ในสนามรบ
นินจาโคโนฮะ ทุกคนยืนตัวแข็งทื่อขณะมองไปที่คนที่ยืนอยู่บนหลังของ 7 หาง
และในที่สุด ใครบางคนก็พูดออกมาอย่างมีหวังว่า
“นะ…ไนโตะ!”
“เจ๋ง! เขาคือ ไนโตะ จริง ๆ!! แบบนี้เราก็มีหวังแล้วสินะ!”
แม้ว่า โคโนฮะ จะปล่อยให้เขาไปเป็นผู้นำของ หมู่บ้านอาเมะ แต่ โคโนฮะ ก็ไม่เคยมอง ไนโตะ ว่าเป็น นินจาถอนตัว และนินจาโคโนฮะ ก็ยังคงชื่นชมเขาอยู่เสมอ
การที่ได้เห็น ไนโตะ ยืนอยู่บนหลังของ 7 หาง และกลับลงสู้สนามรบ ทำให้ทุกคนตกใจและหวาดกลัวในสิ่งต่อไปที่เขาจะทำ
ห่างออกไป เมื่อ 1 หาง เห็น 7 หาง เขาก็ตกใจเล็กน้อย จนเขาต้องหยุดการโจมตีไปชั่วครู่หนึ่งและจ้องไปที่ 7 หาง แต่อย่างไรก็ตามเขาก็มองไม่เห็น ไนโตะ เพราะเขาอยู่ห่างมาก และ ไนโตะ ก็ตัวเล็กเกินไปที่จะมองเห็นได้จากระยะนั้น
คุรามะ มักจะตัดสินความแข็งแกร่งของ สัตว์หาง ด้วยจำนวนหางของแต่ละตัว ทำให้ 1 หาง ถูกมองว่าเป็น สัตว์หาง ที่อ่อนแอที่สุดในบรรดา สัตว์หาง ทั้งหมด และด้วยเหตุนั้น 1 หางจึงเกลียด 9 หาง เป็นที่สุด
แต่ในความเป็นจริงแล้ว 1 หาง ไม่ใช่ สัตว์หาง ที่อ่อนแอที่สุด
อย่างน้อยความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ได้น้อยไปกว่า 7 หาง ที่อยู่ตรงหน้าเลย เพราะความสามารถของ 7 หาง นั้นจะเน้นไปที่การหลบหลีกและการบินเสียมากกว่า
ความสัมพันธ์ระหว่าง สัตว์หาง แต่ละตัวนั้นไม่ได้แน่นแฟ้นอย่างที่คุณคิด และคุณสามารถดูได้จาก สัตว์หาง 2 ตัวนี้ ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้ดี แต่ก็ไม่ได้เลว
“เฮ้! มาช่วยฉันฆ่ามนุษย์พวกนี้เร็วสิ!”
1 หาง ขี้เกียจเกินกว่าจะเดินเข้าไปหา 7 หาง ดังนั้นเขาจึงตะโกนออกไปเสียงดังจากที่ที่เขาอยู่
7 หาง ได้ยิน 1 หาง แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป และ 1 หาง ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานะของเขาในตอนนี้
1 หาง…เจ้าช่างไม่รู้อะไรเลย!
ฆ่ามนุษย์ด้วยกันงั้นเหรอ? แล้วจะทำยังไงกับสัตว์ประหลาดที่อยู่บนหลังข้ากันละ?!
เมื่อ 1 หาง เห็นว่า 7 หาง ไม่ตอบเขา เขาก็โกรธขึ้นมาทันที เขาจะไม่โกรธหาก 7 หาง ปฏิเสธ แต่นี้อะไร?! 7 หาง ไม่สนใจเขาด้วยซ้ำ!!
เขามีความโกรธต่อพวกนินจาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และยิ่ง 7 หาง ไม่สนใจเขาอีก ทำให้อารมณ์ของเขาปะทุถึงขัดสุด ทันใดนั้นเขาก็โจมตี 7 หาง ทันที
คาถาลม : กระสุนอากาศต่อเนื่อง!
เมื่อเห็นดังนั้น 7 หาง ที่อยู่ห่างออกไปก็อารมณ์เสียขึ้นมาทันที เขาคิดว่า 1 หาง กำลังดูถูกเขาอยู่ว่าเขาอ่อนแอเกินกว่าจะหลบการโจมตีนี้ได้!
นอกจากนี้ 7 หาง ก็ยังต้องการแสดงพลังของเขาให้ ไนโตะ เห็น ดังนั้นเขาจึงคำรามออกมาและทุบกระสุนอากาศด้วยปีกข้างหนึ่งของเขา จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหา 1 หาง อย่างรวดเร็ว
1 หาง ที่อยู่ในสภาพโกรธจัดอยู่แล้ว และเมื่อเห็นว่า 7 หาง กำลังพุ่งตรงมาหาเขา เขาก็คำรามออกมาและกระโดดเข้าปะทะกับ 7 หางทันที
ตู้ม!
ตู้ม!!
ตู้ม!!!
พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงเหมือนกับโลกกำลังจะแตก และทรายก็กระจัดกระจายไปทั่ว 7 หาง
ดูเหมือนว่าสนามรบทั้งหมดจะกลายเป็นนรกบนโลกไปแล้ว เมื่อเห็นดังนั้น นินจาโคโนฮะ ทั้งหมดก็กระโดดและหนีออกจากบริเวณนั้นด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว
พลังแบบนี้…มันไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะสามารถต่อกรได้เลย นี่คือพลังของสัตว์ประหลาดชัด ๆ !
สัตว์หาง ทั้ง 2 ต่อสู้กันอย่างดุเดือดและรุนแรง แต่ ไนโตะ ก็ไม่ได้อยู่บนหลังของ 7 หางแล้ว ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ข้าง ๆ ซาคุโมะ
เขาได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยใน มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 2 แต่อย่างไรก็ตามใน มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 3 นี้ เขาต้องเผชิญหน้ากับ 1 หาง เพื่อถ่วงเวลาให้นินจาของเขาหนีเวลาหนี ร่างกายของ ซาคุโมะ ในตอนนี้จึงเต็มไปด้วยรอยแผลจำนวนมาก
เมื่อ ซาคุโมะ มองไปที่ ไนโตะ เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า “สุดท้ายแล้ว..เรายังต้องการความช่วยเหลือจากเธออยู่…”
ถึงแม้ ซาคุโมะ จะพูดอยู่กับ ไนโตะ แต่สายตาของเขาก็ไม่ได้มองไปที่ ไนโตะ เลย แต่เขากลับหันไปมองคนอื่นที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา
คนคนนั้นยังเด็ก เขาดูเหมือนวัยรุ่นและเขาก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าของเขาอยู่ ด้วยผมสีเงินเหมือนกับผมของ ซาคุโมะ
เมื่อคิดย้อนกลับไปในความทรงจำ ไนโตะ ก็จำเขาได้ในทันที
ฮาตาเคะ คาคาชิ!
ตอนนี้ คาคาชิ เป็นนินจาระดับ จูนิน แล้ว เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนนินจาตั้งแต่อายุ 5 ขาบ และเมื่อเขาอายุ 6 ขวบ เขาก็กลายเป็น จูนิน
เขามีความสามารถสูงมากจนบางคนให้นิยามเขาว่า เป็นเด็กที่มีพรสวรรค์ ยากที่จะมีใครเทียบได้ และเขาก็ได้รับการยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะเช่นเดียวกับ ไนโตะ และ นามิคาเสะ มินาโตะ
คาคาชิ เคยเห็น มินาโตะ แต่เขาไม่เคยเห็น ไนโตะ มาก่อน และเขาก็อยากเห็นคนที่ถูกกล่าวขานเป็นตำนวนอย่าง ไนโตะ
ในตอนนี้ คาคาชิ อยู่ในกลุ่มนินจาที่อยู่ด้านหลังและกำลังมองดู ไนโตะ อยู่
“คนคนนั้น…แข็งแกร่งเหมือนเรื่องที่เล่าจริงเหรอ?”
คาคาชิ อดสงสัยไม่ได้เพราะเขาไม่รู้สึกถึงอะไรพิเศษจากตัว ไนโตะ เลยแม้แต่น้อย
พวกเขาทั้งคู่ดูคล้ายกันมาก ไนโตะ ก็มีผมสีเงินเช่นเดียวกับ คาคาชิ แต่ผมของ คาคาชิ นั้นสั้นกว่าเล็กน้อย
“เขาดูเป็นแค่คนธรรมดา เขาไม่เห็นจะเก่งเหมือนพ่อเลย แล้วเขาควบคุม 7 หาง ได้ยังไงกันนะ?”
ในมุมมองของ คาคาชิ แล้ว ไนโตะ ไม่ได้ดูมีพลังมากจนสามารถควบคุมสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งอย่าง 7 หาง ได้ แม้ว่าเขาจะเคยได้ยินเรื่องราวของ ไนโตะ ที่เอาชนะ 9 หาง แต่เขาก็ไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง เพราะในวันที่เกิดเนื่องขึ้น เขาออกไปทำภารกิจนอกหมู่บ้านพอดี
เมื่อ คาคาชิ กำลังแอบมอง ไนโตะ อยู่ในกลุ่มนินจา ทันใดนั้น ไนโตะ ก็หันมามองเขา
ในสนามรบนี้ คาคาชิ น่าจะเป็นคนที่มีอายุน้อยที่สุด
ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะอายุ 10 ขวบแล้ว ดังนั้นตอนนี้เขาก็ควรจะอยู่ในทีมของ มินาโตะ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เนื้อเรื่องได้เปลี่ยนไปอีกครั้งแล้ว
เห็นได้ชัดว่าสงครามเป็นเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้
สัตว์หาง 2 ตัว ยังคงต่อสู่กันอย่างดุเดือด และทั้งสนามรบก็สั่นสะเทือนไม่หยุด แต่นสถานการณ์เช่นนี้ คาคาชิ ก็ยังดูสงบมาก แม้ว่าเขาจะยังเด็กอยู่ก็ตาม
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง คาคาชิ ก็เดินไปที่ ไนโตะ และซาคุโมะ จากนั้นเขาก็พูดว่า “ท่านพ่อ ผมคิดว่าตอนนี้เป็นจังหวะที่ดีแล้วที่เราจะหนี”
คาคาชิ วิเคราะห์แล้วสถานการณ์ในตอนนี้ยังอันตรายอยู่
สัตว์หาง 2 ตัว กำลังต่อสู้กับ และแม้ว่า ไนโตะ จะควบคุม 7 หาง ได้ แต่ใครจะไปเชื่อใจสัตว์ประหลาดแบบนั้นได้ ถ้า สัตว์หาง 2 ตัว เกิดเปลี่ยนใจแล้วมุ่งเป้าและโจมตีมาที่พวกเขา มันก็จะเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม
ซาคุโมะ มองไปที่ คาคาชิ และส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก”
“ทำไมละครับ?!”
คาคาชิ ดูสับสนขึ้นมาทันทีเมื่อเขาได้ยินคำตอบของพ่อของเขา
ซาคุโมะ ไม่ได้ตอบอะไรเพิ่มเติม แต่ ไนโตะ ก็หันไปหา คาคาชิ พร้อมกับร้อยยิ้มแล้วพูดกับเขาว่า “นายคือนินจาอัจฉริยะแห่งโคโนฮะ ที่จบจากโรงเรียนนินจาตั้งแต่อายุ 5 ขวบ และได้เป็น จูนิน ตอนอายุ 6 ขวบ  ฮาตาเคะ คาคาชิ ใช่ไหมเนี่ย?!”
“ไม่ครับ ไม่มีใครจะเป็นอัจฉริยะได้เมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน…ท่านไนโตะ”
เมื่อ ซาคุโมะ ได้ยิน ไนโตะ พูดหยอกล้อกับลูกของเขาแบบนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
อะไรกัน?
คาคาชิ รู้สึกสับสนมากขึ้นเมื่อมองเห็นท่าทางของทั้งคู่ที่ดูจะสบายใจเป็นอย่างมากในสถานการณ์เลวร้ายแบบนี้
 
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan’s Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild