บรรยากาศในซุปเปอร์มาร์เก็ตตกอยู่ภาวะเงียบสนิท ทุกคนต่างไม่รู้ว่าจะต้องมีปฏิกิริยากันอย่างไร พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรกับสถานการณ์ในตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาประสบพบเจอในวันนี้มันมากมายเกินไป!
 
และในขณะที่ทุกคนต่างตกอยู่ในภวังค์ จู่ๆมันก็มีเสียงดังลั่นขึ้นมา
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ซุปเปอร์ซอมบี้ ฉันต้องได้มัน และก็ต้องได้หัวของพลเอกด้วย!” อู๋หยูเฉียงฉีกยิ้มกว้างและเดินผ่านประตูเข้ามาด้านในซุปเปอร์มาร์เก็ต อารมณ์ของอู๋หยูเฉียงรุนแรงมาก เมื่อเขาเดินเข้ามาด้านในพลังผันผวนของวิวัฒนาการระยะ 5  ก็ระเบิดออกมาทันทีไปทั่วสถานที่
 
ความโลภในแววตาของอู๋หยูเฉียงนั้นฉายชัดเมื่อได้เห็นร่างของซุปเปอร์ซอมบี้ที่นอนอยู่ที่พื้น และคริสตัลที่อยู่ในมือชูฮันก็เด่นชัด อู๋หยูเฉียงตื่นเต้นจนเลือดพล่าน!
 
และในจังหวะที่อู๋หยูเฉียงเดินเข้ามาหาชูฮันอย่างไม่สนใจอะไร—–
 
“ปัก!”
จู่ๆก็มีฝ่าเท้ากระแทกเข้าที่หน้าท้องของอู๋หยูเฉียงอย่างรุนแรง
 
“เกร้ง!”
ดาบยาวในมือของอู๋หยูเฉียงร่วงกระแทกพื้นจนเกิดเสียงดังก้อง ตัวของอู๋หยูเฉียงปลิวลอยออกไปพร้อมสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ มันเป็นไปได้ยังไง เขาเนี่ยนะ ตัวเขาถูกเตะและลอยปลิวมาแบบนี้?
 
“นั่นมันใครกัน?” ซูเฟิงแทรกขึ้นมา
 
“ไม่ใช่คนสำคัญอะไร” ชูฮันไม่คิดยั้งมือเลยแม้แต่น้อย
 
อู๋หยูเฉียงในตอนนี้กระดูกหักไปหลายจุด วิวัฒนาการระยะ 5 ธรรมดาอย่างอู๋หยูเฉียงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชูฮันเลยสักนิด แม้แต่ต่อให้เป็นนักฆ่าอย่างเจียงหลิงซวนก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชูฮันอยู่ดี
 
น้ำเสียงของชูฮันราบเรียบทว่ามันกลับตอกย้ำเข้าไปในหูของอู๋หยูเฉียง
 
อู๋หยูเฉียงที่คิดว่าตัวเองรู้ทุกอย่างและคิดว่าเขาจะต้องเหนือกว่าใครด้วยพลังของวิวัฒนาการระยะ 5 ที่มี และชูฮันก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาด้วยซ้ำ แถมมันยังมีคนอีกเป็นร้อยอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ต ในตอนแรกเขาวางแผนจะทำให้ชูฮันอับอายต่อหน้าทุกคนและชิงคริสตัลมา เขาคิดว่าด้วยความเร็วและพลังของเขาเขาสามารถทำได้แน่นอน
 
ทว่าอู๋หยูเฉียงไม่คิดเลยว่าตัวเลยจะลอยกระเด็นมาแบบนี้เพียงแค่ลูกเตะเดียว แถมตัวเขายังไม่แม้แต่จะได้ทันทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ก็ถูกชูฮันเตะเข้าหน้าท้องจนตอนนี้กระดูกเขาหักไปแทบทั้งตัวแล้ว
 
มันเป็นไปได้ยังไง? ชูฮันเป็นแค่วิวัฒนาการระยะ 3 ไม่ใช่เหรอไง? และถึงแม้จะยกระดับขึ้นมาแล้วยังไงก็ต้องเป็นแค่ระยะ 4 แต่นี่เขาเป็นถึงระยะ 5 หรือถึงแม้ชูฮันอาจจะขึ้นมาเป็นระยะ 5 แต่ก็ยังไม่มีพลังเต็มที่เพราะน่าจะพึ่งยกระดับขึ้นมา แถมการต่อสู้กับซุปเปอร์ซอมบี้ก่อนหน้านี้ก็น่าจะทำให้ชูฮันไม่มีพละกำลังเหลือแล้วสิ แต่ทำไมชูฮันถึงแต่เตะเขากระเด็นได้ง่ายๆแบบนี้? จนตัวเขาลอยปลิวและกระดูกหักอีกหลายจุดแบบนี้?
 
“ปัง!” อู๋หยูเฉียงที่ปลิวกระเด็นเหมือนลูกกระสุนปืนกระแทกอย่างแรงลงกับพื้น ไม่ทันรอให้อู๋หยูเฉียงได้สติ ก็มีคนถือปืนไรเฟิลด้ามยาวสีทองมาปรากฏตัวต่อหน้าอู๋หยูเฉียงแล้ว
 
“ปัก!”
เกิดเสียงดังต่อเนื่องขึ้นติดๆกัน และเมื่ออู่หยูเฉียงขยับตัวอีกทีเขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดทั่วไปทั้งตัว มือและเท้าของหักหมด ตั้งแต่ที่เขาวิ่งเข้าหาชูฮันและถูกเตะออกมาและโดนอีกคนหักมือและเท้านั้นเกิดขึ้นภายในเวลาแค่พริบตาเดียวเท่านั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากจนไม่น่าเชื่อ
 
ไม่ต้องพูดถึงอู๋หยูเฉียงด้วยซ้ำ คนในซุปเปอร์มาร์เก็ตอีกร้อยห้าสิบต่างก็ตะลึงค้างกับภาพที่เห็นกันหมด พวกเขาพึ่งจะรู้สึกถึงพลังผันผวนของคนที่ปรากฏตัวขึ้นได้เพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียวจู่ๆชูฮันก็ส่งคนคนนั้นลอยไปไกลแล้ว
 
ซุปเปอร์ซอมบี้ระยะ 5 ที่สามารถฟื้นชีพได้หลายรอบก็ถูกชูฮันจัดการ วิวัฒนาการระยะ 5 ก็ถูกชูฮันเตะกระเด็น ท่านพลเอกชูฮันแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่? หรือว่าพลเอกจะอยู่ยงคงกระพัน?
 
ซูเฟิงที่เข้าไปขัดจังหวะชูฮันโดยการจัดการอู๋หยูเฉียงเองเพราะถ้าเขาไม่ทำอย่างนั้นอีกฝ่ายจะต้องตายแน่ๆ ซูเฟิงได้แต่ตกใจกับสิ่งที่เห็น เพราะแม้แต่วิวัฒนาการระยะ 5 ก็ยังไม่สามารถต่อกรกับชูฮันได้ นี่เป็นครั้งแรกที่ซูเฟิงได้เห็นชูฮันต่อสู้จริงๆกับตาและไม่คิดเลยว่าพลังของชูฮันจะล้ำกว่าเขาคาดไว้มากขนาดนี้
 
และก่อนหน้านี้ตอนที่ชูฮันเก็บคริสตัลและหันไปมองวิวัฒนาการระยะ 5 ที่จู่ๆก็เข้ามาในซุปเปอร์มาร์เก็ต ประกอบกับถึงแม้ว่าปัญหาของซุปเปอร์ซอมบี้จะได้รับการจัดการแล้วแต่ปัญหาของคนร้อยสิบนั้นก็ยังไม่ได้หายไปและการฆ่าซุปเปอร์ซอมบี้ก็ไม่ได้แก้ไขอะไรทั้งนั้น ชูฮันกำลังอารมณ์ไม่ดีสุดๆเพราะงั้นเมื่ออู๋หยูเฉียงเข้ามาพอดี จึงตกเป็นที่รองรับอารมณ์ของชูฮันไป
 
“แกคือใคร?! อะไรคือจุดประสงค์ของการมาที่นี้? แกรู้ใช่มั้ยว่าฉันเป็นใคร? แกไปรู้มาจากไหน?” ชูฮันเดินเข้ามาหาอู๋หยูเฉียง น้ำเสียงของชูฮันไร้อารมณ์ หลังจากถามคำถามออกมาเป็นชุด ชูฮันก็พูดขึ้นมาด้วยประโยคกดขี่ต่อ “ตอบมาเร็วๆ แล้วฉันจะให้แกตายดีๆ”
 
แน่นอนว่าอู๋หยูเฉียงต้องโดนฆ่าอย่างไม่ต้องสงสัย!
 
อู๋หยูเฉียงสติหลุดอย่างทำอะไรไม่ถูก ความกลัวก่อตัวขึ้นในหัวใจจนล้นอก มือและเท้าของเขาหักและเขาพึ่งได้สติคืนกลับมาอย่างนึกเสียใจต่อการกระทำของตัวเอง อารมณ์รุนแรงของชูฮันทำให้อู๋หยูเฉียงไม่กล้าพูดอะไรเลย จนผ่านไปพักหนึ่งอู๋หยูเฉียงก็เอ่ยขึ้น “ถ้าฉันพูด อย่าฆ่าได้มั้ย?”
 
“ไม่ มี ทาง!” ชูฮันปฏิเสธอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด “เสียเวลาเปล่า ซูเฟิงเอามันไปโยนให้หนูกิน!”
 
ความกลัวปะทุขึ้นในอกอู๋หยูเฉียง…ให้หนูกิน? ซอมบี้หนู?
 
“ฉะ ฉัน!” อู๋หยูเฉียงพูดตะกุกตะกัก หลังจากนั้นก็รีบอธิบายทุกอย่างที่เขารู้จากเจิ้งเย้าออกมาหมด
 
กลุ่มที่สี่ที่อยู่ด้านข้าง โดนเฉพาะหลี่ชวนมองไปที่กูเหลียงเฉียงด้วยความกลัวในแววตา เจิ้งเย้าบอกแม้กระทั่งเรื่องของพวกเขากับอู๋หยูเฉียง? ก็สมควรที่คนแบบนั้นจะโดนฆ่า! หลังจากได้ฟังเรื่องทั้งหมด ชูฮันก็ยืนนิ่งเงียบ สักพักชูฮันก็มองตาอู๋หยูเฉียงและเอ่ยปากถามขึ้นมา “แกมาหลิงเฉิงเพื่อจัดการซุปเปอร์ซอมบี้? ใครเป็นคนมอบภารกิจนี้ให้แก?
 
อู๋หยูเฉียงตะลึง แววตาเป็นประกาย “พี่ชายก็อยู่บนถนนเหมือนกันเหรอ?” มันจะต้องเป็นลัทธิเต๋าแน่ๆและมีเพียงแค่ความสามารถของลัทธิเต๋าเท่านั้นที่จะมีคำศัพท์เฉพาะทางแบบนี้ และรู้กฏของกันเอง ภารกิจคืออะไร มันคือมนตราของคนพวกนี้
 
“ปล่อยหนูซะ” ชูฮันขี้เกียจเกินกว่าจะสนทนากับอู๋หยูเฉียงต่อ
 
ซูเฟิงจับอู๋หยูเฉียงอ้าปากทันทีและวางแผนจะจับหนูที่น่ารังเกียจในมือกรอกใส่ปากอู๋หยูเฉียง!
 
“ไม่นะ! ไม่ได้!” อู๋หยูเฉียงแหกปากและมองหนูในมือซูเฟิงอย่างกลัวจัด “ฉันจะพูดแล้ว มันถูกตีพิมพ์โดยสถาบันวิจัย”
 
“จีนมีสถาบันวิจัยนับไม่ถ้วน อันไหนล่ะ?” ชูฮันพูดอีกครั้ง
 
“สถาบันวิจัยที่ชื่อซาว ดอกเตอร์ซาว”  อู๋หยูเฉียงไม่กล้าจะปกปิดอะไรชูฮันอีก เขารีบตอบคำถามชูฮันอย่างรวดเร็ว
 
ซาวชุนฮุย? แน่นอนว่าต้องเป็นมัน!
 
โดยไม่คิดอะไรมากชูฮันก็ถามต่อทันที “ใครต้องการหัวของฉัน?”
 
“มันเยอะมาก ทุกคนต้องการหัวของพี่ชายเพราะต้องการโด่งดังกันทั้งนั้น แต่ฉันได้ยินว่าคนที่ต้องการมากที่สุดคือคนจากเมืองหยิน” อู่หยูเฉียงตอบอย่างไว
 
เมืองหยิน?
 
แววตาชูฮันประกายวาว มู๋เย๋!
 
“แกรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับลูกผสม?” ชูฮันถามต่อทันที