ชูฮันเงยหน้าขึ้นมอง “ทางไหน?”
 
ตาของซงเสี่ยวเป็นประกาย “ทางด้านซ้ายที่ออกไปถนนหลวง”
 
ตอนแรก ซงเสี่ยวไม่เข้าความคิดของชูฮัน แต่เมื่อได้เห็นทุกคนมารวมตัวเพื่อถกเถียง และหลายคนในเต้นท์ใช้เวลาเพียงแค่ชั่วครู่ก็จากไปอย่างรวดเร็ว
 
ซงเสี่ยวรู้สึกชื่นชมชูฮันอย่างสุดใจ ชูฮันแทบไม่ได้ใช้อารมณ์ในการพิจารณาสถานการณ์เลย ถ้ามันช้าไปกว่านี้แค่ไม่กี่นาที ร่องรอยของคนพวกนั้นอาจจะยากที่จะหาได้พบ
 
ชูฮันก้าวเท้าเดินออกไป ซงเสี่ยวที่อยู่ข้างๆรีบคว้าชายเสื้อชูฮันไว้ “พี่พาผมไปด้วยได้มั้ย?”
 
ชูฮันออกตัวก้าวเดินไปข้างหน้าและคำนวณและสรุปเวลาที่เขาใช้ไปกับการละเล่นนี้ จากนั้นก็มองลงไปที่ซงเสี่ยวที่สูงเพียงแค่ไหล่ของเขา “นายควรจำไว้นะเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรอง ความรับผิดชอบไม่ใช่การต่อสู้ แต่มันคือการเก็บข้อมูลได้ทุกที่ที่เวลาและส่งมอบให้กับบุคคลที่เหมาะสมที่สุดต่างหาก”
 
หลังจากนั้นชูฮันก็ก้าวถอยหลังกลับไปหาซงเสี่ยว “นายรู้มั้ยว่าตอนนี้นายควรทำอะไร?”
 
“กินบาร์บีคิว?” จู่ๆหวังไคก็พูดโพล่งขึ้นมาในหัวชูฮัน ทำให้ชูฮันแทบอยากจะชกใส่มันสักหมัด
 
ซงเสี่ยวยืนนิ่งอยู่ที่เดิมและขบคิดบางอย่างอยู่ในหัว จากนั้นก็หมุนตัวและเดินออกไป ขณะที่ซงเสี่ยวเดินไปได้แค่ครึ่งทางจู่ๆเขาก็หยุดชะงักพลางมองไปที่ชูฮัน “ขอบคุณครับท่าน!”
 
หวังไคหยุดชะงักพลางหันไปดูซงเสี่ยว “เด็กนี้คือใครกัน? มันพูดขอบคุณ? มันรู้มั้ยว่ามันต้องทำอะไร? แถมยังเรียกนายว่า ท่าน อีก?
 
หวังไคไม่เข้าใจเรื่องราวอย่างจริงจัง นี่มันปริศนาอะไรกัน?
 
“มันอาจจะเป็นอะไร—-” ชูฮันตอบคำถามสุดท้ายของหวังไคอย่างสุ่มๆ จากนั้นก็หมุนตัวกลับและหายไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางความมืดมิด
 
——————-
 
เดิมทีบี๋เทียนเป็นคนธรรมดา มีการศึกษาธรรมดาทั่วไปและเกิดมาเป็นคนธรรมดา ทุกอย่งธรรมดาทั่วไป รวมถึงชีวิตหลังโลกาวินาศเช่นกัน เขาไม่ได้กลายเป็นซอมบี้หรือวิวัฒนาการหรือพรสวรรค์ ยังคงเป็นมนุษย์ธรรมดาเหมือนเดิม
 
เขาเพียงต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างธรรมดาเหมือนเดิม ทว่าวันหนึ่งมีคนชุดดำปรากฏตัวต่อหน้าเขาพร้อมกับกำลังกินคนเป็นๆต่อหน้าต่อเขา
 
ความกลัวทำให้บี๋เทียนไม่กล้าจะขัดขืนคนชุดดำตรงหน้า และนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ลูกผสมพาตัวเขามาและให้ติดตามไปกับกลุ่มของทหารและผู้รอดชีวิต
 
“แฝงตัวเข้าไป ช่วยฉันจับคนมาตอนดึก”
 
ลูกผสมออกคำสั่งกับบี๋เทียนโดยไม่ต้องกังวลว่าตัวมันจะถูกค้นพบหรือไม่เพราะมันใช้บี๋เทียนเป็นเหยื่อล่อ ในสายตาของลูกผสมบี๋เทียนก็แค่เครื่องมือที่จะช่วยกลืนกินมนุษยชาติไปช้าๆ
 
แรกเริ่ม มันแค่เพียงสองหรือสามคน ทว่าไม่กี่วันก่อนหน้านี้จู่ๆเจ้าลูกผสมก็อยากอาหารขึ้นมามากกว่าเดิม วันหนึ่งมันกินมนุษย์ถึง 6 คน บี๋เทียนก็ยังคงคิดว่าไม่ใครจับตัวเขาได้แต่บี๋เทียนไม่นึกเลยว่าเมื่อคืนหนึ่งเรื่องราวมันจะเปลี่ยนไป ในที่สุดบี๋เทียนก็หาผู้หญิงมาช่วยปกปิดเรื่องราวสมมติของเขาได้ทว่าจู่ๆมันก็เด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งออกมาทำข้อตกลงกับเขา
 
โดยปกติแล้ว บี๋เทียนคงจะฆ่าเด็กนี้แล้วเอาไปเป็นขนมกินเล่นให้ลูกผสมไปแล้ว ทว่าบี๋เทียนไม่นึกเลยว่าสถานการณ์มันจะพลิกผันไปอีกครั้ง จู่ๆวิวัฒนาการที่ชื่อหวังไคก็ปรากฏตัวขึ้น บี๋เทียนจึงได้แต่ตามน้ำไปเพื่อไม่ให้เรื่องมันใหญ่โตไปกว่าเดิม
 
น่าเสียดายที่เรื่องมักไม่เป็นไปตามที่หวัง เรื่องแต่งที่พวกเขากุขึ้นมาเริ่มออกไปไกลจนผิดเพี้ยนไปหมด พยานอย่างหวังไคก็เห็นได้ชัดว่าน่าจะเห็นเรื่องราวทุกอย่างตั้งแต่ต้น แต่แปลกที่หวังไคกลับเลือกที่จะปิดบังไว้
 
บี๋เทียนคิดไม่ออกเลยว่าหวังไคคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่สุดท้ายเขาก็สามารถเข้าไปอยู่ท่ามกลางกลุ่มของทหารและวิวัฒนาการได้ จากนั้นเจ้าลูกผสมที่ความยากอาหารเพิ่มเอาแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ก็เริ่มขอวิวัฒนาการมากินแทน!
 
บี๋เทียนรู้ว่าตัวเขาคนเดียวไม่มีทางจะจับวิวัฒนาการสองคนไปได้แน่ แต่เขาก็ทำทุกวิถีทาง เริ่มจากสร้างความวุ่นวาย บี๋เทียนและลูกผสมร่วมมือกันจัดการทหารและตวนฮงก็ให้ความร่วมมือด้วย บี๋เทียนไม่รู้ว่าสาเหตุที่ตวนฮงเริ่มมือด้วยคืออะไร
 
ส่วนหลูชูซเวที่เป็นวิวัฒนาการระยะ 2 นั้นก็ถูกลูกผสมจัดการจนได้รับบาดเจ็บสาหัส
 
วิวัฒนาการทั้งหมด 3 คน หมดสติไปแล้ว 2 ส่วนอีกคนก็หมดพลังต่อสู้ ลูกผสมชอบกินเนื้อสดๆเพราะฉะนั้นมันจึงยังไม่ฆ่าทันที บี๋เทียนและผู้หญิงที่แสร้งว่าเป็นภรรยาเขาต่อหน้าคนอื่นเดินตามลูกผสมไป บนไหล่ของลูกผสมมีหลูชูซเวอยู่ ส่วนอีกฝั่งนั้นมันใช้เล็บของมันจ่อเข้าที่คอของตวนฮงให้เดินตามมา ขณะที่ตวนฮงก็เดินแบกทหารที่เป็นวิวัฒนาการเหมือนกันทว่ามีสภาพย่ำแย่ตามไปด้วย
 
ตวนฮงก็เป็นวิวัฒนาการระยะ 2 เช่นกันทว่าเขาไม่สามารถขัดขืนอะไรได้เลย
 
บี๋เทียนเดินตามลูกผสมไป เขารู้ว่าลูกผสมกำลังมองหาสถานที่ที่จะเริ่มกินได้อยู่ ผู้หญิงที่อยู่ข้างเขากลัวจนแทบจะไม่มีสติหลงเหลืออยู่แล้ว
 
วิวัฒนาการทั้ง 3 คน แต่ไม่มีใครรับมือกับลูกผสมได้เลย แม้แต่ตวนฮงยังไม่มีศักดิ์ศรีของวิวัฒนาการหลงเหลือเลย ทันใดนั้นบี๋เทียนก็รู้สึกได้ว่ามนุษย์น่าจะเป็นเชื้อชาติที่อ่อนแอที่สุดแล้ว และลูกผสมน่าจะเป็นเผ่าพันธุ์เดียวในโลกาวินาศที่จะรุ่งโรจน์
 
แววตาของบี๋เทียนเปลี่ยนไปขณะมองไปที่แผ่นหลังของลูกผสมตรงหน้าเขา ในใจของเขามีความเกลียดชังต่อชีวิตในทุกวันนี้ คนคนนี้สามารถมีพลังที่ยิ่งใหญ่ได้จากการกินเนื้อคน แล้วทำไมเขาจะมีด้วยไม่ได้ล่ะ?
 
ทำไมเขาถึงต้องแค่มีชีวิตอยู่ไปแบบธรรมดาๆ โดนกลั่นแกล้งตลอดเวลาจนตอนนี้ก็ยังต้องกลายมาเป็นสุนัขรับใช้ให้กับลูกผสมอีก?
 
ผั้วะ!
ทันใดนั้นบี๋เทียนก็คว้าเข้าที่ปากของผู้หญิงข้างๆและลากเธอไปที่พุ่มหญ้าข้างทางพร้อมออกวิ่ง เขาไม่อยากจะถูกควบคุมอีกต่อไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้ต้องถูกเขากินวันนี้!
 
เจ้าลูกผสมตรงหน้าไม่คิดว่าเลยบี๋เทียนจะวิ่งหนีไป มันแยกเขี้ยวพร้อมกับเลียริมฝีปาก หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งมันก็แสยะยิ้มออกมา “รอให้ฉันกินเสร็จก่อนเถอะ ในเมื่อแกอยากจะวิ่งนัก งั้นก็กลายเป็นของหวานฉันซะ”
 
ลูกผสมไม่เชื่อว่าบี๋เทียนจะวิ่งหนีไปได้ไกล เพราะบี๋เทียนก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่ได้มีข้อได้เปรียบด้านความเร็วอะไร และแน่นอนว่ามันรู้ว่าพลังของมันจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนหลังจากได้กินเนื้อวิวัฒนาการวันนี้!
 
แววตาของตวนฮงเต็มไปด้วยความกลัวขณะมองไปที่สิ่งที่ดูคล้ายกับซอมบี้ข้างหน้า ทว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้กลับพูดภาษามนุษย์ได้ “แก แก?”
 
“ตวน ฮงเหว่ย?” จู่ๆเจ้าลูกผสมก็พูดชื่อของตวนฮงขึ้นมา
 
ตวนฮงตกใจมาก “แก? แกรู้ได้ยังไง?
 
ตวนฮงปกปิดความจริงกับทุกคนในกลุ่ม เขาไม่ได้ชื่อตวนฮงแต่ชื่อตวนฮงเหว่ยเพราะเขาเป็นผู้หลบหนีคดี ประเด็นสำคัญคือเขาโดนตัดสินโทษให้จำคุกตลอดชีวิต
 
ตวนฮงเหว่ยฆ่าคนตายเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ถ้าเขารู้ว่าทุกอย่างกำลังจะถูกเปิดเผยแบบนี้เขาคงเปลี่ยนชื่อและหลบหนีไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะโลกาวินาศที่ปะทุขึ้นมา เขาก็คงไม่กล้าที่จะใช้เส้นทางนี้ไปอีกตลอดชีวิตเพราะเส้นทางนี้จะพาไปสู่เมืองที่เขาเคยก่อคดีฆาตกรรมไว้
 
“ตวนเจียงเหว่ยคือลูกพี่ลูกน้องของแกใช่มั้ย??” ลูกผสมยังคงถามต่อ