“เป็นยอดนักต้มตุ๋นจริงๆ ไม่สามารถที่จะเชื่อคำพูดแต่ละคำที่ออกมาได้”
โฮ่วซานกัดมุมปาก นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นบุคคลที่ไร้ยางอายเช่นนี้ ถึงแม้ว่านักต้มตุ๋นนั้นจะมีใบหน้าที่ด้านหนากันทุกคน แต่ปัญหาก็คือเจ้านี่มีใบหน้าที่ด้านหนาเกินไป รู้หรือไม่ว่าความละอายใจคืออะไร?!
ผู้คนจำนวนมากก็กัดฟันอย่างแน่น จำผิด? การโกหกออกมาอย่างยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่กลับแก้ตัวด้วยการบอกว่าตนเองจำผิด? นี่มันเป็นการดูถูกไอคิวของพวกเขาอย่างเห็นได้ชัด
ทว่าบางคนก็แอบรู้สึกอับอายอยู่เช่นกัน หากเมื่อครู่นี้หัวหน้าแก๊งสิงโตกระหายเลือดไม่ได้เปิดโปงคำโกหกของเจ้าเด็กนี่อย่างรวดเร็วล่ะก็ บางทีพวกเขาก็อาจจะหลงเชื่อเจ้าเด็กนี่จริงๆ
“อู๋ตี่ เลิกพูดจาเล่นลิ้นเสียที ส่งทักษะหล่อหลอมเปลวไฟสามขีดมาให้ข้าเดี๋ยวนี้ นี่เป็นทางเลือกเดียวที่เจ้าจะรอดออกไปได้” กู๋หย่งหัวหน้าแก๊งเขี้ยวหมาป่าตะโกนออกมาเสียงดัง อีกทั้งยังจ้องมองไปที่เซี่ยปิงเหมือนกับหมาป่า
“อย่าทำอะไรไร้เหตุผล ตระกูลอู๋ของข้านั้นเป็นตระกูลเซนต์ มีเซนต์ที่หนุนหลังอยู่ หากเจ้ากล้าที่จะทำอะไรข้าล่ะก็ ไม่มีพวกเจ้าคนไหนที่จะหลบหนีออกไปได้ พวกเจ้าทุกคนจะต้องตายโดยที่ไร้หลุมฝังศพ”
เซี่ยปิงได้พูดเตือนคนเหล่านี้ ยังคงไร้ซึ่งความเกรงกลัว
“โอ้อวดคุยโว โอ้อวดคุยโวต่อไป”
“ตระกูลเซนต์รึ? ทำไมเจ้าไม่บอกว่าตนเองเป็นเซนต์ซะเองเลย บางทีข้าก็อาจจะเชื่อได้”
“บัดซบ ไม่มีคำพูดใดของเจ้านักต้มตุ๋นนี่ที่เป็นความจริงแม้แต่นิดเดียว ความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม ทว่ากลับวางมาดใหญ่โตอยู่เช่นนี้”
“เจ้าไม่เกรงกลัวว่าสักวันจะต้องถูกการลงทัณฑ์เพราะคำพูดใหญ่โตเหล่านี้หรือ ไม่เกรงกลัวว่าสมาชิกครอบครัวของเจ้าจะเดือดร้อนเพราะการกระทำของเจ้าหรือ?!”
กลุ่มของผู้คนมองไปที่เซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่รังเกียจ ชำเลืองมองด้วยหางตา หากพวกเขาเชื่อคำพูดของชายคนนี้จริงๆล่ะก็ พวกเขาก็คงจะกลายเป็นคนที่โง่เขลาอย่างแท้จริง คิดว่าการที่พูดคำเหล่านี้จะทำให้พวกเขาเชื่อและทำให้พวกเขาล่าถอยกลับไปอย่างนั้นหรือ? ช่างเป็นการดูถูกผู้อื่นอย่างแท้จริง
“ตายซะ!”
กู๋หย่งหัวหน้าแก๊งเขี้ยวหมาป่าและคนอื่นๆต่างก็อดทนอดกลั้นไม่ได้อีกต่อไป พวกเขาต่างก็ตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกับโจมตีออกไปทันที
“พวกเราจะทำอย่างไร?”
เจียงยารุและคนอื่นๆต่างก็มองไปที่เซี่ยปิง การที่เผชิญกับการโจมตีของผู้คนจำนวนมากเช่นนี้ พวกเธอรู้สึกได้ถึงความกดดันที่ยิ่งใหญ่ เป็นเหมือนกับไก่ตัวหนึ่งที่ถูกรายล้อมไปด้วยเสือที่ดุร้ายจำนวนหลายร้อยตัวก็ว่าได้
ฝ่ายตรงข้ามนั้นมีเป็นจำนวนนับแสนคน แม้แต่การที่แต่ละคนถ่มน้ำลายออกมานั้น ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเธอจมน้ำตายได้
เห็นได้ชัดว่ากู๋หย่งและคนอื่นๆนั้นไม่ได้วางแผนที่จะต่อสู้กับเซี่ยปิงต่อตัวต่อ ต้องการที่จะสังหารเซี่ยปิงอย่างรวดเร็วฉับพลัน ใช้จำนวนในการถาโถมเข้าใส่
“พวกไก่กระเบื้องสุนัขดินเผา”
เซี่ยปิงมองกลุ่มคนที่พุ่งเข้ามาอย่างเฉยเมย ไม่ได้เห็นกลุ่มคนเหล่านี้อยู่ในสายตาแม้แต่น้อย
ความสามารถศักดิ์สิทธิ์—เจ็ดบาปมังกรคำราม!
ทันใดนั้นเขาก็ได้ไหลเวียนความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มังกรออกมา ส่งเสียงคำรามที่ยิ่งใหญ่ออกไป พลังเวทมนตร์ที่มหาศาลได้รวมตัวที่ลำคอของเขา จากนั้นก็ปะทุออกมาอย่างกะทันหัน สร้างคลื่นเสียงที่ทรงอำนาจออกมา
คลื่นเสียงแต่ละชั้นได้กวาดออกไปโดยที่มีร่างกายของเขาเป็นจุดศูนย์กลางทันที เป็นเหมือนกับสายลมรุนแรงที่พัดผ่านทุ่งหญ้า เป็นเหมือนกับคลื่นทะเลที่โหมกระหน่ำ ส่งผลกระทบออกไปในพื้นที่หลายร้อยกิโลเมตร
บนท้องฟ้า มีมังกรที่แท้จริงปรากฏขึ้นมาอย่างลางๆ ปกปิดอยู่ในเมฆหมอก ส่งเสียงคำรามอย่างโมโหออกมา พลังอำนาจของคลื่นเสียงเช่นนี้สามารถที่จะทำลายสวรรค์และกวาดล้างแผ่นดินได้
อะไรกัน?!
หัวหน้าแก๊งเขี้ยวหมาป่าและคนอื่นๆต่างก็สะดุ้งขึ้นมาทันที พวกเขาต่างก็แตกตื่นขึ้นมา เหมือนกับเผชิญหน้ากับศัตรูตามธรรมชาติ เหมือนกับการที่หนูเผชิญกับแมวก็ว่าได้ ความกล้าหาญของพวกเขาได้ห่างหายไปอย่างหมดจด
“พลังอำนาจของมังกร นี่มันพลังอำนาจของมังกร!”
บางคนที่ตะโกนออกมาอย่างแตกตื่นทันที พลังอำนาจของมังกรนั้นเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก บุคคลที่มีจิตใจแน่วแน่นั้นก็ต้องสั่นคลอนต่อหน้าพลังอำนาจของมังกร หวาดกลัวจนแข้งขาไร้เรี่ยวแรง
เห็นได้ชัดว่าพลังอำนาจของคลื่นเสียงเหล่านี้ยังไม่มาถึง ทว่าร่างกายของผู้คนจำนวนมากกลับสั่นเทา ขาทั้งสองข้างสั่นจนแทบจะทรงตัวไม่ได้
บางคนต้องการที่จะหลบหนีออกไปทันที ทว่าแข้งขาของพวกเขาอ่อนแรง ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถก้าวออกไปได้
“รีบไหลเวียนทักษะป้องกันออกมาเพื่อต้านทานไว้ ต้านทานไว้โดยเร็ว ไม่อย่างนั้นจะต้องตายอย่างแน่นอน” กู๋หย่งคำรามออกมา เขารู้สึกได้ถึงพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวของการคำรามนี้
ยิ่งไปกว่านั้นมันก็ไม่ใช่มีเพียงแค่นี้ มันเหมือนกับว่ามีออร่าความชั่วร้ายที่แอบแฝงอยู่เช่นกัน สามารถที่จะทำลายผ่านการป้องกันได้โดยเฉพาะ มีพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่ง ไม่ใช่สิ่งที่ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ปกติธรรมดาจะเทียบด้วยได้
ผู้คนจำนวนมากรู้สึกว่าตนเองไม่ได้กำลังเผชิญหน้ากับมนุษย์ ทว่ากำลังเผชิญหน้ากับมังกรที่แท้จริง
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
ทันใดนั้น การคำรามนี้ก็สะเทือนน้ำสะเทือนบก ครอบคลุมสมาชิกจำนวนมหาศาลของแต่ละแก๊งอย่างรวดเร็ว
“อ๊ากก!!”
สมาชิกของแก๊งจำนวนมากต่างก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างน่าสมเพชทันที ทั่วทั้งร่างกายแตกสลาย แม้แต่การไหลเวียนทักษะการป้องกันออกมา ก็ยังคงถูกออร่าความชั่วร้ายกัดกร่อนจนแตกสลายไปอย่างกะทันหัน
ผู้บ่มเพาะที่อยู่ภายใต้ระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถต้านทานได้ เกิดการสั่นสะเทือนนับหมื่นบนอากาศ สั่นสะเทือนร่างกายของพวกเขาจนแต่ละคนกระอักเลือดออกมาและหายไปจากพื้นที่เสมือนจริงแห่งนี้อย่างรวดเร็ว
แม้แต่ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ที่ต้องการต้านทานไว้ก็ยังต้านทานไว้ไม่ได้ คลื่นเสียงนี้ แต่ละชั้นเหมือนกับเป็นคลื่นยักษ์ที่ซัดเข้าชายฝั่งก็ว่าได้ ซัดเข้าไปที่โขดหินอย่างไม่หยุดหย่อน ระเบิดใส่ร่างของพวกเขา
แต่ละคนต่างก็ถูกกระแทกจนกระเด็นตีลังกาออกไป พุ่งชนเข้ากับภูเขานับสิบที่ห่างออกไปก่อนที่จะหยุดลง
ทว่าหัวใจของพวกเขาก็ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ผิวหนังแตกออกจากกัน เลือดมหาศาลไหลอาบทั่วร่าง
“แม่เจ้า!”
รอให้พลังอำนาจของการคำรามนี้หายไป ผู้คนที่อยู่รอบๆต่างก็แตกตื่นกันอย่างมาก เพราะว่ากองทัพจำนวนนับแสนคนนั้น ตอนนี้กลับหายไปหกหมื่นคน ผู้บ่มเพาะที่มีพลังอำนาจอ่อนแอนั้นได้ตายไปอย่างกะทันหัน แม้แต่กระดูกก็ไม่มีเหลือ
อีกทั้งต่อให้อีก4หมื่นกว่าคนจะยังไม่ตาย ทว่าก็ยังคงบาดเจ็บสาหัส ดวงตาซึม ไร้ชีวิตชีวา เห็นได้ชัดว่าได้รับบาดแผลทางจิตวิญญาณเช่นกัน อยู่ในสภาพที่ดูเหมือนสมองเสื่อมเล็กน้อย
โดยเฉพาะหัวหน้าแก๊งเขี้ยวหมาป่าและหัวหน้าแก๊งคนอื่นๆนั้น ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีพลังอำนาจในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุด แต่เป็นเพราะว่าพวกเขานั้นอยู่ใกล้เซี่ยปิงมากเกินไป ดังนั้นจึงได้เผชิญกับพลังทำลายล้างมากที่สุดเช่นกัน
พวกเขาแต่ละคนต่างก็กระอักเลือดออกมา หากไม่ใช่เป็นเพราะว่าแกนพลังฉีของพวกเขาอยู่ในระดับที่สูงกว่าคนอื่นๆและมีการป้องกันของสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์อยู่นั้น บางทีพวกเขาก็อาจจะเปลี่ยนกลายเป็นผุยผงภายใต้การคำรามเมื่อครู่นี้
“พี่ชายอู๋ช่างร้ายกาจเกินไป”
เย่เจียเจียและเด็กคนอื่นๆต่างก็มองเซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่ยกย่องสรรเสริญ เพียงแค่การคำรามครั้งเดียวก็สังหารผู้คนไปกว่าหกหมื่นคน นี่มันคือความสามารถศักดิ์สิทธิ์ประเภทใดกัน ทำไมถึงทรงพลังเช่นนี้ ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์คนใดกันที่จะสามารถบรรลุในสิ่งนี้ได้
เจียงยารุและคนอื่นๆก็ช็อกไปตามๆกัน ถึงแม้ว่าพวกเธอจะล่วงรู้ว่าเซี่ยปิงแข็งแกร่งมาก ทว่าพวกเธอก็ไม่คาดคิดว่าจะแข็งแกร่งจนถึงขั้นนี้ ต้องรู้ด้วยว่าคนเหล่านี้ก็เป็นมนุษย์ต่างดาวที่แข็งแกร่งเช่นกัน แต่ก็ไม่ใช่คู่มือของเซี่ยปิงแม้แต่น้อย
“เป็นพลังอำนาจที่ดี”
เซี่ยปิงรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก ความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้มีประสิทธิภาพจริงๆสำหรับการกวาดล้างกลุ่มผู้คนจำนวนมาก ภายใต้การคำรามของมังกรที่แท้จริงนั้น ผู้บ่มเพาะที่อ่อนแอจะถูกสังหารไปโดยตรง ไม่มีข้อยกเว้นทั้งนั้น
ยิ่งไปกว่านั้นนี่ยังเป็นการโจมตีที่มีรัศมีวงกว้าง การที่จะหลบหนีไปนั้น เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ทว่าข้อเสียของการโจมตีนี้ก็คือการที่มันต้องใช้พลังเวทมนตร์ในปริมาณมาก หากเป็นผู้บ่มเพาะปกติธรรมดาที่คำรามออกมาเพียงครั้งเดียว คาดการณ์ได้ว่าพลังเวทมนตร์ในร่างกายก็คงจะถูกใช้ไปจนหมด
ทว่าโชคดีที่พื้นที่ราชวังสีม่วงของเขานั้นกว้างใหญ่มาก กว้างใหญ่ยิ่งกว่าผู้คนปกติธรรมดากว่าร้อยเท้า ต่อให้จะแสดงทักษะเจ็ดบาปมังกรคำรามออกมา ก็ยังคงใช้พลังเวทมนตร์ของเขาไปเพียงแค่1%เท่านั้น
นี่เป็นข้อได้เปรียบอย่างหนึ่งของการที่มีพลังเวทมนตร์มากกว่าคนอื่นๆ สามารถที่จะใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้อย่างอิสระ
“อันที่จริงนี่มันความสามารถศักดิ์สิทธิ์อะไรกัน ทำไมถึงได้น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?”
“เหมือนกับเป็นการคำรามของมังกรที่แท้จริง มีพลังอำนาจมังกรที่มหาศาล”
“บัดซบ หรือว่าเจ้าเด็กนี่จะมีความเกี่ยวข้องกับเผ่าพันธุ์มังกร? ทำไมถึงใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มังกรได้?”
“น่าสะพรึงกลัวเกินไป การโจมตีครั้งเดียวก็สังหารผู้คนไปนับหกหมื่นคน จำนวนผู้คนนั้นเรียกได้ว่าเปล่าประโยชน์ต่อหน้าเขา”
“ไม่มีใครที่จะต่อกรกับเจ้าอู๋ตี่นี่ได้จริงๆหรือ? เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่นักต้มตุ๋นธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ทว่ามีพลังอำนาจทางวิทยายุทธที่น่าสะพรึงกลัวเช่นกัน”
ผู้คนต่างก็มีสีหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นมา พลังอำนาจที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้ทำให้พวกเขาต้องมองเซี่ยปิงในมุมมองใหม่