Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล ตอนที่ 531 ยานอวกาศ
ดูเหมือนว่าเดดพูลยากที่จะเชื่อว่ามิราจไนท์จัดการศัตรูได้ดังนั้นเขาจึงต้องการคำตอบยืนยันจากปากของมิราจไนท์ “ป่าวหรอก ฉันได้พานายหลบหนีมาหลังจากนั้นมันก็เลิกไล่ตาม” ฟู่ว “ฉันว่าเเล้ว,ใครจะไปจัดการไอ้สัตว์ประหลาดแบบนั้นได้ง่าย ๆ”ได้ยินคำตอบของมิราจไนท์ เดดพูล รู้สึกระชุ่มกระชวยหัวใจเล็กน้อย เดดพูลเเสดงความดีใจออกมา หาก มิราจไนท์สามารถกำจัดเจ้าสัตว์ประหลาดเเบบนั้นได้จริง เเสดงว่ามิราจไนท์จะต้องเเข็งเเกร่งมาก ๆ เเต่ เดดพูล หารู้ไม่ว่า เเจ็คสัน มีความคิดที่จะกำจัดพวกสัตว์ประหลาดเหล่านั้นเพื่อรับเอาเเต้มคะแนนเพื่อหาทางกลับสู่โลกอยู่หากเขารู้ล่ะก็เดดพูลจะต้องบ้าตายอย่างเเน่นอน “พวกมันเป็นสัตว์ประหลาดที่เเข็งเเกร่งจริง ๆ ตอนนี้หนทางที่พวกเราจะกลับสู่โลกได้มีน้อยอย่างมาก ฉันจะต้องนึกหาทางออกโดยเร็ว”เเจ็คสันขี้เกียจอธิบายเขากล่าวพูดตามตรง “หืม?ทำไมยังต้องมองหาอีก! ไม่ใช่ว่าคุณบอกว่าจะค้นหาต้นกำเนิดของอารยธรรมดาวดวงนี้ไม่ใช่หรอ?ทันทีที่คุณเห็นสิ่งก่อสร้างประหลาดนั่นคุณก็คิดทางออกนี้เอาไว้เเล้ว”ได้ยินคำพูดของมิราจไนท์ เดดพูล รู้สึกสงสัยอย่างมาก สำหรับดาวดึกดำบรรพ์เช่นนี้ ค่าพลังทางกายภาพของเดดพูล ถูกจำกัดอยู่ในขอบเขตที่ต่ำที่สุด สิ่งที่เขาสามารถพึ่งพาได้ในปัจจุบันก็คือมิราจไนท์ หากมิราจไนท์ว่ายังไงเขาก็คงต้องว่ายังงั้น “เดิมฉันก็คิดแบบนั้นเเต่หลังจากสำรวจรอบหุบเขาเล็ก ๆนี่สักพัก ฉันก็พบร่องรอยในอดีตที่ยาวนาน ดูเหมือนมันจะถูกสร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อน อาจจะเป็นอารยธรรมอื่น ๆ ที่มาค้นพบสถานที่เเห่งนี้เเละใช้มันเป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราว มันเป็นไปไม่ได้ที่ร่องรอยอารยธรรมเหล่านั้นจะเพียงพอที่จะทำให้พวกเรากลับสู่โลกได้”ได้ยินข้อสงสัยของเดดพูล เเจ็คสันอธิบายออกมาทันที สิ่งที่สังเกตุได้ง่าย ๆ ก็คือ พวกสัตว์ประหลาดที่ดุร้ายนั่น ไม่มีทางที่อารยธรรมที่เจริญเเล้วจะไม่สามารถหยุดยั้งสัตว์ประหลาดพวกนั้นไม่ได้อย่างเเน่นอน “เห้อ,ฉันเข้าใจเเล้ว เเล้วพวกเราจะกลับโลกยังไงดี? ตอนนี้ฉันรู้สึกคิดถึงโลกขึ้นมาเลยเเหละ ฉันไม่คิดเลยว่าช่วงชีวิตที่เหลือของตนเองจะต้องมาติดที่ดาวร้างที่นี่ วาเนสซ่า ที่รักของฉัน ก็กำลังรอฉันกลับไปอยู่”ได้ยินคำตอบของเเจ็คสัน เดดพูล รู้สึกยากจะยอมรับ ฟุ่บ! ขณะที่เเจ็คสันอธิบายสิ่งต่าง ๆ เเก่ เดดพูล จู่ ๆ สายลมอ่อน ๆ ที่เเจ็คสันสัมผัสได้ก่อนหน้านี้ ก็เริ่มชัดเจนมากขึ้น “หืม?เห็นการเปลี่ยนเเปลงของสายลมเเจ็คสันยกศีรษะขึ้นอย่างสงสัยจากนั้นก็มองไปที่ด้านบน ฟู่ววว ในสายตาของเเจ็คสันนอกเหนือจากผืนฟ้าสีดำเเล้วเขาก็มองเห็นยานอวกาศลำนึงที่บินอยู่เหนือหุบเขาที่ เเจ็คสัน เเละ เดดพูลอยู่ พวกเขาทั้งสองคนรู้สึกตะลึงมาก ฟุ่บ! ดังนั้น เเจ็คสัน เเละ เดดพูล จึงได้โบกมือท่ามกลางไฟสีขาวที่ส่องประกาย ท่ามกลางความมืดภายในหุบเขานั้นตำเเหน่งที่ทั้งสองคนอยู่ค่อนข้างโดดเด่น “!!! นั่นมันยานอวกาศจริง ๆ !!”เดดพูล เงยหน้ามอง นี่เป็นยานอวกาศของจริง ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาตาฝาดไปเองอย่างเเน่นอน “ใช่! ไม่คิดเลยว่าจะมียานอวกาศมาปรากฏตัวที่นี่ หรือว่าจะเป็นชนพื้นเมืองของอารยธรรมดาวดวงนี้จริง ๆ ? หากเป็นเช่นนั้น หวังว่าพวกเขาจะไม่ใช่พวกหัวรุนเเรงหรอกนะ ไม่งั้นพวกเราต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างเเน่นอน”ได้ยินเดดพูลกล่าวออกมา ในใจของเเจ็คสันก็ปรากฏความกังวล เรื่องอารยธรรมต่างดาวนั้นเเจ็คสันมีข้อมูลที่น้อยมากส่วนมากเเจ็คสันมักจะคุ้นเคยกับตัวละครเเละพล็อตเรื่องในโลกมาร์เวลมากกว่า ดังนั้นเขาที่เดิมตอนเเรกเห็นธอร์จึงไม่ได้เเปลกใจมากนัก หึ่ม! หลังจากเเจ็คสันเเละเดดพูลโบกมือเรียกภายใต้เเสงไฟ ยานอวกาศลำนั้นก็ดูเหมือนจะร่อนลงอย่างช้า ๆ ก่อนที่จะจอดพื้นที่ใกล้เคียงพวกเขาอย่างมั่นคง “มันลงจอดเเล้ว?พวกเราจะได้กลับบ้านเเล้วหรือไม่?”เห็นยานอวกาศลำนั้นลงจอดเดดพูลรู้สึกดีใจอย่างมาก “จะได้กลับหรือไม่กลับ ก็คงต้องลองดูด้วยตัวพวกเราเองเเล้ว เเต่อย่าเพิ่งดีใจนัก ระมัดระวังตัวเอาไว้ก่อนพวกเราไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมาดีหรือมาร้าย”เเจ็คสันกล่าวบอกเดดพูล “เอ่อ…เข้าใจเเล้ว”ได้ยินคำตอบของมิราจไนท์ เดดพูล เข้าใจในทันที ฟู่วว วินาทีถัดมาเเจ็คสันเเละเดดพูล ก็พุ่งตัวไปปรากฏที่ข้าง ๆ ลานจอดของยานอวกาศ พวกเขาได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพราะนี่เป็นโอกาสที่พวกเขาจะได้กลับบ้าน เเจ็คสันเเละเดดพูลได้หยุดที่เบื้องหน้ายานอวกาศเเละจ้องมองไปที่มัน ด้านล่างเป็นประตูห้องโดยสารของพวกเขาไม่ผิดเเน่ หาก พวกมนุษย์ต่างดาวลงมา พวกเขาก็จะเห็นทันที กึก กึก ขณะที่ เเจ็คสัน เเละ เดดพูล กำลังตึงเครียด จู่ ๆ ประตูห้องโดยสารก็เกิดเสียงดังขึ้นเล็กน้อย จากนั้นประตูจากด้านบนก็เลื่อนลงมาเป็นทางเดินข้างล่าง เเจ็คสัน เเละ เดดพูล ตั้งสมาธิอย่างเเน่วเเน่ ไม่นาน ขาธรรมดาของมนุษย์คู่นึงก็กำลังก้าวเดินลงมา ตึก ตึก เเจ็คสันเเละเดดพูลเห็นชัดเจนว่ามีบุคคลที่อยู่ด้านหลังประตูห้องโดยสารสองคนพวกเขากำลังก้าวเดินมาข้างล่างอย่างช้า ๆ
คอมเม้นต์