ความคิดของเอียนผ่านเข้ามาราวกับสายฟ้า
และสิ่งนั้นก็คือ… ‘ไข่ของอสูรที่ไม่ทราบชื่อ’! นั่นเอง…!! นั่นคือเหตุผลที่ทำให้รู้สึกคุ้นเคย…
เอียนดูภาพบนวิดีโออีกครั้ง
ยิ่งเขามองใกล้ๆมันก็ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของ ‘ไข่ของอสูรที่ไม่ทราบชื่อ’ ที่อยู่ในความทรงจำของเขา
เอียนอ้าปากด้วยความตกใจอย่างเห็นได้ชัด
“นั่นคือ… ไข่ของเบเฮมอธ”
“ห้ะ…?”
“ไข่ของเบเฮมอธ เจ้านั่นพยายามปกป้องไข่ของมัน”
จากคำพูดของเอียน ฮูนี่ย์พูดต่อ
“อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ นั่นก็อยู่ในความคิดของผมเหมือนกัน… พี่แน่ใจได้ยังไงหรอ?”
คาโนเอลมองไปที่เอียนด้วยความอยากรู้อยากเห็นบนและเอียนอธิบายสั้นๆว่าทำไมเขาถึงรู้สึกมั่นใจ
แล้วฮูนี่ย์ก็เริ่มหัวเราะเยาะเอียน
“แล้วพี่จะมอบไข่ของเบเฮมอธให้ NPC กริปเปอร์หรือเปล่า?”
เอียนขมวดคิ้ว
“หุบปากซะไอ้โง่ ถ้าไม่อยากโดนเตะตูด”
และคาโนเอลที่อยู่ข้างๆเขาก็พูดเช่นกัน
“ถึงอย่างนั้นนะพี่ มันเป็นเพราะไข่ที่ทำให้พี่สามารถเปิดประตูมิติหลอกลวงนั่นได้ ผมไม่คิดว่ามันเป็นธุรกิจที่ขาดทุนนะ”
เอียนยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า
มันเป็นคำพูดวาทศิลป์จากคาโนเอล
หากไม่ได้มีไว้สำหรับเครื่องชาร์จพลังมิติ ลูกปัดมิติก็คงไร้ประโยชน์
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยมีข้อจำกัดสำหรับความโลภของมนุษย์
‘ช่วยไม่ได้ที่ฉันจะรู้สึกแย่’
สายตาของเอียนหันไปทางไข่ของเบเฮมอธที่พูดถึงอีกครั้ง
“ฉันยังอยากได้มัน…!”
ขณะที่เอียนอ้าปาก สายตาของคาโนเอลและฮูนี่ย์ก็หันมาทางปากของเขาโดยอัตโนมัติ
“ฉันยังอยากได้ไข่ของมัน”
ฮูนี่ย์และคาโนเอลทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน
“มาดูกันชัดๆสิ แล้วเราจะได้ไข่ของเบเฮมอธมาได้ยังไงกัน?”
“งั้นผมก็อยากจะเลี้ยงมอนสเตอร์ระดับ Legendary ด้วย”
ในตอนนี้เอียนรู้สึกมีแรงบันดาลใจมากขึ้น
จากไข่สามฟอง มีสองฟองหวังว่าจะเป็นส่วนแบ่งของเขา
เอียนเต็มใจที่จะมอบสัตว์เลี้ยงหนึ่งตัวให้กับคาโนเอล แต่ดูเหมือนว่าเอียนจะได้รับส่วนแบ่งของฮูนี่ย์ได้อย่างง่ายดาย
แน่นอนว่าเขาไม่ได้คิดจะเอาไปฟรีๆ
ฮูนี่ย์จะมีคำขออย่างอื่นอีก
‘เบเฮมอธไม่ใช่มอนสเตอร์ระดับ Legendary ที่พบเห็นได้ทั่วไป มันเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งซึ่งราชาปีศาจก็ไม่กล้าจับ…’
เอียนกำลังคิดว่าถ้ามันเป็นเบเฮมอธ ถ้าอย่างนั้นสำหรับการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์จะไม่มีการขาดแคลนพลังงานปีศาจ
 
* * *
 
ทางตะวันออกสุดของทวีป
หอคอยสูงตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนพื้นที่รกร้าง
ชายสูงอายุเดินเล่นสบายๆที่ด้านหลังของหอคอยซึ่งเรียกว่า ‘หอคอยเวทย์มนตร์มิติ’
ชายชราที่กำลังเดินเล่นค่อยๆเกาหลังติ่งหูของเขาและพึมพำ
“อืม ทำไมจู่ๆหูฉันถึงรู้สึกคันมากกันนะ?”
และตัวตนของผู้สูงอายุคือ กริปเปอร์
กริปเปอร์มีวันที่สงบและสบายมากในช่วงเวลาที่ผ่านมา
แม้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเขาทุกข์ทรมานจากการรุกรานที่เกิดขึ้นในอาณาจักรปีศาจ แต่เมื่อสงครามต่างมิติสิ้นสุดลง มันก็สงบสุขมาก
และเหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่น่าพอใจที่สุดคือเทพทั้ง 5 องค์ไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไป
ดังนั้นในวันนี้เขากำลังเคลียร์พื้นที่รกร้างหลังหอคอยและทำงานในสวนที่กว้างขวางและสวยงาม
แต่มีปัญหาอย่างหนึ่งเพราะความโลภ เขาทำให้สวนกว้างกว่าที่ต้องการเล็กน้อย
ในขณะที่มองไปที่สวนอันกว้างขวางของเขา กริปเปอร์พึมพำด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย
“บางทีฉันควรจะรับศิษย์สักคน…”
กริปเปอร์ที่กำลังคิดว่าจะรับคนที่มีพรสวรรค์แบบไหนดีก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าหลังจากได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
Prrrng-!
“โอ้ เจ้านั่นเอง วันนี้เจ้าไปไหนมา แล้วดูเหมือนว่าเจ้าได้กินอาหารที่น่าพอใจมาก… มันไม่ใช่มนุษย์ใช่ไหม?”
Prrng- Prrrng-!
มีเงาขนาดใหญ่บนท้องฟ้า
กริปเปอร์ยิ้มด้วยรอยยิ้มแห่งความรักและมีความสุขกับเงาขนาดใหญ่นั้น
 
* * *
 
เบเฮมอธมีพลังมาก
อาจมีคนคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับตัวที่มีเลเวลมากกว่า 400 แต่ความแข็งแกร่งนั้นเป็นสิ่งที่คุณไม่สามารถแปลเป็นคำพูดได้
‘นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นมอนสเตอร์ที่ป่าเถื่อนแบบนี้’
เอียนมองไปที่เบเฮมอธซึ่งไม่ได้รับผลกระทบแม้หลังจากการโจมตีที่รุนแรงที่สุดที่เขายิงไป
DPS (ดาเมจต่อวินาที) โดยเฉลี่ยของเอียนใกล้กับหนึ่งล้านหน่วยเมื่อจัดการในสนามรบทั่วไป
ความเสียหายทั้งหมดที่ทำโดยสัตว์เลี้ยงนั้นนับเป็น DPS ของเอียนด้วยและมันก็เป็นจำนวนมหาศาล
แต่ในขณะปัจจุบัน เมื่อจัดการกับเบเฮมอธค่าเฉลี่ย DPS ของเอียนอยู่ที่ประมาณ 100,000 หน่วยเท่านั้น
เบเฮมอธใช้เวลาเพียง 10% หรือน้อยกว่าของจัดการความเสียหาย
ดังนั้นใครๆก็พูดได้ว่ามอนสเตอร์นั้นมีพลังป้องกันและการต้านทานที่ยอดเยี่ยม
ถ้าอย่างนั้น เมื่อมันตัวใหญ่ พลังโจมตีของมอนสเตอร์ก็น่าจะต่ำใช่ไหม?
แต่นั่นไม่เป็นเช่นนั้น
หางของมันแข็งแกร่งมากจนโจมตีเพียงครั้งเดียวพลังชีวิตของบักค์ลดลงเหลือเพียงครึ่งเดียวและพลังโจมตีก็เหนือจินตนาการ
เอียนพึมพำกับตัวเองหลังจากยืนยันว่าพลังชีวิตของเบเฮมอธนั้นริบหรี่
‘เฮ้อ หลังจากโจมตีมันมาครึ่งวัน ฉันก็ลดพลังชีวิตมันได้ประมาณครึ่งหนึ่ง’
และเอียนพยายามเข้าใจรูปแบบการโจมตีของเบเฮมอธเป็นเวลากว่าสามชั่วโมง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยอดเยี่ยมมาก
และสาเหตุที่เขาสามารถลดพลังชีวิตของเบเฮมอธได้ก็เพราะว่า AI นั้นโง่
เบเฮมอธเชื่องช้าและโง่เขลาเหมือนสลอธ แทนที่จะมีพลังการแทงค์และพลังโจมตีมหาศาล
และนั่นคือข้อบกพร่องร้ายแรงของมอนสเตอร์ตัวนี้
“คาร์เซอุสเตรียมพร้อมใช้ลมหายใจของนายเลย!”
“เข้าใจแล้วครับเจ้านาย”
คาร์เซอุสที่แปลงร่างของมันบินขึ้นไปบนอากาศและหายใจเข้า
และหันหัวไปทางความมืด – อ้าปาก
และเบเฮมอธก็ตอบรับทันที
Kung- Kung- Kung- 
มันขยับไปด้านข้างเล็กน้อยและยืนอยู่ตรงหน้าคาร์เซอุสเพื่อป้องกัน
และแน่นอนว่าลมหายใจในวงกว้างเผาไปทั่วร่างกายของเบเฮมอธ
เมื่อมองแวบแรกมันเป็นการเคลื่อนไหวที่ดูไม่ฉลาดเอาซะเลย แต่มีเหตุผลสำหรับการเคลื่อนไหวของเบเฮมอธ
มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ทำขึ้นเพื่อให้ไข่ของมันซ่อนอยู่ในความมืดและปลอดภัยจากลมหายใจ
 
[สัตว์เลี้ยง ‘คาร์เซอุส’ ใช้พลังแฝง ‘ลมหายใจ’]]
[สร้างความเสียหายให้แก่มอนสเตอร์ระดับ Legendary ‘เบเฮมอธ’]
[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 137,898 หน่วย]
[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 98,997 หน่วย]
[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 108,982 หน่วย]
 
พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลงทันที
เบเฮมอธไม่ได้กลัวว่าจะโดนลมหายใจของคาร์เซอุส แม้ว่ามันจะสูญเสียพลังชีวิตไป 5% 
Kuaaa-!
ไม่ว่าลมหายใจจะทำงานได้ดีหรือไม่ เบเฮมอธก็เย้ยหยัน
เมื่อดวงตาสีแดงมองมาที่นี่ เห็นได้ชัดว่ามันเอื้อมมือไปเหนือศีรษะ
และเอียนรู้ดีว่ารูปแบบของเบเฮมอธกำลังจะทำตามแบบไหน
“ทุกคนถอยหลัง! หลังจาก 3 วินาที มันจะปล่อยคลื่นสั่นสะเทือนออกมา!”
เอียนรู้ดีว่าต้องใช้เวลาเท่าไรในการร่ายพลังแฝง
เมื่อเอียนตะโกนราวกับออกคำสั่ง สัตว์เลี้ยงและอันเดธทั้งหมดก็หยุดและถอยห่างออกไป
และทันทีที่พวกเขากลับไป อุ้งเท้าของเบเฮมอธก็กระทืบลง
Kung- Kung- Kung- kung-!
จากตรงกลางอุ้งเท้าของเบเฮมอธ ‘เวทย์มนตร์’ สีแดงเริ่มกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว
แต่ ‘คลื่นเวทย์มนตร์’ ยังไม่หยุดจนกว่าจะถึงสถานที่สุดท้ายที่สัตว์เลี้ยงถอยกลับไป
“ดี! กระโดดอย่างนั้นแหละ!”
ในความเป็นจริง ‘การสั่นสะเทือน’ เป็นเทคนิคการทำลายล้างในบริเวณกว้างที่มีพลังทำลายล้างมหาศาล
และถ้าไลที่มีความสามารถในการแทงค์ที่อ่อนแอ เพียงแค่รอยขีดข่วนเดียวจากมันอาจทำให้ตายได้
แต่ในการโจมตีครั้งนี้เอียนไม่ได้สูญเสียสัตว์เลี้ยงแม้แต่ตัวเดียว
Kung- Kung-
ทันทีที่การโจมตีเสร็จสิ้น เบเฮมอธก็สูดดมและเคลื่อนที่ไปในทิศทางของเอียน
เอียนสั่งคำสั่งอีกครั้ง
“แท้งค์ทั้งหมดถอยกลับและพลโจมตีไปด้านหน้า!”
และการโจมตีของเบเฮมอธก็มาจากหางของมัน
เพียงไม่กี่นาทีต่อมา เบเฮมอธจะบิดตัวและแกว่งหางขนาดมหึมาของมัน
เพราะอะไรถึงให้แท้งค์ถอยออกไป?
หางของเบเฮมอธช้าเพราะน้ำหนักที่มากและมันเป็นการโจมตีที่สามารถหลบหลีกได้ครั้งหนึ่ง ฉันมีพลังชีวิตและการควบคุมที่ยอดเยี่ยม
ไม่จำเป็นที่แท้งค์จะต้องรับความเสียหายอย่างไร้ประโยชน์
การโจมตีนั้นช้า แต่พลังโจมตีที่ได้นั้นเยอะมาก ดังนั้นแม้แต่ผู้เล่นที่มีความสามารถในการแทงค์ที่ดีที่สุดก็ไม่สามารถทนได้
Kung- Kung- Kukung-!
ทุกครั้งที่หางของเบเฮมอธเหวี่ยง เสียงก็ดังขึ้นจากด้านล่างของดันเจี้ยน
ดังนั้นพลโจมตีจึงเริ่มโจมตีหางของเบเฮมอธอย่างรวดเร็วและเอียนก็กระโดดเข้ามาพร้อมกับการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาไปด้านบนของเบเฮมอธ
Puk- Puak-! 
เอียนที่ถือหอกในมือแทงเบเฮมอธอย่างต่อเนื่อง
แต่แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การโจมตีเบเฮมอธ เอียนกังวลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวโดยรวมของสมาชิกในปาร์ตี้มากกว่า
และมันไม่ใช่มอนสเตอร์ที่สามารถถูกฆ่าได้ด้วยการโจมตีที่ทรงพลังเพียงครั้งเดียวแทนที่จะเพียงแค่โจมตีมัน สิ่งสำคัญคือพลังชีวิตของมันที่จะลดลงต่ำกว่าจำนวนที่สามารถฟื้นฟูได้เพื่อสร้างความเสียหายร้ายแรง
“ฮูนี่ย์เล่นกล้าๆกว่านี้หน่อย! โนเอลหลบไป!”
อันเดดของฮูนี่ย์ทั้งหมดถูกบดขยี้อยู่ใต้หางของมันเนื่องจากพวกมันไม่สามารถหลบได้ แต่จำนวนความเสียหายนั้นเป็นส่วนหนึ่งของความท้าทาย
และในไม่ช้า อันเดดของฮูนี่ย์ก็ถูกบังคับให้ฟื้นตัว
เอียนรู้สึกตึงเครียดมากขณะมองดูการเคลื่อนไหวของเบเฮมอธอย่างใกล้ชิด
และใช้เวลาไม่นานในการเปลี่ยนช่วง
‘ตอนนี้ใน 30 วินาที… 20 วินาที… 10… 9… 8…’
การโจมตีด้วยหางของเบเฮมอธเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด
และพวกเขายังไม่ทราบชื่อที่แน่นอนของพลังแฝง แต่พายุหมุนเริ่มแกว่งไปมาในพื้นที่ที่ถูกกำหนดไว้และพายุหมุนก็มีเวทย์มนตร์อยู่ในนั้น
ไม่มีทางหลีกเลี่ยงพลังแฝงนั้นได้และไม่มีวิธีใดที่จะป้องกันพลังนั้นได้
มันเป็นพื้นที่ที่ต้องใช้ฮีลและโล่ต่อไปโดยไม่มีเงื่อนไข
และสาเหตุที่เอียนและปาร์ตี้ยังสามารถยืนอยู่ในพื้นที่กว้างได้ก็เพราะการโจมตีเป็นประเภท ‘DOT’ [1]
มันไม่ใช่การโจมตีที่สร้างความเสียหายครั้งใหญ่เพียงครั้งเดียว แต่ความเสียหายนั้นถูกหารด้วยการโจมตีอย่างต่อเนื่องและพวกเขาสามารถต้านทานมันได้เนื่องจากคำอวยพรแห่งอเวจีของบุ๊กค์
และด้วยวิธีนั้นเอียนจึงควบคุมปาร์ตี้ได้อย่างสมบูรณ์ขณะที่การโจมตีของเบเฮมอธยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆและสามารถลดพลังชีวิตของมันได้
เมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังสูญเสียสมาธิ แต่เมื่อเห็นพลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง พวกเขาก็ได้รับพลังในการต่อสู้อีกครั้ง
สิบกว่าชั่วโมงผ่านไปและชั่วโมงที่สิบห้าก็มาถึง ปาร์ตี้ของเอียนกำลังเคลื่อนไหวอย่างมีกลไกและเป็นระบบ
และทุกคนลืมเลือนเวลานับตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น
Kyaaa-!
ในที่สุดเบเฮมอธซึ่งเป็นเหมือนภูเขาขนาดใหญ่ก็ล้มลงกับพื้นของดันเจี้ยน
Thud-
 
[1] DOT (Damage Over Time) = ความเสียหายอย่างต่อเนื่อง