Taming Master ตอนที่ 367

อ่านนิยายจีนเรื่อง The Taming Master ตอนที่ 367 3Novel | อ่านนิยายออนไลน์ นิยายแปลไทย อ่านนิยายฟรี.

Click – click –
เสียงคลิกเมาส์ในห้องที่ว่างเปล่า
มีชายคนหนึ่งจับคางของเขาและจ้องมองที่จอภาพ
“อืม แน่นอน…”
แล้วมุมริมฝีปากของคนๆนั้นก็ค่อยๆเป็นรูปรอยยิ้ม
ในตอนแรกการแสดงออกดูเหมือนจะเข้าใจยาก แต่ถ้าใครได้เห็นมันอย่างใกล้ชิดพวกเขาจะรู้ว่าคนๆนั้นมีความสุข
“น่าสนใจนี่น่า…”
ผู้ชายคนนั้นยังคงขยับเมาส์และหัวเราะกับสิ่งที่เขาเห็น
เขาจ้องไปที่หน้าจอสักครู่ จากนั้นก็ละสายตาจากหน้าจอ
บนจอภาพเป็นภาพหน้าจอของชุมชนอย่างเป็นทางการ
และโพสต์ที่อยู่บนนั้น…
 
– – – –
 
[ภาพหน้าจอที่ดีที่สุดประจำสัปดาห์]
โดย: ลอเรน [มีชื่อเสียง] [ผู้ติดอันดับ]
หัวข้อ: กลายเป็นเจ้าของมอนสเตอร์ระดับ Legendary
(จุดสนใจ) (เทพเอียน)
ฮิต: 565,725 (เพิ่ม!)
ดัชนีที่ดีที่สุด: 98
สารบัญ:
สวัสดีทุกคน ฉันคือลอเรน หัวหน้าของโกลเด้นซัมมอนเนอร์และประธานแฟนคลับของเลิฟเอียน
เหตุผลที่ฉันปรากฏตัวบนกระดานภาพหน้าจอของวันนี้คือ…!
(มอนสเตอร์ระดับ Legendary คีคาลิค.JPEG)
เพื่อโม้เกี่ยวกับผู้ชายคนนี้
พวกคุณสนใจกันไหม? เขาเป็นคนที่ฉันชนะในโรงประมูลเมื่อสามชั่วโมงก่อน
ฉันคิดว่าฉันจะยกย่องผู้ชายคนนี้ หัวใจของฉันเต้นดังจริงๆ
ฉันเป็นเจ้าของมอนสเตอร์ระดับ Legendary อย่างเป็นทางการคนแรก!
หึ ไม่ใช่ผู้เล่นของอาณาจักรปีศาจ! แต่ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์คนแรก ในฐานะเจ้าของดาร์กซัมมอน สิ่งมีชีวิตระดับ Legedary นี้ พวกคุณเคยจินตนาการได้ไหม?
อย่างไรก็ตาม คุณได้อ่านตอนท้ายของคำอธิบายหรือไม่?
มอนสเตอร์เกิดโดยผู้เล่น ‘เอียน’
คิคิ
ความจริงนั่นคือประเด็นหลัก
ผู้ชายคนนี้คือหมายเลข 001 ของมอนสเตอร์ที่เกิดจากสกิลของเอียน!
อา…! ฉันมีความสุขมากตอนนี้
ฉันรู้สึกเหมือนเพิ่งบรรลุภารกิจในฐานะประธานของเลิฟเอียน
และทุกคน!
พวกคุณรู้หรือไม่ว่านี่คือดาร์กซัมมอน?
เนื้อหาที่เทพเอียนเปิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้… สิ่งมีชีวิตที่มีเพียง ‘ดาร์กซัมมอนเนอร์’ เท่านั้นที่สามารถจัดการและควบคุมได้!
เขาสร้างสิ่งนั้นขึ้นมาทันทีหลังจากเปลี่ยนเป็นดาร์กซัมมอนเนอร์…!
อ่า ฉันไม่ได้เสียใจเลยสักนิดที่ใช้เงินจำนวนมากซื้อเจ้าตัวนี้
(แม้ว่าจำนวนเงินประมูลที่สำเร็จจะเป็นความลับก็ตาม ฮิฮิ)
(ทำตามหน้าที่)
 
– – – – –
 
Keek-!
ชายคนนั้นหลับตาลงชั่วขณะขณะที่เขาอยู่ในความคิดและเขาเริ่มขยับเมาส์อีกครั้ง
“ไอ้โง่อิราฮัน ทำไมนายถึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเอียนอยู่ในอาณาจักรปีศาจได้?”
เขายังคงพึมพำและทำร้ายจิตใจของเขา
“หลักฐานยังออกมาในหน้าชุมชน”
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าวัตถุดิบชนิดใดที่จำเป็นสำหรับการสร้างมอนสเตอร์แห่งความมืด เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะต้องไปที่อาณาจักรปีศาจเพื่อสร้างพวกมัน
มันไม่มีเหตุผลสำหรับทุกคนเมื่อพวกเขาคิดว่ามนุษย์สามารถสร้างมอนสเตอร์แห่งความมืดได้
ดังนั้นในข้อความอธิบายซึ่งระบุไว้อย่างชัดเจนว่า ‘มอนสเตอร์เกิดโดยผู้เล่น ‘เอียน’’ เป็นข้อพิสูจน์ว่าเอียนสามารถเข้าสู่อาณาจักรปีศาจได้
ในขณะที่เขาสามารถเข้าไปในโลตัส ดูเหมือนว่าเขาจะพบวิธีที่จะเข้าสู่มิติอาณาจักรปีศาจ
“หุหุ ฉันไม่จำเป็นต้องบอกนิ บางที… นี่อาจจะเป็นโอกาสสำหรับฉัน”
ขณะที่เขาเลื่อนดูโพสต์ไปเรื่อยๆ เขาก็เห็นหลายพันโพสต์ ในขณะนั้นชายคนนั้นก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
 
* * *
 
หลังจาก ‘คำขอของราชาวิญญาณอลิเซีย’ ราชาวิญญาณอลิเซียที่ถูกอัญเชิญออกจากวงเวทย์ก็กลับไปที่โลกของเธอ
และเอียนมีไอเทมที่เรียกว่า ‘สร้อยคอของอลิเซีย’ ซึ่งจำเป็นสำหรับเควสต์นี้
แต่ถึงอย่างนั้นก็ถูกปิดผนึกและใช้ไม่ได้
“ว้าว ดูเหมือนสร้อยคอที่ดีมาก…”
อย่างไรก็ตามเอียนก็ไม่ผิดหวัง
เมื่อไปสู่เนื้อหาใหม่ ผลตอบแทนที่ได้รับนั้นมากมายมหาศาล
และตอนนี้เขาต้องเติบโตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
‘ไปที่สุสานของวิญญาณที่ถูกลืมกันเถอะ ฉันจะล่าที่นั่นต่อไป’
ด้วยการอัปเดตล่าสุดของดันเจี้ยน ทำให้มีพื้นที่ล่าเลเวลสูงในหลายส่วนของไคลัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ที่ลึกที่สุดของทวีปกลางและทวีปทางตอนเหนือ ดันเจี้ยนที่มีมอนสเตอร์ที่น่ากลัวเลเวล 350-400 ถูกสร้างขึ้นในเวลาเดียวกัน
การอัปเดตนี้ถูกสร้างขึ้นเนื่องจากมีผู้เล่นที่มีเลเวลเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตามเอียนไม่ได้สนใจดันเจี้ยนในตอนกลางของทวีปทางเหนือ
‘ถ้าฉันสามารถไปที่โซน 10-50 ของอาณาจักรปีศาจได้ ฉันจะได้รับประสบการณ์มากกว่านั้นมาก’
การเพิ่มเลเวลเป็นสิ่งสำคัญ แต่ในขณะเดียวกันเขาต้องดำเนินการต่อและปรับปรุงการแปรสภาพอสูรเวทย์มนตร์ (แปรธาตุอสูร)
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากความสามารถในการใช้อสูรเวทย์มนตร์ระดับ Legendary เพิ่มขึ้นจากการล่าพวกมันในพื้นที่ล่า
เขาต้องรวบรวมหินวิญญาณให้ได้มากที่สุดและฝึกฝนต่อไปเพื่อสร้างอสูรเวทย์มนตร์
นั่นคือเหตุผลที่เอียนเลือก ‘สุสานของวิญญาณที่ถูกลืม’ เป็นพื้นที่ล่า
Wheiing-!
 
[ท่านมาถึงโซนที่ 15 ของอาณาจักรปีศาจแล้ว]
 
เอียนได้เปิดประตูมิติไปยังโซนที่ 15 ของอาณาจักรปีศาจ
ด้านหลังเอียนเป็นชายที่สวมชุดเกราะสีขาว
และด้วยน้ำเสียงที่โดดเด่น ชายคนนั้นพูดว่า
“อืม… ฉันเดาว่าเป็นเรื่องจริงที่คุณสามารถมาที่อาณาจักรปีศาจได้”
เอียนอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
“ฉันเคยโกหกเรื่องนี้หรือไง?”
“นั่นสินะ”
ผู้ชายที่เพิ่งตอบยิ้มและมองมาที่เขา
และเขาชกหมัดทั้งสองเข้าด้วยกัน
และสนับมือสีทองหลากสีบนมือของเขาชนกันพร้อมกับประกายไฟสีฟ้า
เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหัวหน้ากิลด์ของฟูลิออส หยูชิน
เขาอยู่ในที่นี่
“นายต้องการที่จะต่อสู้กับฉันหรอ?”
“ใช่ ฉันอยากให้คุณสอนฉันบ้าง”
“อืม… มันยากไปหน่อย ฉันมีเวลาไม่พอ ฉันต้องเพิ่มเลเวลเดี๋ยวนี้เลย”
“ถ้ามีอะไรที่คุณต้องการจากผม… ผมจะช่วยคุณเอง”
“ช่วยหรอ… นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?”
“ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นยังไง ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยคุณ”
“ได้ ตกลง!”
คำขอที่เอียนขอจากหยูชินนั้นเรียบง่าย
จนกว่าเอียนจะถึงเลเวล 400 เขาจำเป็นต้องล่าไปพร้อมกับเอียน
ซึ่งเอียนตัดสินใจว่าจะต้องฟาร์มกับเขาสัปดาห์ละครั้ง
และหยูชินก็ยอมรับมันโดยธรรมชาติ
เป็นเพราะเขาต้องการเห็นและทำความเข้าใจว่าเอียนซึ่งได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดในไคลัน ล่าและทำงานอย่างไร
ดังนั้นอาณาจักรปีศาจจึงนำหยูชินและเอียนมารวมกัน
ในขณะที่หยูชินกำลังมองไปที่สภาพแวดล้อมของอาณาจักรปีศาจด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น ผู้ติดตามของเอียนที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างหลังเขากำลังมองมาที่เขาด้วยความสงสัย
พอลลีนถามไคซาร์ว่า
“ผู้ชายคนนั้นที่ชื่อว่าหยูชินดูเหมือนจะไม่เป็นไร แต่นายคิดยังไงกับเขา ไคซาร์?”
“อืม… ดูเหมือนเขาจะยังสบายดี… เขาจะอยู่ต่อไปอีกสักหนึ่งสัปดาห์ได้มั้ย หึ… ข้ายังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงติดตามเจ้านายของเราและตกลงที่จะล่าที่นี่”
“แต่การทำตามเจ้านายของเราเขาจะไม่เติบโตอย่างรวดเร็วเหมือนกันหรอ?”
“ถ้าใครเหวี่ยงดาบออกล่าสัตว์จนหลับไป… ก็จะดีกว่าที่จะแข็งแกร่งขึ้นด้วยการทำคนเดียว”
“…”
ซีเรียพูดกับ ‘มิลเล็ต’ ผู้ดูแลอาชีพของหยูชิน
“คุณว่าไหมมิลเล็ต”
“หืม ซีเรีย”
“สู้ๆ”
“ฮะ?”
“ไม่หรอก แค่บอกว่า… ทำงานให้เต็มที่ สู้ๆ!”
“ฮะ…?”
มีความวุ่นวายเล็กน้อย แต่ปาร์ตี้ของเอียนและหยูชินเริ่มออกล่าอย่างช้าๆในโซนที่ 15 ของอาณาจักรปีศาจและเริ่มเข้าสู่สถานที่ที่ลึกที่สุด
เอียนกำลังตามล่าอสูรเวทย์มนตร์อย่างระมัดระวังราวกับว่าเขาเป็นนักล่าเงินรางวัล
และเมื่อเห็นด้านของเอียน หยูชินก็รู้สึกเหมือนเข้าใจเขาผิด
‘รีเมียร์ดูเหมือนจะพูดเกินจริง นี่ไม่ใช่ความเร็วปกติสำหรับการล่างั้นหรอ?’
รีเมียร์และหยูชินเป็นมิตรกันซึ่งเป็นสาเหตุที่รีเมียร์พูดกับเขาเกี่ยวกับการล่าในปาร์ตี้ที่พวกเขาทำ
เขากังวลเมื่อได้ยินเธอพูดว่า ‘ฉันล่าจนขาของฉันยืนไม่ได้’ แต่ตอนนี้เอียนกำลังล่าเหมือนมนุษย์ทั่วไป
แต่นั่นเป็นความเข้าใจผิดธรรมดา
ในโซนที่ 10 เขาระมัดระวังในการล่าเพราะอาจมีผู้เล่นชาวแอสโมเดียนบางคนอยู่ด้วย
มันเป็นการล่าเป็นเวลาหนึ่งหรือสองชั่วโมง?
ในที่สุด เอียนและหยูชินก็สามารถไปถึงสุสานของวิญญาณที่ถูกลืมได้
นี่คือพื้นที่ล่าที่พวกเขาสองคนใช้เวลาค่อนข้างนาน
ก่อนเข้าดันเจี้ยน ในที่สุดเอียนก็ถามหยูชินอีกครั้ง
“ฉันไม่ชอบพักผ่อนเวลาออกล่า… โอเคไหม?”
ซึ่งหยูชินก็พยักหน้า
“แน่นอน คุณไม่ต้องกังวลกับมันมากนัก ถึงแม้ว่าจะเป็นผมจะไม่ชอบหยุดพักเมื่อออกล่า”
และทั้งสองที่เข้าสู่สุสานของวิญญาณที่ถูกลืมได้ลืมทุกอย่างเกี่ยวกับโลกภายนอก
 
* * *
 
กิลด์โลตัส สงครามกิลด์จบลงด้วยการชนะ 12 ครั้งและการแพ้ 0 ครั้ง
แต่ความร้อนของเรื่องไม่ได้เย็นลงง่ายๆ
หลังจากเหตุการณ์เหล่านั้น คฤหาสน์ของกิลด์โลตัสได้รับความสนใจจากผู้เล่นจำนวนมากจากไคลัน
เป็นสถิติที่ไม่มีใครทำในสงครามกิลด์จนถึงปัจจุบัน – ชนะ 12 ครั้งโดยไม่พ่ายแพ้แม้แต่ครั้งเดียว
ด้วยเหตุนี้สถานะของกิลด์โลตัสจึงเพิ่มขึ้นทั่วท้องฟ้าและชุมชนก็เริ่มยกย่องทั้งเอียนและโลตัส
มีข้อโต้แย้งมากมายที่บอกว่าขณะนี้ โลตัสเป็นกิลด์ No.1 ในเซิร์ฟเวอร์ไคลันของเกาหลี
แม้ว่าจะอยู่ในอันดับที่ 2 ด้วยความแตกต่างเล็กน้อย แต่ก็ยังมีความเห็นว่ากิลด์โลตัสยังแข็งแกร่งกว่ากิลด์ไททั่น
และกิลด์ไททั่นที่ได้รับแรงบันดาลใจจากสงครามในลัสเปลก็เริ่มสงครามกิลด์ในอาณาจักรไคม่อนด้วยและสามารถก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับสงครามต่อเนื่องได้สำเร็จ
และเป็นผลให้กิลด์ไททั่นได้รวมดินแดนทั้งหมดของทวีปตะวันตกเข้าด้วยกัน
ดังนั้นทวีปกลางจึงกลายเป็นการต่อสู้ระหว่างกิลด์ไททั่นและกิลด์โลตัสและทั้งสองกิลด์ก็เติบโตขึ้นอย่างมาก
กิลด์อื่นๆที่ต่อต้านกิลด์สองอันดับแรกก็หายไป
กิลด์โลตัสมีความสุขมากที่สุดนับตั้งแต่เปิดตัวไคลัน!
คฤหาสน์ของกิลด์โลตัสซึ่งเป็นเมืองหลวงของไพโรไม่ได้หยุดอยู่กับที่ พวกเขาเดินหน้าตลอดเวลาและไปเยี่ยม NPC ของอาณาจักรด้วยซ้ำ
แต่วันหนึ่ง
คนแคระที่มีกล้ามเนื้อเข้ามาในประตูปราสาทของไพโร
“อืม ใช่ลอร์ดฟิโอลันหรือไม่?”
และคนแรกที่สังเกตเห็นเขาคือฟิโอลันที่นัดหมายกับเขาก่อน
“ใช่ ฉันชื่อฟิโอลัน แต่… เหตุผลของคุณที่มาที่นี่คืออะไร?”
ช่วงเวลาที่เธอพูดเสร็จ
สายตาของฟิโอลันมองเห็นบางสิ่งที่คุ้นเคยในมือของคนแคระ
‘นั่น… ดูเหมือนเป็นสิ่งที่ฉันเคยเห็นมาก่อน…?’
ในขณะที่ฟิโอลันอยู่ในความคิด คนแคระก็พูดขึ้น
“ฉันเป็นข้าราชบริพารของเอียน เอิร์กฮัน ข้ามาที่นี่ในนามของเอียน โปรดดูแลข้าให้ดี”
และฟิโอลันก็ตระหนักถึงตัวตนของเปลือกหอยที่อยู่ในมือของคนแคระ

คอมเม้นต์

การแสดงความเห็นถูกปิด