ราชันเร้นลับ 784 : เหยื่อของข่าวลือ
มาดามวิลลิสชำเลืองใบหน้าดอน·ดันเตสด้วยหางตา ยิ้มโดยไม่ใส่ใจ“ไม่ว่าจะอดีตของคุณ ประสบการณ์ของคุณในอ่าวเดซีย์และทวีปใต้ ล้วนแล้วแต่น่าตื่นตาตื่นใจกว่านิยายที่ดิฉันเคยอ่านมาทั้งหมด ราวกับได้รับประสบการณ์เหล่านั้นด้วยตัวเอง”แน่นอนอยู่แล้ว ทั้งหมดคือเรื่องจริง ต้องขอบคุณแอนเดอร์สัน·ฮู้ด นักล่าที่มักไม่อยู่นิ่ง… ไคลน์หันไปมองเค้กเนย หัวเราะในลำคอ“ผมเลือกพูดเฉพาะส่วนที่น่าสนใจ ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่ไม่อยากนึกถึง”กล่าวจบ ชายหนุ่มเริ่มเพลิดเพลินไปกับของหวาน ในขณะเดียวกัน หลังจากบรรดาสุภาพสตรีได้ยินประโยคดังกล่าว พวกเธอกลับนึกถึงหนังสือขายดีเล่มหนึ่งซึ่งมีชื่อว่า ‘ชายผู้มาพร้อมเรื่องราว’ ในสายตาของพวกเธอ ดอน·ดันเตสเป็นเช่นนั้น ภายนอกดูเหมือนทะเลสาบเงียบสงบ แต่ภายในกลับลึกซึ้งจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง ซ่อนความน่าตกตะลึงไว้มากมาย ขณะเดียวกันก็เก็บซ่อนความเจ็บปวดสามทุ่มสี่สิบ งานเลี้ยงอาหารเย็นถึงคราวปิดฉาก สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีบางคนเดินไปที่ห้องเล่นไพ่ด้วยกัน เล่นเท็กซัสโปเกอร์ต่ออีกสักสองชั่วโมง สุภาพบุรุษที่เหลือเดินไปห้องนั่งเล่น พูดคุยจิปาถะ พวกเขามิได้กีดกันไม่ให้สตรีเข้าร่วม แต่เนื่องจากมีสิงห์อมควันเป็นจำนวนมาก รวมถึงบทสนทนาค่อนข้างเกี่ยวกับเรื่องเพศ สตรีจึงไม่อยากร่วมวง เลือกจะลงไปที่ชั้นหนึ่ง ยืนมุงดูเปียโนพลางร้องเพลงคลอเบาๆ หรือไม่ก็จับกลุ่มเล่นหมากรุกสองถึงสามคนอย่างสนุกสนานไคลน์เลือกไปที่ห้องนั่งเล่นชั้นสอง การพูดคุยกับเหล่าบุรุษจะช่วยให้สนิทสนมและเข้าสังคมได้เร็วหลังจากเข้าไปในห้อง ชายหนุ่มสังเกตโครงสร้าง เดินตรงไปที่หน้าต่าง เปิดออก จากนั้นก็ดึงเก้าอี้พนักสูงมานั่งจัดการเสร็จ ไคลน์เห็นพอร์ตแลน·โมมงต์ – เจ้าภาพงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนี้ – เดินถือกล้องยาสูบเข้ามาในห้องนั่งเล่น ยิ้มและกล่าวกับทุกคนอย่างเฮฮา“บุรุษมักต้องการพื้นที่ส่วนตัว”มันเป็นคนเสียงดัง ร่างกายสูงใหญ่ ใบหน้าค่อนข้างชรา ผิวหน้าแดงก่ำ อายุราวหกสิบปี ผมยังดกหนา แต่เป็นสีขาวล้วน โครงหน้าตรงตามมาตรฐานของชาวโลเอ็น ไม่มีสิ่งใดโดดเด่น“ถูกต้อง เมื่อมีสตรีมากมายรายล้อม พวกเราต้องคอยคำนึกถึงภาพลักษณ์ ต้องคอยพิจารณาถึงความรู้สึกพวกหล่อน ทั้งที่อยากจะจูบตั้งแต่หนึ่งชั่วโมงก่อนแล้ว” บิดาของเฮเซล ส.ส. มัคท์ นำกล่องโลหะสีเงินออกมา คีบบุหรี่ขึ้นเช่นเดียวกันกับสุภาพบุรุษคนอื่นๆ ในห้องนั่งเล่น มวนบุหรี่ปริศนาปรากฏขึ้นในมือราวกับเวทมนตร์ห้องเริ่มสว่าง ควันสีเทาคละคลุ้ง เติมเต็มห้องจนดูราวกับมหาหมอกควันเมื่อปีที่แล้วยังไม่จางหายหลับตาลงและดื่มด่ำสักพัก พอร์ตแลน·โมมงต์มองไปยังแขกข้างหน้าต่างและถาม“ดอน คุณไม่สูบหรือ”ไคลน์กำหมัด เลื่อนขึ้นมาใต้ริมฝีปาก ไอแห้งสองสามครั้ง“ผมยังไม่หายดี หมอบอกว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งสูบ”ด้วยความสัตย์จริง มันกำลังจะสำลักควันตาย โชคดีที่ฉลาดพอจะเลือกนั่งข้างหน้าต่างไอ้พวกโรงงานผลิตควัน… ไคลน์ยกนิ้วชี้ขวาขึ้น ลูบคลำเบาๆ ปลายรูจมูกมันอยากจะใช้พลังพิเศษของนักมายากล สร้างท่อล่องหนและเสกให้ยืดยาว สูดอากาศบริสุทธิ์จากด้านนอกหน้าต่าง หลีกเลี่ยงอันตรายจากควันบุหรี่มือสอง แต่เมื่อพิจารณาว่า อาจมีผู้วิเศษแฝงตัวอยู่ในกลุ่มสุภาพบุรุษ ความคิดดังกล่าวจึงต้องพับเก็บไปเมื่อพอร์ตแลน·โมมงต์ได้ยิน มันหัวเราะและยิ้ม“ผมได้ยินจากบิชอปอีเล็คตร้ามาว่า… ดอน… สาเหตุที่คุณป่วย เพราะคุณยังไม่มีภรรยาต่างหาก!”ศาสตราจารย์ประจำผู้นี้ศรัทธาเทพจักรกลไอน้ำ แต่ภรรยาศรัทธาเทพธิดารัตติกาล จึงเลือกปักหลักอาศัยอยู่บนถนนเบิร์คลุนที่ใกล้กับวิหารนักบุญแซมมวล และมักแลกเปลี่ยนข้อมูลกับบิชอปบ่อยครั้งเขากำลังเยาะเย้ยว่าเราเอาแต่คิดเรื่องของผู้หญิงทั้งที่กำลังนอนซม? ดูภายนอกไม่มีทางรู้เลยว่า บิชอปอีเล็คตร้าเป็นพวกชอบซุบซิบนินทา… ทั้งหมดเป็นความผิดของ ‘กระจกวิเศษ’ อาโรเดสต่างหาก! ไคลน์รำพันเงียบ ส่ายหน้าและยิ้ม“ผมเคารพการแต่งงาน ถ้าไม่มีคู่ชีวิตที่เหมาะสม ขออยู่เป็นโสดดีกว่า”ทันใดนั้น มิสเตอร์วิลลิส ข้าราชการอาวุโสของเทศบาลเบ็คลันด์ สูดควันบุหรี่พลางกล่าว“อันที่จริง ผมอิจฉาความโสดของดอนมาก เพราะนั่นจะหมายความว่า ผมสามารถจีบสาวประเภทใดก็ได้ตามที่ต้องการ”ขณะวิลลิสจงใจเน้นย้ำคำว่า ‘ประเภทใดก็ได้’ ทุกคนในห้องพลันอมยิ้มอย่างมีเลศนัยข่าวลือที่ว่า… ดอน·ดันเตสชอบสตรีหลากหลายประเภท ขอเพียงมีเสน่ห์น่าหลงใหล ได้แพร่กระจายไปทั่วถนนเส้นนี้แล้ว? ไคลน์ข่มใจมิให้ยกมือขวาขึ้นมาก่ายหน้าผาก พลางตระหนักว่า ภาพลักษณ์ของเศรษฐีใหม่ที่มีความสุขุมลุ่มลึก ทรงเสน่ห์ และหล่อเหลา ค่อยๆ จางลงทีละนิดตอนแรกมันสงสัยว่าคนกระจายข่าวคือบิชอปอีเล็คตร้า แต่ภายหลังเริ่มคิดอีกอย่างบางที พ่อบ้านวอลเตอร์คงจงใจบอกให้คนรับใช้กระจายข่าว…ถ้าไม่มีข้อบกพร่องเลย สุภาพบุรุษที่สมบูรณ์แบบและหล่อเหลามักถูกเพศเดียวกันปฏิเสธที่จะร่วมวงสนทนา แต่เมื่อมีข่าวลือแย่ๆ หรือจุดด่างพร้อยสักนิด มีประเด็นให้แซวขำขัน การเข้าสังคมก็เป็นเรื่องง่ายสำหรับการแซวติดตลกเช่นนี้ ไคลน์ไม่โกรธเคือง เพียงยิ้มอย่างขมขื่นแต่ยังคงสง่างาม“นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมเลือกยาก และยังโสดมาจนถึงตอนนี้”“ฮะฮะ!” พอร์ตแลน·โมมงต์และคนอื่นๆ ในห้องระเบิดเสียงหัวเราะส.ส. มัคท์กล่าว“คุณควรตัดสินใจให้หนักแน่น สมรสกับภรรยาที่ดี มีครอบครัวที่ดี นั่นจะเป็นตัวช่วยสำคัญในชีวิตสุภาพบุรุษ”มันเลิกแซว แนะนำอย่างจริงจังเฮ่อ… ไม่ว่าจะโลกนี้หรือโลกเก่า มนุษย์ก็เลี่ยงการถูกรบเร้าให้แต่งงานไม่ได้… ไคลน์พยักหน้ารับ ชำเลืองหางตาไปทางหน้าต่างและมองอย่างไร้จุดหมาย เพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ยามค่ำคืนของสวนในคฤหาสน์ของพอร์ตแลน·โมมงต์ทันใดนั้น มันเห็นเฮเซล·มัคท์ในเดรสสีเขียวเข้มกำลังเดินไปตามทาง ตรงเข้าไปในส่วนลึกของสวนตามลำพัง ชะงักฝีเท้าเป็นระยะพลางมองไปรอบตัว คล้ายกับกำลังตามหาบางสิ่งเมื่อครู่ เธอยังเล่นเปียโนอยู่เลย… ทำไมถึงออกมาที่สวน? ไคลน์ถอนสายตากลับมาครุ่นคิด แต่เมื่อมองกลับไป เฮเซลถูกพุ่มดอกไม้บังมิดชิดสำหรับแขกที่เข้าร่วมงานเลี้ยงรับประทานอาหารหรืองานเลี้ยงเต้นรำ การเดินออกจากห้องโถง เข้าไปเที่ยวชมในสวน ไม่ใช่พฤติกรรมที่หยาบคายแต่อย่างใด เพราะการเดินชมจันทร์ รับลมเย็นยามค่ำคืนท่ามกลางกลิ่นหอมของดอกไม้ ถือเป็นการวางตัวที่มีเสน่ห์น่าค้นหา แต่ขณะเดียวกัน การออกจากตึกก็ยังมีอีกหนึ่งความหมาย – เธอกำลังนัดพบใครสักคน!เฮเซลแอบนัดพบหนุ่มๆ ? ไม่สิ ไม่น่าจะใช่ ไม่มีใครในงานเลี้ยงวันนี้ที่ ‘คู่ควร’ กับเธอ… แม้ว่าอาการหวาดผวาจากเหตุการณ์ท่อระบายน้ำจะทำให้เฮเซลหยิ่งผยองน้อยลง บางครั้งถึงขั้นซึมเศร้า แต่ลึกๆ ในใจก็ยังคงดูแคลนคนธรรมดา… มาเพื่อขจัดผลข้างเคียงของสมบัติวิเศษ? แต่ไม่สมเหตุสมผลสักเท่าไร เพื่อเก็บความลับ เธอควรทำในห้องน้ำมากกว่าในสวน ย้อนกลับไปในงานเลี้ยงที่บ้านตัวเอง เธอเดินขึ้นไปยังชั้นสาม ไม่ใช่สวน… ไคลน์ตัดความเป็นไปไม่ได้ทิ้ง เริ่มคาดเดาเบื้องต้นจากท่าทีที่กำลังมองหาบางสิ่ง… คล้ายกับเฮเซลสังเกตเห็นความผิดปรกติ จึงออกมาจัดการด้วยตัวเอง?นั่นหมายความว่า มีเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเกิดขึ้นในคฤหาสน์ของศาสตราจารย์พอร์ตแลน·โมมงต์?ถ้าเป็นเรื่องจริง ศาสตราจารย์หรือคนในครอบครัว อาจไม่ได้ธรรมดาอย่างที่เห็นภายนอก… บิชอปของวิหารนักบุญแซมมวลมักแวะมาเยี่ยมเยียนคฤหาสน์หลังนี้บ่อยครั้ง แต่กลับไม่พบความผิดปรกติใดเลย!อา… ดูเหมือนว่า ‘นักจารกรรม’ จะมีพลังในการตรวจจับและสังเกตสูงเป็นพิเศษไคลน์ไม่อยากยื่นมือเข้าไปสอด เพราะปัญหาที่เฮเซลตรวจพบได้ คงไม่ใช่เรื่องอันตรายอะไรนัก นอกจากนั้น ที่นี่ยังอยู่ใกล้กับวิหารนักบุญแซมมวลมาก หากมีความลับซ่อนอยู่จริง บุคคลเหล่านั้นคงพยายามระงับความผิดปรกติอย่างสุดฝีมือ ไม่เผยออกมาให้ใครเห็นทันใดนั้น ส.ส. มัคท์ในห้องนั่งเล่นสลัดความตลกจากมุกก่อนหน้า มองไปทางพอร์ตแลน·โมมงต์และถาม“ผมได้ยินมาว่า คุณกำลังจะออกจากมหาวิทยาลัยเบ็คลันด์?”ศาสตราจารย์พอร์ตแลน·โมมงต์หยิบกล้องยาสูบ“ถูกต้อง คณะกรรมการอุดมศึกษาต้องการให้ผมดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเบ็คลันด์ที่เพิ่งปรับเปลี่ยนโครงสร้าง หึหึ… แม้ว่าทรัพย์สินส่วนใหญ่ของผมจะมาจากโลหะผสม แต่สาขาที่เชี่ยวชาญจริงๆ คือเครื่องกล… พวกเขาสัญญาว่าจะสร้างห้องทดลองให้ เพิ่มเงินทุนขึ้นจากเดิม เฮ่อ… อายุปูนนี้แล้ว การมีอิสระเป็นของตัวเองและมีผู้ช่วย สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด”มิสเตอร์วิลลิสเห็นพ้องอย่างยิ้มแย้ม“ถ้าเป็นแบบนี้ มหาวิทยาลัยเบ็คลันด์ก็จะมีตำแหน่งศาสตราจารย์ประจำว่างหนึ่งที่… รองศาสตราจารย์อาวุโสที่รอคอยมานาน ในที่สุดก็มีโอกาสเสียที”ในระบบการศึกษาของโลเอ็น ศาสตราจารย์มิได้เป็นเพียงคำนำหน้าวิชาชีพ แต่ยังหมายถึงตำแหน่ง เทียบเท่าได้กับหัวหน้าคณะ จึงมีได้เพียงคนเดียวมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเบ็คลันด์… ไคลน์นั่งฟังอย่างยิ้มแย้ม ไม่สุงสิงในหัวข้อที่ตนไม่มีความชำนาญ…ภายในสวน เฮเซลเดินมาถึงมุมมืดเธอสังเกตเห็นว่า มดและสัตว์เล็กอื่นๆ บนพื้นกำลังรวมตัวอย่างผิดปรกติ และสัมผัสวิญญาณยังแจ้งด้วยว่า มีบางสิ่งซ่อนอยู่แถวนี้นี่คือพรสวรรค์ที่เกิดจากพลังพิเศษของเธอ เป็นสิ่งที่ไม่เคยผิดพลาดมาก่อนเฮเซลสามารถจำแนกของมีค่าที่ซ่อนอยู่ในกล่องปิดมิดชิดหลายๆ ใบได้อย่างแม่นยำ ไม่ต้องใช้ตัวช่วยภายนอก แน่นอน เธอบอกไม่ได้ว่าของมีค่าดังกล่าวคืออะไร แต่มั่นใจว่ามีค่ามากกว่าสิ่งอื่นที่อยู่ใกล้เคียงเหมือนกับมิสเตอร์ดอน·ดันเตส เขาพกของมีค่าไว้กับตัว… เฮเซลยกมุมปากเล็กน้อย หันไปสนใจพื้นโคลนด้านหน้าเธอสัมผัสได้ว่า พลังวิญญาณที่รวมตัวอยู่ด้านล่าง กำลังดึงดูดให้แมลงและภูตผีเข้ามาหาไม่ใช่ศพมนุษย์… เป็นวัตถุวิญญาณบางอย่างที่ใช้แล้วทิ้ง… ให้ตายสิ วิธีทำลายที่ถูกต้องคือเป็นการโยนทิ้ง หากนำมาฝังไว้ด้วยกัน อาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโดยไม่จำเป็น… ดวงตาเฮเซลมืดลงเล็กน้อย ตรวจสอบลักษณะของพลังวิญญาณใต้ดิน จนกระทั่งพอจะทราบสถานการณ์เบื้องต้นเชิดคางขึ้นเล็กน้อย มองตรงไปยังอาคารหลังเล็ก เธอเชื่อว่าต้องมีผู้วิเศษอย่างน้อยหนึ่งคนอยู่ในตระกูลของพอร์ตแลน·โมมงต์และถ้าไม่จัดการกับปัญหาที่มุมสวน ภายในไม่กี่วันข้างหน้า บ้านหลังนี้และบริเวณใกล้เคียงจะเกิดเหตุการณ์ประหลาด!เฮเซลถอนสายตากลับ เหยียดแขนซ้าย เล็งไปยังสิ่งสกปรกตรงหน้า กำมือแผ่วเบาพร้อมกับบิดข้อมือพลังวิญญาณที่จับตัวเป็นก้อนพลันอันตรธานหาย คล้ายกับถูกใครบางคนช่วงชิง……………………………………………………..
คอมเม้นต์