“น่าเสียดายคะแนน” เสียงของหวังไคดังขึ้นในหัวชูฮัน “ถึงแม้คนพวกนี้จะสามารถช่วยทำคะแนนให้นายได้ แต่กลับไร้ประโยชน์”
 
“ฉันไม่สามารถทนเก็บคนที่ไม่ทำประโยชน์ไว้ได้” ชูฮันมองข้อมูลของระบบล่มสลายในหัว จำนวนของคนนั้นค่อนข้างแย่มาก เมื่อก่อนเขาไล่ค้นหาซอมบี้อย่างสิ้นหวังเพื่อหาทางเพิ่มคะแนนให้ตัวเอง แต่ตอนนี้เขามีคะแนนมากพอแล้วทว่าเขากลับยังไม่สามารถยกระดับขึ้นไปได้ หลังจากการประเมิณของเสาหิน เขาก็ไม่สามารถหาชิ้นส่วนที่สี่ของระบบล่มสลายได้เจอ
 
ชิ้นส่วนระบบล่มสลายมีค่ามากสำหรับเขา!
 
ชูฮันพุ่งเข้าไปจัดการกลุ่มซอมบี้ระยะ 3 อย่างรุนแรงจนทุกคนได้แต่มองมาอย่างตะลึงและตกใจ เขาพุ่งเข้าไปตัวคนเดียวและจัดการซอมบี้อย่างไม่เกรงกลัว สายตาทุกคนที่มองมามีความซับซ้อนอยู่ในแววตา
 
จำนวนผู้เสียชีวิตของทหารจากซางจิงที่ไม่คิดต่อสู้ค่อนข้างเยอะ ทว่าศพที่อยู่บนพื้นนั้นมีให้เห็นไม่มากเนื่องจากถูกฝูงซอมบี้ขนาดใหญ่กลืนกินไปหมดแล้ว
 
หลังจากนั้นฝูงซอมบี้ทั้งหลายก็แห่กันพุ่งเข้ามารุมโจมตีชูฮันตามเสียงที่ดึงดูดมันมา ส่วนซอมบี้ที่เหลือก็พุ่งเข้าโจมตีกลุ่มคน
 
ดังนั้นเมื่อกลยุทธ์วิธีการล้อมโจมตีถูกก่อตัวขึ้น ฝูงซอมบี้ก็เริ่มถูกเฉินเสี้ยนกาวและทุกคนเล่นงาน กลุ่มทหารจากซางจิงที่ก่อนหน้านี้มีความคิดที่อยากจะวิ่งหนีเอาตัวรอดเริ่มผ่อนคลายและเมื่อจำนวนของซอมบี้เริ่มลดลงจากฝีมือของกลุ่มเฉินเสี้ยนกาวซึ่งเป็นคนธรรมดา ทุกคนก็เริ่มได้สติ
 
เหล่าทหารซางจิงตะลึงค้างและตกใจอย่างมาก เมื่อได้เจอกับจำนวนซอมบี้มหาศาลต่อหน้าตัวเองแบบนี้ และการที่กลุ่มคนธรรมดากล้าที่เข้าไปล้อมและจัดการกับพวกมันอย่างไม่เกรงกลัว นอกจะไม่คิดจะวิ่งหนีพวกมันแล้ว คนพวกนี้ยังสร้างสามารถสร้างบาดแผลและฆ่าซอมบี้ได้อีกด้วย
 
กลุ่มคนธรรมดาที่มีวิวัฒนาการปนอยู่เพียงน้อยนิด ไม่เพียงแต่กล้าจะเผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้ แต่กลับสร้างสถิติขนาดนี้ได้อีก? เมื่อมองไปที่จำนวนซากศพซอมบี้ที่พื้น ถึงแม้กลุ่มคนพวกนี้จะสามารถจัดการได้เพียงแค่ซอมบี้ระยะ 2 หากจำนวนของซอมบี้ที่พวกเขาจัดการฆ่าไปได้นั้นสูงถึง 500 ตัวไปแล้ว!
 
พวกเขามีเพียงแค่ 100 คนเท่านั้น มันเป็นไปได้ยังไง?
 
และเมื่อมองมาที่ฝั่งของพวกเขาซึ่งเป็นทหารจากซางจิงที่มีอย่างน้อย 150 คนและทุกคนก็ต่างเป็นวิวัฒนาการกันหมด แม้แต่วิวัฒนาการระยะ 3 ก็มีอยู่หลายคนเลยทีเดียว เมื่อตอนที่ฝูงซอมบี้พุ่งโจมตีเข้ามาในครั้งแรก มันเป็นวินาทีที่พวกเขาต้องตัดสินใจเอาตัวรอดและต่อสู้เพื่อพื้นที่ในรถจี๊ป
 
ภายในระยะเวลาสั้นๆ ทหารวิวัฒนาการ 150 คนได้เสียชีวิตไปแล้วกว่าครึ่งหนึ่ง และเนื่องจากซอมบี้ส่วนใหญ่ถูกชูฮันจัดการไปจนเกือบหมดแล้วเพราะฉะนั้นสาเหตุที่เพื่อนทหารของพวกเขาตายไปนั้นไม่ใช่เพราะอะไร แต่มันเกิดจากตัวพวกเขาเอง ตั้งแต่การโจมตีคลื่นลูกแรกของฝูงซอมบี้เพราะพวกเขาเองที่ไม่คิดจะต่อสู้และทำให้คนของพวกเขาเองตาย พวกเขาปล่อยให้คนที่ไม่สามารถหนีเข้าไปอยู่ในรถถูกฝูงซอมบี้ฆ่าและกัดกินต่อหน้าต่อตาอย่างไม่คิดจะออกมาช่วยและรู้สึกผิด
 
ตราบใดที่ตัวเองรอดชีวิต ใครจะเป็นอย่างไรไม่สำคัญ!
 
แต่ตอนนี้ไม่มีผู้คนเบียดอัดแน่นอีกต่อไปแล้ว ศพคนที่ตายไม่มีให้เห็นแม้แต่กระดูก ทหารวิวัฒนาการที่รอดมาได้กว่า 70 คนตกอยู่ในอาการหวาดระแวงและเต็มไปด้วยความกลัว และเมื่อพวกเขาได้เห็นชูฮันที่ยืนอยู่ห่างออกไปด้วยสีหน้านิ่งๆและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ขณะที่เฉินเสี้ยนกาวและคนอื่นๆกำลังต่อสู้กับซอมบี้อย่างไม่เกรงกลัว
 
หลังจากความตกใจผ่านพ้นไป อารมณ์ที่มีก็แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธที่พวยพุ่ง
 
“ชูฮัน!” ทหารวิวัฒนาการคนหนึ่งตะโกนเรียกชื่อชูฮันด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธและเกลียดชัง “นายจงใจฆ่าพวกเราใข่มั้ย?”
 
เมื่อมีคนเปิดนำ ที่เหลือก็รีบแหกปากโวยวายตามมา
 
“ไหนนายมีความสามารถในการฆ่าซอมบี้ไง ทำไมถึงเอาแต่หลบอยู่ในรถ? แล้วตอนนี้ที่พวกเราตายไปกว่าครึ่งแล้วนายพึ่งจะออกมา นายจงใจใช่มั้ย?”
 
“คุณเป็นวิวัฒนาการระยะ 4 ไม่ใช่เหรอ? แล้วก็ได้คะแนนจากการประเมิณ S+ ติดต่อกันสามครั้ง? ทำไมคุณไม่ออกมาจัดการกับซอมบี้ตั้งแต่แรก!” “ซอมบี้ไล่ฆ่าพวกเราและฉันได้แต่มองภาพนั้นผ่านกระจกขณะที่ฝูงซอมบี้พุ่งเข้าหา แกมันโหดเหี้ยมไม่ต่างจากสัตว์!” “นี่คือความรับผิดชอบของท่านในฐานะพลเอก? ท่านไม่ต่างอะไรกับพวกลูกผสมด้วยซ้ำ ไม่ต่างกับอะไรกับหมูสกปรก!”
 
“ตอนนี้มีคนตายตั้งมาก ท่านจะรับผิดชอบยังไง? พูดมาสิ!”
 
“ฉันไม่ได้ตายแต่ฉันก็ถูกซอมบี้กัด! โชคดีที่ฉันเป็นวิวัฒนาการระยะ 2 และซอมบี้ที่กัดฉันก็แค่ซอมบี้ระยะ 1 เพราะงั้นฉันเลยไม่ติดเชื้อ แต่ใครจะรู้ถ้าซอมบี้ว่ามันเป็นซอมบี้ระยะ 2 หรือ 3 ขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น? นายจะรับผิดชอบมั้ยชูฮัน? แล้วนายจะรับผิดชอบยังไง? ด้วยชีวิต!?”
 
เสียงแหกปากดังออกมาไม่หยุดจากเหล่าทหารวิวัฒนาการ ความคิดที่แฝงลึกอยู่ในใจถูกเปิดเผยออกมาหลังจากถูกโจมตีด้วยฝูงซอมบี้ ความตายเป็นสิ่งที่น่าวิตกที่สุด สติและจิตสำนึกอารมณ์ที่ควรมีได้ถูกลืมเลือนไปหมดเมื่อผ่านวินาทีเฉียดตายมา
 
หลิวยู่ติงตกใจมากเมื่อได้เห็นกลุ่มทหารจากซางจิงที่ไม่ทำอะไรเลยสักอย่างแถมยังโหมกระหน่ำอารมณ์โกรธกับชูฮันไม่หยุด ดาบยาวในมือของหลิวยู่ติงสั่นอย่างแรง ถ้าคนพวกนี้ทำแบบนี้ต่อละก็ ฆ่าทิ้งเลยซะดีกว่า!
 
กลุ่มทหารวิวัฒนาการที่มีความสำคัญอย่างมากในซางจิงกลับแข็งทื่อเป็นหินเมื่อเจอกับฝูงซอมบี้ ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ในการต่อสู้เลยสักนิดแต่แม้คุณธรรมของมนุษย์ขั้นพื้นฐานก็ยังไม่มี
 
แถมยังมาเรียกร้องความรับผิดชอบอีก!
 
ชูฮันยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันพลางเมินเฉยพวกขยะพวกนี้ ชูฮันกระพริบตาพร้อมกับจิตสังหารที่พวยพุ่งออกมา ทุกคนเริ่มมีทักษะและฝีมือมากขึ้นแล้ว ดังนั้นชูฮันจึงออกคำสั่งขึ้นมาอีกครั้ง “เฉินช่าวเย่ฆ่าซอมบี้ระยะ 3 ส่วนคนที่เหลือเร่งความเร็สและล้อมเป็นวงกลมซะ อย่าปล่อยให้มีช่องว่างเด็ดขาด! ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม—-รับมือกับคลื่นซอมบี้คลื่นใหม่!”
 
และทันทีที่ชูฮันออกคำสั่ง—–
 
ฟรึบ! ปัง! ปึก! [email protected]#$%^&*[email protected]#$!!!
 
เสียงอาวุธฟาดฟันกระแทกเข้าที่หัวของฝูงซอมบี้เริ่มดังรุนแรงและหนักหน่วงขึ้น ทุกคนมีอาการตื่นตัวและเดือดเลือดพล่าน พุ่งเข้าจัดการกับซอมบี้อย่างฮึกเหิม พวกเขาไม่มีความกลัวต่อฝูงซอมบี้ตรงหน้าเลยสักนิด เป็นแค่คนธรรมดาไม่เหมือนกับวิวัฒนาการอย่างกลุ่มทหารจากซางจิงที่มีพลังทางกายภาพของวิวัฒนาการแต่ไม่รู้วิธีที่จะใช้ประโยชน์ที่มี นอกจากจะเอาแต่โวยวายเรียกร้องความรับผิดชอบแต่ละคนยังไม่กล้าแม้แต่จะเผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้ที่ความจริงแล้วอ่อนแอและเอาชนะได้ไม่ยากด้วยซ้ำ
 
ปัง! ปัง! ปัง!
เฉินช่าวเย่ไม่ทำตัวเงียบๆอีกต่อไป กระสุนมากมายวิ่งพุ่งเข้าเจาะที่หัวของซอมบี้ระยะ 3 ที่กำลังล้อมรอบผู้คนอยู่ตายคาที่ทันที
 
ความแตกต่างอย่างมากในอำนาจการต่อสู้นั้นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน!
 
ผู้คนเริ่มเร่งความเร็วขึ้นตามคำส่ังของชูฮัน พวกเขากระตือรือร้นที่จะปฏิบัติตามคำสั่งอย่างไม่รีรอขณะที่เริ่มสร้างวงกลมล้อมเข้ามาจนแคบลงเรื่อยๆพร้อมกับจัดการซอมบี้จนพวกมันเริ่มลดจำนวนลง
 
จากการรวมทีม 5 คนจัดการซอมบี้ 4 ถึง 5 ตัว ตอนนี้คนนับร้อยสร้างวงล้อมเพื่อฆ่าซอมบี้หลายร้อยตัว กลยุทธ์การล้อมวงของชูฮันได้แสดงให้เห็นอย่างสมบูรณ์แบบต่อหน้าทุกคน โดยเฉพาะทหารวิวัฒานาการ 20 นายที่ได้แสดงความบูชาต่อชูฮันออกมาอย่าไม่ปิดบัง