ราชันเร้นลับ 500 : สอบสวนฉลามขาว
โครม!บาร์เทนเดอร์ล้มลงไปนอนชักบนพื้นผับฉลามขาว·แฮมิลตันไม่กล่าวสิ่งใดต่อ เพียงพ่นลมหายใจฟึดฟัดพร้อมกับเดินขึ้นบันไดไม้ไปยังชั้นสองจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดหลังจากเรื่องราวน่าตื่นเต้นจบลง ขี้เมามุงหลายคนเริ่มทยอยเดินออกจากร้าน ส่วนกัปตันไอร์แลนด์เดินกลับขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อเล่นไพ่ต่อ ราวกับไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นไคลน์ฉวยโอกาสเดินตามขึ้นไปชายหนุ่มกลับมายังผับปลาบินและไวน์มิใช่เพื่อจัดการกับฉลามขาวผู้ไม่มีพิษภัยต่อตน แต่กลับมาเพราะต้องการสืบเค้นข้อมูลจากเจ้าของผับซึ่งมีเส้นสายกับโจรสลัดย่างกว้างขวาง เพราะเหนือสิ่งอื่นใด ตามชื่อของตัวตนใหม่ไคลน์ เกอร์มัน ได้บอกเป็นนัยแล้วว่าเกิดมาเพื่อล่าโจรสลัดชั่วช้าอันเต็มไปด้วยบาปหนา ชายหนุ่มมีแผนสังเวยเหยื่อเหล่านั้นให้เป็นอาหารของยุบพองหิวโหย รวมถึงขโมยพลังพวกมันมาใส่ไว้ในถุงมือเนื่องจากเมืองท่าดาเมียร์ไม่มีแก๊ส สองฝั่งทางเดินจึงค่อนข้างมืด แสงสว่างเดียวมาจากเชิงเทียนติดผนังทำจากทองแดงไคลน์สำรวจบรรยากาศรอบตัวก่อนสักพักจะใช้ฝ่ามือลูบไล้ใบหน้า แอบเปลี่ยนรูปโฉมให้เหมือนกับคนคุมผับชั้นล่าง ตามด้วยการใช้เวทมนตร์ลวงตาปรับแต่งเครื่องแต่งกายให้เหมาะสมหลังจากเตรียมการเสร็จ ชายหนุ่มเดินตรงไปยังห้องหนึ่งซึ่งสัมผัสวิญญาณระบุว่าเป็นห้องทำงานของฉลามขาว·แฮมิลตันไคลน์เดินผ่านห้องเล่นไพ่อย่างเงียบงันโดยไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจเดินไปสักพัก มันหยุดลงหน้ากลุ่มคนคุมบนทางเดินชั้นสอง ตามด้วยการพูดเสียงต่ำ“ข้างล่างเกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว!”“โธ่พระองค์วายุสลาตัน! คืนมันอะไรกัน!” คนคุมถอนหายใจยาว“ได้แต่หวังว่าสาวสวยข้างล่างจะไม่ได้รับอันตราย” อีกคนเสริมด้วยสีหน้าเป็นกังวลมันหมายถึงโสเภณีผู้เข้ามาหาลูกค้าในผับ“ไม่ต้องห่วง พวกหล่อนสบายดี”ไคลน์เดินผ่านกลุ่มคนคุมร้านไปเคาะประตูห้องทำงานของฉลามขาว“ใคร?” แฮมิลตันถาม“ผมเองบอส ข้างล่างเกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว!” ไคลน์เลียนแบบพฤติกรรมของคนคุมร้านหลังจากเคยเฝ้าจับตามองมาสักพัก“บัดซบ!” แฮมิลตันแผดเสียง “เข้ามาอธิบายรายละเอียดให้ฉันฟัง!”ไคลน์บิดกลอนประตูและเดินเข้าไปเมื่อห้องปิดสนิท ชายหนุ่มสลายเวทมนตร์ลวงตาบนเสื้อผ้า กล้ามเนื้อบนใบหน้าเริ่มยุบพองและเปลี่ยนรูปลักษณ์กลับเป็นลูกค้าหน้าใหม่คนเดิม ชายผมทองตาสีฟ้า เจ้าของใบหน้าจืดชืดไม่มีจุดเด่น“นี่แก…” แฮมิลตันพลันผงะ พลางรีบอ้าปากกว้างเตรียมส่งเสียงตะโกนในเวลาเดียวกัน เกล็ดปลาจำนวนมากเริ่มผุดขึ้นบนหลังมือฉลามขาว ก่อนจะลุกลามไปทั่วร่างกายอันอวบอ้วนและสูงใหญ่อย่างไรก็ตาม หัวใจแฮมิลตันพลันเต้นผิดจังหวะกะทันหัน ความหวาดกลัวจากก้นบึ้งแล่นขึ้นมาสุมอยู่ตรงลำคอจนหายใจไม่ออกมันรู้สึกอย่างแรงกล้าว่า ชายแปลกหน้าตรงประตูคือปีศาจหิวกระหายผู้ไม่มีอะไรตกถึงท้องมาหลายวัน ดวงตาแสนเย็นชาคู่นั้นราวกับจะเสียดแทงเข้าไปในดวงวิญญาณฉลามขาว·แฮมิลตันแสดงอาการลนลานอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ มันมิอาจควบคุมพฤติกรรมของตัวเองได้ตามใจนึกคิดไคลน์ย่างกรายเข้าหาอย่างไม่รีบ ก่อนจะนั่งลงพร้อมเผยรอยยิ้มอ่อนโยน“คุยกันก่อนไหม”ทันใดนั้น ความรู้สึกคล้ายกับถูกสัตว์ประหลาดจ้องมองพลันมลายหาย แฮมิลตันถอนหายใจยาวด้วยร่างกายสั่นระริกมันไม่กล้าแหกปากร้องตะโกนอย่างบุ่มบ่าม ทำเพียงซักถามโดยมีเหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นกลางใบหน้า“แกเป็นใคร ต้องการอะไร”“นักล่า” ไคลน์ตอบเสียงเรียบ “ได้ยินว่าแกมีเส้นสายกับกลุ่มโจรสลัด ฉันอยากฟังสถานการณ์ล่าสุดของพวกมัน”“ฉันไม่ได้…” ฉลามขาวรีบปฏิเสธตามจิตใต้สำนึกแต่ทันใดนั้น บรรยากาศรอบตัวคู่สนทนาคล้ายกับมีดวงตาของอสุรกายหิวโหยจ้องมองกลับมาอีกครั้ง ราวกับดวงตาของชายผมทองกำลังส่องแสงสีแดงเข้มไคลน์กล่าวต่อไปอย่างเย็นชาตามลักษณะนิสัยของเกอร์มัน·สแปร์โรว์ในอุดมคติ“แกมีสองตัวเลือก หนึ่ง พูดความจริง สอง ถูกเชือดและพูดความจริง”ฆ่าทิ้งและสื่อวิญญาณ…?แฮมิลตันย่อมเคยได้ยินข่าวลือของพลังสื่อวิญญาณคนตายมาบ้าง จึงกลืนน้ำลายคำโต“ก…แกจะอยากรู้ไปทำไม”ไคลน์ยิ้มสุภาพ“ฉันคือนักล่า… ปรารถนาค่าหัวพวกมัน”แฮมิลตันเริ่มสัมผัสได้ว่า รอยยิ้มอ่อนโยนของชายตรงหน้ากำลังเปี่ยมไปด้วยความวิกลจริต จึงอุทานอย่างหวาดผวา“ก…แกเสียสติไปแล้วรึไง! ฉันเคยเห็นนักผจญภัยโง่เขลามาแล้วนับไม่ถ้วน! ทุกคนถูกส่งลงไปนอนจมก้นทะเลอย่างน่าสมเพช! จริงอยู่ การฆ่าโจรสลัดสักคนไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรนัก แต่แกรับมือกับการล้างแค้นอย่างไม่มีวันจบสิ้นได้หรือ… โสเภณีในผับอาจดูไม่มีพิษภัย แต่ส่วนใหญ่เป็นสายข่าวให้โจรสลัดทั้งสิ้น! พวกพ้องของแก วันดีคืนดีจะถูกติดสินบนและหันมาแทงข้างหลัง! โจรสลัดจะสืบหาตำแหน่งของแกจนพบและล้อมเรือแกไว้ทุกทิศทาง ในสถานการณ์เช่นนั้น แกจะช่วยเหลือผู้โดยสารคนอื่นได้อย่างไร แกจะรอดจากการระดมยิงปืนใหญ่ได้ด้วยวิธีไหน ใจกลางทะเลอันเวิ้งว้างและไม่มีช่องทางให้หลบหนี แกจะเอาชีวิตรอดออกมายังไง!”หลังจากพรั่งพรูทุกสิ่งภายในหนึ่งลมหายใจ ตรงข้ามกับความหวาดกลัว ฉลามขาวกลับเห็นชายผู้เรียกตัวเองว่านักล่า กำลังฉีกยิ้มกว้างยิ่งกว่าเก่า“ฆ่าทิ้งให้หมดก็สิ้นเรื่อง”ชายคนนี้เสียสติไปแล้ว…ฉลามขาวสูดลมหายใจยาว“จริงอยู่ ฉันอาจเคยติดต่อกับโจรสลัดหลายกลุ่ม แต่ทั้งหมดเป็นเพียงการกระทำฝ่ายเดียว พวกมันจะแวะมาขายเครื่องเพชร แลกเปลี่ยนเงินตรา และข้าวของอื่นๆ กับเหล้า เบียร์ ไวน์ อาหาร น้ำสะอาด อาวุธ และโสเภณีจากผับของฉัน แต่พวกมันจะเป็นฝ่ายเริ่มติดต่อมาหาก่อนทุกครั้ง ฉันไม่ทราบว่าเรือแต่ละลำกำลังแล่นอยู่แถวไหน ทำได้แค่รอในเมืองท่าดาเมียร์แห่งนี้…”“เล่าต่อ” ไคลน์ทำเสียงเยือกเย็นแต่เพียงคำเดียวก็มากพอจะทำให้ฉลามขาวสั่นกลัวจากก้นบึ้งขณะเดียวกัน ชายหนุ่มมิได้เกรงกลัวการตามล่าหรือแก้แค้นจากโจรสลัด ในฐานะผู้ไร้หน้า หากตนปล่อยให้ถูกสะกดรอยจนอีกฝ่ายทราบความเคลื่อนไหว ก็ควรไปกระโดดน้ำตายในความไร้ฝีมือเล่าต่อ…?ลูกกระเดือกฉลามขาวขยับขึ้นลงโดยไม่มีเสียงใดเล็ดลอดมันเอาแต่นั่งจ้องสุภาพบุรุษผู้มีรอยยิ้มอ่อนโยนแต่ดวงตาแฝงความบ้าบิ่นคุกรุ่นอยู่ภายในบรรยากาศเงียบงันภายในห้องเปรียบดังลมสงบก่อนพายุเริ่มก่อตัว สายลมกำลังหมุนเอื่อยอย่างอ่อนโยนและบรรจงทวีความเกรี้ยวกราดขึ้นทีละนิด“…เข้าใจแล้ว ฉันแอบรวบรวมข้อมูลส่งให้โจรสลัดบางกลุ่ม และถ้ามีเหตุการณ์ฉุกเฉินเกิดขึ้น ฉันจะต้องรีบแจ้งข้อมูลผ่านเครื่องรับส่งวิทยุซึ่งพวกมันทิ้งไว้ให้”ฉลามขาวไม่กล้าโกหก มันเคยได้ยินว่ามีผู้วิเศษบางเส้นทางชำนาญการจับโกหก“เครื่องรับส่งวิทยุ?”ขณะนั่งจ้องปลางับเหยื่อล่อ ไคลน์ทวนคำสำคัญจากประโยคอีกฝ่าย“พวกมันเรียกว่าแบบนั้น เป็นอุปกรณ์คล้ายกับโทรเลข แต่ไม่ต้องใช้สาย”เมื่อกล่าวจบ แฮมิลตันลุกเดินไปทางตู้นิรภัยสีเทาและนั่งยองโทรเลขไร้สาย…? โจรสลัดครอบครองเทคโนโลยีล้ำสมัยแบบนี้ด้วยหรือ…ไคลน์พอจะจินตนาการหลักการทำงานของเครื่องรับส่งวิทยุออกชายหนุ่มเคยคิดจะประดิษฐ์อะไรทำนองนี้มาก่อน แต่หลังจากอ่านหนังสือพิมพ์และนิตยสารจำนวนมาก ไคลน์ได้ทราบว่าเคยมีคนประดิษฐ์ไว้นานแล้ว แต่มิอาจผลักดันให้เกิดความแพร่หลายได้ สาเหตุหลักมาจากทะเลคลั่งซึ่งกั้นแบ่งระหว่างทวีปเหนือและใต้ รอบทะเลดังกล่าวมีความผันผวนของพลังงานและสภาพอากาศอย่างรุนแรง ต่อให้พกเครื่องส่งโทรเลขไร้สายไปก็เปล่าประโยชน์สถานการณ์ยังคล้ายคลึงกันในทะเลโซเนียและทะเลหมอก สภาพอากาศทั้งสองห้วงสมุทรได้รับอิทธิพลมาจากทะเลคลั่งกึ่งกลาง ส่งผลให้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ามีความแปรปรวน ระยะทางการใช้งานโทรเลขไร้สายจึงค่อนข้างจำกัด…กำลังจะบอกว่า โจรสลัดครอบครองวิทยุรุ่นพัฒนาซึ่งแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้แล้ว?ไคลน์นั่งจ้องฉลามขาวงัดแผ่นกระดานเพื่อหาปุ่มกลไกสำหรับเปิดประตูลับบนผนังด้านหลังประตูลับเป็นตู้เก็บของสามชั้น ช่องบนสุดเก็บเอกสาร ธนบัตร ลูกโม่ดัดแปลง ปืนรุ่นใหม่ และอาวุธอื่น ส่วนชั้นล่างสุดมีเครื่องจักรสีดำกลไกซับซ้อนวางจนเต็มช่องเพียงชำเลือง ผนวกกับข้อมูลจากโลกเก่าและข้อมูลจากการศึกษาของโลกใบนี้เบื้องต้น ไคลน์เดาได้ทันทีว่านี่คือเครื่องรับส่งวิทยุ“พวกเขาเรียกกันว่าเครื่องรับส่งวิทยุ หากฉันส่งข้อมูลไป คนจากฝั่งเกาะรอสต์สามารถรับข้อความได้ด้วยอุปกรณ์แบบเดียวกัน แต่ถ้าต้องการส่งข้อความไกลกว่านั้นก็ต้องพึ่งพาโชคสักหน่อย มันมีขีดจำกัดค่อนข้างมาก”แฮมิลตันเองก็ไม่ทราบรายละเอียดของอุปกรณ์ชิ้นนี้มากนัก เพียงเล่าไปตามจริงจากประสบการณ์ใช้งานประสิทธิภาพสูงกว่าเครื่องรับส่งวิทยุรุ่นล่าสุดในนิตยสาร… ใครเป็นคนผลิตกันนะ…ไคลน์ซักถามหลังจากครุ่นคิดอย่างเงียบงัน“แล้วพวกมันเป็นใคร”ชายหนุ่มแสร้งทำเป็นนักล่าหัวโบราณผู้เข้าไม่ถึงเทคโนโลยีสมัยใหม่ฉลามขาว·แฮมิลตันปาดเหงื่อเม็ดใหญ่กลางหน้าผากพร้อมกับรีบขานตอบ“คนหนึ่งอ้างตัวว่าทำงานรับใช้กัปตันเรือรุ่งอรุณ โอเดล·อสรพิษเหรียญเงิน ส่วนอีกคนอ้างตัวว่าทำงานเป็นสายข่าวให้กับพลเรือเอกโลหิต เฒ่าควินน์ พลเรือเอกโลหิตมักปรากฏตัวพร้อมกับเฒ่าควินน์เสมอ แต่ก็ไม่มีสิ่งใดรับประกันว่าพวกเขาทำงานด้วยกัน ในกรณีของโอเดล รายนั้นกล่าวอ้างลอย ๆ ฝ่ายเดียว”กัปตันเรือรุ่งอรุณ? หมายถึงราชินีเงื่อนงำ?ไคลน์เบือนหน้าไปทางอื่น บนมือขวาปรากฏเหรียญทองเหรียญถูกควงรอบนิ้วก่อนจะดีดขึ้นไปในอากาศและตกลงลงฝ่ามือ ฉากตรงหน้ายิ่งเพิ่มความกลัวและหวาดระแวงให้ฉลามขาวไคลน์ชำเลืองด้วยหางตาจนทราบผลลัพธ์ ตามด้วยการลุกขึ้นยืน“ใครเป็นคนมอบโอสถให้แก”“ท…เฒ่าควินน์” แฮมิลตันลังเลสักพัก ก่อนจะเลือกตอบไปตามความจริงไคลน์พยักหน้าโดยไม่ถามต่อ และหันหลังเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบงันตึง!ประตูไม้ถูกเปิดและปิด เพียงไม่นาน ชายสวมโค้ทดำกระดุมสองแถวก็หายไปจากการมองเห็นของฉลามขาวอย่างสมบูรณ์แฮมิลตันถอนหายใจยาว รอจนกระทั่งผ่านไปราวสิบวินาที จึงค่อยทำสีหน้าโล่งอกอย่างแท้จริงจากนั้น ฉลามขาวรีบปาดเหงื่อและวางเครื่องรับส่งวิทยุลงบนโต๊ะทำงาน พลิกอ่านข้อความบนสมุดบันทึก ปิดท้ายด้วยการส่งโทรเลขทางไกล“ฉันถูกหมายหัว! โดยชายนิรนาม!”ด้านข้างแฮมิลตันผู้กำลังจดจ่อ ไคลน์ยืนล้วงกระเป๋าพลางจ้องมองเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างเงียบงัน สมองบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับคลื่นความถี่วิทยุและหลักการเข้ารหัสจนขึ้นใจภาพการเดินออกจากห้องในจังหวะก่อนหน้าเป็นเพียงมายากลเด็กเล่น แต่ก็มากพอจะตบตาผู้วิเศษลำดับ 9 เส้นทางลูกเรือสำหรับเนื้อหาการสอบปากคำฉลามขาวก่อนหน้านี้ ไคลน์ไม่กังวลว่าจะลืม เพราะมันสามารถใช้พลังทำนายเรียกคืนความทรงจำได้ทุกเมื่อพลเรือเอกโลหิตกับคนของมันรักการฆ่าฟันและหลั่งเลือด พวกมันหลงใหลการขืนใจหญิงสาวขณะปล้นเรือเดินสมุทรของผู้บริสุทธิ์ และมักก่อโศกนาฏกรรมบ่อยครั้ง…สาธารณชนต่างทราบเรื่องนี้ดี และพวกมันก็ชอบประกาศศักดาความโฉดของตัวเองอย่างภาคภูมิใจบ่อยครั้ง…ได้เป้าหมายในการล่าแล้ว ถึงจะมีความเสี่ยงสักหน่อย แต่เราก็จะจัดลำดับพวกมันไว้อันดับต้น ๆ …ไคลน์ครุ่นคิดพลางเดินออกจากห้องขณะฉลามขาวกำลังนำเครื่องรับส่งวิทยุเก็บกลับใส่ตู้นิรภัยสามชั้นชายหนุ่มไม่มีแผนจัดการกับฉลามขาวในตอนนี้ เพราะเกรงว่าจะทำให้เหยื่อตัวจริงตื่นตูมและระมัดระวังตัวจนเกินเหตุเหนือสิ่งอื่นใด ในสายตาไคลน์ คนประจำท้องถิ่นอย่างฉลามขาวสามารถเชือดทิ้งตอนไหนก็ได้ไคลน์เดินออกจากห้องทำงานของแฮมิลตันโดยปราศจากสุ้มเสียง ประตูไม้ถูกเปิดและปิดสนิทอย่างเงียบงัน มีเพียงสายลมแผ่วเบาพัดผ่านเจือจาง……………………
คอมเม้นต์