The Strongest Hokage ตอนที่ 192
หลังจากพวกเขาเดินเล่นในโรงเรียนนินจา ไนโตะ และ คุชินินะ ก็ออกจากที่นั่นไปและมุ่งหน้ากลับสู่ถนนอีกครั้งท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง เมื่อเห็นดังนั้น ไนโตะ จึงพา คุชินะ กลับบ้านมือของ คุชินะ นิ่มมากและ ไนโตะ ก็ชอบจับมือเธอมากเช่นกันเมื่อมาส่ง คุชินะ ถึงบ้านแล้ว ไนโตะ ก็กำลังจะเดินกลับไป แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ไกล ๆทันใดนั้น คุชินกะ ก็รู้สึกอายขึ้นมาและปล่อยมือจาก ไนโตะ จากนั้นเธอก็มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นและพูดว่า “กลับช้าจริง ๆ เธอออกไปไหนของเธอได้ทุกวี่ทุกวันเนี่ย!”“เธอก็เพิ่งกลับมาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”อุซึมากิ เมอิ ตอบ คุชินะ แล้วเธอก็มองไปที่ ไนโตะ แล้วถามด้วยความประหลาดใน “นาย…นายคือ ไนโตะ ใช่ไหม?”“ใช่!”คุชินะ มองไปที่ เมอิ และทำท่าทางหึงเล็กน้อย จากนั้นเธอก็เดินออกมายืนอยู่หน้า ไนโตะ พร้อมกับใบหน้าที่ดุดันของเธอ แล้วพูดกับ เมอิ ว่า “แล้วเธอจะถามทำไม?!”เมอิ ก็แสดงออกอย่างไร้หนทางและพูดว่า “ก็ไม่แปลกที่ทุกคนจะอยากรู้จักกับคนที่มีชื่อเสียงอย่าง ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ”“ไม่จำเป็น!”คุชินะ ดูจริงจังมากเมื่อมองไปที่พวกเธอทั้งคู่ ไนโตะ ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาเอื้อมมือไปแตะไหล่ของ คุชินะ แล้วพูดว่า “พวกเธอเข้าบ้านไปเถอะ ฉันต้องกลับแล้วละ”“พรุ่งนี้อย่าลืมมาหาฉันละ…ถ้าไม่งั้น ฉันจะไปหานายเอง”คุชินะ พยักหน้าเขาเบา ๆ จากนั้นเธอก็มองไปที่ ไนโตะ ขณะที่เขากำลังเดินจากไปจากนั้นการแสดงออกของเธอก็ค่อนข้างน่ากลัว ทันทีเธอก็มองไปที่ เมอิ แล้วถามเธอว่า “เธอไปไหนมาทั้งวัน? ทำไมต้องทำตัวลับลมคมในอยู่เรื่อย เธอกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่รึเปล่า!”“ไม่ ไม่มีอะไร”ดวงตาของ เมอิ หลบตาเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ยิ้มและตะคอกออกมาว่า “ว่าแต่ เธอเป็นห่วงเธอเองก่อนดีกว่ามั้ง”“เธอหมายถึงอะไร!”เมอิ หัวเราะแล้วเธอก็เดินเข้าไปในบ้าน จากนั้น คุชินะ ก็เดินจามเธอเข้าไป…….เมื่อ ไนโตะ กลับมาถึงบ้าน เขาก็เริ่มทำความสะอาดบ้านของเขาทันที เพราะเป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้อยู่ที่นี่มีฝุ่นอยู่เต็มห้อง แต่เรื่องการทำความสะอาดนั้นก็ง่ายมากสำหรับนินจาแม้ว่า ไนโตะ จะไม่ได้ฝึกฝนคุณสมบัติจักระธาตุอื่น ๆ แต่เขาก็สามารถใช้มันได้ในระดับหนึ่ง“คาถาลม : สายลมปั่นป่วน!”ไนโตะ ใช้คาถาลมง่าย ๆ แล้วเขาก็ใช้ลมหอบเอาฝุ่นทั้งหมดในห้องออกไปหลังจากทำความสะอาดแล้ว ไนโตะ ก็ยังไม่ได้พักผ่อน แต่เขาก็เดินไปนั่งที่มุมห้องเหมือนกับว่าเขากำลังรออะไรอยู่ในไม่กี่นาทีต่อมา หน่วยลับ ก็ปรากฏตัวขึ้นมาอยู่ต่อหน้าของ ไนโตะอย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นที่นับถือของนินจาส่วนใหญ่“ท่านไนโตะ ช่วยตามผมไปที่ สำนักงานโฮคาเงะ ได้ไหมครับ”แม้แต่วิธีการพูดกับเขาก็เปลี่ยนไป ปกติแล้วพวกเขามักจะพูดว่า โฮคาเงะ เรียกตัวคุณแต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป“ในที่สุด”ไนโตะ คิดขึ้นมาในใจ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและลุกขึ้นยืน แล้วเดินตามหน่วยลับคนนั้นไปยัง สำนักงานโฮคาเงะอีกครั้งที่ ไนโตะ มาอยู่ใน สำนักงานโฮคาเงะ แต่ความรู้สึกที่เขามีในครั้งนี้แตกต่างออกไปคราวนี้ ไนโตะ ใช้สัมผัสพิเศษของเขาเพื่อสำรวจตัวอาคารทั้งหมดและผลลัพธ์ที่ได้ก็น่าอัศจรรย์อาคารทั้งหลังถูกปกคลุมด้วยม่านพลัง!มันเป็นม่านพลังแบบเดียวกับที่ครอบคลุมทั้งหมู่บ้านเอาไว้ แต่เนื่องจากมันมีขนาดเล็กกว่ามันจึงแข็งแกร่งกว่ามากมันเป็นไปไม่ได้ที่จะแอบเข้าไปใน สำนักงานโฮคาเงะยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าคุณจะลักลอบเข้าไปได้ แต่ก็ยังมี หน่วยลับ และ นินจา คอยดูแลอาคารหลังนี้ทั้งหมดจากทุกทิศทางและยังมี หน่วยลับ ที่ซ่อนตัวอยู่ภายนอกอาคารเพื่อสังเกตุการณ์อยู่รอบ ๆนอกจากนี้ ไนโตะ ก็ยังรู้สึกถึงตำแหน่งของ ม้วนคัมภีร์ลับ ที่ถูกเก็บไว้ในระบบความปลอดภัยสูงสุด ที่มีนินจาจำนวนมากคอยปกป้อง และห้องนั้นก็อยู่ติดกับ ห้องทำงานโฮคาเงะมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะขโมย ม้วนคัมภีร์ลับ ออกมาได้โดยไม่มีใครสังเกตมันดูง่ายมากเมื่อ นารูโตะ ขโมยมันออกไปได้ตามในการ์ตูน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาใช้เคล็ดลับบางอย่างเพื่อขโมยมันไนโตะ ไม่สามารถรับรู้ได้แบบนี้มาก่อน แต่ด้วยสัมผัสพิเศษของเขา ทำให้ดวงตาของเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้!ในไม่ช้า ไนโตะ ก็มาถึง ห้องทำงานโฮคาเงะมีเพียงคนเดียวที่อยู่ในห้องนั้นแต่เขาไม่ได้นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่โต๊ะทำงานตามปกติ แต่เขากำลังนั่งอยู่บนพื้นที่มีโต๊ะตัวเล็กอยู่ด้านหน้าของเขาหลังจากที่เขาเห็น ไนโตะ เดินเข้ามา เขาก็บอกให้ ไนโตะ มานั่งข้าง ๆ เขา “ ไนโตะ มานี่สิ”ขณะที่เขาพูดคำเหล่านี้ ซารุโทบิ ก็รินน้ำชาให้ ไนโตะไนโตะ มองดู ซารุโทบิ อย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็นั่งลงโดยไม่พูดอะไรเมื่อเห็นว่า ไนโตะ สงบและผ่อนคลาย ซารุโทบิ จึงเริ่มพูดคุยกับเขา “สถานการณ์ในสนามรบดีขึ้นมาก ต้องขอบคุณเธอจริง ๆ”ประโยคนี้ทำให้ดวงตาของ ไนโตะ สั่นไหวเล็กน้อย เพราะน้ำเสียงและวิธีการพูดของ ซารุโทบิ ไม่เหมือนกับทุกครั้งที่ทั้งคู่เคยคุยกัน มันเหมือนกับน้ำเสียงที่ 2 คาเงะ กำลังพูดคุยกันไนโตะ ฆ่า คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 และถึงแม้ว่านี่จะไม่ได้ทำให้เขาเป็น คาเงะ แต่ โฮคาเงะ ก็ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ“มันเป็นหน้าที่ของผมที่มีต่อหมู้บ้าน ถ้าไม่ใช่เพราะ โคโนฮะ ผมคงไม่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้แล้ว”ไนโตะ พูดคำเหล่านี้ จากนั้นเขาก็หยิบชาขึ้นมาจากโต๊ะแล้วจิบซารุโทบิ เฝ้าดู ไนโตะ เพื่อคอยสังเกตปฏิกิริยาและน้ำเสียงของ ไนโตะและหลังจากที่ ไนโตะ พูดคำเหล่านั้นออกมา ซารุโทบิ ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา และรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็เป็นธรรมชาติมากขึ้นนี่เป็นเรื่องจริง เพราะหากไม่ได้ความช่วยเหลือจาก โคโนฮะ ไนโตะ ก็อาจตายไปแล้ว เหมือนกับ ตระกูลคุซานางิ คนอื่น ๆอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ ไนโตะ ทำเพื่อ โคโนฮะ ในสนามรบ ก็คือสิ่งที่เขาจะตอบแทนให้หมู่บ้านได้เพราะถึงไม่มี ไนโตะ หมู่บ้านก็ยังสามารถชนะได้ แต่การบาดเจ็บล้มตายก็จะเพิ่มอีก 10 เท่าเท่านั้นเอง!
คอมเม้นต์