Otherworldly evil monarch จอมโฉดแห่งโลกหน้า มือสังหารมือพระกาฬ ตอนที่ 237
เจ้าอ้วนยังคงฉงน เนื่องจากร่างอันแข็งแกร่ง มุ่งหน้ามาหาพวกเขาแม้นคนผู้นี้จะไม่สูงนัก แต่สามารถบอกได้จากรูปร่างว่าเขานั้นแข็งแกร่งอย่างมาก คนผู้นั้นยิ้มกว้างขณะเขาประกบฝ่ามือเข้าใจเย็น และพูดจริงใจ” เจ้าต้องเป็นนายน้อยสามสกุลจวิน ? และผู้ที่มากับท่านั้น คือสามีในอนาคตของข้า ถังหยวน ? หญิงผู้นี้คือ ซุนเซี่ยวเหม่ย “ ถังหยวนตะลึงพูดไม่ออก ดวงตาของเขาเกือบหลุดจากเบ้า ขณะกรามของเขาเกือบหลุดลงพื้น ชายผู้นี้จริงแท้แล้วเป็นหญิง ! คิ้วหน้าเหนือดวงตานั้น มิได้น่าเกลียดเกินปกติ หากพวกมันมิได้อยู่บนหน้าผากอันกว้างใหญ่ของนาง น่าประหลาดใจ หญิงผู้นี้มัดผมดั่งบุรุษ นางมิได้ทางแป้งแต่งหน้าแม้แต่น้อย และมีเครื่องประดับเพียงน้อยนิด นางยืนประมือในท่วงท่ามั่นคงดั่งวารีอันเฉื่อยชา แม้เสียงของนางจะดังก้องแสบแก้วหู ดั่งยอดฝีมือทรงพลัง ! ” ก้นของนางไม่เล็กเลยจริงๆ นางต้องอ้วนอย่างแน่นอน ปู่ของเจ้าพูดถูกต้องแล้ว พวกเจ้าทั้งสองนั้นเหมาะควรกัน..ดั่งธรรมชาติสร้าง “นายน้อยจวินไม่รู้จักพูดสิ่งใด เนื่องด้วยไม่มีทางเลือกอื่น เขาจึงฝืนมิให้ตัวเองหัวเราะออกมาดัง และป้องมือ จากนั้นเขาแสดงความยินดับกับถังหยวนด้วยเสียงเบา ” โอ้ว เฮ้ … “ดูเหมือนถังหยวนต้องอสุนีบาต ตาเล็กๆของเขาบัดนี้กลมโต ปากของเขากว้างเกือบถึงฐานหู ขณะน้ำลายแห่งความสิ้นหวังเริ่มหยดออกมา ทันใดนั้นมีเสียงเล้ดรอดออกมาจากคอของเขา” คะ คะ คะ … “ราวกับขันหมือนไก่ จากนั้นดวงตาของเขาเหลือกไปด้านหลัง ราวกับเขาแขวนคอตัวเองลงจากเสาหยก แต่ไม่นานสีหน้าเขากลับดูวิงเวียน ราวกับว่าเสาหยกต้นนั้นมิอาจแบกรับน้ำหนักของเขาได้ .. และในที่สุดก็ตกลงมาและหัวของเขาปะทะกับพื้น ด้วยเสียง ตุ๊บ ถังหยวนจินตนาการถึง คู่หมั่นของเขามากมาย ซุนเซี่ยวเหม่ย หลานสาวสกุลเซี่ยว เขาคิดมาเสมอว่านางจักต้องเป็นคู่หมั้นที่ดีที่สุดของเขา อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างระหว่างการจินตนาการถึงคนรักในฝันและความเป็นจริงนั้น … มันมากเกินกว่าที่ถังหยวนผู้น่าสงสารจะทัดทาน ความน่าตกใจนี้โหดร้ายจนทำให้คนสามารถอ้วกออกมา สิ้นสติ และในที่สุดล้มลงสู่ธรณี ” ชัดเจนว่า หญิงผู้นี้เป็นทำให้คู่หมั้นของข้าเกรงกลัว “หลานสาวสกุลซุนถากถางตัวเอง แม้นจะมีร่องรอยแห่งความโศกในดวงตาของเขาง แต่นางปกปิดมันอย่างรวดเร็ว จากนั้น นางเอ่ยตามตรงกับถังหยวนหลังจากคาดเดา” สามีในอนาคตของข้านั้นช่างอ้วนยิ่ง เขาจำต้องลดน้ำหนัก “ ขณะป้องกำปั้น นางผายมือขึ้นมาและพูดต่อ” นายน้อยจวิน โปรดนั่ง “ นายน้อยจวิน เข้าใจความจริงได้มาก ก่อนเจ้าอ้วนถัง อย่างไรก็ตาม ความประทับใจแรกพบของเขาจาก ซุนเซี่ยวเหม่ยนั้นไม่ดีจริงๆ มันสำคัญที่ว่าเจ้าอ้วนนั้น ยังคงเป็นทายาทของสกุลที่สำคัญแห่งนคร แม้นเขาจะทนไม่ได้ ดังนั้น ศีลธรรมและความประพฤติของภรรยาของเขานั้นไม่คู่ควรเป็นเช่น ซุนเซี่ยวเหม่ย มิใช่การดูหมิ่นหญิงสาว แต่หญิงสาวนั้นถูกมองว่าคือผู้ปรนนิบัตรของผู้ชายในยุคนี้ คนส่วนใหญ่จะมองว่ารูปร่างของนางนั้นไม่ดีนัก อย่างไรก็ตาม ข้อบกพร่องของนางนั้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับทัศนะที่ห้าวหาญของนาง จวินโม่เซี่ย เริ่มมีความคิดที่ดีต่อ ซุนเซี่ยวเหม่ย แม้นว่าเขาเพิ่งได้พบนาง ความจริง เห็นได้ชัดถึงการชื่นชมจากความจริงใจในดวงตาของเขา สำหรับเขา ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลเกี่ยวกับนาง นอกจากความสูงและรูปร่าง ไม่นาน นางอาจถือได้ว่า เป็น หญิงสาวผู้ที่เหมาะสมกับผู้ชาย เพียงหนึ่งหรือสองคำ ก็สามารถบอกได้ถึงความสามารถในการรับมือกับสิ่งต่างๆซึ่งเกินกว่าผู้ชายของนาง ชัดเจนว่านางนั้นมี บุคลิกดั่งวีรชน หากนางไม่ได้เกิดมาเป็นหญิง หากเจ้าอ้วนยกเลิกการหมั้นเพียงเพราะหน้าตาของนาง … ก็เปรียบได้กับการที่เขาได้พลาดโอกาสที่ดีไป ! อย่างไรก็ตาม ความบกพร่องทางร่างกายของนางได้กำหนดชะตาชีวิตสู่เรื่องเศร้า สรุปแล้วคือ ชายส่วนใหญ่ตัดสินหญิงสาวเพียงแค่ภายนอก ! ความสง่างามภายในของหญิงสาวคงจักไม่สำคัญต่อชายส่วนใหญ่ ! แม้นว่าจะไม่น่ารื่นรมย์ที่ได้ฟัง แต่ความจริงคือ จวินโม่เซี่ย นับถือนางเพราะไม่มีส่วนเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ หากเสนาบดีพูดกับเขาว่า …. ข้าจักมอบลูกสาวข้าให้แก่เจ้าหากเจ้าชื่นชมนางมากจริงๆ ! เจ้าจะเอาใจใส่นางหรือไม่ ? นายน้อยจวินคงจะหายตัวไปในทันที … เขาคงจะหนีออกไปนอกนครตลอดชีวิต จะไม่หันกลับมามองหลานสาวสกุลซุนอีก ไม่ต้องพูดถึงว่านางคือช้างเผือก ” พี่โม่เซี่ย หน้าตาของพี่ ซุนนั้นมิได้โดดเด่น … แต่นางนั้นนิสัยดี มีเมตตา และฉลาดล้ำ ข้านั้นสนิทกับนาง และนางเป็นผู้ที่โดดเด่นยิ่ง นางเป็นคนซื่อตรง และไม่เอาเรื่องเล็กน้อยใส่ใจ ข้ารักนางอย่างมาก ! “ตู่กู้เซี่ยวอี้พูดด้วยน้ำเสียเสนาะหูขณะนางตีและลูกเจ้าขาวน้อยเบาๆ ” เจ้าถูกแล้ว ! “จวินโม่เซี่ยชื่นชมจริงใจ จวินโม่เซี่ยสัมผัสได้ว่า เด็กสาวผู้นี้รู้ว่าจักต้องจัดการกับเรื่องไร้สาระได้เช่นไร แม้นว่านางจะทำตัวไร้เดียงสาและบริสุทธิ์ ยิ่งไปกว่านั้น นางค่อนข้างมีจุดมุ่งหมายแม้นว่ายังคงเป็นเด็กอยู่ มีหญิงเพียงไม่กี่คนในยุคนี้ที่สามารถหน่วงการสนทนาได้อย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ ดังนั้น แม้นว่า ซุนเซี่ยวเหม่ยจะเกิดมาพร้อมกับความบกพร่องทางร่างกาย … แต่บุคลิกของนางนั้นน่ายกย่องยิ่ง ซุนเซี่ยวเหม่ยยิ้มขณะนั่งลง นางยกกาน้ำชารินแก่จวินโม่เซี่ย ขณะเลิกคิ้วและกล่าวกับเขา” นายน้อยจวิน แม้นว่าเราจะได้พบกันครั้งแรก … ข้าพบว่าข่าวลือเกี่ยวกับเจ้านั้นไม่เป็นความจริง “ ” ขอรับ ? “จวินโม่เซี่ย ด้วยร้อยยิ้มเจ้าเล่ห์ ขณะเขายกจอกชาขึ้น” เจ้าพบว่าอะไรไม่เป็นความจริง ? “ ซุนเซี่ยวเหม่ยมิได้ตอบกลับทันที แต่นางยิ้มอย่างระมัดระวัง รอยยิ้มอันแข็งแกร่งเข้ากันได้ดีกับใบหน้าที่หยาบกระด้างของนาง ” เพื่อเอ่ยความจริงกับเจ้า หญิงผู้นี้จะต้องไม่พบกับถังหยวนที่นี่ “ซุนเซี่ยวเหม่ยยิ้ม” การแต่งงานระหว่างถังหยวน และหญิงผู้นี้ได้รับการจัดการโดยพ่อแม่ของพวกเรา ข้าได้รับความโชคร้ายเนื่องจากโชคชะตากำหนดมาให้ข้าเกิดเป็นหญิงที่น่าเกลียด และข้าก็มิได้ตั้งใจขัดขืน อย่างไรก็ตาม ข้าได้รวบรวมเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับถังหยวนมาตลอดห้าปีนี้ … เขาทำอะไร เขาพูดอะไร เขาไปที่ใด ทุกสิ่งใต้นภา .. ข้ารู้จักมันราวกับมือของตัวเอง ! “ นายน้อยจวินรู้สึกหนาวเย็นขึ้นทันที ! จวินโม่เซี่ยสังเกตความเงียบของถังหยวน มือสังหสารสามารถคาดการชีวิตอันน่าเศร้าของเจ้าอ้วนได้ ” ไม่เพียงแต่ถังหยวนเป็นคนไม่ดี เขายังไม่เป็นแม้แต่สุภาพบุรุษที่เหมาะสม ! “ซุนเซี่ยวเหม่ยยิ้มขณะนางมอง ถังหยวนที่หม่นหมอง” หากจะเอ่ยตามตรง เขาเหมาะจะเป็นตัวร้ายตั้งแต่หัวจรดเท้า จริง จริง ! “ ” พูดได้ดี ! “จวินโม่เซี่ยหัวเราะลั่นขณะปรบมือ” ข้าบอกได้ว่าเจ้านั้นพูดได้ตรงจุด ! “ ” อย่างไรก็ตาม ชายผู้น่ารังเกียจนี้ยังคงมีความจริงใจ ! “ซุนเซี่ยวเหม่ย ยิ้มบาง” เขามิเคยปิดบังสิ่งที่ชอบและไม่ชอบ อีกทั้ง เขาเป็นคนเปิดเผย และตรงไปตรงมากับสิ่งที่เขาเกลียดข้าชอบคนที่จริงใจ ! เขามีเชื่อเสียงที่แย่และถือได้ว่าเป็นคนไร้ค่า เนื่องจากเขานั้นย่ำแยกมากในฐานะลูกชายของขุนนาง … เขาอ้วนดั่งสุกร และโง่ดั่งลา … ในฐานเพื่อสนิทเจ้าคงจะคุ้นชินกับสิ่งนี้ … ดังนั้นข้าจึงไม่ต้องเอ่ยมากมาย ข้าต้องการทำให้กระจ่างในจุดหนึ่ง ข้าสังเกตลักษณะที่แท้จริงของเขา และข้าเชื่อว่าถังหยวนยังคงเป็นคน มิใช่สัตว์เลี้ยงในฟาร์ม ดังนั้น ข้าไม่มีสิ่งใดที่ไม่พึงพอใจ ยิ่งไปกว่านั้น สถานการณ์ของข้าก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน เมื่อพูดถึงการหาคู่ ชีวิตเช่นนั้นเป็นสิ่งที่เกินกว่าข้าจักหาได้ “ซุนเซี่ยวเหม่ยยิ้มเล็กน้อย” … เห็นได้ชัดว่าเราเป็นคู่ที่สวรรค์สรรสร้าง “ ” เคอ เคอ เคอ … “จวินโม่เซี่ยกระแอมหลายครั้งเนื่องจากเขาไม่รู้ว่าจะตอบอะไร เขาไม่เคยพบกับผู้หญิงเช่นนี้ตั้งแต่มายังโลกนี้ นางเปิดกว้างเกี่ยวกับรูปลักษณ์และการแต่งงาน ความจริงแล้ว นางไม่พยายามหลีกเลี่ยงสิ่งใดเลย หญิงสาวอื่นๆในสถานการณ์เดียวกันจะอับอายอย่างมาก และจะหยุดพูดไม่นานจากนั้น แต่กระนั้น ซุนเซี่ยวเหม่ยนั้นพูดจาไม่หยุดหย่อน มันมากพอจะบอกว่านางคือ วีรสตรี ! ” นายน้อยจวิน เจ้าไม่จำเป็นต้องกระแอม เจ้าเข้าใจในเรื่องทางโลก …ดังนั้นถือว่านี่ นอกจากข้าแล้ว ผู้ใดในโลกที่สามารถทนต่อถังหยวนได้ ? “ซุนเซี่ยวเหม่ยยิ้ม” เขานั้นตัวหนักอย่างยิ่ง ! “ ครั้งนี้ จวินโม่เซี่ยตกตะลึงอย่างที่สุด ! ดวงตาของเขาเบิกกว่าขณะเพ่งมองนางไร้คำพูดหญิงผู้นี้ช่างดุร้ายยิ่ง …. จะมีผู้ใดกล้าเอ่ยเช่นนี้ ? ตู่กู้เซี่ยวอี้ เอามือบังการหัวเราะของนาง แต่หัวไหล่ของนางยังคงขยับขึ้นลงให้เห็น นางรู้ถึงอารมณ์ของเพื่อนสนิท ดังนั้น นางจึงเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่า สหายของนางนั้นขี้อาย ” ข้านั้นรู้ถึงชื่อเสียงของนายน้อยจวินมานาน ข้าคาดว่าเจ้าได้ช่วยเหลือถังหยวนโดยการป้องกันเรื่องน่าอับอายที่จะเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเกี่ยวพันถึงชื่อเสียงของสกุลถังและสกุลซุน สำหรับเรื่องนั้น หญิงสาวผู้นี้ประสงค์ขอบคุณ ! … ซุนเซี่ยวเหม่ยมีความสุขที่ได้เจอเจ้าเป็นการส่วนตัวในวันนี้ ! “ซุนเซี่ยวเหม่ยก้มหัวลงไปขณะรินชาเพิ่ม จากนั้นนางพูดต่ออย่างไม่รีบร้อน” เจ้านั้นฉลาดและมองการไกล ดังนั้น เจ้าอาจจะรู้แล้วว่าหญิงผู้นี้มาที่นี่ด้วยสองเหตุผล หนึ่ง ข้ามาดูว่าคู่หมั่นของข้าจักอ้วนสักเพียงใดด้วยตาตัวเอง … และสองซึ่งสำคัญกับตัวข้า คือดูว่าข่าวลือในชื่อเสียงที่โดดเด่นของเจ้านั้นเป็นจริงหรือไม่ สมมุติว่าข้าเข้าใจถังหยวนไม่ผิดเพี้ยน … ข้าคาดว่าเขาจะต้องลากเจ้ามาด้วย ! และเขาก็ทำเช่นนั้น “ ” เหตุใดเจ้าต้องการจะพบข้า ? “จวินโม่เซี่ยถามน้ำเสียงสับสนเจ้าทำอะไรอยู่ เจ้าจัดการวันนัดบอดกับเจ้าอ้วน … เพื่อพบข้า ?! ประหลาดยิ่งนัก … แต่ข้าสงสัยว่านางอาจจะพยายามสังหารข้าเนื่องจาก การเสียพนันเมียนั่น …. ” นอกจากขอบคุณ ข้าก็ได้เห็นบางอย่างกับตัวเอง ข้ามีเพื่อนสนิทสองคน และพวกเขาสนิทกับข้ามาก จนเป็นดั่งพี่น้อง “ซุนเซี่ยวเหม่ย แสดงสีหน้าอันมีนัยยะไปยัง ตู่กู้เซี่ยวอี้ ขณะนางพูดต่อ” หนึ่งในนั้นขุ่นเคืองเจ้า ความเกลียดชังของนางต่อเจ้านั้นสูงเกินจะเพิ่ม ในขณะที่อีกผู้มีความรู้สึกที่รุนแรงกับเจ้า และหลงไหลเจ้าอย่างมาก ตอนที่นางพูดถึงเจ้า รู้สึกได้เลยว่านางมิอาจมีชีวิตอยู่ได้โดยไร้ซึ่งเจ้า ข้ามาที่นี่เพราะกระหายใคร่รู้ … ต้องการเห็นว่าหนุ่มเสเพลอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวงมีเสน่ห์เช่นไรกัน ที่ปลดปล่อยออกมาจากตัวเจ้า ที่ทำให้ที่น้องทั้งสองของข้ามีปฎิกริยาตรงข้ามกันรุนแรงเช่นนี้ … “ ตู่กู้เซี่ยวอี้ ยักไหล่ และหันหน้าไปด้านหนึ่งขณะได้ยินสิ่งนี้ นางหันไปอีกทาง และหน้าแดงก่ำขณะคัดค้าน” พี่เซี่ยเหม่ย ! “
คอมเม้นต์