“ลูกบอลเวท!”
ลูกบอลเวทออกมาจากคฑาของเอียนและยิงออกมาอย่างต่อเนื่อง
Pung- Pu-pung-!
เมื่อการโจมตีของฮัลลิดำเนินไปด้วยความแข็งแกร่ง พลังชีวิตของชายคนนั้นก็ลดลงกว่า 20,000 หน่วยในทันที
“เฮ้อ…”
เอียนซึ่งใช้เวทวิญญาณทั้งหมดของเขาออกมาทั้งหมดในไม่ช้าก็ถอยกลับไป
ต้องขอบคุณเวทจิตวิญญาณที่ได้รับการฟื้นฟูผ่านลูกบอลเวท เวทจิตวิญญาณของเขาจึงเพิ่มไปถึงครึ่งหลังจากนั้นไม่นาน แต่ก็เพื่อป้องกันไม่ให้คู่ต่อสู้ตอบโต้
และชายลึกลับผู้ออกจากสถานะสตั้นในระยะเวลา 1 วินาทีจ้องมองเอียนด้วยสายตาที่ทิ่มแทง
“น่าประหลาดใจจริงๆ”
เมื่อคำเหล่านั้น เอียนตอบห้วนๆ
“อะไร?”
“ความจริงที่ว่าซัมมอนเนอร์สามารถแข็งแกร่งเช่นนี้ได้”
“…”
ซัมมอนเนอร์เป็นอาชีพที่สร้างขึ้นในภายหลังเมื่อเปรียบเทียบกับอาชีพที่มีอยู่แล้ว
ความจริงที่ว่าเอียนได้มาถึงเลเวลมากกว่า 120 ในอาชีพซัมมอนเนอร์นั้นเป็นไปไม่ได้และเนื่องจากเอียนมีพลังการต่อสู้สูงกว่าเลเวล 120 ต้นๆทำให้ชานคนนั้นตกใจมาก
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ว่าอาชีพซัมมอนเนอร์นั้นอ่อนแอในการ PvP ที่สุดในบรรดาอาชีพใหม่หรอ?
“อย่างไรก็ตาม เนื่องจากฉันก็ไม่ใช่กรณีที่เติบโตขึ้นจากสามัญสำนึกปกติเช่นกัน… ดังนั้นฉันจำเป็นต้องคิดถึงความเป็นไปได้ของมันที่ซัมมอนเนอร์จะแสดงพลังการต่อสู้ที่มากขนาดนี้?”
เอียนขมวดคิ้วเล็กน้อย
นี่เป็นเพราะแน่นอนว่าเขาแข็งแกร่ง แต่เขาคิดว่ามันไม่ถึงจุดที่เขาจะยกย่องตัวเองเช่นนั้น
‘สำหรับชายที่มีประสบการณ์ตายแล้ว ถ้าฉันมีไลและพินคงจะพูดว่า… อะไรนะ? สามัญสำนึกปกติหรอ?’
เอียนกลับมายืนอีกครั้ง
พลังชีวิตของเขาต่ำกว่าครึ่งหนึ่ง ดังนั้นหลอดจึงกระพริบ แต่คู่ต่อสู้ก็เช่นกัน
“เอาชนะตัวเองและจัดการมันให้เสร็จเร็วๆ เส้นทางที่พี่คนนี้ต้องไปมันยุ่งนิดหน่อยน่ะ”
ด้วยคำพูดเหล่านั้น ชายลึกลับก็เปล่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยท่าทางบิดเบี้ยว
“ฮ่าฮ่า เอาชนะตัวเองหรอ… ดูเหมือนว่าจะเข้าใจอะไรบางอย่างผิดนะ”
“อะไรนะ?”
“คู่ต่อสู้ตรงหน้าแกตอนนี้ ไม่ใช่ฉัน”
เมื่อคำพูดไม่คาดคิดออกมาจากชายลึกลับ เอียนขมวดคิ้ว
“แกกำลังพูดอะไร?”
และชายลึกลับได้พูดต่อ
“สิ่งที่แกกำลังเผชิญหน้าอยู่เป็นแค่วิญญาณของฉัน”
“…?!”
“จะพูดไปแล้วน่าเสียดายจัง ฉันคิดว่าฉันจะสามารถจัดการซัมมอนเนอร์ที่น่าหัวเราะนี้ด้วยแค่วิญญาณของฉัน… ดูเหมือนว่าวันนี้จะจบลงแล้ว ฉันมีเควสต์ที่ต้องดำเนินการต่อเช่นกัน บายล่ะ”
เอียนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ
‘ลองคิดดูแล้ว ทั้งร่างของชายคนนั้นเปล่งแสงสีแดงเข้มอย่างต่อเนื่อง’
ตอนแรกในขณะที่เขาคิดว่ามันเป็นเพราะสกิลหรือบัฟ เขาจึงไม่สนใจมันมากนัก แต่หลังจากได้ยินคำพูดที่ว่ามันเป็นวิญญาณและมองมันอีกครั้ง เขาก็เริ่มเห็นจุดแปลกๆ
ณ จุดนั้น ดาบของชายลึกลับเหวี่ยงมาหาเอียนทันที
Ba-ang-!
ดาบได้ฟันอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม เอียนซึ่งยังคงตื่นตัวอยู่หลีกเลี่ยงการโจมตีของชายลึกลับ
เอียนขมวดคิ้ว
“ขี้ขลาด”
เมื่อเอียนกล่าวหา เขาแสยะยิ้ม
“ฉันจะผิดหวังถ้าแกโดนโจมตี”
และร่างของชายลึกลับเริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ
“มันน่าเสียดายนะ แต่เราคงต้องจบกันแล้วล่ะวันนี้”
เอียนกระพริบตา
“เขาแค่ทำทุกอย่างตามที่เขาชอบ”
เอียนซึ่งกำลังวางแผนที่จะฆ่าคู่ต่อสู้ของเขาและหยิบไอเทมที่ตกเนื่องจากสถานการณ์เป็นเช่นนี้ อย่างไรก็ตามรู้สึกราวกับว่าเขาเสียเวลาขณะที่เขาดูวิญญาณที่กำลังหายไป
“ฮะฮะ… ขอบคุณนะมันสนุกมากเลย ดูเหมือนว่าฉันจะเจอแกอีกครั้งหนึ่งเร็วๆนี้”
เมื่อร่างของชายลึกลับหายไปในอากาศอย่างสมบูรณ์ เอียนแสดงท่าทางหดหู่
“อ๊ากก ถ้าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น แกก็ไม่ควรมาหาฉันตั้งแต่แรก!”
ในขณะที่เขาเสียเวลาและหมดพลังชีวิตของเขาไปโดยไม่ทำอะไรเลย มันเห็นได้ชัดในมุมมองของเอียนว่าเขาหงุดหงิด
อย่างไรก็ตามในทางกลับกันก็มีความอยากรู้อยากเห็นต่อคู่ต่อสู้
‘แต่มันเป็นอะไรกันแน่? เนื่องจากฉันไม่สามารถบอกได้ว่าพลังการต่อสู้ของร่างหลักวิญญาณนั่นมีเท่าไหร่…’
ถ้าร่างหลักนั้นแข็งแกร่งกว่าวิญญาณ ถ้างั้นเขาคงไม่ต่างจากที่เป็นผู้เล่นระดับสูงของอาณาจักรไคม่อน
เนื่องจากพลังของสกิลของชายลึกลับนั้นน่าทึ่งมากและสัญชาติญาณในการต่อสู้ของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก
เอียนก็รีบไปวิ่งไปที่ที่ไคซาร์ถูกผูกไว้
เขาได้รับการรบกวนที่ไม่คาดคิด แต่เควสต์คือสิ่งสำคัญอันดับแรกของเขา
“อืมม…”
อย่างไรก็ตามทันใดนั้นชายผมสีขาวผู้ซึ่งเงยหน้าขึ้นก่อนที่เอียนจะรู้ตัวและกำลังเฝ้าดูเขาก็พูดออกมา
 
 
และทั้งสองมองกัน
ด้วยดวงตาสีฟ้าของเขาเอียนสะดุ้งเล็กน้อย
“กุญแจหรอครับ?”
 
 
ขณะที่เขาพูด ชายผู้นั้นสั่นก้อนโลหะหนักที่สวมมือเขาอยู่
 
 
แม้ว่าเขาจะไม่ได้บอก เอียรก็รีบเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
นี่เป็นเพราะเขาเสียเวลาไปกับคนๆนั้นซึ่งไม่มีใครรู้จักตัวตนและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก
แกร๊ก-
และเมื่อมีการปลดล็อคขนาดใหญ่โดยใช้กุญแจที่เขานำมาก้อนโลหะก็หล่นลงมาที่พื้นพร้อมกับเสียงหนักแน่น
ตึง-
ชายคนนั้นกำและแบมือทั้งสองข้างซ้ำๆซึ่งกลายเป็นอิสระและพึมพำด้วยเสียงต่ำ
 
 
เอียนถาม
“เอ่ออ ผมจะสามารถปลดโซ่ที่ผูกไว้รอบๆเอวคุณได้ยังไง?
มือทั้งสองของเขาเป็นอิสระ แต่ก็ยังมีโซ่โลหะพันอยู่รอบเอวของเขา
หลังจากได้ยินคำพูดของเอียน เขาแสยะยิ้มและจับโซ่ด้วยสองมือของเขา
Ooh-deu-deuk-.
ในขณะที่มองไปที่ชายผู้ซึ่งทุบโซ่ด้วยมือทั้งสองข้างอย่างน่าประหลาดใจและหลบหนีออกมาจากมัน เอียนก็แสดงออกอย่างงุนงง
‘อะไรกัน มีสัตว์ประหลาดแบบนี้อยู่ด้วยหรอเนี่ย?’
ชายที่เข้ามาหาเอียนที่งุนงงได้ถามคำถามแก่เขา
 
 
เอียนกลืนน้ำลายเสียงดัง
‘นี่ไม่ใช่การปล้นแบบใหม่หรอ?’
However, he couldn’t find the courage to talk back to the monster that crushed a metal chain with his bare hands.
อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีความกล้าหาญที่จะพูดคุยกับสัตว์ประหลาดที่บดโซ่โลหะด้วยมือเปล่าของเขา
“ระ รอสักครู่ครับ ผมน่าจะมีอยู่”
เขาจำได้ว่าเขามีดาบใหญ่ระดับ Legendary ที่เขาได้รับมาจากออร์วิลเมื่อไม่นานมานี้ ไม่เพียงแต่เขาจะเสียใจที่ได้ให้มัน มันเป็นไอเทมผูกบัญชีไม่ว่ายังไงก็ตาม
เอียนดึงดาบใหญ่ระดับ Unique จากคลังของเขาที่ปรากฎขณะที่เขาล่าเมื่อไม่นานมานี้และถือมันให้แก่เขา
 
 
และชายที่พยักหน้าก่อนจะพูดกับเอียน
 
 
“อะไรนะครับ…?”
เอียนซึ่งคิดว่าเขาจะสามารถดำเนินเควสต์ต่อไปได้ง่ายขึ้นนิดหน่อยผ่าน NPC ที่แข็งแกร่ง เขาก็แสดงออกอย่างงุนงงเมื่อเขาจ้องมองชายคนนั้น
อย่างไรก็ตามจากนั้น ประตูเหล็กตรงข้ามกับกำแพงหินที่เอียนเข้ามาเปิดขึ้นขณะที่ส่งเสียงดัง
ปัง-!
และมีชายปรากฏออกมา
เขาสวมรอยยิ้มเมื่อเขามองไปยังทั้งสองคนและออกมา
 
 
ชุดเกราะสีเงินสลักด้วยสัญลักษณ์ของอาณาจักรไคม่อน
และดาบใหญ่ที่เปล่งแสงสีฟ้า
ขณะที่ชายสวมชุดเกราะสีเงินราโครมจ้องมองเอียนและยกดาบขึ้น ชายผู้ยืนนิ่งมาจนถึงตอนนี้ดึงดาบที่เขาได้รับจากเอียนและปิดกั้นเส้นทางของราโครม
 
 
ชายคนนั้นราโครมแสยะยิ้มเมื่อไคซาร์พูดและตอบกลับ
 
 
 
หวึ่งง-!
ในเวลาเดียวกันกับที่การสนทนาของทั้งสองคนดำเนินต่อไป เสียงสะท้อนขนาดใหญ่ก็แข็งแรงพอที่จะทำให้คุกหินทั้งหมดสั่นสะเทือนกระจายออกไปพร้อมกับคนสองคนซึ่งเป็นศูนย์กลางของมันและเอียนก็ใช้โอกาสนั้นและรีบหนีออกมาจากคุกหิน
‘ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร แต่ก่อนอื่นมาช่วยนักโทษที่เหลือแล้วค่อยคิดเกี่ยวกับมัน’
และเมื่อเอียนหลบหนีมาข้างนอกคุกหินแล้ว ข้อความระบบแจ้งเตือนสถานการณ์ความคืบหน้าของเควสต์โผล่ขึ้นมา
กริ๊ง-
 
 
“หัวหน้าทีมลี เราต้องออกอากาศตอนนี้ ดังนั้นรีบเตรียมพร้อม!”
“ครับ เราเกือบจะเสร็จสิ้นการตั้งค่าแล้ว แต่เราจะส่งสิ่งที่ถ่ายโอนไปจาก LB อย่างที่เป็นอยู่โดยไม่ต้องมีการประมวลผลหรือไม่?”
“เวลาที่จะแก้ไขวิดีโอและเนื้อหาตอนนี้อยู่ที่ไหน? แค่ส่งมันทันทีที่เข้ามาผู้ชมที่อยากรู้เกี่ยวกับการอัปเดตครั้งที่ 2 จะรวมตัวกันที่ช่องทางที่ให้บริการได้อย่างรวดเร็วที่สุด”
YTBC เป็นบริษัทออกอากาศที่มีราคาหุ้นสูงที่สุดเมื่อเร็วๆนี้ท่ามกลางช่องรายการเกม
นี่เป็นวันที่คึกคักที่สุดในเดือนนี้สำหรับพนักงานในบริษัทกระจายเสียง
เพราะวันนี้เป็นวันที่พวกเขาได้รับตัวอย่างจาก LB Sports สำหรับการอัพเดทครั้งใหญ่ครั้งที่สองของเกม ‘ไคลัน’
ส่วนที่น่าสนใจคือโดยปกติแล้วในกรณีของวิดีโอตัวอย่างสำหรับเกม มันเป็นเรื่องปกติที่ภาพยนตร์วิดีโอที่บริษัทผู้ผลิตวิดีโอส่วนตัวส่งออก แต่วิดีโอตัวอย่างสำหรับการอัปเดตใหญ่ครั้งที่สองนี้ใช้วิธีที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง
วิธีการนั้นก็คือวิดีโอเวอร์ชั่นต่างๆที่ถ่ายทำในมุมมองของ NPCs ภายในเกมที่เป็นศูนย์กลางของการอัพเดทครั้งที่ 2 จะถูกถ่ายทอด
วิดีโอที่ LB Sports ส่งออกไปยังบริษัทกระจายเสียงแต่ละแห่งล้วนแล้วแต่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับ NPC ที่แตกต่างกันและเนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกสำหรับวิธีการเช่นนี้ผู้ดำเนินการทางเศรษฐกิจของบริษัทกระจายเสียงก็สับสน
“เราจะเริ่มการออกอากาศใน 20 วินาที…!”
“โอเค! เริ่มนับถอยหลัง!”
“13… 12… 11…”
 
* * *
 
 
 
สิ่งที่ดูเหมือนจะง่ายเกี่ยวกับเรือรบจำนวนมากที่เติมทะลเต็มไปด้วยสีดำ และบนสมอของเรือรบสัญลักษณ์ของอาณาจักรไคม่อนนั้นประทับอยู่
 
 
 
ผู้บัญชาการเรือยืนสง่างามอยู่กลางกองเรือขณะที่มันผ่าน้ำออกไป
ซูมมม-!
คนสองคนที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าได้แบ่งปันการสนทนาด้วยการแสดงออกที่ผ่อนคลาย
คนที่ยืนข้างหลังนิดหน่อยและได้รับคำพูดคือโรสเตอร์กัปตันกองเรือที่ 1 ของอาณาจักรไคม่อนและชายผมสีดำที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือฮาร์วินพลเรือเอกแห่งไคม่อน
 
 
 
“โอ้…!”
มันเป็นตอนเย็นวันศุกร์ที่ร้อนแรง
ฮันซูผู้มาที่ร้านอาหารไก่เพื่อเฉลิมฉลองการไม่ทำงานล่วงเวลาเป็นครั้งแรก ออกมาร้องอุทานเมื่อเขาดูทีวีที่แขวนอยู่บนผนังของร้านอาหาร
“นั่นไม่ใช่ไคลันหรอ? วิดีโออะไรน่ะ?”
สำหรับเพื่อนที่ถามในขณะที่เขานั่งข้างเขาจิบเบียร์ ฮันซูตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“นั่นสิ มันเป็นวิดีโอไคลัน มันคือช่อง YTBC เห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังออกอากาศวิดีโอตัวอย่างสำหรับการอัปเดตครั้งที่สอง ดังนั้นฉันคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นแหละมั้ง? “
มินกิวผู้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามหันหน้าไปที่การสนทนาของคนสองคนแล้วจ้องไปที่ทีวี
“ฮ่า ดูเหมือนว่าจะเป็นฉากภาพยนตร์ประเภทหนึ่งเมื่อมองดูธงนั้นมันจะต้องเป็นเรือรบอาณาจักรไคม่อน”
เรือรบอันงดงามตระการตา
และในขณะที่ดูวิดีโอคุณภาพสูงของไคลันที่ใช้รายละเอียดเล็กน้อยของการต่อสู้อย่างสมบูรณ์แบบ พวกเขาลืมที่จะฉีกไก่ของพวกเขาและเริ่มถูกแช่ในวิดีโอ
“พวกเขาวางแผนที่จะต่อสู้กับกองทัพเรือกับอาณาจักรหรอ?”
“ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น… เอ่อ ฉันเป็นประชาชนลัสเปล แต่ผลลัพธ์ของสงครามจะส่งผลกระทบต่อผู้เล่นปกติเช่นกันหรือไม่?”
“อาจจะไม่นะ? หากสมดุลถูกทำลายเกมจะน่าเบื่อ… ไม่มีทางที่บริษัทเกมจะทำให้เป็นเช่นนั้น “
เรือรบในหน้าจอค่อยๆเริ่มเข้ามาระหว่างเกาะจำนวนมากและหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เริ่มที่จะทอดสมอที่เกาะหนึ่ง
และการต่อสู้ได้เริ่มขึ้น
ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัวมันไม่ได้เป็นแค่พวกเขา แต่สายตาของทุกคนที่นั่งอยู่ในร้านอาหารไก่ต่างก็ติดอยู่ที่ทีวี