ด้านหลังกองทัพของอิวะ ผู้บัญชาการกองทัพอิวะ ยืนอยู่ที่นั่น ในขณะที่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น
เมื่อมองไปที่ ซาคุโมะ เขาได้เปิดเผยจิตสังหารที่ทรงพลังออกมา
ความแค้นของเขาเกิดจากการปะทะกันครั้งสุดท้ายของทั้งคู่ เมื่อ ซาคุโมะ จัดการตัดแขนของเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่โกรธแค้น ซาคุโมะ
แต่คนที่เขาเกลียดมากกว่าก็คือ ไนโตะ
หากไม่ใช่เพราะ ไนโตะ ในวันนั้นเขาก็คงจะไม่ถูกตัดแขน การที่เขาเหลือแขนเพียงข้างเดียว ทำให้เขาต้องประสานอินด้วยมือเดียว ซึ่งทำให้ความแข็งแรงของเขาลดลงเป็นอย่างมาก
“มันไม่ใช้แผนอะไรเลยเหรอ? คงจะเอาจริงตั้งแต่ต้นเลยสินะ งั้นก็ดี”
ด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น ซันโดะ ออกคำสั่งให้กองทัพของเขาเข้าสู่สนามรบในทันที
แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจจุดประสงค์ของการออกคำสั่งให้บุกของ ซาคุโมะ แต่ ซันโดะ ก็คิดว่ามันเป็นประโยชน์สำหรับเขาที่จะเอาชนะในศึกครั้งนี้ได้
เนื่องจากเขาไม่เห็น ไนโตะ อยู่ในสนามรบ เขาจึงคิดว่ากองทัพของเขาจะสามารถจัดการกับ กองทัพโคโนฮะ ได้อย่างง่ายดาย
กองทัพอิวะ วิ่งเข้าสู่สนามรบในทันที แต่ดูเหมือนว่า ซาคุโมะ จะไม่สนใจเรื่องนั้น
การต่อสู้มาถึงจุดแตกหักแล้ว
นินจาของทั้ง 2 ฝ่ายต่างเป็นนินจาที่มีความสามารถ แต่ กองทัพอิวะ มีจำนวนมากกว่า 500 คน ในขณะที่ กองทัพโคโนฮะ มีเพียงแค่ประมาณ 400 คน เท่านั้น
ถึงอย่างนั้น โคโนฮะ ก็ได้เปรียบในการต่อสู้ในครั้งนี้
อันที่จริงแล้วที่ กองทัพอิวะ เสียเปรียบเป็นเพราะสภาพอากาศของ แคว้นแห่งฝน
ด้วยสภาพแวดล้อมแบบนี้ กองทัพโคโนฮะ ที่มีผู้ใช้วิชากระบวนท่าเป็นจำนวนมาก และผู้ใช้คาถาลมและคาถาน้ำก็มีจำนวนมากเช่นกัน ทำให้ได้เปรียบมากในสถานการณ์เช่นนี้
ถึงอย่างนั้น ซาคุโมะ ก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยเพราะ กองทัพของอิวะ ก็มีจำนวนมากกว่า กองทัพโคโนฮะ อยู่พอสมควร!
การต่อสู้ในครั้งนี้ โคโนฮะ ไม่สามารถส่งกองกำลังทั้งหมดของพวกเขาเข้าสู่การต่อสู้ครั้งนี้ได้ เพราะพวกเขาได้ย้ายค่ายเข้าไปใกล้ใจกลางของ แคว้นแห่งฝน ทำให้ต้องใช้นินจาในการป้องกันค่ายมากขึ้น และด้วยระยะทางที่ไกล ทำให้กองกำลังสนับสนุนบังเดินทางมาไม่ถึงสนามรบแห่งนี้!
และเพราะ โคโนฮะ ย้ายค่ายเข้าไปใกล้ใจกลางของ แคว้นแห่งฝน มากขึ้น ทำให้ต้องทำการชิงพื้นที่จากเขตของ หมู่บ้านซึนะ และหมู่บ้านอาเมะ จึงเกิดการต่อสู้ขึ้นรอบ ๆ พื้นที่เป็นจำนวนหลายจุด
แม้ว่าการต่อสู้เหล่านั้นจะเป็นเพียงแค่การต่อสู้เล็ก ๆ แต่นั้นก็ทำให้ กองทัพโคโนฮะ อ่อนแอลงเรื่อย ๆ
โชคดีที่ ฮันโซ ยังไม่ได้เล็งเป้ามาที่ โคโนฮะ เพราะตอนนี้เขากำลังมุ่งความสนใจไปที่ ฝ่ายของซึนะ เนื่องจากมีข่าวว่า ย่าโจ สามารถทำยาต้านพิษของเขาได้ ทำให้เขาต้องให้ความสำคัญกับภัยคุกคามนี้ก่อน
“ตอนนี้เราเสียเปรียบเป็นอย่างมาก กองทัพอิวะ กำลังไล่ต้อนเรา ไนโตะ ยังไม่มาอีกเหรอ?”
ซาคุโมะ ได้แต่มองไปด้านหลัง แต่เขาก็ยังไม่เห็นวี่แววใด ๆ ของ ไนโตะ และ ซึนาเดะ
การต่อสู้ในครั้งนี้ เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขาจึงไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า
ซาคุโมะ กำลังนำกองทัพไปโจมตี หน่วยหนึ่งของหมู่บ้านอาเมะ แต่ทันใดนั้นเขาก็ลอบโจมตีโดย กองทัพอิวะ
ต่อจากนั้น กองสนับสนุนจากทั้ง 2 ฝ่ายก็ลงสู้สนามรบเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้ การต่อสู้เล็ก ๆ ก็ขยายกลายเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่ มาจนถึงตอนนี้
หากการต่อสู้ครั้งก่อนไม่ทำให้ หมู่บ้านอิวะ ถอนตัวออกจากสงคราม การต่อสู้ครั้งนี้จะทำให้มันเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน
ขณะที่ ซาคุโมะ กำลังรอให้ ไนโตะ มาถึงสนามรบ สถานการณ์ในสนามรบก็เปลี่ยนไป!
พื้นดินของ แคว้นแห่งฝน เต็มไปด้วนโคลนและดินชิ้นแฉะ
สิ่งนี้ทำให้ กองทัพโคโนฮะ เคลื่อนที่ได้ช้าลงมาก
แต่สำหรับ กองทัพอิวะ พวกเขามีอุปกรณ์พิเศษที่ช่วยให้สามารถเคลื่อนที่ใต้ดินได้อย่างอิสระ พวกเขาก็คือ หน่วยพิเศษอิวะ นั่นเอง!
หมู่บ้านอิวะ ใช้เวลาหลายปีในการฝึกฝนหน่วยพิเศษเหล่านี้ ดังนั้นพวกเขาจึงมีหน่วยพิเศษนี้อยู่เพียง 3 หน่วย เท่านั้น
ซึ่งหนึ่งในนั้นถูก ไนโตะ จัดการไปแล้ว ดังนั้น ซึจิคาเงะ จึงสั่งให้อีก 2 ทีมลงสู่สนามรบในครั้งนี้
สถานการณ์ในสนามรบเปลี่ยนไปทันที เมื่อทั้ง 2 หน่วยนี้เข้าสู่การต่อสู้
ตู้ม!!!
หลังจาก หน่วยพิเศษอิวะ ลงสู่สนามรบ พวกเขาก็เริ่มโจมตี กองทัพโคโนฮะ จากทางใต้ดินในทันที
โคโนฮะ ต้องการกำจัด 2 หน่วยนี้ก่อน แต่มันก็เป็นเรื่องที่ยากมาก และทุกครั้งที่พวกเขาโจมตีไปหา หน่วยพิเศษอิวะ นินจาอิวะ ที่อยู่ด้านบนก็จะคอยป้องกันการโจมตีของ โคโนฮะ ไว้ได้ทุกครั้ง
สิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ทิศทางของสนามรบเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก จากที่ โคโนฮะ กำลังได้เปรียบ กลายเป็นเสียเปรียบในทันที
เมื่อมองดูสถานการณ์ การแสดงออกของ ซาคุโมะ ก็เปลี่ยนไปและกลายเป็นความกังวลเป็นอย่างมากในทันที ไม่มีโอกาสที่เขาจะออกคำสั่งล่าถอยได้เลย เพราะหากเขาสั่งล่าถอยในตอนนี้ นินจาโคโนฮะ จะสูญเสียกำลังในการต่อสู้ในทันที และถ้าหากมันเกิดขึ้น โคโนฮะ ต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน
ซาคุโมะ จำเป็นต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อแก้ไขสถานการณ์ในตอนนี้
นินจายังคงลงสู่สนามรบอย่างต่อเนื่อง จนกลายเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่!
และ โคโนฮะ กำลังจะเป็นฝ่ายแพ้
ด้วยสถานการณ์บีบคั้นเช่นนี้ ในที่สุด ซาคุโมะ ก็ตัดสินใจลงสู่สนามรบด้วยตัวเองพร้อมกับ หน่วยลับ ของเขา และเมื่อ ซันโดะ เห็นดังนั้นเขาจึงทำแบบเดียวกัน การต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่าง ผู้บัญชาการทั้ง 2 กำลังจะเริ่มขึ้น
แม้ว่ามันจะไม่เป็นไปตามแผนของ ซาคุโมะ แต่เขาก็จำเป็นต้องหาวิธีจัดการกับเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว มิเช่นนั้นการต่อสู้นี้จะสิ้นสุดก่อนที่ ไนโตะ จะมาถึง!
และเมื่อ ผู้บัญชาการทั้ง 2 วิ่งมาเจอกัน ซาคุโมะ ก็ดึงดาบของเขาออกมาและโจมตีไปที่ ซันโดะ ในทันที แต่ ซันโดะ ที่มีแขนเพียงข้างเดียว ก็ไม่สามารถต้านการโจมตีของ ซาคุโมะ ไว้ได้ เขาจึงกระเด็นถอยหลังไปไกล
เป็นการโจมตีที่ทำให้ทุกคนตกใจ
อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ โคโนฮะ กลับมาได้เปรียบได้ และแม้ว่าการปะทะกันในครั้งแรกของ ผู้บัญชาการทั้ง 2 คน ผู้บัญชาการอิวะ จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แต่มันก็ไม่ทำให้อะไรเปลี่ยนแปลง
“ไนโตะ ยังมาไม่ถึงอีกเหรอ…”
ซาคุโมะ ยังคงเป็นกังวลทุกครั้งเมื่อมองไปในสนามรบ
ในขณะนั้น กองทัพโคโนฮะ ค่อย ๆ ถูกแยกออกจากกัน เพราะการโจมตีของ หน่วยพิเศษอิวะ จากใต้ดิน
“ไอ้พวกหนูบ้าพวกนี้!!”
หน้าที่ของ หน่วยพิเศษอิวะ นั้นไม่ใช่การฆ่าศัตรูโดยตรง แต่เป็นการสังหารโดยการลอบโจมตีในจุดที่ โคโนฮะ ไม่ทันได้ระวังตัว
โอโรจิมารุ ยังคงดูสงบนิ่ง แต่จิตสังหารของเขาก็ยังคงกระจายไปทั่วที่นั้น และเขารู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก จากการลอบโจมตีใต้ดินของพวกอิวะ
“สถานการณ์แย่ลงอีกแล้ว ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่าง?!”
แต่ทันใดนั่น เขาก็ถูก หน่วยพิเศษอิวะ โจมตีจากทั้ง 2 ฝั่ง จนเขาเกือบจะได้รับบาดเจ็บ
โอโรจิมารุ ต้องถอยไปตั้งหลักและต้องร้องออกมา
“บ้าเอ้ย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเราต้องแพ้แน่ ๆ แต่เราต้องยื้อเวลาต่อไปจนกว่า ไนโตะ จะมาถึง”
ทันทีที่ โอโรจิมารุ พูดถึงชื่อของ ไนโตะ ขึ้นมา นินจาโคโนฮะ ที่ได้ยินก็มีกำลังใจขึ้นมาทันที “เราแค่ต้องตั้งรับพวกมันเอาไว้ให้ได้จนกว่า ไนโตะ จะมาถึง ถ้าเขามาถึงเขาก็จะสามารถจัดการนินจาอิวะบนพื้นได้ จากนั้นเราก็จะรับมือกับพวกที่อยู่ใต้ดินได้ง่ายขึ้น”
“แต่ถ้าเขามาไม่ทันล่ะ!”
“เราก็ยังมี หน่วยลับ ที่ชื่อรหัส ยูจิน อยู่ ฉันได้ยินมาว่าเขาสามารถจัดการกับพวกใต้ดินได้ด้วยตัวเองเพียงคนเดียว”
การกล่าวถึง ยูจิน ทำให้ นินจาโคโนฮะ ทั้งหมด มีอีกความหวังหนึ่งนอกจาก ไนโตะ !
เมื่อ โอโรจิมารุ ได้ยินประโยคนี้ เขาก็รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย
แน่นอนว่า โอโรจิมารุ รู้ถึงตัวตนของ ยูจิน ตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขาไม่คิดว่ายังมีบางคนใน โคโนฮะ ที่ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของ ยูจิน เหลืออยู่อีก แม้แต่ในตอนนี้ หมู่บ้านอื่น ๆ ก็ยังคิดว่า ยูจิน คือคนคนเดียวกับ ไนโตะ
จริงอยู่ที่ข้อมูลเหล่านี้เป็นความลับขั้นสุดยอด แต่มันก็ถูกเปิดเผยแล้วด้วยการแสดงความสามารถในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของเขาในสงคราม
ถึงกระนั้นก็ยังมีผู้คนมากมายในโคโนฮะ ที่ยังไม่รู้เรื่องนี้