“เจ้าสารเลว!”
เหว่ยซื่อเท่อและดราโกเนี่ยนระดับราชันคนอื่นๆต่างก็จ้องมองอย่างโกรธแค้น เดิมทีดราโกเนี่ยนระดับราชันก็ขาดแคลนอยู่แล้ว ก่อนหน้านี้ที่ตายไปสามคนนั้น ก็ทำให้ดราโกเนี่ยนระดับจักรพรรดิเดือดระอุอย่างแท้จริง ต้องการที่จะฆ่าล้างเมืองของเผ่าพันธุ์มนุษย์เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู
ทว่าตอนนี้ไม่คาดคิดว่าจะไม่ทันได้สังหารมนุษย์แม้แต่คนเดียว ดราโกเนี่ยนระดับราชันสามคนกลับถูกตบจนตายไป ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่ขนของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ นี่คือความอัปยศอดสูแบบไหนกัน
“พวกเราร่วมมือกัน สังหารเขา”
“หากสามไม่สามารถสังหารเขาได้ ถ้าอย่างนั้นก็สิบคน!”
“ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถต่อกรกับพวกเราหนึ่งร้อยคนได้ สังหารเจ้ามนุษย์ที่ยโสโอหังคนนี้ซะ!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันจำนวนมากต่างก็โมโหขึ้นมา พวกเขาได้ทำการแปลงกายมังกรอย่างกะทันหัน หลุดออกไปจากอำนาจแรงโน้มถ่วงของเซี่ยปิง พลังอำนาจที่แข็งแกร่งได้ปะทุออกมา จากนั้นก็พุ่งตัวออกไปสู่เซี่ยปิง
“มังกรเชิดหน้า!”
ทันใดนั้นดราโกเนี่ยนระดับราชันห้าคนก็ได้พุ่งออกไป พวกเขาได้แยกกันออกไปห้าทิศทาง พลังอำนาจมังกรภายในร่างกายปกคลุมทั่วทั้งอากาศ ผสมผสานกันกลายเป็นหนึ่งเดียว เหมือนกับจะก่อตัวกลายเป็นค่ายกลขนาดเล็ก
บนอากาศ พลังมังกรนี้ได้ก่อตัวกลายเป็นหัวของมังกร เป็นเหมือนกับมังกรที่แท้จริงที่ได้เชิดหน้าขึ้นมา มีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา พื้นดินส่วนหนึ่งถูกพลังอำนาจนี้บดทำลายไป ส่งเสียงสายฟ้าดังขึ้นมา
“มังกรสะบัดหาง!”
อีกทั้งดราโกเนี่ยนระดับราชันอีกห้าคนก็ได้พุ่งเข้ามา พวกเขาได้ประสานการโจมตีกัน พลังมังกรสั่นสะท้าน พลังอำนาจของแต่ละคนผสมผสานกัน เหมือนกับจะแปรเปลี่ยนกลายเป็นหางมังกรและกวาดออกไปสู่เซี่ยปิง
หางมังกรนี้น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก เป็นเหมือนกับแส้ที่กวาดดวงดาว เหมือนกับเป็นแส้ของเทพเจ้า มีพลังการโจมตีที่แหลมคมอย่างไร้ที่ติ แม้แต่แม่น้ำที่ยิ่งใหญ่ ก็สามารถที่จะตัดขาดได้
เรียกได้ว่านี่คือการฟาดแส้ออกไปอย่างแท้จริง
การที่เผชิญหน้ากับการโจมตีของดราโกเนี่ยนระดับราชันสิบคน ต่อให้เซี่ยปิงจะมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม ทว่าเขาก็จะไม่ประมาท
หอกอเวจี!
ทันใดนั้นเขาก็ได้นำหอกอเวจีหอกของขุมนรกออกมาจากร่างกาย
ทันทีที่หอกยาวนี้ปรากฏขึ้นมา อากาศก็เต็มไปด้วยออร่าของขุมนรกทันทีโดยที่มีมันเป็นจุดศูนย์กลาง เหมือนกับว่าเป็นเดวิลที่ออกมาจากประตูของขุมนรกก็ว่าได้
เหมือนกับว่าในช่วงเวลานี้ทั่วทั้งโลกได้เปลี่ยนกลายเป็นความมืดมิด แสงทั้งหมดรอบๆตัวได้ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิดนี้
พลังฉีเดม่อนได้ปัดเป่าออกไป เหมือนกับว่ามีเดม่อนที่ชั่วร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนจากขุมนรกที่ส่งเสียงโหยหวนออกมา
“เป็นพลังฉีเดม่อนที่ทรงพลังจริงๆ!”
เจ้าหน้าที่จำนวนมากของชนเผ่าบาหลีต่างก็ตกใจ พวกเขารู้สึกได้ถึงความมืดมิดที่ไร้ที่สิ้นสุดจากพลังฉีเดม่อนเหล่านี้ เหมือนกับว่าหากสัมผัสแม้เพียงนิดเดียว ก็จะต้องตกลงไปสู่ขุมนรกที่ไร้ขอบเขต
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกได้ถึงออร่าที่ชั่วร้ายเช่นนี้
“ไม่ นี่มันไม่ใช่พลังฉีเดม่อนปกติธรรมดา เหมือนกับว่าจะมีออร่าความศักดิ์สิทธิ์ ความโบราณ ความโกลาหลและออร่าอื่นๆ เทียบกับพลังฉีเดม่อนแล้ว นี่มันมีความล้ำลึกและมีความเก่าแก่กว่ามาก นี่คือพลังอำนาจที่มาจากขุมนรก”
ม่านตาของบาหลีหู่ขยายขึ้นมา
หากเป็นเพียงแค่พลังฉีเดม่อน จากนั้นลักษณะของมันก็จะเป็นความบ้าคลั่ง การกัดกร่อนและความสับสน ทว่าออร่าของขุมนรกนั้นแตกต่างออกไป มันเป็นความมืดที่ไร้ขอบเขต เป็นความมืดมิดที่สามารถกลืนกินรังสีทุกๆอย่าง
อีกทั้งไม่ใช่เพียงแค่บาหลีหู่เท่านั้น แม้แต่ดราโกเนี่ยนระดับราชันที่ทรงอำนาจบางคนก็รู้สึกได้ถึงจุดๆนี้เช่นกัน นี่คือออร่าความมืดมิดที่แอบแฝงไปด้วยเกียรติยศและอำนาจในระดับสูงสุด
“หืมม?!”
เซี่ยปิงกำหอกอเวจี พลังเวทมนตร์ของเขาได้หลั่งไหลเข้าไป จากนั้นทั่วทั้งหอกก็สั่นไหวเล็กน้อย เขาเหมือนจะรู้สึกได้ว่าความรู้สึกของการจับหอกนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง
หลังจากที่พลังเวทมนตร์ในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ของเขาได้หลั่งไหลเข้าไป ด้ามหอกก็เหมือนว่าจะปรากฏอักขระของขุมนรกและเลือดสีแดงขึ้นมา ดูเหมือนว่าจะควบแน่นด้วยเลือดทั่วทั้งเล่ม เหมือนกับว่ามีมดสีดำจากขุมนรกที่กำลังคลานไปมา มีออร่าที่ทรงอำนาจอย่างมาก
ในความว่างเปล่า เหมือนกับว่าเทพมารในส่วนลึกของหอกอเวจีกำลังจะได้สติกลับขึ้นมา
“หอกอเวจีนี้มีวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ด้วยหรือ?” เซี่ยปิงคาดเดาออกมา เขาคิดว่าสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ที่ทรงอำนาจเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีวิญญาณสิ่งประดิษฐ์อยู่ ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้มันอยู่ในสภาวะหลับใหล
ทว่าในตอนนี้เมื่อพลังอำนาจของเขาพัฒนาขึ้นมานั้น เหมือนกับว่าวิญญาณสิ่งประดิษฐ์ของหอกอเวจีจะกำลังตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ทำให้พลังอำนาจของหอกอเวจีเพิ่มมากขึ้นไปอีก
“ตายซะ!”
เซี่ยปิงไม่ได้คิดอะไรมากมาย เขาได้กำหอกอเวจีไว้อย่างแน่นและพุ่งไปหากลุ่มของดราโกเนี่ยนระดับราชันเหล่านี้
ทักษะวิทยายุทธของขุมนรก ทักษะหอกกำราบปีศาจนรก!
ภายในพริบตา บนอากาศก็ปรากฏเป็นเงาหอกสีดำจำนวนมาก ซึ่งแต่ละเล่มนั้นมีอักขระของขุมนรกที่จารึกไว้อยู่ เหมือนกับว่าจะมีพลังอำนาจของวิญญาณชั่วร้ายจากขุมนรก
ตึบ!
หอกนี้ได้กระแทกเข้าไปที่หัวมังกรอย่างรุนแรง ปะทุออกมาอย่างกะทันหัน ทันใดนั้นก็เหมือนว่าหัวมังกรนี้จะไม่สามารถต้านทานพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวของขุมนรกได้ ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างน่าสมเพช
อีกทั้งวิญญาณชั่วร้ายของขุมนรกเหล่านี้ก็ได้กัดกินหัวมังกรเช่นกัน กลืนกินพลังอำนาจของมังกรเข้าไป
“เป็นไปได้อย่างไร?!”
ดราโกเนี่ยนระดับราชันห้าคนแตกตื่นอย่างมาก เดิมทีพวกเขาคิดว่าพลังอำนาจของหัวมังกรจะสามารถกำราบทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่คาดคิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีพลังอำนาจที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าพวกเขา
เมื่อพลังอำนาจนี้เข้ามา มันดูเหมือนว่าพวกเขาได้จมลงไปในขุมนรกที่ไร้ขอบเขต คลื่นแต่ละคลื่น ชั้นแต่ละชั้น แทรกซึมเข้าไปในหัวใจของพวกเขา ทำให้รู้สึกว่าไม่สามารถที่จะต่อกรได้
วินาทีต่อมา พวกเขาก็กระอักเลือดออกมา หัวมังกรที่ได้แปรเปลี่ยนมาจากพลังเวทมนตร์ก็ได้กระจายหายไปทันที แตกกลายเป็นเสี่ยงๆ ทั่วทั้งร่างกายของพวกเขาได้กระเด็นปลิวออกไป หัวใจได้รับความเสียหายอย่างหนัก กระแทกเข้าไปที่พื้นอย่างรุนแรง ทำให้เกิดหลุมลึกขนาดใหญ่ขึ้นมา
ภายในพริบตา ดราโกเนี่ยนระดับราชันอีกห้าคนก็พุ่งเข้ามาถึง หางมังกรขนาดใหญ่ที่ฟาดเข้ามามีแสงสีทองที่ส่องประกาย เป็นเหมือนกับแส้ของเทพเจ้าก็ว่าได้ ตกลงมาจากบนอากาศ มีพลังการเจาะทะลวงที่น่าสะพรึงกลัว ฉีกอากาศเข้ามา
หางมังกรสีทองนี้ได้ฟาดลงมา มีน้ำหนักมากกว่าหมื่นตัน ตกลงมาเหมือนกับเป็นภูเขาที่หนักล้านตันก็ว่าได้
ยิ่งไปกว่านั้นความเร็วของมันก็รวดเร็วอย่างสุดขีด ยากที่เซี่ยปิงจะสามารถตอบสนองได้ทัน
“ตายไปซะ!”
เซี่ยปิงมีสายตาที่สงบนิ่ง เขาตอบสนองได้อย่างรวดเร็วจนน่าอัศจรรย์ กำหอกอเวจีขึ้นมาและกวาดออกไปสู่ดราโกเนี่ยนระดับราชันอีกห้าคน เหมือนกับเป็นการกวาดของภูเขาก็ว่าได้ พลังเวทมนตร์ที่มหาศาลได้ปะทุออกมาจากร่างกาย
ตึบ!
หอกนี้ได้ปะทะเข้ากับหางมังกร ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดังสนั่นปะทุออกมา เป็นเหมือนกับอุกกาบาตที่พุ่งชนโลก มีประกายไฟที่ปะทุออกมา เสียงดังก้องไปทั่วทั้งเมือง
พลังอำนาจของขุมนรกและพลังอำนาจของมังกรได้ปะทะกัน ราวกับว่าเป็นพลังอำนาจโบราณที่ข้ามผ่านแม่น้ำแห่งกาลเวลาเพื่อเผชิญหน้ากันก็ว่าได้ ส่วนลึกของความว่างเปล่าเหมือนกับว่ามีเทพมารของขุมนรกต่อสู้อยู่กับเทพเจ้ามังกร
คลื่นกระแทกที่มาจากการปะทะของทั้งสองพลังอำนาจได้กวาดออกไป ส่งผลกระทบต่อทั้งสองฝ่ายอย่างกะทันหัน
ทว่าเซี่ยปิงกลับไม่แยแสแม้แต่น้อย พลังอำนาจนี้ถูกต้านทานไว้อย่างง่ายดายโดยวิชาการป้องกันนรกกลืนกิน ทว่าร่างกายของดราโกเนี่ยนระดับราชันทั้งห้าคนนั้นไม่ได้แข็งแกร่งเพียงนั้น
พวกเขาไม่สามารถต้านทานพลังอำนาจที่มหาศาลนี้ได้ เหมือนกับถูกโจมตีโดยเทพมาร ร่างกายสั่นสะเทือนจากการโจมตี แต่ละคนต่างก็กระเด็นปลิวออกไปไกล
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
แต่ละคนได้กระเด็นไปไกลบนอากาศกว่าสิบกิโลเมตร ท้ายที่สุดก็กระแทกเข้ากับภูเขา ส่งผลให้ภูเขามากกว่าสิบถล่มลงมา ก้อนหินเปลี่ยนกลายเป็นผุยผง
ทว่าร่างกายของพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน
ภายใต้พลังอำนาจของหอกอเวจี ดราโกเนี่ยนระดับราชันทั้งสิบคนต่างก็อยู่ในสภาพที่น่าอนาถ ทั้งตายไป พิการไปและบาดเจ็บสาหัส ไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้อีก
ไม่ว่าจะเป็นดราโกเนี่ยนระดับราชันหรือว่ามนุษย์ระดับราชัน แต่ละคนต่างก็จ้องมองด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ไม่กล้าที่จะเชื่อสายตาตนเอง
คนๆเดียวสามารถที่จะเอาชนะดราโกเนี่ยนระดับราชันสิบคนได้อย่างง่ายดาย นี่มันเป็นผลลัพธ์ที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงอย่างมาก