God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ ตอนที่ 1293

อ่านนิยายจีนเรื่อง God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ ตอนที่ 1293 3Novel | อ่านนิยายออนไลน์ นิยายแปลไทย อ่านนิยายฟรี.

“หัวหน้า!”
ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนมากต่างก็หวาดกลัว ทั่วทั้งร่างกายสั่นเทา นี่คือดราโกเนี่ยนระดับราชัน ถึงแม้ว่าพวกเขานั้นจะไม่ได้ถือว่าเป็นราชันที่แข็งแกร่ง ทว่าก็ยังคงอยู่ในระดับราชัน เป็นยอดฝีมือที่รองลงมาจากระดับจักรพรรดิ
ภายในทวีปเทพเจ้ามังกรนั้น ตัวตนเช่นนี้เป็นเหมือนกับขุนนางศักดินาก็ว่าได้ ปกติแล้วการที่ตายไปเพียงคนเดียวก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ ตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะถูกสังหารไปสามคนอย่างกะทันหัน ตายไปอย่างง่ายดายเหมือนเป็นเพียงแค่วัชพืชที่ต่ำต้อย
“เร็ว รีบไปที่เมืองเขามังกรเพื่อเรียกกำลังเสริมมาเร็ว ที่นี่มียอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์บุกรุกเข้ามา มียอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์บุกรุกเข้ามา!” กัปตันดราโกเนี่ยนตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นก็ได้ส่งสัญญาณของความช่วยเหลือ เรียกร้องให้ราชันของเมืองเขามังกรเข้ามาช่วยเหลือโดยเร็ว
เขาล่วงรู้ว่าการที่ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนถูกสังหารไปอย่างกะทันหันนั้น ต่อให้พวกเขาทหารดราโกเนี่ยนทั้งหมดจะร่วมมือกัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมนุษย์คนนี้ ตอนนี้พวกเขาแต่ละคนทำได้เพียงแค่ถ่วงเวลา รอให้ราชันของเมืองเขามังกรเข้ามาช่วยเหลือ
นอกเหนือจากทางเลือกนี้นั้น พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกใดๆอีก
“แข็งแกร่งเกินไป เป็นท่านเซี่ยจริงๆ!”
กงซุนหยางและมนุษย์คนอื่นๆต่างก็ตกตะลึง หากเป็นเพียงแค่ชื่อ มันก็อาจจะเป็นไปได้ที่จะมีชื่อที่เหมือนกัน ทว่าพลังอำนาจนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะหลอกลวงได้ การที่สามารถสังหารยอดฝีมือระดับราชันของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนไปได้สามคนอย่างกะทันหันนั้น นอกเหนือจากเซี่ยปิงที่ผู้คนเล่าลือกันในช่วงเวลานี้ ก็ไม่มีใครอื่นอีก
“ไสหัวไปซะ!”
การที่เผชิญหน้ากับกลุ่มทหารดราโกเนี่ยนจำนวนกว่าพันคนนั้น พลังเวทมนตร์ในร่างกายของเซี่ยปิงก็ปะทุออกมา ตบฝ่ามือออกไปอย่างรวดเร็ว
ความสามารถศักดิ์สิทธิ์–ฝ่ามือหยินหยางเขย่าอนุสรณ์!
บนอากาศ มือสีดำขาวขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้นมาทันที ปกคลุมท้องฟ้าและบดบังแผ่นดิน มีขนาด2-3กิโลเมตร กระแสพลังฉีของหยินและหยางได้ผสมผสานกัน เปลี่ยนกลายเป็นเหมือนกับแผ่นหินโม่ขนาดใหญ่ก็ว่าได้
ทว่าแผ่นดินโม่นี้ก็ได้ตกลงมาจากท้องฟ้า มีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัว สามารถที่จะบดทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
ตึบ!
ฝ่ามือนี้ เป็นเหมือนกับการปะทะของดาวเคราะห์ก็ว่าได้ ทันใดนั้นทหารดราโกเนี่ยนจำนวนนับพันรวมถึงอสูรดุร้ายที่พวกกำลังขี่อยู่นั้น ทันใดนั้นก็ถูกตบจนแหลกละเอียด จมลงไปในพื้นดิน
แม้แต่ที่พื้นดินก็ปรากฏเป็นรอยฝ่ามือขนาดใหญ่ รอยแตกปรากฏขึ้นมาเป็นจำนวนมาก ไม่รู้ว่าลุกลามออกไปไกลแค่ไหน แตกแยกออกมาเหมือนกับเป็นหุบเหวลึกก็ว่าได้ ก้อนหินที่ตกลงไปนั้น ต้องใช้ระยะเวลานานกว่าที่จะมีเสียงสะท้อนกลับมา เหมือนกับว่าพลังอำนาจของฝ่ามือนี้ได้เจาะทะลวงเข้าไปในแผ่นดินก็ว่าได้
ยิ่งไปกว่านั้นการควบคุมพลังอำนาจของฝ่ามือนี้ก็น่าอัศจรรย์อย่างถึงที่สุด นอกจากทหารดราโกเนี่ยนนั้น ทาสมนุษย์คนอื่นๆไร้รอยขีดข่วน เห็นได้ชัดว่าควบคุมพลังอำนาจได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ได้รั่วไหลออกไปแม้แต่น้อย
“แม่เจ้า แข็งแกร่งเกินไป เพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็สามารถที่จะสังหารทหารดราโกเนี่ยนจำนวนนับพันคนได้ ตบจนแหลกละเอียดไปโดยตรง!” ทาสมนุษย์คนหนึ่งที่หวาดกลัวจนใบหน้าซีดเซียว เมื่อไหร่กันที่เขาจะได้เห็นราชันที่ทรงอำนาจถึงขั้นนี้
คาดการณ์ได้ว่ามีเพียงแค่ยอดฝีมือในระดับจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถต่อกรด้วยได้
“คลุ้มคลั่งเกินไป ทหารดราโกเนี่ยนจำนวนกว่าพันคน แม้แต่จะหลบหนีก็ไม่สามารถหลบหนีได้” ทาสมนุษย์จำนวนมากสั่นเทา พลังการต่อสู้ของทหารดราโกเนี่ยนเหล่านี้นั้น ไม่มีใครที่จะรู้ดีไปกว่าพวกเขา
ทหารดราโกเนี่ยนเหล่านี้ก็คือยอดฝีมือ มีพลังการต่อสู้ที่ทรงอำนาจทุกคน สามารถที่จะต่อสู้กับทหารมนุษย์ในระดับเดียวกันได้พร้อมกันสามคน
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อพวกเขาตั้งขบวน พลังอำนาจของการบุกทะลวงนั้น สามารถที่จะเอาชนะกองทัพมนุษย์นับหมื่นได้อย่างง่ายดาย สังหารทหารของเผ่าพันธุ์มนุษย์เหมือนกับเป็นการตัดหญ้าก็ว่าได้ ช่างไร้เทียมทาน
บางคนเคยกล่าวไว้ว่าดราโกเนี่ยนหมื่นคนนั้น ก็คือกองทัพที่ไร้เทียมทาน นี่เพียงพอที่จะพิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน เป็นผู้ปกครองของทวีปแห่งนี้อย่างแท้จริง ยึดครองดินแดนไปกว่า70%
ทว่ากองทัพที่ทรงอำนาจนี้ ไม่คาดคิดว่าจะถูกเซี่ยปิงทำลายไปด้วยฝ่ามือเดียว กลายเป็นก้อนเนื้อที่แหลกละเอียด
ต่อให้จิตนาการของพวกเขาจะกว้างไกลแค่ไหน ก็ไม่สามารถที่จะคิดได้ว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น
“เป็นวีรบุรุษของเผ่าพันธุ์มนุษย์จริงๆ พลังอำนาจนี้ช่างสมกับคำล่ำลือ”
ระยะที่ห่างออกไป กงซุนหยางก็มองเซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่เคารพนับถือ เหมือนกับเห็นไอดอลของตนเองก็ว่าได้ พลังอำนาจที่ไร้เทียมทานเช่นนี้ เป็นจริงที่สามารถเทียบอยู่ในระดับเดียวกับจักรพรรดิ
“เมืองเขามังกรอยู่ด้านหน้านี้ใช่หรือไม่?”
วิซ หลังจากที่ใช้ฝ่ามือตบทหารดราโกเนี่ยนเหล่านี้ เซี่ยปิงก็มาถึงตรงหน้าของกงซุนหยางโดยตรง เขาสัมผัสได้ว่าอย่างน้อยกงซุนหยางก็มีแกนพลังฉีอยู่ในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นกลาง เป็นทาสมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มนี้
เชื่อว่าถ้าสอบถามคนๆนี้ จะได้รับคำตอบที่ตนเองต้องการอย่างแน่นอน
“ใช่ ข้างหน้าคือเมืองเขามังกร เป็นเมืองทางผ่านไปสู่เมืองเทพเจ้ามังกร การที่ต้องการจะเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรนั้น อันดับแรกจะต้องผ่านเมืองเขามังกรไปก่อน” ได้ยินคำถามของเซี่ยปิง กงซุนหยางก็ได้บอกข้อมูลที่ตนเองล่วงรู้ออกมา
“เยี่ยม ดูเหมือนว่าข้าจะไม่ได้เดินมาผิดทาง”
เซี่ยปิงพยักหน้า
“ท่านเซี่ย ไม่ทราบว่าท่านต้องการมาที่เมืองเทพเจ้ามังกรเพื่อทำอะไรหรือ?” หลังจากที่ลังเลครู่หนึ่ง กงซุนหยางก็ตัดสินใจที่จะถามออกไป
เซี่ยปิงยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้าง “ไม่ได้มีเรื่องอื่นใด ข้าเพียงแค่ต้องการที่จะตามหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของดราโกเนี่ยนเพื่อลองประมือดู อยากจะรู้ว่าคู่ควรกับชื่อเสียงหรือไม่”
อะไรนะ?!
ได้ยินเช่นนี้ ไม่ใช่เพียงแค่กงซุนหยางเท่านั้น ทว่าทาสมนุษย์ที่อยู่ใกล้ๆก็มีสีหน้าที่ตกใจ
เดิมทีพวกเขาได้คาดเดาเหตุผลต่างๆนาๆที่เซี่ยปิงเดินทางมาที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลือทาสมนุษย์จำนวนมหาศาลที่ถูกจับตัวไป การที่จะทำลายแผนการของศัตรูหรือว่าทำภารกิจลับบางอย่างเพื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์
ทว่าให้ตายพวกเขาก็ไม่คาดคิดว่าเซี่ยปิงจะต้องการเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรเพื่อที่จะประมือกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน
หากเซี่ยปิงไม่ใช่วีรบุรุษของเผ่าพันธุ์มนุษย์ล่ะก็ พวกเขาก็คงจะคิดว่าสมองของเจ้านี่มีปัญหา เสียสติไปอย่างแท้จริง
เมืองเทพเจ้ามังกรนั้นเป็นที่ใด มันคือสำนักงานใหญ่ของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน เป็นที่อยู่อาศัยของยอดฝีมือระดับจักรพรรดิทั้งหกและราชันดราโกเนี่ยนอีกเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน การที่เข้าไปในสถานที่เช่นนี้นั้น มันไม่ใช่การรนหาที่ตายหรือ?!
เซี่ยปิงได้เคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน ตบฝ่ามือออกไปอย่างเบาบาง จากนั้นพลังอำนาจของเขาก็ได้ปกคลุมมนุษย์ทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ตึบ!
ทันใดนั้นกงซุนหยางและคนอื่นๆก็รู้สึกว่าร่างกายของตนเองสั่นไหว โซ่มากมายที่ล่ามพวกเขาไว้ก็แตกกระจายกลายเป็นเสี่ยงๆทันที ตกลงไปสู่พื้น
นี่ทำให้พวกเขาแต่ละคนกลายเป็นอิสระ พวกเขารู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที
“อืม เอาล่ะ ตอนนี้พวกเจ้าเป็นอิสระแล้ว รีบหลบหนีออกไปจากที่นี่โดยเร็ว”
เซี่ยปิงกวักมือและพูดกับกงซุนหยางและคนอื่นๆ “แน่นอนว่าที่นี่คืออาณาเขตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน รอบๆอาจจะมีกองทัพของดราโกเนี่ยนอยู่ก็เป็นได้ หลังจากนี้ไม่ว่าพวกเจ้าจะมีชีวิตอยู่รอดได้หรือไม่นั้น มันก็ขึ้นอยู่กับตัวพวกเจ้าเอง”
“ไม่ต้องกังวลท่านเซี่ย การที่ท่านเซี่ยช่วยเหลือพวกเราจากเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนแค่นี้ก็เพียงพอ แน่นอนว่าเรื่องหลบหนีนั้นมันจะเป็นหน้าที่ของพวกเราเอง!”
“ใช่ หากถูกทหารดราโกเนี่ยนจับได้จริงๆล่ะก็ จากนั้นพวกเราก็คงจะทำได้เพียงแค่โทษความโชคร้ายของตนเองเท่านั้น”
“ท่านเซี่ยวางแผนที่จะเข้าไปในเมืองเทพเจ้ามังกรจริงๆหรือ? นั่นเป็นสถานที่ที่อันตรายอย่างมาก”
กงซุนหยางและคนอื่นๆต่างก็กำหมัดขึ้นมา ทว่าพวกเขาก็มองเซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่เป็นกังวลเล็กน้อย
วิซ!
เซี่ยปิงไม่ได้พูดอะไรอีก เขาได้หันหลังและเดินทางออกไปทันที
“นี่มัน!”
กลุ่มของผู้คนที่ชะงักไป
“ลืมมันไปเถอะ ท่านเซี่ยก็คงจะมีแผนการของตนเองอยู่ นี่ไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะยุ่งเกี่ยวได้ ตอนนี้พวกเราควรคิดว่าจะหลบหนีออกไปจากอาณาเขตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนอย่างไร นี่จะเป็นภารกิจที่ยากพอสมควร”
กงซุนหยางมองไปที่ผู้คนรอบๆ
“รับทราบ ท่านกงซุน”
ผู้คนต่างก็พยักหน้า
……………..
ทว่าในตอนนี้ ณ บ้านผู้ปกครองเมืองของเมืองเขามังกร ที่นี่กลับมีความคึกครื้นกันอย่างมาก กำลังจัดงานเลี้ยงฉลองอยู่
ในช่วงเวลานี้มีดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากที่รวมตัวกันอยู่ พวกเขาต่างก็ถูกเชิญชวนมาโดยบาตะผู้ปกครองเมืองเขามังกรซึ่งวางแผนที่จะพูดคุยกันถึงเรื่องคำสั่งฆ่าของดราโกเนี่ยน นี่เป็นเรื่องที่สำคัญอย่างมากซึ่งมีอิทธิพลต่อเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนทั้งหมด
สรุปก็คือดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนหลายร้อยคนของเมืองเขามังกรได้มาอยู่ที่นี่ แต่ละคนต่างก็ดูแข็งแกร่งและเกรียงไกร ซึ่งนี่เทียบเท่าได้กับการประชุมของเจ้าหน้าที่ระดับสูงของเมืองเขามังกรก็ว่าได้

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด