Taming Master ตอนที่ 338
“นี่มันบ้าอะไรกัน!”บนพื้นมีลูกบอลสีแดงเรืองแสงปรากฏอยู่ทุกทิศทาง มอนสเตอร์ปรากฎกายจากความมืดมาสู่แสงสว่างมอนสเตอร์ตัวนั้นใหญ่กว่าสองเท่าเมื่อเทียบกับคาร์เซอุสหรือบุ๊กค์ในร่างมังกรของพวกมัน “แรดงั้นหรอ…?”ฮูนี่ย์ก้าวถอยหลังและตอบกลับสิ่งที่คาโนเอลพูด“พี่จะหาแรดแปลกๆแบบนี้ได้ที่ไหนล่ะ!”มันมีเขาสามอันอยู่บนหัวและอีกอันที่จมูกของมันมีสีแดงและใหญ่กว่าอีกอันใบหน้านั้นคล้ายกับแรด แต่ในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นมังกรโบราณปาร์ตี้ของเอียนกำลังระบุตัวตนของมอนสเตอร์Kwahhh-!ด้วยเสียงคำรามอย่างดังที่เกือบจะทำให้แก้วหูของทุกคนแตก พวกเขาสามารถระบุได้ว่ามันคืออะไร [เบเฮมอธ / เลเวล 406] มอนสเตอร์นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเบเฮมอธ มอนสเตอร์ระดับ Legendary ที่เอียนตามหาเนื่องจากเบเฮมอธไม่ได้ปรากฏตัวในสงครามมิติ เอียนและปาร์ตี้จึงรู้สึกกังวลฮูนี่ย์เป็นคนแรกที่พูด“โชคดีที่การเคลื่อนไหวของมันดูเหมือนจะช้า… ไปเล็กน้อย”เอียนมองไปที่เบเฮมอธอย่างใกล้ชิดแล้วพูด“ยังไงก็ตาม ผิวหนัง… ดูเหมือนเหล็กเรืองแสง ดูเหมือนว่ามันมีความต้านทานทางกายภาพดีมาก”เอียนเหลือบมองหอกในมือ‘การพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชา’ มีพลังโจมตีที่มหาศาล แต่เขาไม่แน่ใจว่าแม้จะสามารถฉีกทะลุผิวหนังเหล็กของมันได้ไหม‘ถ้าเลเวล 300 มันคงไม่ทำให้เรารู้สึกหวาดกลัวขนาดนี้หรอก…’อย่างไรก็ตามในขณะนี้ดูเหมือนว่าการเรียกมันว่าเลเวล 406 จะเป็นการพูดที่ไม่สมเหตุสมผลเลยเมื่อรวบรวมความสติของเขาเข้าด้วยกัน เขาจึงคิดว่าจะจัดการกับมอนสเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าได้อย่างไร“ฮูนี่ย์ คาโนเอลลองถอยกลับไปก่อนเถอะ”“ทำไมล่ะ? เนื่องจากมันตัวใหญ่แล้วสู้ในที่แคบๆไม่ดีกว่าหรอ?”เอียนส่ายหัวเมื่อฮูนี่ย์ถาม“เรามาลองดึงมันมาสู่จุดที่สว่างกันเถอะและเราไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับมันเลยใช่ไหมล่ะ?”“โอเค”เอียน ฮูนี่ย์และคาโนเอลก้าวถอยหลังในขณะที่สื่อสารกันเอียนกำลังคิดถึงสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้น‘ถ้าเราไม่สามารถฆ่าเจ้านี่ได้ เราจะต้องดึงข้อมูลให้ได้มากที่สุดเพื่อฆ่าทาเวรอสในครั้งต่อไป’เนื่องจากมันเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง เอียนจึงนึกถึงสถานการณ์และวิธีที่พวกเขาจะพ่ายแพ้ต่อมันแม้ว่าพวกเขาจะมีโอกาสชนะเพียงเล็กน้อย แต่เอียนก็ไม่ได้วางแผนที่จะตายในเงื้อมมือของมันและในกรณีที่สถานการณ์เริ่มยากขึ้น พวกเขาก็จะใช้คัมภีร์ทันทีโดยไม่ต้องคิดซ้ำสองไม่ว่าคัมภีร์จะแพงแค่ไหน มันก็ไม่มีอะไรดีเลยถ้าเอียนร่วงลงจากอันดับที่ 1Kung- Kung- Kung-เบเฮมอธยกร่างกายที่ใหญ่โตขึ้นและก้าวไปยังปาร์ตี้ทุกครั้งที่ก้าวไปข้างหน้า ดันเจี้ยนทั้งหมดจะสั่นสะเทือน“เมื่อนายเห็นสัญญาณของฉัน ก็โจมตีมันเลย โอเคนะ?”“ตกลง!”เอียนเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์อย่างมีสมาธิที่สุดมันเดินอย่างเชื่องช้า แต่นั่นไม่สามารถนำมาพิจารณาในการโจมตีได้ ความกังวลใจของพวกเขาไม่ได้สงบลงเลยแม้แต่นิดเดียว‘อีกนิดอีกหน่อย…!!’เอียนไม่สามารถรอได้อีกต่อไป เมื่อทั้งร่างของมอนสเตอร์ออกมาจากความมืดเขาก็วางแผนที่จะโจมตีมันทันทีเอียนคิดที่จะโจมตีมอนสเตอร์เพื่อป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์โจมตีพวกเขาด้วยอาวุธที่มันครอบครองอยู่ในขณะที่มันยังอยู่ในความมืดแต่แล้วGrrrr- เบเฮมอธตาแดงซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปยังปาร์ตี้ก็เริ่มหันกลับมา!“อะไรน่ะ… มันจะไปไหนกัน?”“อืม ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน… เราจะทำยังไงดีพี่ เราควรโจมตีไหม?”คาโนเอลมองไปที่เอียนอย่างกังวลและฮูนี่ย์ก็งุนงงแม้ว่าพวกเขาจะหลงอยู่ในความคิดหลังจากนั้นมอนสเตอร์หน้าตาดุดันทำอะไรกัน? นี่เป็นครั้งแรกสำหรับเอียนที่อยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นหลังจากเข้าสู่อาณาจักรปีศาจ‘เมื่อกี้คืออะไร? ทำไมถึงหันหลังกลับล่ะ?’ยิ่งไปกว่านั้นเลเวลของมอนสเตอร์ตัวนั้นสูงกว่าเอียนและปาร์ตี้ของเขามากกว่า 100 เลเวลและนั่นทำให้ยากที่จะเข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นฮูนี่ย์มองไปที่ด้านหลังของเบเฮมอธด้วยสีหน้าว่างเปล่าและถามเอียน“พี่ อาจจะ…”“ห้ะ?”“มันจะกลับไปปกป้องลูกแก้วแห่งความมืดหรือเปล่า?”เอียนหน้าซีดกับข้อสันนิษฐานของฮูนี่ย์“เอ่อ?”ฮูนี่ย์ยังคงพูดต่อไป“ถ้าเป็นหน้าที่ของเบเฮมอธในการปกป้องลูกแก้วแห่งความมืดล่ะก็ มันก็จะอธิบายได้ว่าทำไมมันถึงเคลื่อนที่มาระยะหนึ่งแล้วก็กลับไป”“ดูเหมือนอย่างนั้นอย่างแน่นอน ในที่สุดฮูนี่ย์ก็พูดสิ่งที่สมเหตุสมผลสักที”“สักที!? ผมมักจะ…!”เอียนไม่สนใจการระเบิดของฮูนี่ย์และเริ่มคิดอย่างรวดเร็วเอียนลืมตาขึ้นและมองไปที่ความมืดที่เบเฮมอธหายไป‘ฮูนี่ย์น่าจะ… ใช่สิ ดังนั้นลูกแก้วแห่งความมืดน่าจะอยู่ในนั้น’แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เป็นเพียงสมมติฐานความเสี่ยงนั้นมากเกินไปที่จะดำเนินการตามสมมติฐานเอียนก็พูดขึ้น“มายืนยันกันเถอะ”“อะไรนะ?”“ถ้าลูกแก้วมันอยู่ในนั้นจริงๆ”“พี่จะยืนยันได้ยังไง?”เอียนหันไปมองและจ้องไปที่กาก้าซึ่งอยู่ข้างๆเขา“เจ้านี่จะเป็นไปได้ไหมล่ะ…?”ฮูนี่ย์และคาโนเอลมองไปที่กาก้าเพื่อตอบสนองต่อสิ่งที่เอียนพูด“โอ้…! เป็นไปได้สิ ถ้าเป็นกาก้า!”“ใช่ มันจะสมบูรณ์แบบเนื่องจากกาก้าใช้คุณสมบัติธาตุมืด”เว้นแต่เบเฮมอธจะใช้พลังธาตุแสงได้ จะไม่มีอะไรสามารถทำอันตรายใดๆกับกาก้าได้ด้วยกาก้า พวกเขาสามารถค้นหาสิ่งที่ซ่อนอยู่ในความมืดได้โดยไม่มีความเสี่ยงใดๆนอกจากนี้ หากพวกเขาใช้สกิลของ ‘ตาดำ’ ของฮูนี่ย์ ทั้งปาร์ตี้ก็จะสามารถแบ่งปันมุมมองของกาก้าได้ทุกคนจ้องมองไปที่กาก้าและกาก้าก็พยักหน้าให้พวกเขาและตอบกลับ“เข้าใจแล้วนายท่าน ฉันจะไปตรวจสอบว่ามีอะไรอยู่ในนั้นเอง” * * * Frong- Frong- เมื่อกาก้าเริ่มบินโดยใช้ปีกเล็กๆของมันก็มีเสียงที่ไม่พึงประสงค์ดังขึ้นเอียนแล้วกล่าวว่า“เฮ้ย นายไม่ขยับปีกไม่ได้เหรอ?”“ฉันต้องขยับปีกเพื่อผลักดันอากาศครับนายท่าน”“หุบปากและหยุดกระพือปีกซะ”“ฮึก…”กาก้าที่เป็นศูนย์กลางความสนใจของทุกคนหยุดกระพือปีก อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันจะไม่ประสบปัญหาในการบิน“อ่าาาา หงุดหงิดจัง ทำไมมันถึงมาช้าจังเนี่ย?”“ผมก็รู้สึกเหมือนกัน”ขณะที่กาก้าบินไปในความมืด ฮูนี่ย์ก็ร่ายเวทย์มนตร์ด้วยคทาหัวกะโหลกของเขา“ในความมืดมิด… ขอให้ข้ามีตาที่สาม!”Wheeing-!ควันสีม่วงออกมาจากอัญมณีของคทาของฮูนี่ย์และดูเหมือนว่าลูกปัดขนาดใหญ่จะปรากฏขึ้นต่อหน้าปาร์ตี้ภาพปรากฏในลูกปัดซึ่งเป็นสีดำและสีขาวสิ่งที่พวกเขาเห็นตอนนี้คือสิ่งที่กาก้ากำลังเห็นอยู่เอียนมองไปที่ฮูนี่ย์และพูดว่า“เอ่อ ต้องร่ายท่าน่าอายอย่างนั้นด้วยหรอ?”“ท่าน่าอาย? พี่ไม่ต้องการให้ผมทำมันก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะผมมีการควบคุมที่ยอดเยี่ยม ถ้าพี่คิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องที่น่าอาย พี่ก็จะไม่สามารถเป็นคันจิ [1] ได้หรอก”“ฉันโอเค ถ้าไม่…”ทั้งสามคนมารวมตัวกันที่หน้าจอลูกปัดควอตซ์ที่ฮูนี่ย์อัญเชิญมาคาโนเอลที่เฝ้าสังเกตมันอย่างเงียบๆถามด้วยเสียงเบาๆ“นี่ ฮูนี่ย์ ครั้งสุดท้ายที่เราเห็นบางอย่างในนี้มันมีสี ทำไมจู่ๆมันถึงเปลี่ยนเป็นขาวดำล่ะ?”ฮูนี่ย์ส่ายหัวและตอบกลับ“มันเป็นเพียงวิธีที่กาก้ามองเห็นน่ะ”“อะไรนะ?”“โลกที่กาก้ามองเห็นนั้นเป็นสีขาวดำ”เอียนที่กำลังฟังการสนทนาของทั้งสองพูดราวกับว่าเขาเพิ่งนึกขึ้นได้บางอย่าง“อาฮ่า…? โอ้ ตอนนี้ฉันรู้แล้ว… นั่นคือสาเหตุที่มันมองเห็นได้ชัดเจนในความมืด”“อ่อ อย่างนั้นหรอ?”ด้วยเหตุนี้ทั้งสามคนจึงสามารถมองเห็นภาพที่ชัดเจนในความมืด พวกเขาหยุดพูดและเริ่มให้ความสำคัญกับภาพที่กำลังแสดงอยู่ตรงหน้ามากขึ้นกาก้าเคลื่อนตัวผ่านเบเฮมอธเมื่อพวกเขาเห็นเบเฮมอธผ่านสายตาของกาก้า มันดูเหมือนเนินหินไม่ใช่มอนสเตอร์“นั่นหางหรือเปล่า? ในที่สุดฉันก็เห็นขอบพื้นแล้ว”กาก้ากำลังจะไปถึงจุดหมายปลายทางของมันทั้งปาร์ตี้จดจ่อไปที่หน้าจอเพื่อค้นหาลูกแก้วแห่งความมืดแต่แล้ว“เอ่อ เดี๋ยวก่อน ตรงนั้น…!”คาโนเอลชี้ไปที่หน้าจอราวกับว่าเขาพบบางสิ่งบางอย่าง ฮูนี่ย์และเอียนก็มองไปที่หน้าจอเช่นกันหางยาวขนาดมหึมาของเบเฮมอธพันไปที่วัตถุที่ส่องแสงสลัวๆอย่างระมัดระวังเมื่อกาก้าพบวัตถุนั้นมันก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ ในที่สุดทั้งสามคนก็สามารถมองเห็นวัตถุได้ชัดเจนขึ้นและมันไม่ได้มีแค่อันเดียววัตถุคล้ายกระจกเรียบทั้งหมดสามชิ้นถูกวางไว้ใกล้กันและยังมีออร่าแปลกๆอยู่รอบตัวพวกมัน“อะไรน่ะ…? นี่คือลูกแก้วแห่งความมืดจริงๆหรอ?”คาโนเอลพยักหน้าตอบรับสิ่งที่ฮูนี่ย์พูด“อืมม? ฉันเพิ่งเปิดหน้าต่างเควสต์เพื่อยืนยันรูปร่างของลูกแก้วแห่งความมืดและมันแตกต่างจากนั้น”“มันเหมือน… ไข่ ใช่ไหม?”“ไม่ใช่สิ รูปร่างของมันเหมือนไข่… พื้นผิวเรียบเกินไปและมีแสงออกมาจากมัน มันเป็นเครื่องประดับแบบไหนกัน?”กาก้าเดินวนไปรอบๆพื้นที่นั้น แต่ไม่พบวัตถุอื่นเห็นได้ชัดว่าเบเฮมอธกำลังปกป้องวัตถุที่น่าสงสัยเหล่านี้อยู่คาโนเอลและฮูนี่ย์เริ่มพยายามอย่างมากที่จะเข้าใจว่าวัตถุนั้นคืออะไรและเอียนก็คิดกับตัวเอง‘นั่นคืออะไรกันนะ? ทำไมดูเหมือนว่าฉันเคยเห็นพวกมันที่ไหนมาก่อน?’เอียนรู้สึกไม่พอใจเนื่องจากมุมมองที่กาก้าให้มานั้นเป็นภาพขาวดำหากมีเพียงหน้าจอที่มีสีอยู่ก็เป็นไปได้ที่จะรู้ว่าวัตถุนั้นคืออะไร‘มันรู้สึกคุ้นเคยมาก ฉันเคยเห็นมันที่ไหนสักแห่ง…’เอียนพยายามอย่างมากที่จะจดจำวัตถุที่ไม่รู้จักนี้‘จิตวิญญาณของคาร์เซอุสในไข่มังกรนั้นคล้ายสิ่งนั้น… แม้แต่พื้นผิว’เช่นเดียวกับไข่ของเทพ เช่นเดียวกับไข่อื่นๆ ไข่นี้ก็มีรูปแบบนูนที่ด้านล่างเช่นกันในทางกลับกัน วัตถุทั้งสามของเบเฮมอธเป็นจุดไข่ปลาเกือบสมมาตร‘อะไรกันเนี่ย? เอ่อ… ฉันจะบ้าแล้ว’เอียนกุมหน้าผากของเขาและมองใกล้ๆวัตถุที่เข้ามาในสายตาของกาก้าอีกครั้งทันใดนั้นแสงของวัตถุเคลื่อนไปที่ผิวด้านนอกและแสงก็ออกมา!และในช่วงเวลานั้น เอียนจำได้ว่าเขาเคยเห็นวัตถุที่ไหน [1] คันจิ = เท่ห์
คอมเม้นต์