Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล ตอนที่ 536 ของขวัญเเรกพบ
เห็ฯว่ากรูซชี้ไปที่เข็มขัดของมิราจไนท์เเละพูดชื่อของตนเองออกมา ทุกคนในที่นี้ ยกเว้น เดดพูล ที่นอนสลบ ต่างรู้สึกสงสัยมาก โดยเฉพาะ เเจ็คสัน “กรูซ นายต้องการเข็มขัดของ มิราจไนท์ งั้นหรอ?”ในฐานะเพื่อนที่ดีที่สุดของกรูซ เเรคคูน กล่าวถามออกมา ““I am groot! i am groot!”เพียงเเต่กรูซได้ทวนชื่อตนเองซ้ำ ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร บางทีสิ่งที่กรูซพยายามจะสื่ออาจจะไม่ใช่เข็มขัดของมิราจไนท์ อาจจะเป็นบางอย่างที่อยู่รอบเอวดังนั้นสตาร์ลอร์ดที่สงสัยจึงกล่าวออกมา “หืม?มิราจไนท์ นายมีอะไรซ่อนไว้ที่เข็มขัดตรงเอวงั้นหรอ?”สตาร์ลอร์ด กล่าวถาม เเจ็คสัน “เข็มขัดหรอ? ไม่นิ หรือว่าเขาคงไม่ได้พบ…”ได้ยินคำพูดของสตาร์ลอร์ดเเจ็คสันรู้สึกสงสัยหากเป็นไปตามที่สัญชาตญาณของเขาร้องบอกล่ะก็กรูซคงจะตรวจพบอะไรบางอย่างจริง ๆ ที่จริงเเล้วเข็มขัดของชุดเเพนท่อมสูทก็เหมือนกับอาวุธของเเจ็คสันเพราะมันคือกระเป๋ามิติที่สามารถเก็บใส่สิ่งของต่าง ๆ จำนวนมากได้ ดังนั้น เเจ็คสันจึงสงสัยว่ากรูซอาจจะสัมผัสอะไรได้บางอย่างในมิติกระเป๋าของเขา “ค้นพบอะไรงั้นหรอ?”ได้ยินคำพูดของมิราจไนท์ คราวนี้ สตาร์ลอร์ด ยิ่งสงสัยเข้าไปอีก “ฉันมีอุปกรณ์ที่สามารถจัดเก็บสิ่งของเข้าในพื้นที่มิติได้ซึ่งมันก็คือเข็มขัดอันนี้”เเจ็คสันไม่ได้ปิดบังเขากล่าวออกมาตามตรง “อุปกรณ์เก็บของแบบมิติ?เข็มขัดนั่นอะหรอ?”ได้ยินคำตอบของเเจ็คสัน สตาร์ลอร์ดเเละเเรคคูน ต่างเเสดงออกด้วยสีหน้าประหลาดใจ ในจักรวาลนั้นมีอารยธรรมจำนวนมากที่มีเทคโนโลยีระดับสูงเเละอุปกรณ์เก็บของแบบมิติย่อมมีอยู่เเล้ว เเต่ เเจ็คสันนั้นมาจากดาวโลกที่ สตาร์ลอร์ด รู้จัก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ดาวโลกจะมีของแบบนี้ “อืม,ดูเหมือนกรูซ จะสัมผัสได้ถึงอะไรบางสิ่งที่อยู่ในพื้นที่มิติของฉัน ไม่งั้นเขาคงไม่เเสดงอาการตื่นเต้นแบบนี้”ได้เห็นสีหน้าประหลาดใจของสตาร์ลอร์ดเเละเเรคคูน เเจ็คสันยิ้มออกมา ดูเหมือนเขาจะคาดเดาถูกต้อง ด้วยสถานะของมิราจไนท์ ทำให้ เเจ็คสันต้องเผชิญหน้ากับอันตรายกับจำนวนมาก ดังนั้นเขาจึงเตรียมพร้อมอุปกรณ์หลายอย่าง เช่น อาวุธ ยารักษา เเละ ไอเท็ม พิเศษที่เเลกมาจากระบบ ได้ยินคำพูดยืนยันของมิราจไนท์คราวนี้สตาร์ลอร์ดเเละเเรคคูนกลายเป็นตกใจยิ่งกว่าเดิม พวกเขาเชื่อว่ากรูซคงอยากได้อะไรบางอย่างภายในนั้นจริง ๆ ฟุ่บ! จากนั้นเเจ็คสันก็หยิบกล่องไม้บางอย่างออกมา เเละ ยื่นไปทางกรูซ เห็นด้วยตาตัวเองว่ามิราจไนท์หยิบของบางอย่างออกมาจากอากาศ เเรคคูน เเละ สตาร์ลอร์ด ยังคงปรากฏร่องรอยความประหลาดใจยังไม่หาย “เป็นอุปกรณ์เก็บของแบบมิติ จริง ๆ ! ควิลล์ ที่โลกของนายมีอุปกรณ์ที่ไฮเทคขนาดนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่?นายออกจากบ้านเกิดมาก็ 20 กว่าปี ใช่ว่าบ้านเกิดของนายสามารถที่จะผลิตเจ้าสิ่งนี้ได้เเล้วหรือไม่?”เเรคคูนกล่าวถามออกมา “นี่…ฉันเองก็ไม่รู้ พัฒนาการของโลกได้พัฒนาไปมากเท่าไหร่จนถึงตอนนี้ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน” “ฉันคิดว่าเราคงต้องไปเยือนดาวโลกดูสักครั้งเเล้ว”ได้ยินคำพูดของสตาร์ลอร์ด เเรคคูน รู้สึกสงสัยอย่างมาก ในขณะที่เเรคคูนเเละสตาร์ลอร์ด สนทนากันอย่างเงียบ ๆ เเจ็คสันก็วางกล่องไม้ไว้บนพื้น “นี่ก็ไม่ใช่งั้นหรอ?”เดิม เเจ็คสันคิดว่ากรูซสนใจกล่องไม้อันนี้เเต่เเล้วดูเหมือนกรูซจะไม่สนใจสิ่งที่ว่าเเม้เเต่น้อย “คงไม่ใช่ว่าเขาสนใจ ผลไม้จิตวิญญาณฟ้า ใช่ไหม?”เเจ็คสันรู้สึกสงสัยจากนั้นเขาก็เก็บกล่องไม้กลับไปเเละหยิบขวดเล็ก ๆ ใบนึงออกมา ผลไม้จิตวิญญาณฟ้านี้นับเป็นสิ่งที่มีมูลค่ามากที่สุดในช่วงเวลาที่ผ่านมาของเขา หลังจากกำจัดองค์กรไฮดร้าได้สำเร็จ เเจ็คสัน ได้รับรางวัลขนาดใหญ่มา เเละ หนึ่งในนั้นก็เป็น ผลไม้จิตวิญญาณฟ้า หาก กรูซ สนใจสิ่งนี้ก็ไม่เเปลก เพียงเเต่ท่าทีของกรูซกลับไม่ได้มีความรู้สึกสนใจกับของสิ่งนี้ จากนั้นเเจ็คสันก็เก็บผลไม้จิตวิญญาณฟ้ากลับไปเขาได้หยิบขวดใส ๆ บางอย่างออกมา มันคือ น้ำศักดิ์สิทธิ์ ระดับต่ำ ฟุ่บ! “I am groot!”คราวนี้เทียบกับปฏิกิริยาของกรูซ ดูเหมือนเขาจะตื่นเต้นอย่างมาก เขาได้โยกตัวไปมาเเละเรียกชื่อตนเองอย่างมีความสุข “ในเมื่อนายอยากได้สิ่งนี้ ฉันก็จะมอบสิ่งนี้ให้นายเป็นของขวัญเเรกพบของพวกเรา”เเจ็คสันไม่คิดเลยว่า กรูซ จะสนใจ น้ำศักดิ์สิทธิ์ นี่ เเต่อย่างไรก็ตาม น้ำศักดิ์สิทธิ์ เพียงขวดเดียวไม่ใช่ปัญหาของเเจ็คสันตอนนี้ เขาได้ยื่นส่งขวดใส ๆ เล็ก ๆ ไปให้ กรูซ ขณะนั้น ดูเหมือน สตาร์ลอร์ด เเละ เเรคคูน จะถกเถียงกันเสร็จเเล้วเขาได้หันมามองที่กรูซเล็กน้อย ““ I am groot!”หลังจากได้รับน้ำศักดิ์สิทธิ์ เเล้ว กรูซก็กล่าวเรียกชื่อตนเองออกมาอย่างตื่นเต้นอีกครั้ง ฟุ่บ! จากนั้นกรูซก็ใช้มือเปิดขวดเล็ก ๆ เเละวินาทีต่อมา กิ่งก้านที่เป็นมือของเขาก็จับขวดน้ำนั่นยกดื่มอย่างรวดเร็ว การกระทำของกรูซ ไม่มีเวลาให้ เเรคคูน เเละ สตาร์ลอร์ด ตอบสนองได้มากพอ พริบตาเดียวของเหลวทั้งหมดที่อยู่ในขวดก็ไหลลงเข้าสู่ร่างกายของกรูซอย่างสมบูรณ์
คอมเม้นต์