หลังจากเสร็จสิ้นการปั่นป่วน เอียนซึ่งกลับไปยังเมืองไพโรและอยู่ในระหว่างการซ่อมแซมอุปกรณ์ของเขา ก็ตกตะลึงหลังจากเห็นข้อความระบบที่ไม่คาดคิด
 
 
เอียนซึ่งอ่านข้อความแสดงท่าทางงุนงง
‘อะไรวะเนี่ย ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างผู้รับใช้กับเด็กคนนี้? เป็นเพราะไคซาร์เป็นผู้ติดตามของฉัน ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับข้ารับใช้ของผู้ติดตามจึงสามารถใช้กับฉันได้ด้วยเช่นกัน?’
เอียนซึ่งพึมพำกับตัวเอง แสยะยิ้มในขณะที่เขาเปิดข้อมูลเควสต์
เขาไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นเควสต์ที่ดีหรืออะไรทำนองนั้น
“ตรวจสอบเควสต์”
กริ๊ง-
 
-ราชาแห่งความมืดผู้เป็นอมตะ (เควสต์เชื่อมลับ)
ระดับความยากเควสต์ : SSS
ความต้องการของเควสต์ : ผู้เล่นที่ได้รับการยอมรับจากวิญญาณแห่งผู้อมตะ
เวลาจำกัด : ไม่มี
รางวัล – ชื่อเสียง 200,000 หน่วย และกล่องอุปกรณ์นักอัญเชิญระดับ Legendary
(รางวัลอาจเปลี่ยนแปลงได้ขึ้นอยู่กับอาชีพของผู้เล่นที่เข้าร่วมในเควสต์)
 
ดวงตาของเอียนที่อ่านหน้าต่างเควสต์ได้เบิกโพลง
“เอ่อ… อะไรวะเนี่ย?”
เควสต์เชื่อมลับพร้อมระดับความยากระดับ SSS!
แม้แต่เอียนก็ยังเห็นระดับความยากระดับ SSS เพียงครั้งเดียว
‘ระดับความยากนั้นเหมือนกับเควสต์เชื่อมของเซลามัสซึ่งมีข้อจำกัดในเลเวล 200!’
ยิ่งไปกว่านั้น ‘กล่องอุปกรณ์นักอัญเชิญระดับ Legendary’ นั้นน่าดึงดูดมากๆ
เนื่องจากระดับของไอเทมถูกตั้งค่าเป็นระดับ Legendary และยิ่งไปกว่านั้นก็หมายความว่าเขาสามารถได้รับไอเทมที่เกี่ยวข้องกับอาชีพซัมมอนเนอร์ได้
“นี่… มันน่าเหลือเชื่อ”
เอียนผู้ได้รับเควสต์คุณภาพสูงจากสถานที่ที่ไม่คาดคิดฟรี ยิ้มกว้าง
“ถ้าเป็นอย่างนี้ ฉันไม่อาจมองข้ามได้!”
เอียนเปิดรายชื่อเพื่อนและส่งข้อความหาฮูนี่ย์ทันที
 
 
และหลังจากนั้นไม่นาน ฮูนี่ย์ได้ตอบกลับ
 
 
เอียนยิ้มขณะที่เขาส่งข้อความอีกครั้ง
 
เอียน : ทำตัวเหมือนที่นายไม่รู้ พี่ของนายไม่ใช่หรอ? ข้อความของระบบเพิ่งแจ้งให้เรารู้
 
มันเป็นเควสต์ร่วมยังไงก็ตาม ถ้าเอียนใช้ความพยายามนิดหน่อยการหาที่ตั้งของเควสต์ก็ไม่ได้ยากเท่าไหร่
‘จิ๊ ไม่ต้องการความช่วยเหลืองั้นหรอ?’
อย่างไรก็ตาม เอียนซึ่งรู้สึกถึงเงาของความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขา ตัดสินใจที่จะช่วยฮูนี่ย์และหลังจากนั้นไม่นาน ฮูนี่ย์ก็ส่งข้อความถึงการยอมจำนน
 
 
เอียนรีบเตรียมการต่อสู้ให้เสร็จและมุ่งหน้าไปยังพิกัดที่ฮูนี่ย์บอกเขา
เอียนเคลื่อนไหวด้วยตนเอง แต่ในขณะที่เขาอยู่กับผู้ติดตามของเขา มันก็ดูราวกับว่าปาร์ตี้กำลังเคลื่อนไหว
“ฉันไม่รู้ว่ามีสถานที่แบบนี้ในทวีปตอนกลางด้วย”
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้พิกัดที่ฮูนี่น์มอบให้พวกเขา สีของทรายทะเลทรายก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีเทา
และเมื่อพวกเขาเข้าไปลึกขึ้น ทรายสีเทาเปลี่ยนเพื่อให้รู้สึกเหมือนพื้นซีเมนต์ตั้งแต่เริ่ม
ในขณะที่ดูเอียนมองไปรอบๆและราวกับว่าเขาประหลาดใจ ไคซาร์พูด
“ที่นี่… มันคือดินแดนแห่งผู้อมตะ”
เมื่อไคซาร์พูด เอียนถามกลับทันที
“ห้ะ? ผู้ติดตาม มีบางสิ่งที่นายรู้เกี่ยวกับผู้อมตะหรือไม่? ดูเหมือนว่านายไม่เคยรู้มาก่อนเลย”
ไคซาร์พยักหน้าอย่างชัาๆ
“มันเป็นความทรงจำที่ฉันไม่มีในตอนแรก แต่เมื่อมองไปที่ทิวทัศน์ของสถานที่แห่งนี้ พวกมันเริ่มกลับมาทีละนิด”
เอียนกดดันไคซาร์
“พูดทุกอย่างที่นายจำได้มา มันอาจจะดีถ้าเรามีข้อมูลสักเล็กน้อย”
เช่นนั้น ไคซาร์เริ่มอธิบายอย่างช้าๆ
“ถ้าเราเริ่มพูดถึงข้อสรุป ผู้อมตะนั้นเป็นพันธมิตร”
“ห้ะ? นายกำลังพูดอะไรกัน?”
“อะแฮ่ม…”
ดูเหมือนว่าความทรงจำที่เขาจำได้ในทันทีนั้นทำให้สับสนขณะที่ไคซาร์ถูคางของเขาในขณะที่เขายังคงอธิบายอย่างช้าๆ
“ผู้อมตะเป็นชื่อของราชาแห่งความมืดที่จัดการอมนุษย์เหมือนแขนขาของเขา สีที่แท้จริงของเขานั้นชั่วร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ อย่างไรก็ตามเมื่อพันปีก่อนมนุษยชาติและอมนุษย์ยืนอยู่ข้างเดียวและต่อสู้กับปีศาจ”
“ปีศาจ?”
“ถูกต้อง ปีศาจ นายสามารถเรียกพวกเขาว่าดยุคแห่งปีศาจได้”
“โอ้โห…”
ไคซาร์ถูคางของเขาเบาๆขณะที่เขาจำอดีตได้
“ฐานหลักของอันเดดอาจเรียกว่าใต้พิภพ แต่ไม่ว่ายังไงความจริงที่ว่าพวกเขาจำเป็นต้องปกป้องดินแดนแห่งนี้ก็เหมือนกับมนุษย์ เนื่องจากปีศาจพยายามที่จะยึดครองมิตินี้”
ไม่ใช่เอียน แต่ผู้ติดตามคนอื่นๆก็ฟังเรื่องราวของไคซาร์ด้วยความสนใจ
“และในระหว่างกระบวนการที่มนุษย์และอมนุษย์กำลังร่วมมือกันชั้น ‘นักเวทย์มนตร์มืด’ ถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งแรก นายสามารถพูดได้ว่ารากฐานของนักเวทย์มนตร์มืดในปัจจุบันเป็นผู้อมตะ”
ไคซาร์ยกดาบและชี้ไปข้างหน้าเขา
และตรงจุดนั้น ข้างในหมอกยอดแหลมที่ดูแปลกประหลาดตั้งอยู่
“จุดนั้นตรงที่ผู้อมตะกำลังหลับอยู่และตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน มนุษย์ที่เรียกว่าฮูนี่ย์ซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของฉัน ดูเหมือนจะเป็นนักเวทย์มนตร์มืดที่มีทักษะไม่น้อยเลยทีเดียวที่จะได้รับการยอมรับจากผู้อมตะ”
“…”
เอียนรู้สึกผิดต่อฮูนี่ย์
‘จิ๊ ถึงเขาจะเป็นผู้ติดตามของฉัน แต่ถูกสัตว์ประหลาดแบบนี้จับเขามา… เด็กผู้น่าสงสาร’
เมื่อไคซาร์เริ่มให้ความสนใจอีกครั้ง ดูเหมือนว่าวันที่ฮูนี่ย์จะได้รับอิสรภาพขยายตัวออกไปอีกครั้ง
ในขณะที่เอียนและไคซาร์กำลังพูดถึงเรื่องต่างๆ ปาร์ตี้ก็ทะลุผ่านหมอกและมาถึงด้านหน้าของยอดเขา
และตรงจุดนั้น ฮูนี่ย์ซี่งรอเอียนได้ยืนอยู่ตรงนั้น
“ไม่ได้เจอกันนาน เอียน”
อย่างไรก็ตามทันใดนั้นเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆฮูนี่ย์รีบวิ่งไปจับมือของเอียน
“เอียน ผมเป็นแฟนคลับ!”
 
* * *
 
ในขณะเดียวกัน ในพื้นที่นอกชายแดนของทวีปกลางอีกแห่งหนึ่ง
ในตำแหน่งที่ตรงข้ามกับจุดที่เอียนและฮูนี่ย์มาถึงเควสต์ของพวกเขา เสื้อคลุมของผู้หญิงคนหนึ่งสะบัดขณะที่เธอเดิน
ด้วยเสื้อคลุมที่หรูหรา ผู้หญิงคนนั้นถือไม้เท้าที่มีรูปร่างแปลกๆซึ่งมีรอยแดงอยู่ข้างหนึ่ง
เธอคือนักเวทย์เพลิงรีเมียร์ผู้โด่งดังจากการได้อันดับที่ 1 ในการจัดอันดับของอาชีพนักเวทย์มนตร์
ก่อนหน้านี้ มีช่วงเวลาที่เธอได้รับเลือกโดยซามูเอลจินและเข้าร่วมกับกิลด์โอ๊คลันในไม่ช้า แต่ขณะนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
เนื่องจากรีเมียร์เป็นผู้เล่นที่มีแนวโน้มที่จะแข็งแกร่งอย่างมากนับตั้งแต่ทวีปกลางเปิดขึ้น เธอจึงออกจากกิลด์และเริ่มเล่นโซโล่อีกครั้ง
“วิหารแห่งดวงอาทิตย์ควรอยู่ใกล้ที่นี่…”
หลังจากตรวจสอบพิกัดที่เธอเขียนอย่างละเอียดและพิกัดที่ทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่ รีเมียร์เงยศีรษะของเธอ
“อะไรวะเนี่ย? ต้องเป็นจุดนี้สิ…”
เธอเริ่มหงุดหงิดอย่างช้าๆ
เมื่อเธอเคลียร์เควสต์ลับด้วยระดับความยากระดับ SSS ตลอดระยะเวลาหลายเดือน จุดสุดท้ายของเควสต์ซึ่งเธอสามารถรับรางวัลของเธอเพื่อเคลียร์เควสต์ได้ไม่มีที่ใดในสายตาของเธอ
อย่างไรก็ตามทันใดนั้น เงาขนาดยักษ์ก็เริ่มโผล่หัวและอย่างนั้น รีเมียร์เงยหัวขึ้นแล้วมองขึ้นไปบนฟ้า
และดวงตาทั้งสองของเธอซึ่งไร้อารมณ์ก็เริ่มสั่นเทาเล็กน้อย
“มะ มังกร?”
เช่นเดียวกับคำที่หลุดออกมาจากริมฝีปากเล็กๆของเธอ สิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่เติมเต็มรูม่านตาของรีเมียร์นั้นเป็นมังกรแน่นอน
มันเป็นมังกรแดงที่ปกคลุมด้วยเกล็ดสีแดงซึ่งทำให้ดูเหมือนว่าร่างกายของมันถูกเผาไหม้
ด้วยจิตวิญญาณราวกับว่าเธอจะยิงเวทย์มนตร์ในทันที รีเมียร์ยกไม้เท้าของเธอขึ้น แต่มังกรก็ไม่มีความตั้งใจที่จะต่อสู้กับเธอ
มังกรที่ค่อยๆเข้ามาหาเธอช้าๆนั่งลงเบาๆ
มันค่อยๆพูด
 
 
ด้วยเสียงของมังกรซึ่งมีพลังมากพอที่จะให้ความรู้สึกว่าโลกกำลังสั่นสะเทือน รีเมียร์รู้สึกว่าหัวของเธอว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง แต่ไม่ช้าเธอก็กลับสู่ความเป็นจริงและพูด
“ถูกต้อง ฉันได้รับการเรียกของเทพแห่งดวงอาทิตย์และมาที่นี่”
ในขณะที่มองดูรีเมียร์ผู้พูดโดยไม่ถูกข่มขู่แม้แต่นิดเดียวที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนที่เขาเป็นมังกรยักษ์ เขาก็ยิ้มอย่างอบอุ่น
 
 
ทันทีที่คำพูดของเขาจบลงร่างยักษ์ของมังกรแดงก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวและขนาดของมันก็ค่อยๆหดตัวลง
Whoong-
พร้อมกับเสียงกังวานของชายคนหนึ่งปรากฏตัวต่อหน้ารีเมียร์
ด้วยผมสีแดงสด เขาเป็นคนหล่อหน้าตาดี
เขาได้พูด
“ข้าคือราโนเอล มังกรแห่งดวงอาทิตย์ที่สืบทอดพลังของเฮเลน่า”
เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ยื่นมือออกไปในอากาศและในเวลาเดียวกันแสงสีขาวสว่างก็เริ่มกระจายออกมาจากมือของเขา
“…!”
รังสีของแสงที่ยิงออกมาจากมือของเขากระจายบนท้องฟ้าและรีเมียร์ดูภาพนั้นด้วยดวงตาที่ประหลาดใจ
หลังจากนั้นไม่นาน
เมื่อแสงที่ปกคลุมพื้นที่สีขาวนั้นหายไปต่อหน้าต่อตารีเมียร์ซึ่งคิดว่ามันเป็นเพียงกลางทะเลทรายได้มีวิหารขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
ราโนเอล มังกรแห่งดวงอาทิตย์ยิ้มขณะที่เขาอ้าปาก
“ขอแสดงความยินดีกับการกลายเป็นราชาแห่งเปลวเพลิง”
เมื่อคำพูดของราโนเอลสิ้นสุดลง ร่างกายทั้งหมดของรีเมียร์เริ่มถูกไฟลุกเป็นไฟสีแดงสด
อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ไม่ได้รู้สึกร้อน
“ในที่สุด… ก็จบแล้วงั้นหรอ?”
ขณะที่คิดถึงการเดินทางที่ยาวนานเธอยิ้มอย่างสดใส และข้อความของระบบก็เริ่มปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ
 
 
รีเมียร์ซึ่งอ่านข้อความของระบบที่ผุดขึ้นอย่างระมัดระวัง พยักหน้าขณะที่พูด
“ฉันจะเปลี่ยนอาชีพ”
ขณะที่เธอทำเช่นนั้น เปลวไฟสีแดงสดที่ปกคลุมอยู่รอบๆรีเมียร์ถูกดูดเข้าไปในหัวใจของเธอ
Whoong-!
 
และหลังจากนั้นไม่นาน
ต่อหน้าของผู้เล่นทั้งหมดที่เข้าสู่ระบบในทวีปกลาง มีข้อความระบบหนึ่งข้อความปรากฏขึ้นอีก