ณ เมืองตะวันออกอันไกลโพ้น กลุ่มของเด็กตัวเล็กๆได้วิ่งออกมาจากจุดเทเลพอร์ต
“โอ้ ที่นี่เป็นเมืองขนาดใหญ่ เป็นโลกที่ผู้ใหญ่อยู่ ช่างร้ายกาจจริงๆ มีผู้ใหญ่มากมาย”
“ฮ่าฮ่า การที่ออกไปจากหมู่บ้านฝึกหัดที่น่าเบื่อนั่นก็ดีเหมือนกัน สถานที่แห่งนี้ดูน่าสนุกสนานกว่ามาก”
“แม่บอกว่าพวกเราไม่สามารถออกมาเล่นที่นี่ได้ หากถูกค้นพบ จะต้องตีพวกเราจนตูดแดงอย่างแน่นอน”
“ไม่ต้องกังวลไป พวกเราจะไม่ถูกค้นพบอย่างแน่นอน ไม่มีใครรู้ว่าพวกเราแอบมาที่นี่”
“ดูเร็ว นั่นพี่ชายชาวพื้นเมืองอยู่นั่น”
“ใช่ รีบไปเร็ว”
กลุ่มของเด็กตัวน้อยต่างก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น นี่เหมือนกับการที่พวกเขาได้เห็นแพนด้าเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ พวกเขาก็ได้ค้นพบเซี่ยปิงที่อยู่ใกล้ๆอย่างรวดเร็วเช่นกัน จากนั้นก็วิ่งเข้าไปอย่างเร่งรีบ
“ยอดเยี่ยมจริงๆเซี่ยปิง”
ยวีชีชีที่เห็นเช่นนี้ก็ตะโกนออกมา “หนึ่งปีที่ไม่ได้เจอกัน ไม่คาดคิดว่าจะมีลูกติดจำนวนมากเช่นนี้ มีลูกสาวเป็นจำนวนมาก ท้ายที่สุดแล้วในปีนี้มีผู้หญิงต่างดาวจำนวนมากแค่ไหนกันที่ต้องเสียใจเพราะเจ้า?!”
“ลูกติดอะไรกัน ลูกสาวอะไรกัน หนึ่งปีสามารถที่จะเติบโตขึ้นมาจนตัวใหญ่เช่นนี้หรือ? อย่าพูดจาซีซั้วโดยที่ไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้” เซี่ยปิงพูดออกมาอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับเคาะศีรษะเธอหนึ่งครั้ง
“เหอะ ใครจะไปรู้กันว่าโครงสร้างร่างกายของพวกมนุษย์ต่างดาวจะเป็นอย่างไร บางทีภายในหนึ่งปีก็อาจจะเติบโตขึ้นมาจนถึงขั้นนี้ได้ ไม่ได้มีอะไรที่แปลกประหลาด” ยวีชีชีพูดออกมาอย่างรังเกียจ
นี่ก็ไม่ได้เป็นการที่เธอโกหกเช่นกัน เพราะว่าในเผ่าพันธุ์ปีศาจใต้ท้องทะเลนั้น ก็มีปีศาจปลาที่พิเศษบางตัวที่มีการเจริญเติบโตที่รวดเร็วอย่างถึงที่สุด หนึ่งปีก็สามารถที่จะเติบโตขึ้นมาจนถึงช่วงโตเต็มวัยได้ เจริญเติบโตได้อย่างสมบูรณ์
ทว่าในจักรวาลที่ไร้ขอบเขตซึ่งมีเผ่าพันธุ์จำนวนนับไม่ถ้วนนั้น การที่จะมีเผ่าพันธุ์เช่นนี้ปรากฏขึ้นมานั้น มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่แปลกแต่อย่างใด
เจียงยารุ ซู่จีและฉู่หลงทั้งสามคนก็มองเซี่ยปิงด้วยสีหน้าที่สงสัย เพราะว่าเจ้าอันธพาลนี่มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องชู้สาว ต่อให้เด็กเหล่านี้จะไม่ใช่ลูกของเขา ทว่ามันก็มีความเป็นไปได้ว่าเด็กเหล่านี้อาจจะเป็นน้องสาวหรือน้องชายของบรรดาผู้หญิงต่างดาวที่เขาได้ทำร้าย
“พี่ชายชาวพื้นเมือง พี่สาวเหล่านี้เป็นใครหรือ?”
เย่เจียเจียเด็กสาวตัวน้อยมองยวีชีชีและคนอื่นๆด้วยสีหน้าที่สับสน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบเจอกับพวกเธอทั้งสี่
“เป็นนางสนมของข้า ตอนนี้ข้าได้พาพวกเธอมาเปิดโลกทัศน์”
เซี่ยปิงพูดโอ้อวดออกมาอย่างเฉยเมย
นางสนม?!
เจียงยารุ ฉู่หลง ยวีชีชีและซู่จีทั้งสี่คนก็กัดฟันอยางแน่น ดวงตาที่งดงามของพวกเธอลุกเป็นไฟ พวกเธอต่างก็ปรารถนาที่จะจับเจ้านี่ย่างกินทั้งเป็น อีกทั้งยังต้องการที่จะโรยด้วยผงยี่หรา
“สวัสดีพี่สะใภ้”
กลุ่มของเด็กที่กล่าวทักทายอย่างสุภาพ
เจียงยารุและคนอื่นๆก็มีสีหน้าที่แดงขึ้นมาอย่างกะทันหัน ดูเหมือนเป็นลูกมะเขือเทศ
“ดีมาก”
เซี่ยปิงเห็นเช่นนี้ก็พึงพอใจอย่างมาก เด็กตัวเล็กเหล่านี้ช่างมีการศึกษาที่ดี
ระยะที่ห่างออกไป กลุ่มของผู้คนของเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นต่างก็กัดฟันอย่างแน่น รู้สึกเคียดแค้นอย่างมาก ความรู้สึกลึกๆเต็มไปด้วยความเดือดระอุ
“บัดซบ เจ้านักต้มตุ๋นนั่นเหมือนกับนำผู้หญิงมาเที่ยวเล่น ยิ่งไปกว่านั้นยังมีถึงสี่คน ช่างล้ำเส้นเกินไป” คนๆหนึ่งที่กัดฟันพูด รู้สึกอิจฉาอย่างมาก ปรารถนาที่จะสามารถแทนที่เซี่ยปิงได้
“ตอนนี้เขาเป็นบุคคลที่ร่ำรวย มีความมั่งคั่งนับพันล้านเหรียญจักรวาล การที่จะมีผู้หญิงสี่คนนั้นไม่ใช่เรื่องที่ต้องคำนึงถึง ต่อให้จะมี400คนมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หากข้ามีเงิน ข้าก็จะต้องเพลิดเพลินกับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืนและใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าไปวันๆ”
บางคนที่พูดออกมาอย่างเจ็บปวดหัวใจ อิจฉาตาร้อน
“400อะไรกัน เพียงแค่สี่คนนี้ก็คงจะรีดเค้นจนร่างกายของเขาแห้งเหี่ยวในคืนเดียว ไม่ช้าก็เร็วร่างกายของชายคนนี้จะต้องไม่มีน้ำเหลือ จะไม่มีอารมณ์ทางเพศใดๆอีกต่อไปและจะต้องตายคามือของผู้หญิงเหล่านี้” บางคนที่สาปแข่งออกมาอย่างโหดร้าย หวังว่าเซี่ยปิงจะสูญเสียสมรรถภาพทางเพศไป เห็นผู้หญิงที่งดงามเปลื้องผ้าอยู่ก็ไม่สามารถปลุกเร้าร่างกายได้
“ผายลม ความมั่งคั่งนับพันล้านเหรียญจักรวาลของเขานั้น หากไม่ใช่เป็นเพราะการฉ้อโกง ไม่ได้ขโมยเงินที่พวกเราได้ทำงานหามาอย่างหนักนั้น มีที่ไหนที่เขาจะมีวันนี้ได้”
“คิดแล้วก็น่าโศกเศร้า ชายคนนี้ได้นำเงินที่พวกเราทำงานหามาอย่างหนักเพื่อสนองอารมณ์ของตนเอง ใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าไปวันๆ เอาแต่ดื่มทั้งวันทั้งคืน ใช้เงินสนับสนุนเหล่าดาราสาวมากมาย ผลประโยชน์ทุกอย่างตกเป็นของเขา สวรรค์ช่างไม่มีตาจริงๆ”
“ใช่ ทำไมสวรรค์ถึงไม่ส่งสายฟ้าลงมาผ่าเขาให้ตายไป”
ผู้คนต่างก็รู้สึกหดหู่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ยิ่งเห็นเซี่ยปิงที่ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายแค่ไหน พวกเขาก็ยิ่งโศกเศร้ามากแค่นั้น เพราะว่าเจ้าบัดซบนี่กำลังมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของพวกเขา
“ใช่สิ ทักษะหล่อหลอมเปลวไฟสามขีดที่ปรากฏขึ้นมานั้น จะสามารถดึงดูดให้เจ้าเด็กนี่ออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นได้หรือไม่?” ทันใดนั้นก็มีบางคนที่มีความคิดชั่วร้ายขึ้นมา
“เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะกล้าออกไป ไม่รู้หรือว่ามีผู้คนจำนวนมากแค่ไหนในเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นที่ต้องการกำจัดเขา?”
“พูดถูก เขาคงจะอาศัยอยู่แต่ในเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะออกไป”
“เมื่อใดที่ออกไป เจ้าเด็กนี่จะต้องเผชิญกับความโกรธแค้นของผู้คนทันที ต่อให้ที่นี่จะเป็นโลกเสมือนจริงที่เขาไม่สามารถตายได้ ทว่าเขาก็จะต้องเจ็บปวดทรมาน”
“เหอะ ข้าต้องการที่จะเห็นเขาออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นจริงๆ ในตอนนั้นมันคงจะเป็นสิ่งที่น่าดูอย่างมาก”
ผู้คนจำนวนมากแสยะออกมาอย่างต่อเนื่อง พวกเขากำลังคาดหวังว่าเซี่ยปิงจะออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้น หากไม่มีพื้นที่ปลอดภัยแห่งนี้คุ้มครองอยู่นั้น ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กนี่จะตายไปในสภาพไหน
………….
“ใช่สิ อย่าเรียกข้าว่าชาวพื้นเมืองอีก ข้าก็มีชื่อ ชื่อว่าอู๋ตี่”
ในทางกลับกัน เซี่ยปิงก็กำลังสั่งสอนกลุ่มของเด็กเหล่านี้อยู่
“เข้าใจแล้ว พี่ชายอู๋”
กลุ่มของเด็กที่ตบหน้าอกของตนเอง เฉลียวฉลาดอย่างมาก เชื่อฟังคำพูดทุกอย่าง
“พี่ชายอู๋”
เย่เจียเจียเด็กสาวตัวน้อยได้พูดออกมาทันที “เมื่อไหร่พี่ชายจะนำทางพวกเราไปจัดการกับกลุ่มกองโจรและปล้นชิงสมบัติต่างๆนาๆ พวกเรารอมานานแล้ว” เธอมองเซี่ยปิงด้วยสายตาที่เป็นประกาย
เด็กคนอื่นๆก็ตื่นเต้นขึ้นมาเช่นกัน พวกเขาพยายามอย่างหนักเพื่อบ่มเพาะตนเองจนเลื่อนขั้นมาในระดับราชวังสีม่วงได้ ต้องการที่จะติดตามเซี่ยปิงเพื่อจัดการกับพวกโจรชั่วร้าย
ครั้งที่แล้วที่พวกเขาและเซี่ยปิงได้ร่วมมือกันทำลายกลุ่มของกองโจรจนสิ้นซากนั้น นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาเฝ้ารอมาเป็นระยะเวลานาน ต้องการที่จะออกผจญภัยอีกครั้ง
“จัดการกับกองโจรอะไรกัน พวกเจ้าต้องเรียนหนังสือไม่ใช่หรือ?”
เซี่ยปิงพูดออกมาอย่างลวกๆ
“ตอนนี้เป็นช่วงวันหยุดฤดูร้อนของโรงเรียน ดังนั้นพวกเราจึงมีเวลาว่างมาก” เย่เจียเจียพูดออกมาอย่างอิ่มอกอิ่มใจ
เซี่ยปิงเอามือเท้าคางและคิดครู่หนึ่ง “เข้าใจแล้ว วันนี้ข้าต้องการที่จะออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นพอดี ออกไปเพื่อจับตัวพวกโจรชั่วร้าย พวกเจ้ามากับข้าด้วยก็ได้”
เดิมทีเขามีความคิดที่จะปล้นชิงทักษะหล่อหลอมเปลวไฟสามขีด ทว่าการที่จะนำกลุ่มเด็กเหล่านี้ไปด้วยนั้นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ยิ่งไปกว่านั้นกลุ่มเด็กเหล่านี้ก็มีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่และร่ำรวย มีอิทธิพลที่ไม่ธรรมดา
หากตนเองปล้นชิงทักษะหล่อหลอมเปลวไฟสามขีดมา บางทีอาจจะสามารถขัดขวางผู้คนที่มีเจตนาชั่วร้ายด้วยการพึ่งพาสถานะของพวกเขาได้
จับตัวโจรชั่วร้าย?!
ได้ยินเช่นนี้ กลุ่มของเด็กก็มีสายตาเป็นประกาย แต่ละคนที่ได้ยินเช่นนี้ต่างก็รู้ว่านี่เป็นเรื่องที่น่าสนุกอย่างแน่นอน
“เยี่ยม”
เย่เจียเจียและเด็กคนอื่นๆก็พูดออกมาอย่างตื่นเต้น พวกเขาต่างก็อดใจรอไม่ไหว
“เอาล่ะ พวกเราไปกันเถอะ”
เซี่ยปิงได้ชี้นิ้วไปทันที จากนั้นก็เดินไปสู่ประตูเมืองตะวันออกอันไกลโพ้น
กลุ่มของเด็กก็ได้เดินตามเขาไปอย่างตื่นเต้น
เจียงยารุและอีกสามคนก็มองหน้าซึ่งและกันอย่างไร้หนทาง พวกเธอคิดว่าตนเองได้เข้ามาในโรงเรียนอนุบาลก็ว่าได้ จะต้องดูแลกลุ่มของเด็กตัวเล็กๆเหล่านี้ ทว่านี่ก็ไม่ได้ทำให้พวกเธอกังวลอะไรเป็นพิเศษ
เพราะว่าพวกเธอก็ได้เห็นพลังอำนาจของเซี่ยปิงมาแล้ว ต่อให้จะเผชิญกับอันตรายที่ยิ่งใหญ่ ก็คงจะเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นดีได้
ภายในระยะเวลาอันสั้น พวกเขาทั้งหมดก็ได้เดินทางออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้น
“แม่เจ้า ไม่คาดคิดว่าเจ้าอู๋ตี่นั่นจะออกไปจากเมืองจริงๆ”
“นี่เป็นการรนหาที่ตายของเขาเอง”
“นี่เป็นความต้องการของสวรรค์ ต้องการให้พวกเรากำจัดเขา”
“ไม่รู้ว่ารอมานานแค่ไหน ในที่สุดโอกาสก็มาถึง ข้าจะต้องล้างแค้นให้กับสิ่งที่เจ้าเด็กนั่นได้ทำไว้กับข้า”
“เร็ว รีบรายงานพวกพ้องคนอื่นๆ ออกไปจากเมืองพร้อมๆกัน ห้อมล้อมเจ้ายอดนักต้มตุ๋นอู๋ตี่นั่น”
หลังจากนั้นข่าวเรื่องที่เซี่ยปิงได้เดินทางออกไปจากเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นก็ได้กระจายไปทั่วทั้งเมืองอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายไปทั่วทั้งเมืองตะวันออกอันไกลโพ้นอย่างกะทันหัน