“ม่ายยย!!!”
เหว่ยซื่อเท่อและดราโกเนี่ยนระดับราชันคนอื่นๆต่างก็จ้องมองอย่างโกรธแค้น เกือบที่จะกระอักเลือดออกมา ดราโกเนี่ยนระดับราชัน20คน จำนวนถึง20คน นี่ไม่รู้ว่าเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนได้ใช้ระยะเวลาและทรัพยากรมากแค่ไหนกว่าที่พวกเขาจะพัฒนาขึ้นมาได้จนถึงระดับนี้
ทว่าตอนนี้กลับถูกสังหารไปในเสี้ยววินาที กระดูกก็ไม่มีเหลือ นี่คือความสูญเสียที่เผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนไม่สามารถรับมือได้
“เจ้าพวกสารเลว เจ้าพวกเผ่าพันธุ์มนุษย์ ข้าและพวกเจ้าจะมีความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่มีที่สิ้นสุด!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันคำรามออกสู่ท้องฟ้า รู้สึกโศกเศร้าและไม่พึงพอใจ น้ำตาแห่งเลือดได้ไหลอาบลงมา
“บัดซบ แม้แต่ทักษะเขามังกรก็ไม่สามารถที่จะจัดการกับเจ้ามนุษย์คนนี้ได้”
“เจ้าบัดซบนี่สามารถที่จะใช้ทักษะพลังวิญญาณซึ่งเป็นขั้วอำนาจที่เป็นปรปักษ์ต่อทักษะลับเขามังกรอย่างแท้จริง”
“อีกทั้งการที่ถูกสังหารไปก่อนที่จะถึงตัวเจ้ามนุษย์นั่นได้นั้น เป็นไปได้อย่างไรที่จะต่อสู้กันอีก”
“บัดซบ ทำไมเจ้ามนุษย์คนนี้ถึงใช้ทักษะพลังวิญญาณได้ ไม่ใช่ว่าคนที่สามารถเรียนรู้ทักษะลับเช่นนี้ได้นั้นมีเพียงน้อยนิดหรือ?”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็กัดฟันพูดออกมาพร้อมกับกำหมัดขึ้นมาอย่างแน่น ในตอนนี้พวกเขารู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุด หากก่อนหน้านี้พวกเขาล่วงรู้ว่าเซี่ยปิงสามารถใช้ทักษะพลังวิญญาณได้ล่ะก็ พวกเขาจะไม่มีทางใช้ทักษะลับนั้นออกมาอย่างแน่นอน
ท้ายที่สุดก็ไม่ได้สังหารใครสักคน กลับเป็นฝ่ายพวกเขาเองที่ตายไปถึง20คน
จนถึงตอนนี้ ดราโกเนี่ยนระดับราชันของพวกเขาก็ตายไปถึง30% แม้แต่การโจมตีเมืองมนุษย์ในอดีตที่ผ่านมานั้น ก็ไม่เคยมีราชันจำนวนมากขนาดนี้ที่ได้ตายไป
“จะทำอย่างไรกันดี? ทำได้เพียงแค่มองเจ้าบัดซบนี่สังหารพวกพ้องของพวกเราไปอย่างนั้นหรือ?” ดราโกเนี่ยนระดับราชันคนหนึ่งที่กัดฟันอย่างแน่น จ้องมองเซี่ยปิงอย่างเกลียดชัง เกลียดชังจนไปจนถึงไขกระดูกก็ว่าได้
ทว่าการโจมตีปกติธรรมดาไม่มีผลใดๆต่อราชันมนุษย์คนนี้ แม้แต่ทักษะลับของพวกเขาอย่างทักษะเขามังกรก็พ่ายแพ้ไปอย่างง่ายดาย ส่งผลให้พวกเขาเผชิญกับความสูญเสียที่ร้ายแรง
“หลงเหลือเพียงแค่ทางเลือกสุดท้าย นั่นก็คือการใช้ทักษะการพิโรธของเทพเจ้ามังกร แผดเผาเจ้ามนุษย์ที่มีพรสวรรค์ดั่งปีศาจนี่ให้ตายไปด้วยเปลวไฟ!” เหว่ยซื่อเท่อมีสายตาที่เย็นชา เสนอความคิดของตนเองออกไปทันที
คำพูดเช่นนี้ ทำให้ดราโกเนี่ยนระดับราชันที่อยู่รอบๆมีสายตาเป็นประกายทันที
สิ่งที่เรียกว่าทักษะการพิโรธของเทพเจ้ามังกรนั้น ก็คือการใช้เปลวไฟมังกรภายในร่างกายของพวกเขา ถึงแม้ว่าเปลวไฟมังกรนี้จะห่างไกลกับเปลวไฟมังกรที่แท้จริงอย่างมาก ทว่าก็ยังคงมีพลังทำลายล้างของเปลวไฟมังกรที่แท้จริงอยู่
เมื่อใดที่ปะทุออกมา ก็เพียงพอที่จะแผดเผาทั่วทั้งเมืองได้ จะไม่มีวันดับมอดไปจนกว่าจะได้แผดเผาทุกสิ่งทุกอย่าง
หากพวกเขาร่วมมือกัน ปะทุเปลวไฟมังกรในร่างกายออกมาพร้อมๆกัน จากนั้นก็จะสามารถควบแน่นกลุ่มของเปลวไฟมังกรขนาดใหญ่ออกมาได้ในทันที สามารถที่จะแผดเผาศัตรูจนตายไปอย่างกะทันหัน
นี่คือหนึ่งในไพ่ตายของพวกเขาเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยน
จนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ไม่รู้ว่ามีศัตรูจำนวนมากเพียงใดที่ตายไปด้วยเปลวไฟมังกรนี้
โดยปกติแล้วศัตรูมักจะถูกเปลวไฟมังกรนี้แผดเผาโดยไม่รู้ตัว จากนั้นก็ถูกแผดเผาจนตายไป ท้ายที่สุดก็กลายเป็นเถ้าถ่าน เปลวไฟเช่นนี้ไม่ได้สนใจความแตกต่างของพลังอำนาจแม้แต่น้อย เกิดมาเพื่อทำลายล้างเพียงเท่านั้น
แม้แต่ยอดฝีมือในระดับจักรพรรดินั้น ก็ยังต้องรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเผชิญหน้ากับเปลวไฟมังกร นี่คือการพิโรธของเทพเจ้ามังกร!
ซู่ ซู่ ซู่!!!
พวกเขาต่างก็มองหน้าซึ่งกันและกัน ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดอะไรไร้สาระ ทันใดนั้นก็ได้เริ่มลงมือทันที ดราโกเนี่ยนระดับราชันนับสิบๆคนได้กระจายตัวกันออกไปในตำแหน่งที่แตกต่างกัน
ดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้ได้ไหลเวียนพลังเวทมนตร์ออกมาพร้อมกับกระตุ้นพลังอำนาจของสายเลือด
ทันใดนั้นกลุ่มเปลวไฟขนาดเล็กก็ได้ลุกโชนออกมาจากร่างของพวกเขา ปรากฏขึ้นมาเหนือปลายนิ้วของพวกเขา ถึงแม้ว่าเปลวไฟนี้จะดูอ่อนแออย่างมาก เหมือนกับว่าจะดับมอดไปได้ตลอดเวลา
ทว่ามันกลับมีออร่าที่ทำให้ผู้คนใจสั่น เหมือนกับว่ามีมังกรที่แท้จริงอาศัยอยู่ มีพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว
“ท่าไม่ดีแล้ว ดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้วางแผนที่จะใช้การพิโรธของเทพเจ้ามังกร!”
เหนือกำแพงเมือง บาหลีหั่นมีสายตาที่แหลมคม เขาเห็นได้อย่างกะทันหันว่าดราโกเนี่ยนเหล่านี้วางแผนที่จะใช้การโจมตีอะไรออกมา
สำหรับเขาที่ได้ต่อสู้กับเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนมานานหลายปีนั้น เขาจึงล่วงรู้เป็นอย่างดีถึงไพ่ในมือของดราโกเรี่ยนระดับราชันเหล่านี้ ซึ่งการพิโรธของเทพเจ้ามังกรนั้นก็เป็นการโจมตีที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัวอย่างมาก
เหตุการณ์ครั้งหนึ่งในอดีต ไม่รู้ว่ามียอดฝีมือมนุษย์จำนวนมากแค่ไหนที่มีความได้เปรียบเหนือเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนอย่างมาก ทว่าเรือกลับพลิกในท่อระบายน้ำ ถูกสังหารโดยการพิโรธของเทพเจ้ามังกรนี้และตายไปอย่างน่าสลด
“เจ้าพวกบัดซบ การที่ไม่สามารถเอาชนะเซี่ยได้ ไม่คาดคิดว่าจะใช้การโจมตีนี้ออกมา รีบบอกเซี่ยโดยเร็ว ไม่ว่าอย่างไรก็ห้ามรับการโจมตีนี้เข้าไปตรงๆเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะต้องถูกแผดเผาจนตายไปอย่างแน่นอน” บาหลีหู่มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป เขากำลังกระวนกระวายใจอย่างมาก ถ่ายทอดคำสั่งออกไป เขาเป็นกังวลว่าเซี่ยปิงจะไม่รู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของการโจมตีนี้และเผชิญหน้ากับเปลวไฟมังกรโดยตรง
ไม่มีใครที่จะล่วงรู้ถึงพลังอำนาจการพิโรธของเทพเจ้ามังกรของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนไปได้ดีกว่าเขา ในอดีตพ่อของเขาก็เป็นยอดฝีมือในระดับราชันขั้นสูงสุด ทว่าถูกดราโกเนี่ยนในระดับราชันโจมตีสวนกลับมาและใช้เปลวไฟมังกรนี้ ท้ายที่สุดทั่วทั้งร่างกายก็ถูกแผดเผากลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่ว่าจะใช้วิธีการอย่างไร ก็ไม่สามารถที่จะดับเปลวไฟนี้ได้
นี่ไม่ใช่เปลวไฟในขอบเขตของมนุษย์ มันเป็นมรดกตกทอดจากเทพเจ้ามังกร เป็นพลังอำนาจของเทพเจ้า
“เปลวไฟมังกร?!”
รู้สึกได้ถึงเปลวไฟของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนเหล่านี้ เซี่ยปิงก็มีสายตาเป็นประกาย เขารู้สึกว่าสายเลือดอีกานรกทองคำภายในร่างกายของตนเองกำลังพลุ่งพล่านและตื่นเต้นอย่างมาก ให้ความรู้สึกที่ละโมบ ต้องการที่จะกลืนกินเปลวไฟนี้
ต้องรู้ด้วยว่าปกติแล้วสายเลือดอีกานรกทองคำนั้นจะไม่แสดงปฏิกิริยาอะไรออกมามากนัก เป็นเหมือนกับเทพเจ้าที่สูงส่งและอยู่เหนือมวลมนุษย์ ไม่ได้มีความสนใจในทุกสรรพสิ่งของโลกมนุษย์
ทว่าตอนนี้กลับแสดงความสนใจต่อเปลวไฟมังกรนี้ ต้องการที่จะกลืนกินเข้าไป เห็นได้ชัดว่าเปลวไฟมังกรนี้จะต้องมีผลประโยชน์อย่างมหาศาลต่อร่างกายของเขาอย่างแน่นอน
อย่างไม่ต้องสงสัย เปลวไฟมังกรนี้จะต้องเป็นเหมือนกับเปลวไฟปีศาจภัยแล้ง เปลวไฟแห่งชีวิต แก่นแท้พระอาทิตย์และเปลวไฟอื่นๆ เป็นหนึ่งในเปลวไฟแห่งสวรรค์ มีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัว
เปลวไฟมังกรนี้อาจจะดูน่าสะพรึงกลัวสำหรับคนอื่นๆ ทว่าสำหรับเซี่ยปิงที่มีสายเลือดอีกานรกทองคำนั้น เปลวไฟแห่งสวรรค์นี้เป็นอาหารที่เขาสามารถกลืนกินได้ เพราะว่าเขาคือผู้ปกครองของเปลวไฟทั้งหมด!
“ตายซะเจ้ามนุษย์!”
“ยอมรับการพิโรธจากเทพเจ้ามังกรซะ!”
“ตัวตนที่สกปรกอย่างเจ้าจะต้องถูกกำจัดไปจากโลกนี้ หายไปซะ!”
ทันใดนั้นในที่สุดดราโกเนี่ยนนับสิบๆคนก็ได้เตรียมการเสร็จสิ้น พวกเขาได้กลั่นกรองเปลวไฟมังกรในร่างกายและผสมผสานเข้าด้วยกัน ไม่คาดคิดว่าจะก่อตัวกลายเป็นลูกบอลเปลวไฟขนาดเท่ากำปั้น
ลูกบอลเปลวไฟนี้หมุนเวียน หล่ง หล่ง หล่ง ส่วนลึกของลูกบอลเปลวไฟนี้ดูเหมือนว่าจะมีมังกรที่แท้จริงอยู่ เปลวไฟแผดเผาออกไปรอบๆ มีคลื่นความร้อนที่สูงอย่างถึงที่สุด บิดเบือนรังสิและกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง
ฟิ้ว!
ภายใต้การควบคุมของดราโกเนี่ยนระดับราชัน ลูกบอลเปลวไฟนี้ก็ได้พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่รวดเร็วอย่างสุดขีด เป็นเหมือนกับมิซไซน์ที่แม่นยำก็ว่าได้ พุ่งเข้าไปที่ร่างกายของเซี่ยปิง
“แย่แล้ว จบสิ้น เซี่ยจะต้องจบสิ้น!”
บาหลีหู่และคนอื่นๆต่างก็ต้องการที่จะเตือนเซี่ยปิง ไม่ให้รับการพิโรธของเทพเจ้ามังกรนี้เข้าไปตรงๆ จะต้องหลีกเลี่ยง ทว่าความเร็วของดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้รวดเร็วเกินไปจริงๆ ต่อให้พวกเขาจะต้องการเข้าไปเตือน ก็ไม่สามารถที่จะเข้าไปได้ทัน
ยิ่งไปกว่านั้นสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงอย่างมากก็คือเซี่ยปิงกำลังยืนอยู่อย่างนิ่งเฉยอย่างไม่คาดคิด ไม่ได้ขยับเขยื้อนใดๆ เหมือนกับวางแผนที่จะเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้โดยตรง
นี่ทำให้พวกเขารู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก คิดว่าเซี่ยปิงคงจะไม่ได้รู้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของเปลวไฟนี้
“ฮ่าฮ่า เจ้ามนุษย์โง่ ไม่คาดคิดว่าจะต้องการเผชิญหน้ากับการพิโรธของเทพเจ้ามังกรซึ่งๆหน้า”
“ช่างโง่เขลายิ่งนัก แม้แต่พวกเราดราโกเนี่ยนก็ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้าตรงๆ เกรงกลัวว่าจะถูกแผดเผาไปจนตาย”
“ในที่สุดจุดจบของเจ้ามนุษย์นี่ก็มาถึง การที่สัมผัสเข้ากับเปลวไฟมังกรนั้น จะต้องเปลี่ยนกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างกะทันหัน”
“ในที่สุดก็สามารถที่จะสังหารเจ้ามนุษย์ที่เป็นดั่งปีศาจนี้ได้ กำจัดศัตรูคู่อาฆาตของเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนไป”
“ตายไปซะ มนุษย์ที่ต่อต้านพวกเราเผ่าพันธุ์ดราโกเนี่ยนจะต้องตาย!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ เหมือนกับพวกเขาจะเห็นได้ถึงชะตากรรมของเซี่ยปิงที่ถูกแผดเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน