Jun Jiu Ling หวนชะตารัก ภาค 3 ตอนที่ 71 เรื่องไม่น่าเชื่อ
นายหญิงใหญ่หนิงรู้สึกว่าตนเองกำลังฝันอยู่นางถึงกับฝันว่าตนเองเป็นลมต่อหน้าผู้คนนางจะเป็นลมต่อหน้าผู้คนได้อย่างไร คุณหญิงคุณนายมากมายเช่นนี้ ญาติมิตรสหายสนิทในตระกูลในบ้าน ยังมีครอบครัวขุนนางและเหล่าผู้ดีอีก แต่ละคนเครื่องประดับระยิบระยับทำไมในบ้านคนมากมากมายขนาดนี้? คนมากมายล้วนพบเจอกันน้อยนัก สีหน้าที่พวกนางมีให้ตนเองเคารพแล้วยังมีอิจฉาอิจฉานายหญิงใหญ่หนิงคิดขึ้นมา ลูกชายของนางหนิงอวิ๋นเจา เป็นจอหงวนแล้วความรุ่งเรืองของตระกูลหนิงยืดต่อไปสองรุ่นอีกครั้งหรือเพราะยินดีกับเรื่องนี้นางจึงเป็นลมไป? นั่นเสียกิริยาเกินไปแล้วจริงๆนายหญิงใหญ่หนิงรีบยื่นมือกดหน้าผากไว้บรรดานายหญิงรอบด้านล้อมเข้ามา หญิงรับใช้ก็ก้าวเข้ามาประคองนาง“อย่ายืนอยู่เลย รีบนั่ง” นางเอ่ยกำชับทุกคนก็เหมือนจะลืมเรื่องที่นางเป็นลม นั่งลงในห้องคักคักครึกครื้น ด้านนอกเสียงประทัดไม่หยุด ยังมีเสียงฆ้องวุ่นวาย บรรดานายหญิงด้านหน้าเอ่ยอะไรกับนางเหมือนเสียงดังมากทั้งเหมือนไกลมากได้ยินไม่ชัดพลันมีหญิงรับใช้วิ่งเข้ามาร้องตะโกนนายน้อยกลับมาแล้วอวิ๋นเจากลับมาแล้วนายหญิงใหญ่หนิงตื่นเต้นลุกขึ้นมา ไม่ทันสนเสียกิริยาก้าวเร็วไววิ่งออกไปรับด้านนอกประตูตระกูลหนิงคนมากมายเป็นทะเลธงหลากสีโบกสะบัด ประหนึ่งคนทั้งหยางเฉิงล้วนมา ยังมีขุนนางมากมาย ของหยางเฉิง ของเจ๋อโจว เมืองไท่หยวนล้วนมาทั้งสิ้นภาพนี้เป็นภาพที่จอหงวนเท่านั้นถึงมีนายหญิงใหญ่หนิงมองไป มองเห็นหนิงอวิ๋นเจาขี่ม้าสวมชุดจอหงวนปักบุปผาขี่ม้าเร็วรี่มา ฝูงชนหน้าประตูขยับเบียดเสียดร้องตะโกนสะเทือนฟ้าลูกชายของนาง นั่นคือลูกชายของนางนายหญิงใหญ่หนิงตื่นเต้นอยากตะโกนเสียงดัง มองลูกชายของนางลงจากม้าเดินทีละก้าวๆ มา คุกเข่าโขกศีรษะคำนับตรงหน้านาง“รีบลุกขึ้น รีบลุกขึ้น” นายหญิงใหญ่หนิงดีใจเอ่ย ยื่นมือไปประคองตอนที่หนิงอวิ๋นเจาเงยหน้าลุกขึ้นนี่เอง ข้างกายเขาทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเพิ่มขึ้นมาผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แปลกหน้าสำหรับนายหญิงใหญ่หนิง นางจำได้ชัดเจน เพราะผู้หญิงคนนี้ทำให้คนเกลียดชังเหลือเกินจริงๆจวินเจินเจินเด็กสาวที่ปุบปับโผล่ขึ้นมาประหนึ่งโคลนตมสะบัดใส่เท้างดงามของบุตรชายนางคนนั้นนางมาทำอะไรที่นี่?ภาพเหมือนเปลี่ยนไป ยังคงมีคนมุงดูมากมาย ประทัดดังพร้อมเพรียง ธงหลากสีสันโบกสะบัด หนิงอวิ๋นเจาดูเผินๆ สวมชุดจอหงวน แต่ดูให้ละเอียดกลับเป็นชุดเจ้าบ่าว ส่วนจวินเจินเจินแต่งตัวด้วยชุดเจ้าสาวเกิดอะไรขึ้น?สีหน้านายหญิงใหญ่หนิงเปลี่ยนไปทันที มองดูรอบด้าน คนทั้งหมดล้วนสีหน้ายินดี เจ้าพิธีสวมชุดแดงยกมือขึ้นตะโกนเสียงดัง“หนึ่งคำนับฟ้าดิน…”คำนับฟ้าดิน?นายหญิงใหญ่หนิงมองหนิงอวิ๋นเจากับจวินเจินเจินตรงหน้า ทั้งสองคนยิ้มแย้มคำนับลงไปพวกเขาจะทำอะไร? กำลังทำอะไร?“สองคำนับบิดามารดา…”นายหญิงหนิงมองดูหนิงอวิ๋นเจากับจวินเจินเจินยืนอยู่ตรงหน้าตนเอง เขาสีหน้ายิ้มแย้ม นางแย้มยิ้มดั่งบุปผา พวกเขาสบสายตาหวานเชื่อมหลังจากนั้นคำนับพร้อมเพรียงไม่!“ไม่!”นายหญิงใหญ่หนิงร้องเสียงดังแหลม คนก็ทะลึ่งลุกขึ้นนั่งบรรดาสาวใช้หญิงรับใช้ที่เฝ้าข้างเตียงโผเข้ามาทันที“นายหญิง”“นายหญิงตื่นแล้ว”ตื่นแล้ว?นายหญิงใหญ่หนิงหอบหายใจมองรอบด้าน ค่ำคืนมืดมิด แสงโคมสลัว ในห้องเงาคนมากมาย ได้ยินเสียงด้านนี้ล้วนออเข้ามาฝันไปหรือเมื่อครู่เป็นแค่ความฝันสินะนายหญิงใหญ่หนิงรู้สึกเพียงบนร่างเหงื่อกาฬเปียกโชก“รีบเรียกหมอ” เหล่าหญิงรับใช้ยังคงตะโกนเอ่ยนายหญิงใหญ่หนิงมองนายท่านใหญ่หนิงที่เดินเข้ามาใกล้ยื่นมือออกไป สีหน้าวิตกอยู่บ้าง“นายท่าน เมื่อครู่ข้าฝันร้าย” นางไม่ทันสนคนมากมายเหล่านี้ที่นั่น รีบร้อนเอ่ย “ข้าฝันว่าอวิ๋นเจากำลังจะแต่งงานแล้ว ถูกบังคับ ถูกบีบ กับจวินเจินเจินคนนั้น…”เสียงของนางยังไม่ทันจบก็เห็นหญิงรับใช้รอบด้านก้มศีรษะถอยหลังไป สีหน้าของนายท่านใหญ่หนิงยุ่งยากบรรดานายหญิงที่เดิมทีจะเข้ามาก็พากันหยุดเท้าถอยหลังบรรยากาศในห้องเปลี่ยนเป็นแปลกพิกลใจนายหญิงใหญ่หนิงสงบลงช้าๆ ยกมือขึ้นไร้เรี่ยวแรงอยู่บ้าง แต่ยังคงฝืนยกขึ้น“ท่านแม่ นั่นไม่ใช่ฝัน” หนิงอวิ๋นเยี่ยนพุ่งเข้ามาตะโกนเอ่ย คว้ามือของนายหญิงใหญ่หนิงไว้ “นั่นเป็นเรื่องจริง คนเมืองหลวงล้วนรู้ คนใต้หล้าล้วนรู้แล้ว”มือของนายหญิงใหญ่หนิงแม้ถูกกำไว้ แต่กลับตกลงไร้เรี่ยวแรง คนก็ล้มไปข้างหลัง“น้องหญิง!”“ท่านแม่!”“เจ้าเด็กคนนี้ พูดเช่นนี้ได้อย่างไรเล่า” พวกนายหญิงสามหนิงรีบร้อนตำหนิหนิงอวิ๋นเยี่ยน “ไม่รู้จักพูดอ้อมๆ”“พูดอ้อมมีประโยชน์อะไร เรื่องเกิดขึ้นแล้ว พวกเราอ้อมค้อมจะไม่มีเรื่องหรือ?” หนิงอวิ๋นเยี่ยนก็ลุกขึ้นเต้นตะโกนบ้าง“หมอมาแล้ว หมอมาแล้ว”ในห้องวุ่นวายไปหมดยังดีครั้งนี้นายหญิงใหญ่หนิงไม่ได้เป็นลมไปนางนึกขึ้นมาได้แล้วนางนึกได้แล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเมื่อครู่ไม่ใช่ฝันร้าย เป็นเรื่องจริง“พวกเจ้าออกไปให้หมดเถอะ” นางเอ่ย “ข้าต้องการคุยกับนายท่าน”หมอส่งสัญญาณบอกนายท่านใหญ่หนิงว่าไม่เป็นไร นายท่านใหญ่หนิงพยักหน้า คนในห้องจึงรีบถอยออกไปตามคำบอก หนิงอวิ๋นเยี่ยนยังไม่ยอม ถูกนายหญิงสามหนิงกับนายหญิงสี่หนิงบังคับลากอกไปในห้องเงียบสงบลง นายหญิงใหญ่หนิงถอนหายใจยาว แต่ในอกกลัดกลุ้ม นางยันตัวจะลุกขึ้น“เจ้านอนเถอะ” นายท่านใหญ่หนิงเอ่ยนายหญิงใหญ่หนิงยังคงลุกขึ้นนั่งพิงหลัง“ที่แท้เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” นางมองนายท่านใหญ่หนิง เอ่ยถามเสียงแหบนายท่านใหญ่หนิงสีหน้ายุ่งยาก“ยังไม่แน่ใจ ให้คนไปถามที่เมืองหลวงแล้ว” เขาเอ่ย“ไม่แน่ใจได้อย่างไร? ยังมีอะไรไม่แน่ชัดอีก? ท่านอย่าปิดบังข้า ท่านบอกข้าสิ เรื่องที่นายหญิงหม่าพูดจริงหรือไม่จริง?” นายหญิงใหญ่หนิงเอ่ย พลางกัดฟัน “คุณชายหนิงวันที่สองหลังกระดานทองประกาศนามก็พูดต่อหน้าผู้คนว่ายังคงมีสัญญาหมั้นกับคุณหนูจวิน สัญญากันว่าหลังสอบเสร็จค่อยแต่งงาน”นางเอ่ยคำพูดประโยคนั้นของนายหญิงหม่าออกมาทีละคำๆ รอบหนึ่ง รู้สึกเพียงฟันแทบแหลก“ที่พูดก็พูดอย่างนั้น ล้วนเป็นพวกเขาพูด พวกเราต้องฟังอวิ๋นเจาจะว่าอย่างไร” นายท่านใหญ่หนิงเอ่ยฟังคำพูดนี้ของเขา หัวใจของนายหญิงใหญ่หนิงเย็นเยียบความหมายของคำพูดนี้ก็คือที่นายหญิงหม่าพูดล้วนเป็นเรื่องจริง“ที่แท้เกิดเรื่องอะไรขึ้น ข้างนอกเล่ากันว่าอย่างไร?” นางนิ่งงันเอ่ย “ท่านอย่าได้ปิดบังข้า ปิดบังข้ามีความหมายอะไร ข้างนอกล้วนรู้กันหมดแล้ว ยังจะให้ข้าไม่รู้ เสียหน้าเหมือนคนโง่หรือ?”นายท่านใหญ่หนิงถอนหายใจดึงเก้าอี้มาข้างเตียงนั่งลง“ข้าถามนายหญิงหม่าแล้ว นายหญิงหม่าบอกว่ารายละเอียดนางก็ไม่รู้ชัด” เขาเอ่ย “เพียงแต่ได้ยินใต้เท้าหม่าเล่าคร่าวๆ เจ้ารู้เรื่องช่วงก่อนหน้านี้ของคุณหนูจวินคนนั้นกับหัวหน้ากองพันลู่สินะ?”นายหญิงใหญ่หนิงตอบอืมใช่สิ คุณหนจวินคนนั้นชื่อเสียงเหม็นโฉ่เพราะหัวหน้ากองพันลู่อยู่ชัดๆ“เพราะหัวหน้ากองพันลู่ส่งสินสอดไปให้คุณหนูจวินครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้บุตรชายเฉิงกั๋วกงโมโห ทั้งสองคนจึงตีกันขึ้นมาที่กรมสืบสวนฝ่ายเหนือ” นายท่านใหญ่หนิงเอ่ยต่อใช่ ยังมีบุตรชายเฉิงกั๋วกงด้วย คุณหนูจวินคนนั้นก็ตกได้เช่นกัน ก่อนหน้านี้ก็ตีกับหัวหน้ากองพันลู่เพราะคุณหนูจวินไปแล้วครั้งหนึ่งนังเด็กหน้าไม่อายคนนี้“ตอนที่พวกเขาตีกันขึ้นมา อวิ๋นเจาพอดีผ่านมา” นายท่านใหญ่หนิงเอ่ย พูดถึงตรงนี้ก็หยุดชะงัก ราวกับลำบากจะเอ่ยปากอยู่บ้างนายหญิงใหญ่หนิงกำมือแน่น“หลังจากนั้นเล่า?” นางเอ่ย“หลังจากนั้นก็บอกว่าคุณหนูจวินเป็นคู่หมั้นของเขา” นายหญิงใหญ่หนิงกัดฟันเอ่ยออกมานายหญิงใหญ่หนิงสีหน้านิ่งค้างทำไมนางรู้สึกว่าเรื่องนี้ไร้ที่มาที่ไปเช่นนี้เล่า? เป็นเรื่องเสียหน้าของหัวหน้ากองพันลู่ บุตรชายเฉิงกั๋วกงกับหญิงต่ำช้านั่นสามคนชัดๆ ทำไมเกี่ยวข้องกับอวิ๋นเจาด้วย?“อวิ๋นเจาทำไมทำเรื่องเช่นนั้น พูดวาจาเช่นนั้น?” นางพึมพำเอ่ยส่ายศีรษะ “เป็นไปไม่ได้ ต้องเป็นพวกเขาแต่งเรื่องหลอกแน่”นายท่านใหญ่หนิงกระแอมทีหนึ่ง“ตอนนั้น น้องรองก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย” เขาเอ่ยนายท่านรองหนิงก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย“ตอนนั้นไม่ได้ปฏิเสธ ยอมรับเงียบๆ แล้ว” นายท่านใหญ่หนิงเอ่ยต่อนายหญิงใหญ่หนิงวิญญาณหลุดลอยเอนกลับไปเป็นไปได้อย่างไร!นี่คิดอย่างไรก็ไม่มีทางเป็นไปได้ อวิ๋นเจากับสามคนนั่นต่างกันเยี่ยงฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ นางทุกวันด่าทุกวันหัวเราะเรื่องน่าขายหน้านั่น ทำไมอยู่ดีๆ ลูกชายของนางถึงกลายเป็นคนในเรื่องราวน่าขายหน้านี้ด้วยแล้วเล่า?“ต้องเป็นหญิงต่ำช้านั่นบังคับแน่” นายหญิงใหญ่หนิงทะลึ่งลุกขึ้นนั่งเอ่ยครั้งเอ่ย “นางมีราชโองการไม่ใช่หรือ? นางต้องใช้ราชโองการมาบีบบังคับนายท่านรองกับอวิ๋นเจาแน่นอน”…………………………………………………………….
คอมเม้นต์