า ถ้าเจอคิงจริง จะทำยังไง
บอสกลับพูดสั้นๆ “วันนี้เขาไม่มาหรอก แค่หยั่งเชิง”
ตอนนั้นเจ้าชายยังไม่เข้าใจ เมื่อเห็นว่าแมงป่องพิษเป็นคนมาต้อนรับในเวลานี้ จึงถึงบางอ้อ  ฝ่ายแมงป่องพิษอยู่ในชุดดำ มีรอยสักบนหน้า แววตาที่ทอดมองดูจะเหี้ยมกว่าคนปกติ
“นั่งสิ” แมงป่องพิษพูดภาษาถิ่น มือยังถือแก้วเหล้าไว้ ความชั่วร้ายคุทั้งตัว
เจ้าชายน้อยเองย่อมไม่แพ้ใคร นั่งลงปุ๊บก็พุ่งเข้าประเด็นปั๊บ “ว่ามา มีของเท่าไร ฉันซื้อหมด”
แมงป่องพิษได้ยินล่ามแปลจบ เอนตัวพิงด้านหลัง “พวกเรามีของเยอะก็จริง แต่ตอนนี้ทางจีนควบคุมเข้มงวดมาก เส้นสายของผมทำอะไรไม่ได้เลย กระทั่งยังผ่านด่านศุลกากรก็ยังไม่ได้ พวกเราจะเอาของออกมาง่ายๆ ไม่ได้หรอก สินค้าของเราเยอะจนประเมินไม่ได้ เถ้าแก่อ้วนน่าจะบอกพวกคุณแล้วว่า พวกเรามีแหล่งเพาะปลูกเป็นของตัวเอง รับรองเรื่องปริมาณได้เลย ขอแค่พวกคุณรับประกันได้ว่ามันจะเข้าด่านได้เป็นพอ”
คนพวกนี้เข้าใจภาษาประเทศ T แต่ต้องแกล้งทำเป็นฟังไม่ออก รอจนล่ามแปลเสร็จ เจ้าชายน้อยจึงเอ่ยขึ้นบ้าง “พวกเราต้องมีวิธีของพวกเราอยู่แล้ว”
แมงป่องพิษเลิกคิ้วรับคำ “ผมอยากรู้วิธีที่คุณทำได้จริงๆ”
………………………………………………
ตอนที่ 1664-2
วิธีที่ทำได้จริงๆ งั้นเหรอ? เจ้าชายน้อยถึงกับนิ้วเกร็ง แต่ไม่พูดอะไร เพราะทุกสิ่งที่เขาทำหลังจากที่เข้ามา ล้วนแต่เป็นแผนของบอสทั้งนั้น ตอนนี้จะมาให้บรรยายวิธี เขาย่อมพูดไม่ออก
ฝ่ายแมงป่องพิษยังคงมองเขาอยู่ คงเพราะไม่เห็นเขารีบตอบ นัยน์ตาเริ่มหรี่ลง
เจ้าชายน้อยเข้าใจสิ่งที่นัยน์ตาอีกฝ่ายสื่อทันที คาดเดา สงสัย รวมถึงอันตราย เขากำเก้าอี้แน่น อากาศรอบด้านพลอยเย็นลงด้วย จังหวะการเต้นของหัวใจเปลี่ยนไป
คนที่อยู่รอบข้างล้วนมีปืนติดตัว เวลานี้เริ่มมองมายังพวกเขา
จนบรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุด เมื่อเห็นอีกฝ่ายจะพูดต่อ ฉินมั่วที่ยืนข้างๆ กลับเอ่ยขึ้นมาอย่างสบายอารมณ์ “วิธีของเราถ้าพูดออกไป จะส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์ของคนบางกลุ่ม นายใหญ่ของพวกเราติดต่อทางด่านศุลกากรไว้แล้ว ไม่ใช่แค่นั้น ด้านอื่นๆ เราก็มีเครือข่ายหมด การทำธุรกิจในจีนสำคัญที่ตรงนี้แหละ เรารับประกันไม่ได้ว่า จะนำสินค้าทุกล็อตเข้าไปได้หมด แต่อย่างน้อยเราจะได้ข่าวว่าที่ไหนบ้างที่ไม่เข้มงวด ธุรกิจของเราขยายได้ใหญ่โต ก็เพราะมีคอนเนคชั่นไปทั่วนี่แหละ” ฉินมั่วพูดจริงจัง
แค่หนึ่งวินาทีหลังจากที่ฟังจบ สีหน้าท่าทางของแมงป่องก็เปลี่ยนไป ต้องรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมา เขาพยายามสร้างคอนเนคชั่นในประเทศจีน แต่ภายหลังก็พบว่า จะต้องมีสถานะช่วยหนุน ถึงจะสำเร็จ
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว ท่าทางฝ่ายโน้นไม่เพียงแค่รวย น่าจะเป็นพวกตระกูลดังในจีนอีกด้วย
ครั้งที่แล้วตอนที่พวกนี้คุยกับเถ้าแก่อ้วน เขาเองก็ได้ยิน
เด็กหนุ่มในชุดหนังที่นั่งตรงหน้าก็แค่ลูกเศรษฐี คนสำคัญที่สุดคือที่ปรึกษาด้านการลงทุนนี่แหละ ตอนนั้นเขาก็ไม่เข้าใจว่า คนที่มีความสามารถมากขนาดนี้จะยอมเป็นคนทำงานให้ลูกเศรษฐีโง่เง่าได้ยังไง ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า เพราะอีกฝ่ายเส้นใหญ่นั่นเอง
แมงป่องพิษยกมือขึ้น แล้วกวักมือลง
เจ้าชายน้อยรู้เช่นกันว่า การค้าหนนี้เกือบล้มเหลว ไม่เพียงแค่นั้น ความระแวงของแมงป่องพิษที่มีต่อพวกตนจะสูงขึ้นอีกต่างหาก คงมีแต่บอสที่สามารถขจัดข้อสงสัยของอีกฝ่ายจนหมดสิ้นด้วยประโยคเดียว
ชายหนุ่มยังพูดไม่จบ “พวกเรามาเพื่อหาเงิน ต้องกังวลด้านความปลอดภัยมากว่าพวกคุณเสียอีก โดยเฉพาะการเข้าด่าน แต่จนถึงตอนนี้ พวกเราก็ยังไม่เห็นความจริงใจในการทำธุรกิจร่วมกันจากพวกคุณเลย แล้วก็ยังไม่เห็นเจ้านายตัวจริงของพวกคุณด้วย ไว้เจ้านายพวกคุณอยากเจอหน้าพวกเราเมื่อไร เราค่อยคุยกันก็แล้วกัน”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้น เขาอยู่ในชุดสูท ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงบุคลิกของนักธุรกิจจ๋า
“พวกเราก็ว่ากันตามความร่วมมือเหมือนกัน”
พอเห็นอีกฝ่ายจะจากไป แมงป่องพิษก็ลุกขึ้นมาบ้าง “คุณอย่างรีบร้อนสิครับ เราจริงใจต่อการร่วมมือทั้งนั้น แต่ตอนนี้ทางจีนตรวจตราหนัก ระวังสักนิดจะดีกว่า ส่วนเจ้านายของพวกเราก็คิดเหมือนกันล่ะครับว่า เกิดไปเจอสายที่ไหนเข้า ถึงตอนนั้นพวกเราอยากจะร้องก็ร้องไม่ออก รอจนทุกอย่างสุกงอมแล้ว ถึงเวลาต้องซื้อขายกันจริงๆ เจ้านายของพวกเราจะมาเอง แต่ก่อนหน้านี้ พวกเรายังคงดูกันต่อไป”
“พวกนายหาว่าพวกเราเป็นสายงั้นเหรอ?” เจ้าชายน้อยแทรกเข้ามาอย่างเหมาะสม “คิดมากเกินไปจริงๆ”
เจ้าชายน้อยต้องทำตัวแบบนี้แหละ ดูสิ คำพูดของเขาไม่มีปัญหาน่าสงสัยสักนิด
แมงป่องพิษหัวเราะ เดินเข้ามาหา “พวกเราจริงใจเหมือนพวกคุณนี่แหละ แต่อะไรที่ควรตรวจสอบก็ทำสักหน่อยจะดีกว่า”
………………………………………………