เมื่อคมดาบทั้ง 2 เล่มพุ่งตรงเข้าหา ไนโตะ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เป็นประกาย เขายื่นมือออกมาและ ดาบคุซานางิ ก็ปรากฏออกมาจากควัน จากนั้นเขาก็ฟันดาบออกไปในแนวนอน
เป้ง!!
ในเวลานี้เป็นการเผชิญหน้าตาต่อตาฟันต่อฟัน
ไนโตะ สามารถบอกได้ว่าการโจมตีในครั้งนี้เป็นของจริง เพราะจากการไหลของจักระในดาบ 2 เล่มนั้น ซึ่งทำให้เขาต้องป้องกันการโจมตีด้วยดาบของเขา
และถ้าเขาสามารถป้องกันการโจมตีได้ เขาก็สามารถโจมตีกลับได้เช่นกัน
ฉับ!
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็โบกดาบของเขาและกวาดมันไปตัดร่างทั้ง 2 ร่างของ ริน
แต่ทว่า ร่างทั้ง 2 ร่างที่ถูกตัดขาด ก็กลายเป็น 4 ร่าง
“คุณ…”
“ยังไม่…”
“เข้าใจ…”
“…สินะ?”
1 ใน 4 ร่างของ ริน มองไปที่ ไนโตะ และพูดว่า “นี่ไม่ใช่คาถาลวงตา มันสามารถโจมตีได้จริง ๆ  แม้ว่าคุณจะแข็งแกร่งพอที่จะฆ่า ไรคาเงะ ได้…”
ร่างที่เหลือมองมาที่ ไนโตะ และพูดต่อว่า “แต่เมื่อมาอยู่ต่อหน้าฉัน คุณก็จะต้องตาย”
เมื่อ ไนโตะ ฟังสิ่งที่ ร่างทั้ง 4 ของ ริน พูดจบ เขาก็ไม่ตอบสนองใด ๆ และเริ่มนึกถึงคำอธิบายของเรื่องนี้
ไนโตะ แน่ใจว่าร่างเหล่านี้ไม่ใช่ร่างแยกเงา และเนื่องจากเขาไม่สามารถสัมผัสมันได้ด้วยสัมผัสพิเศษของเขา ดังนั้นมันจึงไม่น่าจะเป็น คาถาลวงตา
นอกจากนั้น รินก็ไม่ได้ใช้ เนตรวงแหวน ของเขา
อย่างไรก็ตาม มันเป็นหนึ่งในความสามารถของ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา อย่างไม่ต้องสงสัย
คาถาลวงตางั้นเหรอ?!
ไม่…ไม่ใช่ คาถาลวงตา แน่นอน
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็พุ่งเข้าไปหา ริน
ตู้ม!!
ภายใต้พลังอันน่าสะพรึงกลัวของ พลังสั่นสะเทือน ของ ไนโตะ ร่างทั้ง 4 ก็แหลกเป็นชิ้น ๆ นับไม่ถ้วน
แต่อย่างไรก็ตาม ชิ้นส่วนเหล่านั้นก็กลายเป็นร่างจำนวนนับไม่ถ้วนในทันที ในขณะนี้ มีร่างของ ริน อยู่เต็มพื้นที่ทั้งหมด
ภาพนี้ดูเหมือนฉากหนึ่งในการ์ตูน ในตอนที่ นารูโตะ ใช้คาถาแยกเงาพันร่าง
พวกเขาทุกคนมีสีหน้าเยาะเย้ย ในขณะที่พวกเขาวิ่งเข้าหา ไนโตะ
เมื่อเห็นภาพนี้ ไนโตะ ก็ส่ายหัว ในขณะที่เขายังคงยื่นนิ่งอยู่กับที่
ฟึ๊ม!!
โดยไม่แม้แต่ขยับนิ้ว ทันใดนั้น ไนโตะ ก็ส่ง คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ ออกไปทั่วทุกทิศทาง โดยที่เขาไม่ขยับแม้แต่ปลายนิ้ว
ราวกับว่ามียมทูตกำลังเก็บเกี่ยวดวงวิญญาณของพวกเขา ในขณะที่ร่างกายของพวกเขาแตกสบายเป็นผุยผงที่ละร่าง ๆ
ในสถานที่ที่ห่างออกไป หลังต้นไม้ใหญ่ อุจิฮะ ริน ยืนอยู่ที่นั่น ในขณะที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ
“เขาใช้วิชาอะไรในการโจมตีกันแน่…แต่ด้วยดวงตาเหล่านี้ ฉันยังสามารถ… “
“อ้ากกกก…!!!”
ทันใดนั้น ริน ก็เอามือจับที่หน้าผากของเขาและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ตาข้างซ้ายของเขามีเลือดไหลออกมา แต่ดวงตานี้ไม่ได้มีจุดหยดน้ำ 3 จุดเหมือน เนตรวงแหวน แต่จริง ๆ แล้วมันมีลักษณะเหมือนกับ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา!
“นี่คือผลข้างเคียงของการใช้ดวงตาของคนอื่นสินะ…”
ริน กัดฟันและพยายามที่จะอดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ ในขณะที่เขาดูเหมือนจะรู้ถึงผลลัพธ์ของสิ่งที่เขากำลังทำอ แต่ตอนนี้เขาไม่มีการย้อนกลับไปได้อีกแล้ว และเขาต้องทำในสิ่งที่เริ่มให้จบเท่านั้น
ห่างออกไป ไนโตะ สามารถทำลายร่างของ ริน ได้ทั้งหมด ในขณะที่ คลื่นสั่นสะเทือนวิญญาณ ยังคงแพร่กระจายออกไปเรื่อย ๆ
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ไม่สามารถหาตัว ริน ได้เจอ เพราะ ริน ซ่อนตัวอยู่ไกลมาก
หึ!!
ในวินาทีต่อมา ไนโตะ ก็ตัดสินใจมุ่งเป้าไปที่ ริน ร่างต้น
ทันใดนั้น โลกรอบตัวของ ไนโตะ ก็กลายเป็นความมืด และเขาก็ไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อีกต่อไป
ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงของ ริน ดังมาจากความมืด แต่เขาก็ยังไม่สามารถระบุตำแหน่งของ ริน ได้
“คุณควรยอมแพ้ไปสะตอนนี้ นี่ไม่ใช่คาถาลวงตา ฉันไม่ได้ควบคุมการมองเห็นของคุณ”
“แต่ฉันควบคุมสภาพแวดล้อมรอบตัวคุณได้ ความสามารถของฉัน ทำให้ฉันสามารถควบคุมแสงและสร้างภาพลวงตาที่เหมือนจริงขึ้นมาได้ แม้ว่าคุณจะรู้ว่ามันเป็นของปลอม แต่คุณก็ไม่สามารถทำลายมันได้”
“เพราะฉันสามารถควบคุมแสงให้รวมตัวกันจนกลายเป็นการโจมตีที่แท้จริงได้”
เสียงของ ริน ดังมาจากหลายทิศทาง แม้แต่ ไนโตะ ก็ไม่สามารถระบุตำแหน่งของเขาได้ด้วยการได้ยินแค่เสียง
อย่างไรก็ตาม สัมผัสพิเศษ ของ ไนโตะ ก็ไม่ได้จำกัด อยู่เพียงแค่การมองเห็นและการได้ยินเท่านั้น
เขาสามารถสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่อยู่ห่างออกไป 1 จุด!
แต่ ไนโตะ ก็รู้สึกถึงมันแค่วินาทีเดียวเท่านั้น แล้วมันก็หายไป!
แต่ 1 วินาทีก็เกินพอสำหรับ ไนโตะ ทันใดนั้นเขาก็เคลื่อนที่ความเร็วสูงและหายตัวไปเช่นกัน
ฟึ๊บ!!
ทันใดนั้นวิชาของ ริน ก็คลายออก ริน มองไปที่หน้าอกของเขาที่มีดาบของ ไนโตะ เสียบทะลุตัวเขาอยู่
“ทำไม?!”
ไนโตะ ปล่อยมือออกจากดาบอย่างช้า ๆ
ริน ดูตะลึงราวกับว่าเขายังไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น ทันใดนั้นเลือดก็ไหลออกมาจากบาดแผล ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความเจ็บปวดที่เขารู้สึก ขณะที่เลือดไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง
ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความไม่อยากเชื่ออย่างชัดเจน
“เป็นไปไม่ได้! นี่ฉันกำลังจะ…”
“คุณกำลังควบคุมแสงได้ แล้วคิดว่าฉันจะไม่เห็นอะไรเลยงั้นเหรอ?”
ไนโตะ มองไปที่เขาอย่างใจเย็นและพูดคำเหล่านี้ออกมา
การมองเห็น? การได้ยิน?!
สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญกับ ไนโตะ!
ด้วยสัมผัสพิเศษของเขา เขาสามารถมองเห็นทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์ บางทีวิชาของ ริน อาจมีผลกับคนที่มี เนตรวงแหวน แต่กับ ไนโตะ แล้ว มันไร้ค่าโดยสิ้นเชิง!
“คุณไม่น่าจะลำบากใช้วิชาแบบนั้น เพราะการฆ่าคุณใช้เวลาแค่แป๊บเดียว”
ไนโตะ มองตรงเข้าไปในดวงตาของ ริน เขาไม่สนใจว่า ริน จะมี เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา หรือไม่ เพราะถึงยังไงนี่ก็คือจุดจบของ ริน
ริน ไม่สามารถยืนอยู่ได้อีกต่อไป เขาล้มลงบนพื้นในขณะที่ดวงตาแสดงถึงความว่างเปล่า
ไนโตะ…เขาเป็นนินจาตรวจจับด้วยงั้นเหรอ?!
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนแรก ริน ก็อยู่ไกลจาก ไนโตะ มาก แล้ว ไนโตะ จะสัมผัสเจอเขาได้ยังไง!
ริน ยื่นมือออกมาหา ไนโตะ ราวกับว่าเขาต้องการจคว้าอะไรบางอย่าง แต่ในที่สุด ร่างกายของเขาก็จมลงในกองเลือด
ก่อนที่เขาจะตาย หัวใจของ ริน ก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง
มีผู้คนมากมายที่แข็งแกร่งกว่าเขาในโลกนี้ แต่มีเพียง ไนโตะ เท่านั้น ที่ทำให้เขาความรู้สึกแบบนี้!
แผนทุกอย่างของ ริน ดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบในช่วงเวลาที่ผ่านมา แต่ถ้าคุณต้องการที่จะฆ่าชายคนนี้ คุณก็จะต้องเป็นสัตว์ร้ายเหมือนเขาเท่านั้น ไม่เช่นนั้น ก็อย่าหวัง!
เมื่อมองไปที่ศพของ ริน ที่นอนอยู่ด้านหน้าของเขา ไนโตะ ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับ ริน
เขาดึงดาบออกมาร่างของ ริน แล้วมองไปที่ศพเล็กน้อย
“ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียง ปกติแล้วคนที่สามารถปลุก เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ได้ ก็น่าจะมีชื่อเสียงสิ แต่ทำไมผู้ชายคนนี้กลับไม่เป็นที่รู้จักเลย…รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เฮ๊ะ”
 
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan’s Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild