ก่อนที่ใครๆจะรู้ตัว มันเป็นเวลา 30 วันแล้วตั้งแต่อาณาจักรปีศาจเปิดขึ้น
ความสนใจของผู้เล่นในอาณาจักรปีศาจเพิ่มมากขึ้นจนถึงจุดที่กระดานข่าวแยกต่างหากที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรปีศาจถูกสร้างขึ้นในชุมชนไคลันอย่างเป็นทางการ
ตอนนี้ แม้แต่ผู้เล่นอันดับต้นๆที่ดีที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการรับเควสต์ที่เกี่ยวข้องและเข้าสู่อาณาจักรปีศาจและด้วยเหตุนี้จำนวนผู้เล่นที่เข้าสู่อาณาจักรปีศาจจึงสูงกว่าสองหมื่นคน
ยิ่งไปกว่านั้นเพราะยันโคผู้ปกป้องจุดที่จะเข้าสู่โซน 119 ถึงโซน 120 ได้พ่ายแพ้ มีผู้เล่นกว่าพันรายที่เข้าสู่ช่วงโซน 110
ความจริงที่ว่านอกเหนือจากเอียนแล้วยังไม่มีผู้เล่นคนใดรู้ถึงการดำรงอยู่ของหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูที่ดูแลโซน 120
อย่างไรก็ตาม ประตูของโซน 120 ไม่ได้เปิดอยู่เสมอไป
 
 
ในตำแหน่งที่ยันโคหายตัวไป หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูคนใหม่ก็ปรากฏตัวขึ้น
ด้วยเหตุนี้ ราคาของหินวิเศษระดับต่ำซึ่งดรอปจากโซน 120 ขึ้นไปเท่านั้น เริ่มพุ่งสูงขึ้น
แน่นอนว่าเอียนซึ่งไม่ได้สนใจอะไรมากในราคาตลาดของหินเวทย์มนตร์ เพียงแค่ละลายหินเวทย์มนตร์ของเขาทั้งหมดเพื่อเสริมความแข็งแกร่งอาวุธของเขาทันทีที่เขาได้รับ
“เฮ้อ ฉันล้มเหลวในการไปถึงการเสริมความแข็งแกร่งระดับที่ 10 อีกแล้ว”
พร้อมด้วยข้อความที่ระบุว่าการเสริมความแข็งแกร่งล้มเหลว เอียนก็รู้สึกผิดหวังเมื่อเขามองไปที่การพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาซึ่งหยุดอยู่ที่การเสริมความแข็งแกร่งระดับที่ 9
“ร้องออกมาดังๆเลย ข้าขอให้เจ้าเสริมความแข็งแกร่งให้อาวุธข้าด้วย แต่เจ้าเอาแค่เสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง”
เอียนรับปากกับไคซาร์ซึ่งบ่นอยู่ข้างเขา
“เมื่อฉันทำให้หอกเสริมความแข็งแกร่งถึงระดับที่ 10 ฉันจะให้หินเวทย์มนตร์ระดับต่ำทั้งหมดของฉันเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับอาวุธนายเลย อดทนไว้ก่อน”
“อะแฮ่ม ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็…”
ในขณะที่เอียนทะเลาะกับไคซาร์ ปาร์ตี้ก็สามารถเข้าไปในส่วนลึกของโซน 100 ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว
และหลังจากนั้นไม่นาน ป้อมปราการขนาดยักษ์ปรากฏตัวต่อหน้าของเอียน
“โอ้ ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ตรงนั้น”
เมื่อเอียนพึมพัม พอลลีนซึ่งตามหลังเขามาอย่างเงียบๆตอบกลับ
“เหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ ท่านลอร์ด นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นป้อมปราการในอาณาจักรปีศาจ”
เมื่อพบจุดหมายของเขา เท้าของเอียนก็เริ่มเร็วขึ้นและเมื่อเขาเข้าใกล้มันมากขึ้น เสียงอุทานก็ออกมาจากปากของสมาชิกปาร์ตี้
ป้อมปราการยักษ์ซึ่งชี้ให้เห็นว่ามีการยื่นออกมาจากที่ต่างๆ แสดงให้เห็นภาพของป้อมปราการปีศาจที่ดูเหมือนจะมีอยู่จริงในนรกเท่านั้น
“ฮ่า ดูเหมือนว่าเราจะมาถึงอาณาจักรปีศาจแล้วจริงๆ”
เมื่อเอียนพูด ซีเรียซึ่งอยู่ข้างๆเขาพูดออกมาอย่างระมัดระวัง
“ท่านลอร์ด นี่คืออาณาจักรปีศาจจริงๆค่ะ”
เช่นนั้น เอียนแสดงท่าทางเขินอายขณะที่เกาหัว
“อ่า… ชะ ใช่สิ”
ปาร์ตี้ที่เดินไปตามขอบป้อมปราการเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวสามารถค้นพบทางเข้าซึ่งนำไปสู่ด้านในตอนท้ายของการเดินเร็วๆประมาณ 10 นาที
ทางเข้าถูกปิดกั้นโดยประตูป้อมปราการขนาดยักษ์ที่ดูเหมือนจะสูงประมาณ 10 เมตรได้อย่างง่ายดายและด้านหน้าของมันปีศาจที่ดูหยาบกร้านปกป้องอยู่
‘ดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นยาม…’
เอียนซึ่งตรวจสอบข้อมูลของปีศาจ กลืนน้ำลายขณะที่เข้าหาพวกเขาอย่างระมัดระวัง
นี่เป็นเพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นยาม แต่เลเวลของปีศาจนั้นใกล้เคียงกับ 300
“เอ่อ อะแฮ่ม”
เมื่อเอียนซึ่งเข้าหาพวกเขา มองไปที่ยามที่อยู่ด้านหน้าเอียน
“เจ้าเป็นใคร? นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นอกจากปีศาจจะเข้าได้อย่างง่ายดาย”
เมื่อหนึ่งในปีศาจพูดขึ้น ดวงตาของเอียนมองขึ้นลง
เอียนถอนหายใจอย่างโล่งอกภายในใจ
‘เฮ้อ ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่ได้โจมตีทันที ฉันกังวลว่าพวกเขาอาจจะแกว่งหอกของพวกเขาก่อนที่ฉันจะได้แสดงตราประทับให้พวกเขาได้ดู’
เอียนตรวจสอบข้อมูลของปีศาจที่พูดกับเขาอีกครั้ง
 
 
เอียนค่อยๆพูด
“ผมชื่อเอียน ผู้เล่นที่ได้รับคำขอร้องมาจากยันโค หนึ่งในสิบสองผู้ถูกเลือกของอาณาจักรปีศาจ”
เมื่อเอียนพูด การแสดงออกของเฮสก้าที่แสดงใบหน้าที่ไม่น่าเชื่อเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“หืมม…! เจ้ามนุษย์ เจ้ารู้จักยันโคได้อย่างไร?”
เอียนขี้เกียจในการอธิบายเนื้อหาของเควสต์โดยละเอียด ในตอนนี้เขาหยิบตราประทับออกจากคลังของเขา
“ผมรู้สึกว่ามันอาจจะยาวถ้าอธิบายทั้งหมด ดังนั้นผมจะแสดงให้นายเห็นตราประทับของปีศาจที่ผมได้รับมาจากยันโค”
เฮสก้าซึ่งได้รับตราประทับของปีศาจที่เอียนถืออยู่ แสดงท่าทางประหลาดใจมากกว่าเก่า
“ไม่นะ นี่มัน… ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจ!”
พร้อมกับคำพูดของเฮสซึ่งงุนงง พวกทหารปีศาจที่คอยปกป้องทางเข้าเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวก็ก้มหัวไปหาเอียนทันที
“ข้าไม่ได้แสดงความเคารพต่อขุนนาง ข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้ข้า…”
เมื่อเขาพูด เอียนแสดงท่าทางงุนงงยิ่งกว่าพวกเขา
‘หืมม? สิ่งนี้มันเป็นไอเทมที่ดีขนาดนั้นเลยหรอ?’
เอียนนั้นไม่รู้อย่างแท้จริง แต่ว่าตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจนั้นไม่ใช่ไอเทมที่จะได้รับกันง่ายๆ
ความจริงแล้ว ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจซึ่งเอียนมองว่าเป็นไอเทมที่ใครๆก็สามารถได้รับเมื่อพวกเขาเอาชนะหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตู เป็นไอเทมที่สามารถได้รับหากได้รับ ‘การยอมรับ’ ที่เหมาะสมจากปีศาจที่อย่างน้อยระดับหนึ่ง
เอียนซึ่งรู้สึกว่าทุกอย่างราบรื่น เดินเข้าประตูด้านในของป้อมปราการโดยไม่ชักช้า
“ถ้างั้นผมสามารถเข้าไปข้างในได้แล้วใช่ไหม?”
เมื่อเอียนถาม เฮสก้าพยักหน้าทันที
“ใช่ครับ ท่านสามารถเข้าไปได้เลยครับ”
เอียนตรงเข้าไปข้างในประตูทันทีที่เข้าได้ยินการตอบกลับและผู้ติดตามของเอียนก็ตามเอียนไป
อย่างไรก็ตามจากนั้น เฮสก้าหยุดเอียน
“รอก่อนครับ!”
“หืมม…?”
เฮสก้ากันไคซาร์ซึ่งตามหลังของเอียนด้วยหอกขณะที่พูดต่อ
“มีเพียงแค่ท่านเอียนที่สามารถเข้าไปด้านในได้”
ขณะที่เขางุนงงเล็กน้อย เอียนถามกลับ
“พวกเขาคือผู้ติดตามของผม ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”
“ไม่ได้ครับ เนื่องจากคนที่ได้รับการยอมรับจากยันโคคือท่านเอียน ไม่ใช่ผู้ติดตามของท่าน”
“จิ๊…”
เอียนค่อนข้างหงุดหงิด แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากเข้าไปในขณะที่ทิ้งผู้ติดตามของเขาไว้ข้างนอก
“ไคซาร์ เดี๋ยวฉันกลับมาขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ถ้านายเห็นอสูรเวทย์มนตร์อ่อนแอก็ล่าอย่างระมัดระวังเลย”
“เข้าใจแล้วเจ้าหนูลอร์ด ข้าจะล่าอสูรเวทย์มนตร์ยันตัวสุดท้ายในพื้นที่นี้เลย”
“บลัฟกันหรอ”
ไคซาร์แข็งแกร่ง แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะล่าอสูรเวทย์มนตร์ที่อยู่ในอันดับกลางขึ้นไปโดยปราศจากสัตว์เลี้ยงของเขา เอียนก็แสยะยิ้ม
เฮสก้าให้ความระมัดระวังมากขึ้นต่อเอียนซึ่งมุ่งหน้าไปยังด้านในของประตูป้อมปราการ
“อ่อ อย่างสุดท้าย ข้าต้องเพิ่มความระมัดระวังให้มากขึ้น ก่อนอื่น ยันโคไม่ได้เป็นหนึ่งในนายพลทั้งสิบสองที่ถูกเลือกแล้วตอนนี้ ข้าก็โอเคกับมัน แต่คนในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวอาจจะอ่อนไหว โปรดระวังคำพูดของท่านด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
“และถ้าท่านมองหายันโค เขาจะอยู่ในหอคอยแห่งการลงโทษที่ตั้งอยู่ใจกลางของเมือง”
เอียนซึ่งได้ยินชื่อหอคอยแห่งการลงโทษ แสดงท่าทางงุนงงขณะที่เขาพึมพัมในใจ
‘หอคอยแห่งการลงโทษ? มันให้ความรู้สึกเหมือนกับคุก… อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าฉันจะต้องไปหายันโคก่อน’
หลังจากเอียนก้มหัวให้เฮสก้า เขาเดินอีกครั้ง
“ขอบคุณสำหรับข้อมูล ถ้างั้นผมไปล่ะ”
และข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน
กริ๊ง-
 
 
* * *
 
เอียนซึ่งเข้ามาข้างในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว ตรงไปที่ใจกลางทันทีตามที่เฮสก้าแนะนำ
อย่างไรก็ตามไม่มีเหตุผลที่เอียนต้องรีบ เบามองไปรอบๆเมืองขณะที่เขาเดินอย่างช้าๆ
แต่บรรยากาศของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวนั้นโดยทั่วไปเงียบสงบจนถึงจุดที่ไม่แตกต่างจากเมืองของมนุษย์มากนัก
‘จะว่าไปแล้ว มีปีศาจจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อที่ฉันไม่ได้เห็นจากด้านนอก’
มีปีศาจทุกประเภทเริ่มต้นจากขนาดยักษ์และด้วยการแสดงออกที่ดูหยาบที่ชวนให้นึกถึงโกเลมถึงปีศาจที่มีคุณสมบัติที่สะอาดเหมือนคนที่ดูดีและแม้กระทั่งคนที่สวยงามอันเหลือเชื่อจนถึงจุดที่จับตาของเขา
อย่างไรก็ตาม เอียนไม่เพียงแต่ตรวจสอบรูปลักษณ์ภายนอกของปีศาจ
เขาตรวจสอบข้อมูลแต่ละอย่างและทุกคนที่เขาผ่านมา
‘ปีศาจส่วนใหญ่ที่สามารถเห็นได้จากที่นี่คือปีศาจระดับต่ำ เลเวลของพวกเขาประมาณกลางๆถึงปลายๆ 200…’
แม้ว่าบางครั้งเขาจะเห็นปีศาจทั่วไปที่มีเลเวล 300 ต้นๆ แต่มันก็ไม่ใช่จุดที่เอียนรู้สึกประหลาดใจ
‘พอฉันเห็นอย่างนี้ ฉันรู้สึกได้อย่างแน่นอนว่ายันโคนั้นยอดเยี่ยมแม้แต่ในหมู่ปีศาจ’
และเมื่อเขาสังเกตสมาชิกแต่ละคนเขาก็สามารถค้นหาความจริงแบบใหม่ได้เช่นกัน
‘ไม่ได้มีเพียงปีศาจที่อยู่ในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว’
แน่นอนว่านอกเหนือจากเอียนแล้วยังไม่มีมนุษย์คนใดคนหนึ่ง แต่บางครั้งเขาก็เห็นครึ่งปีศาจหรือแม้แต่เอลฟ์หรือเผ่าพันธุ์ที่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่น่าสนใจซึ่งเขายังไม่เคยเห็นมาก่อน
‘นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมปีศาจไม่สนใจฉัน แม้ว่าฉันจะผ่านพวกเขาไปสินะ?’
ขณะที่คิดเรื่องต่างๆ เอียนเดินอย่างต่อเนื่อง
‘ดูเหมือนว่ามีเนื้อหาจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อแม้ในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว ดังนั้นเมื่อฉันทำเควสต์ของฉันเสร็จแล้ว ดูเหมือนว่าฉันจะต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งและมองไปรอบๆแต่ละมุม ฉันจะหมกมุ่นกับเนื้อหาทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้’
เอียนซึ่งเดินแบบนั้นประมาณสามสิบนาทีและมาถึงใจกลางก็สามารถพบ ‘หอคอยแห่งการลงโทษ’ ได้อย่างง่ายดาย
เนื่องจากหอคอยยักษ์ที่สูงที่สุดในใจกลางของเมืองนั้นคือหอคอยแห่งการลงโทษ
‘อืมม แต่บรรยากาศที่นี่น่าสนใจเล็กน้อย แตกต่างจนถึงตอนนี้ มันเกือบจะเป็นพื้นที่คล้ายตลาดเช่นกัน…’
ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าเข้าไปในหอคอยแห่งการลงโทษ เอียนมองไปรอบๆในขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง
‘อะไรวะเนี่ย? นี่มันเหมือนกับ… ตลาดทาส?”’
อย่างไรก็ตามจากนั้น ข้อความระบบผู้ค้นพบคนแรกก็โผล่ขึ้นมาต่อหน้าของเอียนอีกครั้ง
กริ๊ง-