กริ๊ง-!
 
[ท่านได้เข้าสู่เกาะที่สี่ของเกาะทางใต้ (南贍部洲) บูจู]
[ท่านได้เข้าไปในพื้นที่ของอาณาจักรมอเรีย]
[เนื่องจากท่านไม่ได้ถือสัญชาติของอาณาจักรมอเรีย ความสัมพันธ์ของท่านกับ NPC ทั้งหมดจะลดลง 20 หน่วย]
[เมื่อความสัมพันธ์กับ NPC น้อยกว่า 50 ท่านต้องระวัง เนื่องจากความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้ NPC กลายเป็นศัตรูกับท่านได้]
 
เอียนที่ได้อ่านข้อความของระบบรู้สึกตื่นเต้นที่เขาไม่เคยรู้สึกมานาน
’นี่คือเมืองที่มีเนื้อหาน่าสนใจมากมาย’
จนถึงตอนนี้ เอียนได้ศึกษาเกี่ยวกับสถานที่ที่เขาเคยไป
และโดยธรรมชาติแล้ว เอียนไม่มีเงื่อนงำเกี่ยวกับอาณาจักรมอเรีย อาณาจักรโบราณของอินเดียหรือเกี่ยวกับราชาแอสโฮกะ ‘ราชาแห่งวงล้อ’ ‘ราชาแห่งแหวน’ ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์ที่สามของอาณาจักรมอเรีย
อย่างไรก็ตาม เอียนอ่านตำนานและเรื่องเล่าโบราณต่างๆมาโดยตลอดตั้งแต่เด็กและมีสิ่งหนึ่งที่เอียนอยากจะทำตั้งแต่ยังเด็ก
สำหรับเอียนที่อ่านหนังสืออย่างสนุกสนานมาตลอดชื่อบูจูแห่งหมู่เกาะทางใต้นั้นไม่คุ้นเคยมากนัก
’มันเกี่ยวข้องกับโลกตะวันตกหรือไม่? มันจะดีมากถ้าฉันได้พบกับซอนวูกง’
ข้อความของระบบที่ค้างอยู่ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเอียนขณะที่เขามองไปรอบๆ
 
[ท่านเป็นคนแรกที่ค้นพบเกาะใต้บูจู]
[ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 150,000 หน่วย]
[ความสัมพันธ์พื้นฐานกับผู้คนในบูจูแห่งเกาะทางใต้เพิ่มขึ้น 5 หน่วย]
[จากจุดนี้เป็นต้นไปค่าประสบการณ์ทั้งหมดที่ได้รับบนเกาะบูจูจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า (เวลาที่เหลือ 167: 59: 59)]
[โอกาสที่จะได้รับรางวัลพิเศษจากบอสมอนสเตอร์จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ (เวลาที่เหลือ 167: 59: 59)]
[อาณาจักรมอเรียถูกค้นพบเป็นครั้งแรก]
[จนถึงสัปดาห์หน้าท่านสามารถซื้อสินค้าใดก็ได้ในร้านค้าของอาณาจักรมอเรียในราคาลด 70%]
 
เอียนพูดไม่ออกเพราะรางวัลที่ได้รับจากการค้นพบอาณาจักรมอเรีย เอียนมีความสุขมากกับการได้รับประสบการณ์สองเท่าและรางวัลส่วนลดราคาที่เขาได้รับ
และความสุขของเอียนจะไม่หยุดอยู่แค่นั้น
‘เอาล่ะมาดูกัน อัตราการดรอปไอเทมเฉพาะจากมอนสเตอร์บอสก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับบอสมอนสเตอร์เหล่านี้ไหม?’
โดยส่วนใหญ่รางวัลสำหรับการค้นพบครั้งแรกมักจะเป็นเนื้อหาเฉพาะที่สามารถได้รับในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งเท่านั้น
และเอียนก็ไม่พลาดส่วนเหล่านั้น
‘ถ้าอย่างนั้น ฉันจะต้องผ่านพื้นที่ทั้งหมดและตรวจสอบทุกอย่างสินะ?’
ในเวลานั้นเอียนเห็นข้อความในระบบที่บอกเขาว่าเขาควรจะทำอะไร
กริ๊ง-!
 
[เปิดใช้งานเควสต์อัตโนมัติแล้ว]
[เควสต์ ‘Citizenship of the Mauryan Empire’ ถูกเปิดใช้งาน]
[รับสัญชาติของอาณาจักรมอเรียในอีก 12 ชั่วโมงข้างหน้า]
[ท่านสามารถได้รับสัญชาติของอาณาจักรโดยการล่า ‘คาร์โทวี’ ในพื้นที่ ‘มาทูร่า’ และได้รับ ‘ขนแกะ x 20’ จากนั้นวางไว้บนแท่นบูชาของราชา]
[เวลาที่เหลือ – (11:59:59 น.)]
 
เอียนที่ต้องการหาดันเจี้ยนเพื่อล่า ในไม่ช้าก็มองไปที่ข้อความของระบบที่กระตุ้นความอยากของเขา
‘โอ้ การได้รับสัญชาติเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกในสถานการณ์ที่รุนแรงแบบนี้สินะ?’
แต่มีปัญหาอย่างหนึ่ง
‘แต่ฉันคิดว่าจะหาพื้นที่มาทูร่าได้ที่ไหนกัน?’
เอียนมองไปที่ที่ราบกว้างใหญ่เพื่อดูทุกรายละเอียดของมัน
แต่ไม่มีเบาะแสว่าเขาควรจะไปที่ไหน
และกาก้าที่มองไปที่สายตาที่น่าสมเพชของเอียนที่ไม่รู้ตัวก็พูดจากด้านหลัง
“นายท่านลืมอะไรไปหรือเปล่า?”
เอียนมีสีหน้างุนงงเพราะคำถามของกาก้า
“หืม…? ลืมหรอ?”
“เจ้านายซื่อบื้อ ท่านเก็บแผนที่ที่ฉันส่งให้ท่านไว้ที่ไหน ถ้าท่านใช้มัน ในพริบตาท่านจะสามารถเห็นเกาะทางใต้ทั้งหมด”
ใบหน้าของเอียนเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย
“อ่อใช่…! เจ้านั่น?”
เอียนเปิดคลังของเขาทันทีและหยิบแผนที่สมบัติที่ปรารถนาออกมาซึ่งกาก้าได้นำมาจากความฝันของเอียนโดยใช้ความสามารถของเขาคือแม่มดโลภยามค่ำคืน
‘ตั้งแต่กาก้าพูดไปฉันแน่ใจว่าแผนที่น่าจะอยู่แถวนี้… ที่ไหนสักแห่ง…!’
แผนที่สมบัติที่ปรารถนาเป็นแผนที่โบราณที่สร้างจากกระดาษที่ดูเหมือนว่ามันจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ
ทันทีที่แผนที่ถูกเปิดออกก็มีแสงส่องออกมาจากตรงกลางของกระดาษ
และนี่เป็นปรากฏการณ์ที่ไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อเอียนเปิดแผนที่เมื่อวันก่อน
Woong- Wonng-!
 
[เงื่อนไขในการปลดผนึก ‘แผนที่สมบัติที่ปรารถนา’ สำเร็จแล้ว]
 
แสงสีขาวที่เปล่งออกมาจากแผ่นหนังทำให้แผนที่ขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นต่อหน้าของเอียน
‘เอ่อ… ฉันว่ามันไม่ละเอียดเกินไปเหรอ?’
และที่มุมหนึ่งของแผนที่
แสงสีฟ้ากะพริบที่ชานเมืองทางใต้ของเกาะบูจู
สายตาของเอียนเคลื่อนไปยังจุดนั้นโดยสัญชาตญาณและในขณะเดียวกันก็มีข้อความปรากฏขึ้นด้านล่าง
 
– แท่นบูชาราชา –
 
* * *
 
การเป็นผู้นำเป็นสิ่งสำคัญ การอยู่ที่แท่นบูชาของราชาก็สำคัญเช่นกัน แต่การได้รับสัญชาติของอาณาจักรมอเรียนั้นสำคัญกว่ามาก
อาณาจักรมอเรียเป็นสถานที่ที่ยากที่จะเดินทางไปไหนมาไหนโดยไม่ได้รับสัญชาติ
‘เอ่อ สายตาของฉันเริ่มพร่ามัวแล้ว’
เอียนกำลังขี่ฮัลลิและกำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วไปตามถนนที่กำลังฉายอยู่ตรงหน้าเขา
สัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขายกเว้นฮัลลิถูกยกเลิกอัญเชิญเพื่อที่พวกเขาจะได้ซ่อนร่องรอยของพวกเขายกเว้นยันโค
นี่เป็นเพราะเขาต้องการได้รับความสนใจน้อยที่สุด
‘เฮ้อ ดูเหมือนจะเป็นยามของหมู่บ้าน… เลเวลคือ 300 ใช่ไหมนะ?’
ยามที่เอียนเห็นสวมชุดเกราะหนังที่เลอะเทอะและมีหอกไม้ไผ่ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะหักทันที
เอียนไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นองครักษ์ที่มีอุปกรณ์ไม่ดีเช่นนี้ ยามอยู่ในเลเวล 300 และพวกเขากำลังเฝ้าดูเอียน
“ดูนี่ ผู้ชายคนนั้น… ดูเหมือนว่าเขาจะบินอยู่”
“ใช่แล้ว ข้าก็มองเขาเหมือนกัน”
“คนแปลกหน้าที่ไม่รู้จัก เราควรค้นตัวเขาไหม?”
“เขายังไม่ได้ทำอะไรน่าสงสัย งั้นรอดูไปก่อน”
“โอเค อย่างนั้นก็ได้”
เอียนได้ยินการสนทนาของยาม เขารู้สึกเหงื่อไหลลงมาที่หลังคอ
‘ให้ตายเถอะ ป่าเถื่อนอะไรขนาดนี้?’
มอนสเตอร์นอกหมู่บ้านมีเลเวล 250 เท่านั้น ดังนั้นเอียนจึงชนะพวกมันได้โดยไม่ยาก
‘ฉันไม่รู้ว่าคาร์โทวีคืออะไรหรือเป็นมอนสเตอร์ชนิดไหน แต่ฉันหวังว่ามันจะต่ำกว่าเลเวล 250’
แม้ว่าเอียนจะใช้ความสามารถของฮัลลิอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังคงใช้เวลาประมาณสามหรือสี่ชั่วโมงในการไปถึงจุดหมายของเขา
ตอนแรก เขาคิดจะบินข้ามที่ราบโดยใช้พิน
แม้ว่าฮัลลิจะเร็วมาก แต่ก็ยังไม่มีอะไรเทียบได้กับความเร็วของพินเมื่อบินข้ามท้องฟ้า
แต่ที่เขาทำเช่นนั้นไม่ได้และเขามีเหตุผลที่ชัดเจนมากที่จะไม่ทำเช่นนั้น เอียนนึกถึงบทสนทนาที่เขามีกับกาก้าก่อนที่เขาจะไป
“เจ้านาย ท่านจะถูกโจมตีและท่านจะล้มลงกับพื้นถ้าท่านใช้พินบินไปยังอาณาจักรมอเรีย”
“อืม… ทำไมล่ะ?”
“ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ? พลธนูแห่งหอคอยชายแดนในอาณาจักรมอเรียจะเล็งลูกธนูไปที่เจ้านายและพินน่ะสิ”
“จะเป็นไปได้ยังไงถ้าฉันบินที่ความสูงมากๆ?”
“พลธนูของพวกเขามีเลเวล 350 ถึง 450 อย่าดูถูกพวกเขา”
“เลเวลพลธนูของพวกเขาสูงขนาดนั้นเลยหรอ?”
“ใช่”
เอียนก้มหน้าและบอกตัวเอง
‘เมื่อฉันทำเควสต์นี้สำเร็จฉันไม่ควรรับเควสต์อื่นๆจากองครักษ์ในอาณาจักร มันจะจบลงสำหรับฉัน ถ้าฉันมีปัญหากับองครักษ์’
ขณะที่เอียนกำลังขี่ไปกับฮัลลิ กาก้ากำลังปีนขึ้นไปบนไหล่ของเอียน
ถ้ามันเป็นสถานการณ์อื่นๆเอียนคงจะรู้สึกรำคาญมาก แต่เนื่องจากเขาอยู่ในดินแดนที่ไม่รู้จักโดยไม่มีข้อมูลมาก่อน เขาจึงรู้สึกขอบคุณมากที่มีกาก้าอยู่ข้างๆ
“ท่านไม่กังวลว่าคาร์โทวีจะเป็นมอนสเตอร์แบบไหนงั้นหรอ?”
เอียนพยักหน้า
“ฉันคือเจ้านายแกนะ ด้วยความสามารถปัจจุบันของฉัน ฉันจะจัดการกับมันได้อย่างไม่ยากเย็น”
และหลังจากเดินทางมาเป็นเวลานานเอียนก็ไปถึงปลายทางของพื้นที่ ‘มาทูร่า’
เอียนที่เพิ่งมาถึงพื้นที่กำลังมองหามอนสเตอร์ที่จะล่า
“หืม…?”
เอียนทำเสียงขึ้นจมูกเมื่อกาก้าถาม
“เป็นอะไรหรอเจ้านาย มีปัญหาหรือเปล่า?”
เอียนเกาหัวแล้วตอบ
“ไม่มีอะไรอย่างนั้น มันไม่ใช่ปัญหา… ฉันควรจะทำเควสต์ แต่ไม่เห็นมอนสเตอร์เลย”
กาก้าที่มีสีหน้าไม่เข้าใจ – ตอบกลับเอียน
“อะไรนะ? นั่นคือคาร์โทวีไงเจ้านาย ท่านไม่สบายเหรอ?”
“ห้ะ?”
หลังจากได้ยินคำพูดของกาก้าเอียนก็หันไปมองไปยังทิศทางที่กาก้าชี้ไป
เอียนเห็นทุ่งหญ้าที่เงียบสงบและมีแกะกำลังเล็มหญ้าอยู่ที่นั่น
“แกะ…”
เอียนกำลังพูดกับตัวเองโดยไม่รู้ตัวและเขาก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างในเสี้ยววินาทีที่เขาประหลาดใจ
“กาก้าอย่าบอกนะว่าแกะเป็นคาร์โทวีหรือมอนสเตอร์อะไรก็ตามที่มันควรจะเป็น”
กาก้าพยักหน้า
“ใช่ เจ้านายลองนึกถึงเควสต์อีกครั้งสิ เควสต์สั่งให้เราเก็บขนแกะ”
เอียนมีสีหน้างุนงง
‘อืม มันก็ถูกต้อง แต่…’
เอียนรู้สึกงุนงงเล็กน้อย แต่ค่อยๆเดินเข้าไปหาแกะ
และเมื่อเขาเข้าไปใกล้มากพอที่จะได้รับข้อมูล เขาก็สามารถระบุชื่อและเลเวลของแกะที่ไม่ปรากฏชื่อได้
 
[ชื่อ : คาร์โทวี / เลเวล : 274]
 
“….”
เอียนหัวเราะ
‘อันนี้ดูเหมือนโซนฝึกต่อสู้กับกวาง’
อย่างไรก็ตาม เลเวลไม่โกหก
เมื่อเขาเห็นตัวเลข 274 ที่น่ากลัวข้างเลเวล เอียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล แม้ว่าพวกมันจะเป็นสัตว์กินพืชที่ไม่เป็นอันตรายก็ตาม
“อัญเชิญ ไล!”
เริ่มจากไลไปทีบุ๊กค์, คาร์เซอุสและพิน เขาได้เรียกสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขาและมองไปที่กาก้าเพื่อยืนยันการกระทำของเขา
“กาก้า นายแน่ใจเหรอว่าเราต้องจับพวกมันมา”
กาก้าพยักหน้าด้วยความรำคาญ
“เฮ้อ เจ้านาย ท่านกำลังทำให้เสียเวลา เร็วๆเข้าเถอะ”
เอียนตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“โอเคๆ”
และหลังจากที่เอียนตอบกลับ กาก้าก็พร้อมที่จะจัดการกับแกะ
“ไล กำจัดพวกมันสักตัว!”
“เข้าใจแล้วครับเจ้านาย”
เอียนอยากเห็นว่าคาร์โทวีจะทำอะไรได้ เขาจึงลองดู
‘เควสต์นี้ดูเหมือนง่ายมาก แต่ดูเหมือนว่าจะมีกับดักอยู่ที่ไหนสักแห่ง’
เอียนยังไม่พร้อมที่จะผ่อนคลายจนถึงที่สุด!
แต่ไม่เหมือนกับความคิดของเขา คาร์โทวีเป็นสัตว์กินพืชที่ไม่มีประสบการณ์อย่างแท้จริง
Kwak- Kwaahkwak-!
 
[สัตว์เลี้ยง ‘ไล’ ได้สร้างความเสียหายคริติคอลให้แก่ ‘คาร์โทวี’]
[พลังชีวิตของ ‘คาร์โทวี’ ลดลง 456,790 หน่วย]
[ท่านเอาชนะ ‘คาร์โทวี’ ได้สำเร็จ]
[ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 189,700 หน่วย]
 
หลังจากการโจมตีจากไล คาร์โทวีก็เปลี่ยนเป็นแสงสีเทา
เอียนพักความคิดของเขาและหยิบการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาไว้ในมือของเขา
‘บางครั้งก็มีเควสต์ที่สามารถทำได้อย่างง่ายดาย’
คาร์โทวีทั้งหมดอยู่ที่เลเวล 270 แต่ค่าสถานะของพวกมันทั้งหมดอยู่ในช่วงเลเวล 200 ต้นๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหาร พวกมันดูเหมือนจะไม่มีสกิลในการต่อสู้เลย เอียนสังหารฝูงแกะทั้งฝูงอย่างแท้จริง
‘เฮ้อ ค่าประสบการณ์ที่พวกมันให้น้อยมาก แม้แต่มอนสเตอร์เลเวล 100 ก็สามารถให้ประสบการณ์ได้มากกว่านี้อีก’
เอียนบ่นพึมพำกับตัวเองและยังคงสังหารทุกสิ่งที่เข้ามาในสายตาราวกับว่าเขากำลังคลายความเครียด
แต่หลังจากกำจัดแกะออกหมดแล้ว เอียนก็เห็นปัญหา
“รอสักครู่…”
เอียนตรวจสอบคลังของเขาทันที
คลังของเขาเต็มไปด้วยขนสัตว์ แต่เอียนไม่พบ ‘ขนแกะคุณภาพเยี่ยม’ โดยเฉพาะมันเป็นสิ่งที่เขาต้องการเป็นพิเศษเพื่อทำเควสต์ให้สำเร็จ
“หึหึ! นั่นสิ ทำไมเควสต์แบบนี้มันไม่ราบรื่นเลย!!”
เอียนรู้สึกหงุดหงิด
แล้วอีกอย่าง เอียนยังคงล่าแกะเหมือนคนบ้าคลั่ง