สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าจำนวนมากรวมถึงกู๋หย่งต่างก็รู้สึกไม่พึงพอใจกับคำพูดของเซี่ยปิง สิ่งที่เรียกว่าการปล้นชิงความมั่งคั่งของผู้อื่นนั้น เป็นความผิดที่เทียบเท่าได้กับการฆาตกรรมพ่อแม่!
พวกเขาแก๊งเขี้ยวหมาป่านั้นได้ทำงานอย่างหนักมานับสิบปีเพื่อสั่งสมความมั่งคั่งทั้งหมด อีกทั้งไม่รู้ว่าใช้ต้นทุนมากแค่ไหนในการจัดการดูแลภูเขาเขี้ยวหมาป่าแห่งนี้ ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าเจ้าเด็กนี่คิดที่จะพูดออกมาเพียงไม่กี่คำและให้พวกเขามอบสมบัติทั้งหมดให้ นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?!
ครั้งนี้กู๋หย่งและคนอื่นๆไม่ได้คิดที่จะหลบหนีอีกต่อไป มีเพียงแค่การทำสงครามเท่านั้น!
“ทุกๆคน ตั้งขบวน!”
กู๋หย่งตะโกนออกมาอย่างโมโห ถ่ายทอดคำสั่งออกไป
สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าจำนวนมากก็เคลื่อนไหวทันที พวกเขาต่างก็ฝึกฝนกันมาเป็นอย่างดี ทันใดนั้นก็ได้เคลื่อนไหวไปที่ตำแหน่งของตนเอง ภายในไม่กี่ลมหายใจ คนเหล่านี้ก็ได้จัดตั้งขบวนค่ายกลที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมา
นี่คือเขี้ยวหมาป่าทะลวงกองทัพ เป็นไพ่ตายของแก๊งเขี้ยวหมาป่า!
ด้วยแนวขบวนนี้ มันสามารถที่จะทำให้พวกเขาแสดงพลังการต่อสู้ออกมาได้มากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เป็นเหมือนกับฝูงหมาป่าที่จู่โจมและสังหารศัตรูก็ว่าได้
หล่ง หล่ง หล่ง~
ทันใดนั้นค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้ก็ได้ไหลเวียนทันที พลังเวทมนตร์ต่างก็หลอมรวมเข้าด้วยกัน จากนั้นก็แปรเปลี่ยนกลายเป็นหมาป่าสีดำขนาดใหญ่จำนวนมาก มีกรงเล็บและเขี้ยวที่แหลมคม ดูร้ายกาจอย่างมาก
หมาป่าเสือดำเหล่านี้แต่ละตัวน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก เป็นเหมือนกับอสูรดุร้าย ไม่ใช่มีแค่หนังที่หนาและมีร่างกายที่แข็งแกร่งเท่านั้น ทว่าพวกมันก็มีกรงเล็บที่แหลมคมซึ่งสามารถฉีกศัตรูให้เป็นชิ้นๆได้
ทว่าหมาป่าสีดำเหล่านี้มีจำนวนมากอย่างยิ่ง มีจำนวนนับหมื่นตัว เป็นเหมือนกับฝูงของหมาป่าก็ว่าได้
“ตายซะเจ้าอู๋ตี่!”
กู๋หย่งตะโกนออกมาอย่างโมโห เขายืนอยู่ที่ใจกลางของค่ายกล พลังเวทมนตร์ของเขาได้ควบแน่นขึ้นมากลายเป็นหมาป่าที่มีขนาดใหญ่กว่าหมาป่าตัวอื่นๆกว่าสิบเท่า บนหัวนั้นเหมือนกับจะมีมงกุฎสีทองอยู่
เหมือนกับว่าหมาป่าตัวนี้จะเป็นราชาหมาป่า เป็นผู้ปกครองของหมาป่าสีดำจำนวนนับไม่ถ้วน
หากภายในฝูงหมาป่ามีราชาหมาป่าอยู่ล่ะก็ จากนั้นพวกมันก็จะไม่เกรงกลัวอะไรอีก อีกทั้งยังสามารถออกคำสั่งให้ฝูงหมาป่าเหล่านี้แสดงพลังอำนาจที่แข็งแกร่งและฉีกทำลายศัตรูได้
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!!!
หมาป่าสีดำเหล่านี้ต่างก็ได้กระโจนเข้าใส่เซี่ยปิง ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย กรงเล็บของพวกมันมีพลังฉีเหล็กทองแกที่แหลมคม แม้แต่ผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ที่รับกรงเล็บนี้ไปก็จะต้องถูกเจาะทะลวงและบาดเจ็บสาหัสอย่างกะทันหัน
หมาป่าสีดำกว่าหมื่นตัวที่พุ่งออกไป ภาพที่เห็นนี้น่าอัศจรรย์อย่างมาก เป็นเหมือนกับกองทัพหมาป่าก็ว่าได้ คนๆเดียวที่อยู่ต่อหน้ากองทัพนี้นั้นดูเล็กกระจิดไปเลย
ย่างก้าวหยานเป่ย!
ร่างกายของเซี่ยปิงได้กระพริบหายไป เปลี่ยนกลายเป็นอสูรหยานเป่ย ดูเหมือนว่าจะหดตัวลงก็ว่าได้ หายไปจากจุดเดิมอย่างกะทันหัน หลบหลีกการโจมตีของหมาป่านับหมื่นตัวและแทรกตัวเข้าไปในใจกลางของค่ายกลที่ยิ่งใหญ่นี้อย่างกะทันหัน
“ท่าไม่ดีแล้ว เจ้าบัดซบนี่ต้องการที่จะจัดการกับหัวหน้าแก๊ง”
“ขัดขวางเขา ขัดขวางเจ้าเด็กนี่ทันที”
“ล้อมรอบเขาไว้ ล้อมรอบและสังหารเขา อย่าให้เขาหลบหนีออกไปจากวงล้อมของพวกเราได้”
สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าจำนวนมากต่างก็ตะโกนออกมาอย่างโมโห พวกเขาได้แยกตัวออกไปตามจุดต่างๆ ล้อมรอบเซี่ยปิงจากทุกทิศทาง
“ต้องการสังหารข้ารึ? ช่างเพ้อฝันสิ้นดี!”
กู๋หย่งแสยะออกมา มองเซี่ยปิงด้วยสายตาที่เหยียดหยาม แกนหลักของเขี้ยวหมาป่าทะลวงกองทัพนี้ก็คือเขา หากแกนหลักของค่ายกลถูกทำลายไป แน่นอนว่าค่ายกลนี้ก็จะต้องล่มสลายเช่นกัน
ทว่าการที่ล่วงรู้ถึงจุดๆนี้นั้น เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะปล่อยให้ตนเองไร้ซึ่งการป้องกัน
อย่างแรกเขาได้จัดสรรผู้คุ้มกันจำนวนนับสิบอยู่ข้างกายของตนเอง ขัดขวางศัตรูจากการบุกเข้ามาโจมตีเขา แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือเขากู๋หย่งนั้นก็มีความแข็งแกร่งอย่างมาก
ต่อให้ข้างกายของเขาจะไม่มีผู้คุ้มกันอยู่ ในฐานะที่เป็นผู้บ่มเพาะในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงสุดนั้น ก็มีผู้คนไม่มากในเมืองระดับต่ำที่จะสามารถเอาชนะเขาได้
ทว่าการที่เจ้าอู๋ตี่กล้าที่จะทำเช่นนี้ ช่างเป็นการนำพาภัยพิบัติมาสู่ตนเอง นี่คือพฤติกรรมของการฆ่าตัวตาย
“บัดซบ แย่แล้ว!”
ในขณะที่กู่หย่งกำลังรู้สึกพึงพอใจในตนเองนั้น เขาก็ค้นพบว่าเจ้าอู๋ตี่นี่ร้ายกาจอย่างถึงที่สุด เป็นเหมือนกับลิโป้เทพเจ้าสงครามในตำนานก็ว่าได้ สังหารกองทัพด้วยตัวคนเดียว หมัดของเขานั้นเหมือนกับเป็นหอกยาว เจาะทะลวงผ่านทุกๆคนไป
ตึบ!
หมัดๆเดียว ผู้คุ้มกันจำนวนนับสิบของแก๊งเขี้ยวหมาป่าที่คุ้มครองกู๋หย่งอยู่นั้น ทันใดนั้นก็กลายเป็นเหมือนกับบาร์บีคิวที่ถูกเจาะทะลวงผ่านก็ว่าได้ หน้าอกปรากฏเป็นรูเลือดและได้หายไปจากพื้นที่เสมือนจริงเช่นนี้
“นี่มัน นี่มันคือทักษะหมัดอะไรกัน?!”
กู๋หย่งพยายามที่จะต้านทานสุดชีวิต ทว่าเขาก็ค้นพบว่าหมัดนี้ของเซี่ยปิงเหมือนกับว่าจะแอบแฝงด้วยหลุมวน กลืนกินพลังอำนาจทุกอย่างเหมือนกับหลุมดำก็ว่าได้ พลังอำนาจในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ที่เขาแสดงออกมานั้นถูกกลืนกินเข้าไปทั้งหมด ไม่หลงเหลือพลังงานแม้แต่หยดเดียว
ปัง!
วินาทีต่อมา หมัดนี้ก็ได้อัดเข้าไปที่ร่างกายของเขา พลังเวทมนตร์ที่น่าสะพรึงกลัวได้ปะทุอออกมาเหมือนกับทะเล มีพลังทำลายล้างที่น่าอัศจรรย์
“นี่ข้า..นี่ข้าตายไปเช่นนี้หรือ?!”
กู๋หย่งจ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เขาก้มมองลงอย่างช้าๆ มองไปที่หน้าอกของตนเอง มีรูเลือดขนาดกำปั้นปรากฏอยู่ เลือดไหลลงมา ติ้ง ติ้ง
เขาตกตะลึงอย่างมาก เหมือนกับจะไม่เชื่อว่าตนเองตายไปด้วยหมัดๆนี้ ต่อให้จะมีผู้คุ้มกันจำนวนมากที่อยู่ข้างกาย ก็ไม่สามารถที่จะต้านทานพลังอำนาจที่ล้นหลามของหมัดนี้ได้
ตึบ กู๋หย่งล้มลงไปกับพื้น ไม่มีเสียงใดๆดังขึ้นมาอีก
“ท่าไม่ดีแล้ว หัวหน้าแก๊งถูกสังหารไปภายในหมัดเดียว”
“บัดซบ กลุ่มผู้คุ้มกันเหล่านี้กินอุจจาระหรือ? ทำไมถึงไม่ขัดขวางเจ้าเด็กนั่นจากการสังหารหัวหน้า?”
“ขัดขวางแล้ว ทว่าพวกเขาก็ถูกสังหารไปด้วยหมัดนี้เช่นกัน ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งได้”
“ปีศาจ เจ้าเด็กนี่คือปีศาจ พวกเราไม่ใช่คู่มือของเจ้าปีศาจนี่แม้แต่นิดเดียว”
สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าจำนวนมากต่างก็ตะโกนออกมาอย่างแตกตื่น ด้วยการที่กู๋หย่งตายไปนั้น เขี้ยวหมาป่าทะลวงกองทัพของพวกเขาก็ได้ล่มสลายทันที พลังฉีที่ผันผวนได้ปะทุออกมาจากจุดใจกลาง เป็นเหมือนกับกระแสพลังฉีที่แปรปรวนก็ว่าได้
ตึบ!
สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าแต่ละคนต่างก็ส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างน่าสมเพช พลังฉีที่ผันผวนเหล่านี้เป็นเหมือนกับคลื่นมหาสมุทรก็ว่าได้ ซัดเข้าไปที่พวกเขาอย่างต่อเนื่อง ซัดไปที่ร่างกายของพวกเขาจนหัวใจได้รับความเสียหายอย่างหนัก
เห็นได้ชัดว่าเพราะค่ายกลถูกทำลายไป พวกเขาจึงเผชิญกับพลังที่สะท้อนกลับ
สมาชิกของแก๊งเขี้ยวหมาป่าบางคนที่มีพลังอำนาจอ่อนแอนนั้น พวกเขาก็ได้ตายไปอย่างกะทันหัน เปลี่ยนกลายเป็นก้อนเนื้อบด
สำหรับส่วนที่เหลือ ต่อให้จะไม่ตาย ทว่าก็ยังสูญเสียพลังอำนาจไปอย่างมาก ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ได้อีก
“ไปเถอะ ไปปล้นชิงทรัพย์สมบัติของภูเขาเขี้ยวหมาป่ามา”
เซี่ยปิงพูดกับเย่เจียเจียและเด็กคนอื่นๆ เขาไม่ได้สนใจเหล่าสมาชิกของแก๊งเขี้ยวหมาป่าที่นอนหมดสภาพอยู่พื้นที่แม้แต่น้อย
หลังจากการต่อสู้นี้ พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะคุกคามเขาได้อีกต่อไป การที่ไม่เคลื่อนไหวจะเป็นการดีที่สุด ทว่าหากกล้าที่จะลุกขึ้นต่อต้านอีกล่ะก็ เขาก็ไม่รังเกียจที่จะส่งคนเหล่านี้ไปพบกับยมราชในขุมนรก
“รับทราบ!”
เย่เจียเจียและคนอื่นๆต่างก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น สำหรับเรื่องการปล้นชิงทรัพย์สมบัตินั้น พวกเขาถือว่าเป็นยอดฝีมือที่เก่งกาจที่สุด ทันใดนั้นก็ได้พุ่งตัวเข้าไปที่คลังสมบัติของแก๊งเขี้ยวหมาป่า
ภายในระยะเวลาอันสั้น พวกเขาก็ได้เดินออกมาพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยสมบัติ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้ขนสมบัติทั้งหมดออกมา
สวนสมุนไพรวิญญาณก็ไม่ได้เล็ดรอดไปเช่นกัน สมุนไพรวิญญาณทั้งหมดได้ถูกปล้นชิงไป
“ไปเถอะ”
เซี่ยปิงรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก หลังจากที่ได้ปล้นชิงทรัพย์สมบัติของภูเขาเขี้ยวหมาป่าจนสะอาดหมดจด เขาก็ได้นำเย่เจียเจียและคนอื่นๆจากไป
“จบสิ้น จบสิ้นอย่างแท้จริง สมบัติทั้งหมดถูกปล้นชิงไป หลงเหลือเพียงแค่ความว่างเปล่า สะอาดยิ่งกว่าใบหน้าเสียอีก”
“บัดซบ สวนสมุนไพรวิญญาณก็ถูกเจ้าโจรนั่นปล้นชิงไป สมุนไพรวิญญาณไม่หลงเหลือแม้แต่ชนิดเดียว แม้แต่หญ้าก็ถูกขุดออกไป”
“ท้ายที่สุดแล้วใครกันที่เป็นอาชญากร?!”
“ไอ้ลูกหมาอู๋ตี่ นี่จะต้องเป็นความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแน่นอน อ๊าก!”
“ในอนาคตแก๊งเขี้ยวหมาป่าและเจ้าจะมีความอาฆาตแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแน่นอน อ๊าก!”
สมาชิกแก๊งเขี้ยวหมาป่าจำนวนมากต่างก็กัดฟันอย่างแน่น พวกเขาต่างก็รู้สึกโศกเศร้าและไม่พึงพอใจ คำรามออกสู่ท้องฟ้า เคียดแค้นเซี่ยปิงอย่างถึงที่สุด
หากเป็นไปได้ พวกเขาจะต้องล้างแค้นให้กับความบาดหมางครั้งนี้อย่างแน่นอน ไม่ว่าใครก็รู้ว่าหมาป่านั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีความคิด แสวงหาการล้างแค้นให้กับเรื่องที่เล็กน้อยที่สุด