ราชันเร้นลับ ตอนที่ 133 เด็กอยู่ข้างๆ
หลังจากยุ่งมาเป็นปี ในที่สุดลู่โจวก็ได้มาพักผ่อนที่บ้านการแข่งขันการสร้างแบบจำลองในอเมริกาใกล้เริ่มแล้ว แต่เขาไม่ได้เข้าร่วม อย่างแรกเลยเขาไม่มีทีม อย่างที่สองการแข่งขันแบบนี้ไม่คุ้มที่เขาจะเสียเวลาด้วยเขาได้รับรางวัล Higher Education Society Cup มาแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ได้อะไรจากการแข่งขันคณิตศาสตร์ประยุกต์แบบนี้อีกนอกจากนี้เขายังได้รับรางวัล ‘Best Young Speaker Award’ จากงานประชุมวิชาการมาอีก และนั่นก็มีค่ามากกว่าแชมป์การของขันของอเมริกาเสียอีกเขาตัดสินใจปล่อยให้ผู้เล่นระดับต่ำแข่งขันกันเองถ้าเขาจะเข้าร่วมการแข่งขัน มันต้องเป็นการแข่งขันอย่าง International Genetic Engineering Machine หรือ International College Robotics Challenge ที่ทั้งสนุกและสอดคล้องกับความจริงแน่นอนทั้งหมดนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเขามีเวลาว่างไหม เขายังต้องเรียนเก็บปริญญาฟิสิกส์อีก และเขาก็เดาได้ว่าเขาจะต้องใช้เวลาในมหาวิทยาลัยมากขึ้นหลังจากไม่มีงานทำอยู่กับบ้าน เขาก็เริ่มเบื่อลู่โจวหาอะไรทำไม่ได้เลยนอกจากการเล่น LOL คุยกับพ่อแม่ ช่วยน้องสาวทำการบ้าน เล่นกับเสี่ยวถงและอ่านข่าว…ลู่โจวเข้าเว็บไซต์การแข่งขันของอเมริกาแล้วดูโจทย์เล่นเอาสนุกหืม โจทย์พวกนี้แปลกๆโจทย์ A เกี่ยวกับการกำจัดไวรัสอีโบลา โจทย์ B เกี่ยวกับการค้นหาเครื่องบิน MH370 ของมาเลเซีย โจทย์ C เกี่ยวกับทรัพยากรมนุษย์ โจทย์อย่างเดียวก็มีห้าหน้าแล้ว แถมโจทย์สุดท้ายยังเกี่ยวกับการแก้ปัญหาการเติบโตของประชากรลู่โจว “…”เชี่ย ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขัน!โจทย์พวกนี้เกี่ยวข้องกับแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ด้วยเหรอ?โชคดีโจทย์พวกนี้จะได้รับการแก้โดยคนอื่นๆในมหาวิทยาลัยจินหลิง มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาและตรุษจีนก็มาถึงอย่างรวดเร็ว บรรยากาศเทศกาลก็คละคลุ้งไปทั่วชุมชนเหล่าญาติๆก็ไปนมัสการคนเฒ่าคนแก่ ทุกคนดูมีความสุขกัน ปีนี้ก็ได้ผ่านไปแล้วและมันก็ไม่ต่างจากปีที่แล้วความแตกต่างเพียงอย่างเดียวก็คือแทนที่จะมีคนถามว่า ‘เกรดเธอเป็นยังไง?’ พวกเขาจะถามว่า ‘เธอมีแฟนยัง?’ หรือ ‘เธออยากให้ฉันแนะนำผู้หญิงให้ไหม’ แทนลู่โจวรำคาญคำถามเหล่านี้มากสองวันหลังจากตรุษจีน โทรศัพท์ของลู่โจวก็ดังไม่หยุด ผู้คนโทรมาหาเขาเพื่ออวยพรปีใหม่ให้เขาน่าแปลกใจ ลู่โจวได้รับสายจากหลัวเหวินเซวียนที่อยู่พรินซ์ตัน“สวัสดีปีใหม่! นอกจากนี้ฉันต้องขอบคุณเธอด้วย!”“ขอบคุณผม?”หลัวเหวินเซวียนกล่าวอย่างตื่นเต้น “ใช่ เกี่ยวกับผลลัพธ์เจ็ดจากลูกเต๋าหกด้าน! แรงบันดาลใจที่เธอมอบให้ฉันสำคัญมาก ไว้ครั้งหน้าฉันจะเลี้ยงเครื่องดื่มเธอเป็นการตอบแทน”“ผมจะจำไว้ แล้วก็ขอแสดงความยินดีด้วย” ลู่โจวกล่าว เขายิ้ม “จะว่าไป คุณไม่กลับมาฉลองปีใหม่เหรอ?”หลัวเหวินเซวียนตอบ “ฉันกลับไปตอนคริสต์มาสแล้ว การทดลองก็เข้าสู่ช่วงสำคัญ ฉันจึงไปไหนไม่ได้ ฉันจำเป็นต้องฉลองปีใหม่ที่พรินซ์ตัน”เขาเศร้าเล็กน้อย แต่เขาก็ชินกับการอยู่ต่างประเทศแล้วพวกเขาคุยกันเรื่องคณิตศาสตร์กับฟิสิกส์เล็กน้อยก่อนจะวางสายหลังลู่โจววางสาย เสี่ยวถงที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่จู่ๆ ก็เอ่ยถาม “พี่วางแผนหาภรรยาเมื่อไหร่?”ลู่โจวยิ้มแล้วตอบ “คำถามที่ดี”เสี่ยวถงนอนอยู่บนโซฟา เธอถอนหายใจแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด “ในฐานะน้องสาวสุดที่รักของพี่ หนูเศร้ามากที่พี่ตอบแบบนั้น หนูแนะนำสาวๆให้ไหม? ในห้องหนูมีสาวๆสองสามคนที่นับถือพี่”ลู่โจวไม่รู้เลยว่าคนในห้องเธอก็รู้จักเขาลู่โจวตอบ “แนะนำกับผีสิ ตัวเท่านี้เรารู้อะไร? พยายามหาแฟนให้พี่ เราคิดว่าเราเป็นใครฮึ…พี่ดูเหมือนคนที่ต้องช่วยหาแฟนเหรอ?”เธอตอบ “เฮ้ ทำไมหนูจะไม่รู้เรื่องล่ะ? มันไม่เกี่ยวกับอายุสักหน่อย!”ลู่โจวกระแอมแล้วกล่าว “พี่จะยกตัวอย่างให้น้องฟัง ถ้าพี่มีแฟนอายุน้อยกว่าเรา เราจะเรียกแฟนพี่ว่าพี่สาวหรือน้องสาว?”เธอตอบ “หนูก็แค่เรียกพี่สะใภ้ไง”ลู่โจว “…”ห๊ะ?เธอพูดมีเหตุผล…เชี่ยเอ้ยสุดท้ายลู่โจวก็ได้แต่พูดทำนองว่า ‘อายุแค่นี้เลิกพูดเรื่องแฟนได้แล้ว’ และ ‘อย่ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่’ แล้วจบการสนทนาสองสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว…ช่วงเวลาแห่งความสุขมักสั้นเสมอเจ้าหญิงน้อยที่บ้านก็แบกกระเป๋ากลับไปใช้ชีวิตมัธยมปลายลู่โจวก็ต้องกลับมหาวิทยาลัยเพราะโครงการหมื่นอัจฉริยะจะเริ่มแล้ว เขาจึงกล่าวอำลาพ่อแม่แล้วออกเดินทางลู่ปังกั๋วหยุดวันหนึ่งแล้วไปส่งลู่โจวที่สถานีรถไฟ เขาตบบ่าลูกชายแล้วกล่าว “ดูแลตัวเองด้วยล่ะ”ลู่โจวต้องเปลี่ยนรถไฟความเร็วสูงไปขึ้นรถไฟใต้ดินหลังจากออกจากสถานีรถไฟใต้ดิน เขาก็ลากกระเป๋าเดินทางไปหอพักการสอบเข้าปริญญาโทพึ่งจบลง ดังนั้นมหาวิทยาลัยจึงโล่งมากมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ทำวิจัยอยู่ที่มหาวิทยาลัยเมื่อมาถึงหอพัก ลู่โจวก็เอาเสื้อผ้าใส่ตู้เสื้อผ้าแล้วล้มตัวนอนบนเตียงเขาได้พักผ่อนพอแล้ว ถึงเวลาที่เขาจะดูภารกิจที่ระบบเตรียมมาให้เขาแล้วเมื่อลู่โจวเข้าสู่มิติของระบบ เขาก็เห็นสภาพแวดล้อมสีขาวบริสุทธิ์อีกครั้ง…………………………………………
คอมเม้นต์