Jun Jiu Ling หวนชะตารัก ภาค 3 ตอนที่ 115 เรื่องของหนุ่มสาว
ในโถงรับแขกตระกูลฟางบรรยากาศสุขสันต์ยิ่ง“พูดเช่นนี้ข้อสอบพวกนั้นก็ไม่ยากสิ?” นายหญิงใหญ่ฟางเอ่ยถามอย่างใคร่รู้“ก็พูดไม่ได้ว่าไม่ยาก” หนิงอวิ๋นเจาเอ่ย “คนที่เป็นไม่ยาก คนที่ยากไม่เป็น”ไม่ถ่อมตัวเกินไปแล้วก็ไม่โอ้อวดเกินจริง พูดจาอ่อนโยนมีอารมณ์ขัน ทำให้ใจคนไม่อาจไม่เกิดความรู้สึกดีรอยยิ้มบนหน้านายหญิงใหญ่ฟางมาจากใจจริงแล้ว นายหญิงผู้เฒ่าฟางแม้ยังคงหน้าบึ้ง แต่ก็ไม่ได้เอ่ยวาจาขัด“ท่านเขย!”แต่ยังคงมีเสียงไม่สมกาลเทศะดังมาจากด้านนอก ขัดบรรยากาศสุขสันต์ด้านในโถงนายหญิงผู้เฒ่าฟางหน้าบึ้งมองไป เห็นคุณหนูจวินก้าวเข้ามาหนิงอวิ๋นเจาก็ลุกขึ้นยืนแล้ว มองเด็กสาวที่เดินเข้ามา เผยรอยยิ้ม“เจ้ามาแล้ว” คุณหนูจวินยิ้มเอ่ยหนิงอวิ๋นเจายิ้มพยักหน้าคำนับ“ท่านเขยมาตั้งแต่เช้าแล้วเจ้าค่ะ” หลิ่วเอ๋อร์อยู่ด้านหลังเอ่ยบอกดีอกดีใจนายหญิงผู้เฒ่าฟางกระแอมทีหนึ่ง ถลึงตามองคุณหนูจวินในเมื่อเป็นเรื่องหลอกก็รีบบอกสาวใช้คนนี้ซะ อย่าให้นางทำขายหน้าผู้คนเช่นนี้คุณหนูจวินเม้มปากยิ้ม ส่ายศีรษะเบาๆ ให้หลิ่วเอ๋อร์แม้ไม่รู้เพราะอะไร แต่หลิ่วเอ๋อร์ก็เชื่อฟังยืนด้านข้างไม่พูดแล้วอย่างว่าง่าย“เมื่อวานเพิ่งมาถึงบ้าน”คุณหนูจวินเอ่ยต่อ พลางนั่งลงบนเก้าอี้อีกด้านหนึ่ง“คุณหนูจวินกลับมาทั้งเมืองเฉลิมฉลอง ทุกคนล้วนดีใจมาก” หนิงอวิ๋นเจายิ้มเอ่ย นั่งลงด้วยความหมายก็คือเขาได้ยินการเฉลิมฉลองนี่ถึงรู้ว่านางกลับมาแล้วคุณหนูจวินยิ้มเอ่ยครั้ง“ท่านจอหงวนกลับมาทุกคนก็ดีใจมากเช่นกัน” นางเอ่ยตอนที่เขากลับมาหรือ? ทั้งเมืองก็มาต้อนรับอยู่ หนิงอวิ๋นเจายิ้ม“แต่ไม่อาจเทียบเจ้าได้” เขาส่ายศีรษะเอ่ย “ข้าสอบได้เป็นจอหงวนพาเกียรติยศกลับมา ทุกคนล้วนเพื่อประจบข้า เจ้าวิชาแพทย์สูงส่งพาเกียรติยศกลับมาเกี่ยวข้องกับทุกคน”“วิชาแพทย์ของข้าสูงส่งเกี่ยวข้องกับการเกิดแก่เจ็บตายของทุกคน คุณชายหนิงฐานะจอหงวนของท่านเป็นขุนนาง จากนี้ไปก็คือบิดามารดาของประชาชน ไม่เกี่ยวข้องกับเกิดแก่เจ็บตายของทุกคนหรือ?” คุณหนูจวินยิ้มเอ่ยก็ถูก หนิงอวิ๋นเจาหัวเราะฮ่าฮ่าแล้วพวกเจ้าชมกันและกันเช่นนี้พอเถอะจริงๆ!นายหญิงผู้เฒ่าฟางกับนายหญิงใหญ่ฟางสีหน้าแปลกพิกลมองพวกเขา“คุณชายหนิงมามีธุระอะไร?” นายหญิงผู้เฒ่าฟางคร้านจะฝืนทนต่อไปแล้ว เอ่ยถามตรงๆหนิงอวิ๋นเจาหุบยิ้ม“ข้าอยากถามเรื่องหนึ่งกับคุณหนูจวิน” เขาเอ่ยคำพูดนี้ฟังดูแล้วก็เปิดเผยตรงไปตรงมา แต่คิดให้ละเอียดสิ่งใดก็ไม่ได้บอกไม่ใช่สิ่งใดก็ไม่บอก แต่ไม่คิดจะพูดต่อหน้าพวกนางสินะ?นายหญิงผู้เฒ่าฟางกับนายหญิงใหญ่ฟางล้วนไม่ใช่เด็กน้อย คำพูดเช่นนี้ยังฟังออกบัณฑิตเจ้าเล่ห์คนนี้“อ้อ ถามสิ” นายหญิงผู้เฒ่าฟางแสร้งโง่เอ่ยขึ้น ไม่มีท่าทางจะหลบไปสักนิดแต่คุณหนูจวินยืนขึ้นมา“เอาสิ ถ้าอย่างนั้นเชิญมากับข้า” นางเอ่ยหน้าของนายหญิงผู้เฒ่าฟางบึ้งตึงขึ้นนิดหนึ่งอีกครั้ง ในที่สุดหลิ่วเอ่อร์ก็ได้โอกาสพูดแล้ว“ท่านเขย ท่านเขย เชิญเจ้าค่ะ” นางเอ่ยดีอกอีใจ สีหน้าเริงร่านำทางหนิงอวิ๋นเจาคำนับนายหญิงผู้เฒ่าฟางกับนายหญิงใหญ่ฟาง ตอนนี้ถึงเดินตามคุณหนูจวินออกไปข้างนอกเมื่อครู่แสร้งโง่ฟังไม่ออกไม่หลบออกไปก็มากพอแล้ว นายหญิงผู้เฒ่าฟางกับนายหญิงใหญ่ฟางทำเป็นดื้อตามออกไปไม่ได้จริงๆ ได้แต่เบิ่งตามองสองคนนี้เดินออกไป“มีอะไรพูดที่นี่ไม่ได้” นายหญิงผู้เฒ่าฟางหน้าบึ้งเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ชายหญิงอยู่ตามลำพัง เหมือนอะไร”“บางทีคงคุยกันว่าจะจัดการเรื่องการแต่งงานหลอกๆ อย่างไรกระมัง” นายหญิงใหญ่ฟางกลับพอใจอยู่บ้างได้ยินว่าตั้งแต่หนิงอวิ๋นเจากลับมา นายหญิงใหญ่หนิงก็ล้มป่วย แม้เล่ากันทำนองว่าทำงานเหน็ดเหนื่อยเป็นห่วงลูกชาย แต่สัญชาติญาณของผู้หญิงทำให้นายหญิงใหญ่ฟางรู้ว่าไม่ใช่เหตุผลนี้สักนิด ต้องเพราะเรื่องประกาศสัญญาหมั้นระหว่างหนิงอวิ๋นเจากับจวินเจินเจินแน่หนิงอวิ๋นเจาคงถูกนายหญิงใหญ่หนิงบีบจนย่ำแย่มากเหมือนกันล่ะสิไม่เช่นนั้นคุณหนูจวินกลับมาปุบคงไม่วิ่งมาทันทีต้องการคุยให้จัดการเรื่องแต่งงานให้เร็วที่สุด เลี่ยงไม่ให้ถ่วงเส้นทางในอนาคตของจอหงวนคนใหม่แน่นายหญิงผู้เฒ่าฟางก็คิดถึงจุดนี้“ถ้าอย่างนั้นยิ่งต้องพูดที่นี่” นางแค่นเสียงเอ่ย “เจินเจินของพวกเราก็ลำบากนะ ชื่อเสียงของเจินเจินของพวกเราก็เสียหายเหมือนกันแหละ เจ้าหนูนี่เจ้าเล่ห์ปานนี้ อย่าถูกเขารังแกเข้า”เรื่องการแต่งงานของจวินเจินเจินกับตระกูลหนิง ตลอดมาทุกคนล้วนคิดว่าตระกูลหนิงลำบาก ต่อให้เป็นญาติของจวินเจินเจินก็ไม่อาจคิดเช่นนี้ตามความเป็นจริงแน่นอนนั่นเป็นก่อนหน้านี้ ตอนนี้ย่อมไม่คิดเช่นนี้แล้วจวินเจินเจินของพวกนางทั้งฉลาดทั้งมีความสามารถ มีชื่อเสียงมีเงินทอง เดินไปถึงที่ไหนก็ล้วนถูกบูชาประหนึ่งพระโพธิสัตว์นายหญิงใหญ่ฟางเม้มปากยิ้มแล้ว“ท่านแม่ อย่าเป็นห่วงเลย ไม่แน่ว่าใครจะถูกใครรังแกนะ” นางเอ่ย “หากเรียกมาได้อีกห้าพันตำลึงเล่า”ตอนนั้นได้ข่าวด่วนว่าจวินเจินเจินก่อเรื่องฆ่าตัวตาย เดิมอุ้มอารมณ์สิ้นหวังเร่งเดินทางไป กลับคิดไม่ถึงว่าจวินเจินเจินไม่เพียงถอนหมั้นยังรีดไถตระกูลหนิงมาอีกห้าพันตำลึงนายหญิงผู้เฒ่าฟางคิดถึงตรงนี้ก็อดไม่ได้หัวเราะพรืด หัวเราะไปก็ถอนหายใจอยู่บ้างหลังจากนั้น ตระกูลหนิงก็ดี ตระกูลหลินก็ดี คนอื่นก็ดีล้วนไม่เคยเอาเปรียบเด็กสาวคนนี้ได้ นางถากถางขวากหนามราบตลอดทาง“ข้าแก่แล้ว ไม่ยุ่งแล้ว” นายหญิงผู้เฒ่าฟางเอ่ย “แล้วแต่พวกเขาคนหนุ่มคนสาวเถอะ”สิ้นเสียงพูดของนาง นางหยวนก็หันหลังมองพลางเดินเข้ามาพลาง สีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย“เจ้ามองอะไรหรือ?” นายหญิงใหญ่ฟางขมวดคิ้วเอ่ยถาม“ข้าเห็นนายน้อยเจ้าค่ะ” นางหยวนเอ่ย พลางชะเง้อมองไปข้างหลังอีกครั้ง “แปลก ตอนข้าเข้าบ้านนายน้อยก็กลับมาแล้ว ทำไมเดินมาได้ครึ่งทางกลับไม่เห็นแล้ว?”ทุกครั้งที่ฟางเฉิงอวี่กลับมาล้วนมาพบนายหญิงผู้เฒ่าฟางกับนายหญิงใหญ่ฟางเป็นอย่างแรก“เฉิงอวี่กลับมาแล้ว?” นายหญิงใหญ่ฟางเอ่ยถาม “ไม่ใช่เพิ่งออกไปรึ?”เพิ่งออกไป รู้ว่าในบ้านเกิดเรื่องอะไรขึ้น ย่อมต้องรีบเร่งเดินทางกลับมาทันทีนายหญิงผู้เฒ่าฟางยิ้ม ท่าทางสมใจอยู่บ้าง“ก็บอกแล้วไง เฉิงอวี่ของพวกเรา” นางเอ่ยทำได้ดีพวกนางญาติผู้ใหญ่ไม่สะดวกรั้นฟังการพูดคุยของคนหนุ่มสาว ถ้าอย่างนั้นก็ให้คนหนุ่มไปฟังแล้วกัน…“นั่งสิ”คุณหนูจวินเอ่ย ตนเองนั่งลงข้างหน้าต่างก่อนหนิงอวิ๋นเจารั้งสายตาที่มองสำรวจกลับมา ยิ้มนั่งลงตรงข้ามนาง“ห้องหนังสือของเจ้าหรือ?” เขาเอ่ยถาม“ใช่แล้ว เดิมทีเป็นของคุณหนูของข้า” หลิ่วเอ๋อร์รับชาที่ไป๋เสาส่งมาแล้วเบะปาก “แม้ตอนนี้ถูกนายน้อยฟางยึดครองอยู่ แต่ผ่านไปไม่กี่วันก็จะให้เขาย้ายก้นออกไปแล้ว”พูดจบก็ถลึงตาโบกมือให้ไป๋เสาไปไปไป ออกไปไป๋เสาตัวสั่นระริกมองหนิงอวิ๋นเจาทีหนึ่ง นั่นคือคุณชายสิบหนิงสินะ นางถึงกับได้เห็นคุณชายสิบหนิงในบ้านเชียวนะหากเป็นก่อนหน้านี้ต้องดีใจไม่หายแน่ แต่ตอนนี้เห็น เหมือนยังหล่อสู้นายน้อยไม่ได้เลยนะอีกอย่าง เขาจะนั่งสง่าผ่าเผยในห้องของนายน้อยคุยกับนายหญิงน้อย…ไม่ใช่กับคุณหนูจวินหรือ?ตนเองเป็นสาวใช้ของนายน้อย ควรเฝ้าอยู่ที่นี่ใช่หรือไม่แต่…“มองอะไร ท่านเขยของข้าเจ้าดูยังไม่พอหรือ?” หลิ่วเอ๋อร์ตวาดเสียงต่ำดุร้ายไป๋เสาก้มศีรษะถอยออกไปนายน้อยฟางหรือส่วนหนิงอวิ๋นเจาที่ได้ฟังคำพูดของหลิ่วเอ๋อร์ก็มองสำรวจในห้องนิดหนึ่งอีกครั้ง ในดวงตาฉายประกายเข้าใจจางๆถ้าอย่างนั้นเห็นชัดมากว่าที่นี่ก็คือที่พักหลังจากนางแต่งงานกับนายน้อยฟางครั้งนั้นแต่งงานหลอกหนิงอวิ๋นเจาชะงักไปวูบหนึ่ง ในใจเติมคำนี้เข้าไปตอนนี้นางกลับมาแล้ว ชั่วขณะเก็บกวาดที่พักไม่ทัน ดังนั้นถึงเข้ามาอยู่กระมังฟังความหมายของสาวใช้คนนี้ ที่นี่คือที่พักของนายน้อยฟางมาตลอดหืมในใจหนิงอวิ๋นเจาร้องหืมขึ้นมาในเมื่อประกาศว่าเป็นการแต่งงานหลอกแล้ว ยังให้นางอยู่ที่นี่ ดูไม่ดีนักกระมัง……………………………………….
คอมเม้นต์