เมื่อเห็นว่า มินาโตะ ไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นินจาใน ห้องประชุมภารกิจ ก็มองไปที่ มินาโตะ ด้วยสายตาที่รู้สึกประหลากใจ
“ข่าวนี้มาจากแนวหน้าของสนามรบ นายยังไม่รู้ข่าวนี้เหรอ ข่าวที่ว่า ไนโตะ เพียงคนเดียวสามารถจัดการกับ นินจาอิวะทั้งกองทัพนับร้อย ๆ ได้โดยไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน!”
“ตอนนี้เขาคงจะได้เลื่อนตำแหน่งให้เป็น โจนิน แล้ว ดังนั้นนายก็ควรเรียกเขาว่า ท่านไนโตะ นะ”
เมื่อนินจาเหล่านั้นพูดถึงข่าวนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม ไนโตะ
เพราะเขาเป็นนินจาคนที่ไม่ยอมให้ ไนโตะ และ ได ทำภารกิจที่ยากกว่าระดับของพวกเขา เขาไม่คิดว่า ไนโตะ จะไปถึงระดับที่เขาทำได้เพียงแต่มองเท่านั้น!
เขาชื่นชม ไนโตะ จากใจจริง ๆ
เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ มินาโตะ ก็เหมือนกับถูกฟ้าผ่า
ไนโตะ…มันเกิดขึ้นได้ยังไง?!
การแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากเชื่อ!
ไนโตะ สามารถไปถึงระดับนั้นได้แล้ว และครอบครองชัยชนะในสงคราม! ช่างน่าตกใจ!
ช่างน่าตกใจจริง ๆ!
ในตอนแรก หลังจากที่เขาได้พบกับ ไนโตะ เป็นครั้งสุดท้าย มินาโตะ ก็คิดว่าเขาจะต้องฝึกฝนมากขึ้นเพื่อลดช่องว่างของพลังระหว่างเขากับ ไนโตะ ลง แต่เขาก็ไม่คิดว่าในเวลาอันสั้น ไนโตะ จะสามารถเพิ่มช่องว่างของพลังระหว่างพวกเขาได้มากขึ้นขนาดนี้!
ในเวลาเดียวกัน มินาโตะ ก็อดคิดไม่ได้เกี่ยวกับ หน่วยลับ คนที่เขาเจอมาก่อนหน้านี้ ในตอนที่ขบวนลำเลียงของเขาถูกโจมตี
ทันใดนั้น ทุกอย่างชัดเจน และในที่สุดเขาก็เข้าใจทั้งหมด
หน่วยลับคนนนั้น คือ ไนโตะ !!
…….
บนถนนของ โคโนฮะ
คุชินะ กำลังเดินอยู่
ทุกครั้งที่เธอมองไปที่มุมตึก เธอมักจะเห็นร่างของ ไนโตะ อยู่เสมอ แต่เธอก็รู้สึกตัวว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาจากจินตนาการของเธอเองเท่านั้น
เธอถอนหายใจ จากนั้นเธอก็มุ่งหนไปยังบ้านของ ไนโตะ
เมื่อเธอเดินมาถึงหน้าประตูบ้านเธอก็หยุดอยู่ตรงนั้น แล้วทันใดนั้นก็มีมือของใครบางบนมาตบไหล่เธอเบา ๆ
เธอแปลกใจและด้วยความหวัง เธอก็ยิ้มและหันหลังกลับมา แต่เมื่อเธอมองไปที่คนที่แตะไหล่เธอ เธอก็รู้ว่าไม่ใช่ ไนโตะ
“เจ้า คุชินะ ตัวน้อย!”
เมื่อเขาพูดจบใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “ฉันมีข่าวเกี่ยวกับ ไนโตะ มาบอก เธออยากรู้ไหม?!”
“อยากสิ ๆ!”
คุชินะ พยักหน้าด้วยความกระตือรือร้น
มินาโตะ ยิ้มแล้วบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดของ ไนโตะ เมื่อเธอรู้ข่าวนี้เธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเบิกตากว้างด้วยความตกใจและไม่อยากเชื่อ
“ตอนแรกที่ฉันได้ยินเรื่องนี้ ฉันก็ตกใจแบบนี้เหละ ก็จริงที่ฉันไม่อยากเชื่อเรื่องนี้!”
“แต่ มันก็เป็นเรื่องจริง!”
คุชินะ สูดหายใจเข้าลึก ๆ และค่อย ๆ ระงับความตกใจของเธอ จากนั้นเธอก็พูดอย่างจริงจัง “ฉันไม่คิดว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงขนาดนั้นได้เร็วแบบนี้”
“ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ…ฉายานี้เหมาะกับเขาจริง ๆ”
คุชินะ ยิ้มออกมา เธอดูมีความสุขมากเมื่อได้ยินข่าวนี้
……
แคว้นแห่งฝน
ค่ายบัญชาการของ โคโนฮะ
เนื่องจากพวกเขาสามารถเอาชนะในการต่อสู้กับ หมู่บ้านอิวะ มาได้ และพวกเขาก็มีจำนวนผู้บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ค่ายบัญชาการของ โคโนฮะ จึงเริ่มรุกคืบหน้าเข้าสู่ใจกลางของ แคว้นแห่งฝน
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่ต้องการเขาไปถึงใจกลางของแคว้นแห่งนี้ เพราะที่นั้นเป็นที่ตั้งของ ค่ายบัญชาการของหมู่บ้านอาเมะ ท้ายที่สุดแล้ว โคโนฮะ ก็ยังคงจำเป็นต้องระวัง ฮันโซ อยู่ดี
ณ ค่ายบัญชาการใหม่ของโคโนฮะ
ในใจกลางของค่าย มีห้องพักจัดสรรให้กับนินจาระดับสูงอย่างเช่น โอโรจิมารุ , จิไรยะ , ซึนาเดะ และนินจาระดับสูงคนอื่น ๆ
นอกจากห้องพักของนินจาระดับสูงแล้ว ก็ยังมีห้องพักอีกห้องหนึ่งซึ่งเป็นห้องพักของนินจาธรรมดาคนหนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครคัดด้านที่ห้องพักของเขาอยู่ตรงนี้
เพราะเจ้าของห้องนั้นก็คือ นินจาที่มีฉายาว่า ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ นั้นเอง!
แน่นอนว่า หลังจากจบการต่อสู้ครั้งที่ผ่านมาแล้ว ไนโตะ ก็ได้รับการเลื่อนระดับขึ้น เขาข้ามขั้นจาก จูนิน และ โจนินฝึกหัด และกลายเป็น โจนิน ในทันที!
ก่อนหน้านี้ ได ได้เลื่อนระดับขึ้นเป็น โจนินฝึกหัด มันทำให้คนจำนวนมากตกใจกับเรื่องนี้
แต่การเลื่อนระดับอย่างรวดเร็วของ ไนโตะ ในครั้งนี้ เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก จนทุกคนต้องตกตะลึงมากกว่าเรื่องของ ได อีก!
อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีใครคิดจะคัดค้าน เพราะทุกคนรู้ว่า ไนโตะ มีความสามารถมากขนาดไหน!
…
ในห้องพักของ ไนโตะ ในขณะนี้
ไนโตะ กำลังนั่งเงียบ ๆ อยู่ในนั้น มีโต๊ะอยู่ตรงหน้าเขา มันทำจากหินและติดอยู่กับพื้นดินเป็นชิ้นเดียวกัน เห็นได้ชัดว่า ผู้ใช้คาถาดิน เป็นคนสร้างมันขึ้นมา
บนโต๊ะมี ม้วนคัมภีร์ เปิดอยู่
ม้วนคัมภีร์ นี้ เป็นอันเดียวกับที่ โอโรจิมารุ มองให้กับ ไนโตะ และมันเป็นความลับในการควบคุมวิชา อาภรณ์สายฟ้า ขั้นที่ 2 และ ไนโตะ ก็ยังคงไม่แน่ใจในวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของ โอโรจิมารุ
เขาอ่าน ม้วนคัมภีร์ วนไปวนมาอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลย ข้อมูลทั้งหมดถูกต้อง
โอโรจิมารุ ไม่มีวางกับดักอะไรไว้ในนี้
“น่าแปลก แต่ด้วยพลังของเราในตอนนี้ เราคงไม่ต้องกังวลเรื่องของ โอโรจิมารุ ตราบใดที่เรายังแข็งแกร่งกว่าเขา มันก็คงไม่เป็นไร”
หลังจากที่เขาส่ายหัว ไนโตะ ก็สะบัดความคิดเหล่านี้ออกไป จากนั้นเขาก็เริ่มอ่านคัมภีร์อีกครั้ง
แม้ว่า หมู่บ้านโคโนฮะ จะต่อสู้กับ หมู่บ้านอิวะ และได้รับชัยชนะอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ยังมี หมู่บ้านซึนะ และ หมู่บ้านอาเมะ ที่ยังคงเข้าร่วมสงครามในครั้งนี้อยู่ ดังนั้นการต่อสู้จึงยังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ไนโตะ กลับมาที่ค่าย แต่เขาก็ยังไม่ได้ละทิ้งสงคราม
ไนโตะ ไม่ได้เป็น หน่วยลับ อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำภารกิจพิเศษใด ๆ ของ หน่วยลับ ได้ ตอนนี้เขาเป็นเพียง นินจาธรรมดา ๆ เท่านั้น เขาต้องยอมรับความจริงข้อนี้และต้องอยู่ในค่ายนี้เพียงเท่านั้น
บางทีความแข็งแกร่งของ ไนโตะ อาจจะยังไม่เทียบเท่ากับ ซาคุโมะ แต่ ฉายาของทั้งคู่ เขี้ยวสีขาวแห่งโคโนฮะ และ ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ นั้นโด่งดังไปทั่วโลกอย่างเท่า ๆ กัน!
คนทั้ง 2 เป็นตัวแทนของกองทัพทั้งหมดของโคโนฮะ ซึ่งทำให้สถานะของ ไนโตะ ในสงครามครั้งนี้ กลายเป็นเหมือน ซาคุโมะ และไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้ง่าย ๆ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือเวลาที่ ไนโตะ จะพัฒนาตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้นได้อีก
“ในขั้นแรกของวิชานี้ จะใช้จักระเพื่อกระตุ้นเซลล์ผิวและเสริมสร้างผิวหลังให้แข็งแรง แต่มีจักระส่วนน้อยเท่านั้นที่จะสามารถแทรกซึมเข้าไปในกล้ามเนื้อได้”
“แต่ขั้นที่ 2 ของวิชานี้ จักระจะสามารถแทรกซึมลงไปได้ถึงระดับของกล้ามเนื้อและด้านในของร่างกายได้อย่างสมบูรณ์”
“ส่วนขั้นที่ 3…รูปแบบจักระ มันจะผสานเข้ากับผิวหนังมากยิ่งขึ้นเพื่อเสริมการป้องกันให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น”
หลังจากที่ ไนโตะ อ่านเนื้อหาใน ม้วนคัมภีร์ นี้อีกครั้ง แล้วเขาก็พึมพำคำเหล่านี้ออกมา จากนั้นเขาก็ม้วนมันเก็บ และเริ่มฝึกฝนตามคำแนะนำ.
ขั้นที่ 2 นั้น ไม่ง่ายเหมือนขั้นแรก และความคืบหน้าในการฝึกของเขาก็ค่อนข้างช้า.
ไม่ใช่ว่าความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาในตอนนี้ยังไม่เพียงพอ แต่เป็นเพราะจำนวนจักระของเขาน้อยเกินไป.
จำนวนจักระของ ไนโตะ นั้นมากเกินพอสำหรับวิชา อาภรณ์สายฟ้า ในขั้นแรก แต่สำหรับขั้นที่ 2…เขาจำเป็นต้องมีจักระมากกว่านี้!.