ไนโตะ ใช้เวลาประมาณ 2 เดือนที่ ภูเขาเมียวโบคุ และเขาก็กลับมาหลับจากที่เขาเติมพลังงานธรรมชาติเข้าสู่ประตูด่านพลังทั้ง 5 บานจนเต็มอีกครั้ง
ตอนนี้เขามาถึงครึ่งทางก่อนที่จะไปถึงขั้น 2 ของโหมดเซียนแล้ว
แน่นอนว่ามันจะไม่มีประโยชน์ถ้าเขาไม่บรรลุขั้น 2 ของโหมดเซียนอย่างสมบูรณ์
แม้ว่าเขาจะทำมันได้สำเร็จ แต่ถ้าหากมันไม่สามารถผสานเข้ากับทุกเซลล์ในร่างกายของเขาได้ ก็แสดงว่ามันยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่ถึงอย่างนั้นก็แน่นอนว่ามันจะทำให้ร่างกายของเขาแข็งแรงขึ้นอย่างแน่นอน
ไนโตะ กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของเขา
ตอนนี้เขากำลังอ่านข้อมูลบางอย่าง ในขณะที่ โคนัน ยืนอยู่ข้างเขาอย่างเงียบ ๆ
ในเรื่องของการรวบรวมข้อมูล โคนัน เป็นคนที่ทำเรื่องนี้ได้เป็นอย่างดี เธอหาและรวบรวมข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับ สัตว์หาง ได้อย่างมากมาย แต่น่าเสียดายที่เธอไม่เจอข้อมูลอะไรเกี่ยวกับ นางาโตะ เลย
อย่างไรก็ตาม เธอก็สามารถหาข้อมูลแปลก ๆ บางอย่างมาได้
มันเป็นข้อมูลเกี่ยวกับ องค์กรแสงอุษา กลุ่มใหม่และสิ่งที่พวกเขากำลังวางแผนอยู่
ยาฮิโกะ อดีตหัวหน้าองค์กรนี้ กำลังทำงานอยู่กับ หมู่บ้านอาเมะ และแม้แต่สมาชิกองค์กรที่เหลืออยู่ก็มาอยู่กับเขาที่นี่ และตอนนี้พวกเขาก็กลายเป็นนินจาของ หมู่บ้านอาเมะ ฉะนั้นพวกเขาจึงคิดว่าคงจะไม่ได้ยินชื่อของ องค์กรแสงอุษา อีก
แต่อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ โคนัน กำลังรวบรวมข้อมูลเรื่องอื่นอยู่นั้น เธอก็พบว่า องค์กรแสงอุษา ยังคงมีตัวตนอยู่ และพวกเขาก็ไม่ได้รับคำสั่งจาก หมู่บ้านอาเมะ!
องค์กรแสงอุษา กลุ่มใหม่นี้ แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แม้แต่ โคนัน ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็พอจะเดาได้ว่าผู้นำคนใหม่ของพวกเขาคือใคร
ดูเหมือนว่า นางาโตะ จะต้องการแสดงให้ ยาฮิโกะ เห็นว่า ยาฮิโกะ ล้มเหลวจริง ๆ และในขณะที่เกิดเรื่องขึ้นกับ ยาฮิโกะ นางาโตะ ก็จัดตั้งองค์กรใหม่ขึ้นมาโดยใช้ชื่อองค์กรเหมือนกับองค์กรของ ยาฮิโกะ
ดังนั้น โคนัน จึงตัดสินใจติดตาม องค์กรแสงอุษา กลุ่มใหม่นี้ แต่เนื่องจากพวกเขาเปลี่ยนฐานที่มั่นอยู่บ่อยครั้ง จึงเป็นเรื่องยากที่จะตามพวกเขาได้ทัน
“1 หาง ถูก หมู่บ้านซึนะ จับได้อีกครั้ง , หมู่บ้านคุโมะ สามารถจับ 2 หาง ได้แล้ว…ส่วน 3 หาง ก็อยู่ที่ หมู่บ้านคิริ , 7 หาง อยู่ในป่า , 4 หาง กับ 5 หาง อยู่กับ หมู่บ้านอิวะ…”
ไนโตะ มองดูข้อมูลที่อยู่ในมือของเขา และทันใดนั้นเขาก็จำบางอย่างขึ้นมาได้ ข้อมูลเหล่านี้ทำให้ ไนโตะ รู้ว่า สัตว์หาง ในตอนนี้ ไม่ได้อยู่ในที่ที่ควรจะเป็น
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวของสภาพในตอนนี้กับสิ่งที่เขารู้จากการ์ตูนก็คือ ตอนนี้ 7 หาง ควรจะถูกผนึกอยู่ในตัวของเด็กคนหนึ่งแล้ว ไม่ใช่ยังอยู่ในป่า
ยิ่งไปกว่านั้น โคนัน ยังสามารถระบุตำแหน่งของมันได้อย่างแม่นยำ
หรือว่าเรื่องนี้จะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ?
แม้ว่าตอนนี้ 7 หาง จะไม่ได้อยู่ใน แคว้นแห่งฝน แต่มันก็อยู่ห่างจากชายแดนไปไม่มากนัก โคนัน ไปพบกับที่อยู่ของมันโดยบังเอิญในขณะที่เธอกำลังตามหาข้อมูลของ องค์กรแสงอุษา กลุ่มใหม่อยู่
“ทางเลือกที่ดีที่สุดคือเอามันมาไว้ให้ใกล้ที่สุด…เพราะมันเป็น 7 หาง แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว เราต้องจับมันมาก่อนที่คนอื่นจะได้ไป”
ไนโตะ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา การที่ ไนโตะ มี คุรามะ ไว้ในมือก็เพียงพอแล้วที่จะขัดขวางแผนการของพวกเขาได้ แต่ถ้าหาก ไนโตะ มี 7 หาง ไว้ด้วยแล้วละก็ พวกเขาก็จะไม่มีทางปลุก 10 หาง ขึ้นมาได้อย่างแน่นอน
7 หาง เป็น สัตว์หาง ที่บินได้ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้…ถึงแม้ว่า ไนโตะ จะแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็บินไม่ได้!
หากเขาบินได้…เขาก็จะสมบูรณ์แบบ
ไนโตะ ยังไม่เคยคิดเกี่ยวกับการใช้ตัวเองเป็น พลังสถิตร่าง
เพราะแค่พลังของเขาก็แข็งแกร่งมากจนไม่ต้องพึ่งพลังของ สัตว์หาง แล้ว
“ครูไนโตะ 7 หาง เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นฉันจึงส่งนินจาไปคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของมันเอาไว้ ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นที่เราจะต้องจับตาดูมันไว้ตลอดเวลา”
“ฉันเห็นด้วย”
ไนโตะ โยนแฟ้มในมือลงบนโต๊ะ จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันคุ้นเคยกับพื้นที่แถวนั้นเป็นอย่างดี ไม่ต้องกังวล ฉันจะทำภารกิจนี้ด้วยตัวเอง เพราะนอกจากฉัน ก็คงจะไม่มีใครอีกแล้วที่จะต่อสู้กับ สัตว์หาง ได้”
“ฉันคิดว่าครูควรบอก ครูคุชินะ ก่อนดีกว่าไหม?”
โคนัน ถามเพราะ โคนัน รู้ดีว่า คุชินะ เป็น พลังสถิตร่าง ที่แข็งแกร่งที่สุด และพลังของเธออาจช่วยเขาได้
“ไม่ละ ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้แหละ”
หลังจากที่ ไนโตะ ตบไหล่ โคนัน เบา ๆ เธอก็พยักหน้าเล็กน้อยให้เขา จากนั้นตัวของเขาก็เริ่มสั่นและหายตัวไปทันที
โคนัน ไม่ได้แสดงท่าทางตกใจใด ๆ เธอหันกลับมาที่โต๊ะของ ไนโตะ และเริ่มจัดของให้เข้าที่เหมือนเดิม
เธอรู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่งพอที่จะจัดการกับ สัตว์หาง ได้โดยไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่น
จริง ๆ แล้วเธอเชื่อว่าในตอนนี้ ไม่มีอะไรในโลกที่จะมีพลังเทียบเท่ากับ ไนโตะ ได้
……….
7 หาง เป็นสัตว์ที่ระมัดระวังตัวมาก มันมักจะเปลี่ยนสถานที่อยู่และซ่อนร่องรอยของมันได้เป็นอย่างดี
หากพวกเขาไม่จับตาดูมันเอาไว้ตั้งแต่แรก มันคงเป็นเรื่องยากที่จะสามารถพบมันได้อีกครั้ง แม้ว่าพวกเขาจะใช้ นินจาตรวจจับ ในการค้นหาก็ตาม
ในหมู่บ้านเล็ก ๆ
สถานที่นี้ถูกล้อมรอบไปด้วยภูเขาและป่าทึบ เป็นสภาพแวดล้อมที่งดงามมาก หมู่บ้านแห่งนี้อยู่ใกล้ แคว้นแห่งฝน ทำให้มีน้ำจำนวนมากไหลมาตามร่องภูเขาจนเป็นแม่น้ำ นั่นทำให้ที่นี่มีภูมิประเทศคล้ายกับ แคว้นแห่งไฟ
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็เคลื่อนที่ชั่วพริบตาและมาปรากฏตัวในป่าแห่งนี้ จากนั้นเขาก็มองไปที่ด้านหน้าอย่างจริงจัง
ในไม่ช้าหลังจากที่เขามาถึง นินจาอาเมะ หลายคนก็ออกมาหาเขา
“ท่าน ไนโตะ”
“7 หาง อยู่แถวนี้ครับ เดี๋ยวผมจะทำให้มันออกมาให้ดู”
1 ในนินจาเหล่านั้นพูดขึ้นมา และยกมือขึ้นมาประสานอิน
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็หลี่ตาและจ้องไปที่ที่ไกลออกไป จากนั้นเขาก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ ไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น”
ทันทีที่เขาพูดจบ ทันใดนั้นก็มีลมแรงเหมือนพายุพัดผ่านมาและต้นไม้ในป่าก็เริ่มโค่นและกระเด็นลอยขึ้นไปบนอากาศ จากนั้นแรงดันจักระที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นที่ด้านบน
“นั่นไงละ ชอบมีแมลงตัวเล็ก ๆ ตามฉันมาเสมอ…เอาละ มาเป็นอาหารว่างให้ข้าสะดี ๆ!” (7 หาง น่าจะพูด)
ทันใดนั้น ร่างที่ใหญ่โตของ 7 หาง ก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า แม้ว่าร่างของมันจะดูบอบบาง แต่จักระของมันก็น่ากลัวมากจนทำให้ นินจาอาเมะ ที่อยู่กับ ไนโตะ ต่างหน้าซีดด้วยความกลัว
“แย่แล้ว! 7 หาง…มันหาพวกเราเจอแล้ว!”